“Doktor, burri im më neglizhon: Do të doja ta bëja sërish të dukej si dem”.
“Epo, zhvishu!”.
“Po doktor, çfarë thoni?”.
“Zonjë, nëse doni ta bëni burrin tuaj të duket sërish si dem, le të fillojmë me brirët!!!”.
“Doktor, burri im më neglizhon: Do të doja ta bëja sërish të dukej si dem”.
“Epo, zhvishu!”.
“Po doktor, çfarë thoni?”.
“Zonjë, nëse doni ta bëni burrin tuaj të duket sërish si dem, le të fillojmë me brirët!!!”.
Pjerini është në dhomën e tij duke bërë detyrat e shtëpisë me gjyshin, kur në një moment dëgjojnë një zhurmë.
Pjerini del dhe pyet: Mami, mami, çfarë ka ndodhur?
Dhe nëna i përgjigjet: Asgjë, hodha një tenxhere, ishte aq e vjetër.
Pas 5 minutash dëgjojnë një zhurmë tjetër, Pjerini del dhe pyet: Nënë, nënë, çfarë ka ndodhur?
Dhe e ëma i përgjigjet: Asgjë, hodha një mobilie, ishte shumë e vjetër!
Pas 10 minutash nëna e Pjerinit dëgjon një zhurmë dhe pyet: Pjerin, Pjerin çfarë ndodhi?
Dhe Pjerini i pergjigjet: Asgjë, e hodha gjyshin, ishte aq i vjetër!!!
E pyet të ëmën:-Mami ku është gjyshja?
E ëma i përgjigjet:- Gjyshja ra nga çatia dhe tani është në qiell!
I biri habitet:-… O Zot, çfarë saltoje!!!
Një gazetar interviston një marinar pas mbytjes së anijes:
– Pra, a e dini pse u mbyt anija?
Marinari, i zënë ngushtë:
– Epo, ja… dëgjo, i thashë kapitenit që rubinetin nuk e mbyllja dot!!!
Në studion e dentistit dëgjohet një britmë: Oooooooooh! Oooooooooh! Oooooooooooh!
Dentisti qorton pacientin:
– Ore, po të them ndal së bërtituri, nuk të kam prekur as një dhëmb!
– Po, por… po më ke shkelur këmbën, zotëri, më çmënde!
– Ahahahahaha!
Një ditë, në kopshtin e Edenit, Eva i tha Perëndisë: “Perëndi, kam një problem..
– Çfarë problemi ke, Eva?
– Perëndi, e di që ti më krijove dhe që ti bëre këtë kopsht të bukur dhe atë gjarpër qesharak.. por unë nuk ndihem vërtet e lumtur…
-Si ka mundësi, Eva?
-Perëndi, ndihem vetëm…dhe jam lodhur vërtet nga mollët…
-Epo Eva në këtë rast kam një zgjidhje. Unë do të krijoj një burrë për ty!
– Çfarë na qenka ky burrë, Perëndi?
Ky “burrë” do të jetë një krijesë me defekte, me shumë anë negative. Ai do të gënjejë, do të tallet me ty dhe do të mburret, duke të dhënë në thelb shumë telashe. Ai do të jetë më i madh se ti dhe më i shpejtë, dhe do të dojë të dalë për gjueti e do të vrasë. Ai do të ketë një vështrim budallai kureshtar, por meqenëse ti ankohesh, unë do ta krijoj që ai të kënaqë nevojat tua fizike të mos jetë shumë i zgjuar, dhe shpesh do të ketë nevojë për këshillën tënd për të menduar saktë!
– Kjo tingëllon si një gjë argëtuese! – Eva komentoi duke luajtur syrin – Ku është problemi?
– Epo… mund ta kesh me një kusht…
– Çfarë?
-Siç ju thashë, ai do të jetë krenar, arrogant dhe i vetëkënaqur… mkështu që duhet ta bëni të besojë se ai u krijua i pari… por mbaje mend… është sekreti ynë… mes grash!
Njëri është shumë i mërzitur nga fakti që dikush i vjedh rregullisht fiqtë nga kopshti i tij.
Ai vendos një fletushkë në pemë:
-Zoti të sheh!
Të nesërmen gjen një fletushkë të dytë poshtë saj:
– Po Zoti nuk spiunon!!!
Në fund të ditës së shkollës mësuesja u thotë nxënësve të saj:
– Për nesër do të të jap një detyrë ndryshe nga zakonisht. Secili prej jush do të sjellë diçka emocionuese për të diskutuar nesër në klasë.
Të nesërmen fëmijët vijnë secili me diçka të çuditshme dhe mësuesi i pyet ata një nga një.
Kur vjen radha e Pjerini, ai shfaqet me biçikletën e tij. Më pas mësuesja e pyet:
– Më fal, Pjerin, por nuk e kuptoj se çfarë është emocionuese te një biçikletë?
Dhe Pjerini:
– Nuk e di këtë, por sot në mëngjes motra ime tha se i ishte vonuar një nga ciklet e saj. Pastaj babai pësoi një atak në zemër, mamasë i ra të fikët dhe fqinji qëlloi veten!
Dy burra takohen në parajsë dhe njëri pyet tjetrin: “Si vdiqe?”
Tjetri përgjigjet: “Unë vdiqa nga lumturia, po ti?”
“Unë ngriva akull deri në vdekje, por si mund të vdesësh nga lumturia?!”
“Epo, kisha marrë një informacion që gruaja ime ishte me dikë tjetër, kështu që vrapova në shtëpi dhe, duke mos parë askënd në shtëpi, vdiqa nga lumturia!!!”
Flet burri tjetër tejet i dëshpëruar:
“Nëse do ta hapje frigoriferin, të dy sot do të ishim shëndosh e mirë!!!”
Hirushja tani është 75 vjeçe. Ajo ka kaluar e lumtur me bashkëshortin e saj, Princin e Kaltër, i cili vdiq disa vite më parë.
Ajo i kalon ditët në tarracën e shtëpisë së saj, e ulur në një karrige duke u tundur, duke vëzhguar botën me maçokun Bob në prehrin e saj, e lumtur.
Një mbrëmje të bukur, Zana zbret papritmas nga brenda një reje të bardhë.
Hirushja e pyet:
– E dashur Zanë!! Pas kaq vitesh të shoh përsëri!! Çfarë po bën këtu?
Dhe Zana përgjigjet:
-Hirushe, që nga hera e fundit që të pashë ke jetuar një jetë shembullore. A ka ndonjë gjë që mund të bëj për ju? Ndonjë dëshirë që mund të të plotësoj?
Hirushja është e hutuar, e gëzuar dhe e skuqur nga emocionet, pasi ka duke menduar për pak, ajo mërmëriti:
– Do të doja të isha jashtëzakonisht e pasur. Në një çast karrigia e saj e vjetër lëkundëse kthehet në ar të fortë. Hirushja është e impresionuar.
Maçoku i saj besnik Bob trembet dhe largohet nga karrigia.
Hirushja bërtet:
– Faleminderit Zanë!
Pastaj Zana thotë:
-Nuk është asgjë, ti e meriton! Çfarë do të dëshironit si dëshirë të dytë?
Hirushja përkul kokën, vëren gjurmët që ka lënë koha në trupin e saj dhe thotë:
– Do të doja të isha sërish e re dhe e bukur.-
Pothuajse njëkohësisht, ajo rifiton bukurinë e saj rinore.
Hirushja më pas fillon të ndjejë gjëra që pothuajse nuk i kujton më: pasion, zjarr, etj…
Pastaj Zana i thotë asaj:
-E ke edhe një dëshirë të fundit: çfarë dëshironi?
Hirushja shikon maçokun saj të varfër të frikësuar dhe thotë:
– Unë do të doja që ju ta transformoni Bobin tim besnik në një djalosh të ri të bukur.
Maçoku Bob shndërrohet në një burrë të mrekullueshëm, tejet i pashëm.
Zana i thotë:
– Urimet më të mira, Hirushe! Gëzoni jetën tuaj të re!
Dhe largohet shpejt si një shkëndijë.
Gjatë disa momenteve magjike, Hirushja dhe Bob shikojnë njëri-tjetrin me butësi.
Pastaj Bob i afrohet asaj, e merr në krahët e tij të fuqishëm dhe i murmurit me butësi në vesh: “Vë bast se je penduar që më tredhe, zuskë!!!!”
Një burrë futet në dush menjëherë pas gruas së tij dhe në të njëjtën kohë bie zilja e derës. Gruaja mbështjell një peshqir rreth trupit të saj, zbret me vrap nga shkallët dhe shkon të hapë derën: është Gjoni, fqinji. Para se ajo të mund të thotë diçka, ai thotë:
– Do të të jap tani 800 euro cash po të heqësh peshqirin!
Ajo reflekton dhe në një çast peshqiri është në dysheme…
Ai e shikon me vëmendje dhe i jep shumën e rënë dakord. Ajo, pak e tronditur, por e lumtur për pasurinë e vogël të fituar në një çast, kthehet në banjë.
Burri i saj, ende në dush, e pyet se kush ishte te dera. Ajo përgjigjet:
-Ishte Gjoni…
Burri:
– Perfekt, të ktheu 800 eurot që i dhashë hua?!!!
John O’Reilly ngriti gotën e tij me birrë dhe tha:
– E ngre këtë dolli për veten time që pjesën e pjesën e mbetur të jetës ta kaloj mes këmbëve të gruas sime!
Kjo dolli i dha atij çmimin më të lartë në pijetore për dollinë më të mirë të mbrëmjes!
Kur u kthye në shtëpi i tha gruas së tij:
– Mary, fitova çmimin për dollinë më të mirë të mbrëmjes!
Dhe ajo tha:
– Vërtet? Dhe për çfarë ngrite dolli?
John duke menduar, tha:
– Ngrita dolli që pjesën e mbetur të jetës ta kaloj ulur në kishë pranë gruas sime…
– O John, kjo është e mrekullueshme! – tha Mary.
Të nesërmen Mary takoi rastësisht një nga miqtë e John. Ai duke qeshur i tha asaj:
– John fitoi një çmim mbrëmë falë një dollie që ngriti për ty, Mary!
Dhe ajo u përgjigj:
– Po, më tregoi. Edhe unë u habita pak. Që ta dish, John ka qenë atje vetëm dy herë në katër vitet e fundit. Një herë e zuri gjumi, dhe herën tjetër më duhej t’i tërhiqja veshët që të vinte tek vendi i duhur!!!
Botues:
Elida Buçpapaj dhe Skënder Buçpapaj
Moto:
Mbroje të vërtetën - Defend the Truth
Copyright © 2022
Komentet