VOAL

VOAL

Copyright © 2022

VOAL

Ka shumë varfëri në shpirtrat e atyre që gojën e kanë plotë fjalë të mëdha – Nga Viron Kona

January 18, 2019

 

(Përshtypje nga leximi i librit “Shqetësime mërgimtarësh” të shkrimtares shqiptare-norvegjeze Emine S. Hoti

“Të mos përkulemi para askujt, të mos cenojmë të drejtat e askujt, t`i mbrojmë ato që janë tonat, duke mos rrezikuar të tjerët”.
Emine S. Hoti

“Shqetësime mërgimtarësh” është një tjetër libër i shkruar në prozë nga shkrimtarja, stilistja dhe atdhetarja Emine S. Hoti. Nisa ta shfletoj me interes këtë libër dhe shpejt u përfshiva i tëri në përmbajtjen e artikujve të tij. I shkruar në gjininë e eseve, ai rrok problematika të llojllojshme që shqetësojnë sot mërgimtarët shqiptarë të shpërndarë si zogjtë shtegtarë nëpër botë.
Libri ka redaktor studiuesin dhe publicistin e njohur Frrok Kristaj, dizajni nga Festim Matoshi; ai është botim i “Unionit të Letrarëve të Kryeqytetit të Kosovës”, Prishtinë 2015. “Temat që kam trajtuar këtu, – shkruan autorja në parathënie, – kanë të bëjnë me preokupimet e mërgimtarëve tanë, të cilët u larguan nga vendlindja me qëllim për t`u kthyer shpejt, por, ja se tani kaluan disa decenie e, edhe sot po vazhdojmë të jetojmë dhe punojmë në shumë shtete nikoqire – mike të atdheut tonë, përkatësisht të popullit tonë.” E më tej: “Është krejt e natyrshme se çdo lëvizje, ngjarje apo ndryshim në atdhe, ne në mërgim na preokupon. Bile ngase nuk jemi në atdhe, t`i shohim gjërat ashtu siç janë, shpesh edhe i kuptojmë ndryshe për çka edhe shqetësohemi deri në atë masë sa dhe japim kualifikime nga më të ndryshmet.”

Emine S. Hoti, duke folur para studentëve
të universitetit “Luigj Gurakuqi”,Shkodër.
(qershor 2016)
Në thelb, në artikujt e këtij libri, znj. Hoti shpreh jo vetëm shqetësimet e saj, por edhe të bashkatdhetarëve të tjerë që punojnë dhe jetojnë kryesisht në Norvegji. Teksa unë, duke vijuar leximin, pajtohem plotësisht me komentin interesant, që i bënë këtij libri gazetarja e talentuar e “Bota Sot” Ajete Zogaj, e cila midis të tjerash shkruan: “Autorja Emine S. Hoti, kësaj radhe na sjellë ese interesante, të cilat shpalosin realitetin tonë, ashtu siç është pa zbukurime të theksuara, duke u munduar të prekë poret më të rëndësishme të jetës dhe përditshmërisë. Ajo kritikon dhe këshillon, sjellë përvoja prej vendit ku jeton tash e sa vite, por në shumë raste shpreh dëshpërim e zhgënjim, me lutjen e përhershme se do të bëhet më mirë!”
Dalëngadalë, duke shfletuar “Shqetësime mërgimtarësh”, bindesh për vlerat e këtij libri, i cili të vë në mendime, të emocionon deri, herë-herë, edhe të trondit, ndërkohë që na bënë t`i shohim disa gjëra me më shumë realizëm e vërtetësi, duke nxjerrë mësime prej tyre, ndërsa autorja nuk harron t`u shpreh mirënjohjen qytetare shteteve mike ku mërgimtarët shqiptarë jetojnë e punojnë prej vitesh.

Të mos përkulemi para askujt,
të mos cenojmë të drejtat e askujt

Libri përfshin tema, kënd shikime dhe vizione tepër të ndjeshme e humane, që sigurisht ndriçohen edhe nga drita demokratike dhe zhvillimet e një vendi siç është Norvegjia, ndërsa prekin mendjet dhe zemrat e mërgimtarëve, sidomos kur sjellin në fokus temën e familjes, të cilën znj. Hoti e konsideron të shenjtë. “Jeta, – thotë autorja, – është lulëzim me vuajtje e sakrifica, e ëmbël dhe e hidhët me plot batica e zbatica gjatë saj. Çdo njeri duhet të jetoj jetën e vet, me ato që i sjellë ajo.” Bindesh në vërtetësinë e këtij mendimi kur ke parasysh se vet autorja është njëra nga mërgimtaret që ka kaluar një jetë plotë peripeci e sakrifica të jashtëzakonshme, por që me formimin dhe karakterin e saj, të një gruaje të fortë dhe të emancipuar, ia ka dalë që t`u bëj atyre ballë dhe të eci me dinjitet, me besim e shpresë në rrugët plot vështirësi të jetës. E në këtë kontekst, ajo kërkon që njeriu të jetë vetvetja, as kopje, por dhe as të ndikohet nga mendimet e të tjerëve, pasi secili ka jetën e vetë. “Çdo njeriu i duhet një mendje e shëndoshë, që ta shfrytëzojë së pari për familjen e tij. Familja është e shenjtë për tërë botën. Assesi, të mos përkulemi para askujt, të mos cenojmë të drejtat e askujt, por t`i mbrojmë ato që janë tonat duke mos rrezikuar të tjerët”. Ndërkaq, ajo na kujton se të gjithë kemi obligime ndaj fëmijëve dhe të rinjve, për ata duhet të kujdesemi, por edhe t`i edukojmë e t`i udhëzojmë në rrugën e drejtë…

Dielli lëshon rrezet mbi mua,
por ato rreze nuk më ngrohin,
se shpirtin e kam akull, e sytë i kam plot lot

Mërgimtarët, duke qenë larg atdheut, kanë dashuri të madhe dhe të jashtëzakonshme për familjet që kanë lënë pas, për prindërit e tyre dhe më së shumti dashuria ndalet tek nënat e dashura, që i presin me mall fëmijët e tyre në sokakët e shtëpive e në dritare, duke përfytyruar e ëndërruar çdo çast kthimin e tyre: Ja, ata janë duke ardhur, në mos sot, nesër ata do të kthehen në atdhe, sepse, shtëpia dhe atdheu, kanë forcën tërheqëse të një magneti natyror e shpirtëror tepër të fuqishëm. Ja se si shprehet autorja, duke iu drejtuar nënës së saj: “Nëna ime e shtrenjtë, nëna ime e dashur, tërë natën e kalova me ty në ëndërr. Dëshiroja që ëndrra të zgjaste e të zgjaste, dhe unë ashtu, si me qilimin magjik të vija atje tek ti, të ta përqafoja ballin e rrudhur nga vitet. Por, ja se ajo ishte vetëm një ëndërr. Unë isha larg teje, e tretur në dhe` të huaj. Shumë shpesh jastëku ku e mbështet kokën më bëhet qullë nga lotët.” Pastaj, me një gjuhë dhe mendim që të trondit, ajo vazhdon: “Dielli rrezet lëshon mbi mua, por ato rreze nuk më ngrohin nënë, se shpirtin e kam akull, e sytë i kam plot lot… I drejtohem shumë herë hënës: Hënë, o hënë, ma dërgo zemrën time në Kosovë, në Drenicë, atje te nëna ime…U plakëm në dhe` të huaj…Vite të tëra pa shikuar lindjen dhe perëndimin e diellit në atdhe…” Lexuesi përfshihet kështu në një emocion dhe rrëfim plot ndjenjë, plot mendim, dhembshuri dhe mesazhe jete realiste e të ngrohta, ashtu siç është shpirti i bukur dhe zemra e madhe e autores së këtij libri. Janë rrëfime të një gruaje, zemra e së cilës ndizet nga ndjenja të thella njerëzore, nga dashuria për atdheun, për Kosovën e shtrenjtë. Duke qenë e kulturuar dhe e formuar, si dhe me karakter të fortë, ajo nuk e lë veten të rrëmbehet nga mëshira dhe dallgët e fatit, por qëndron e palëkundur, vlerëson dhe përcjell kurdoherë te lexuesi mesazhe mendime dhe vlerësime të vërteta, që njeriu s`mund t`i largojë kurrë nga vetja, pasi ato mendime dhe ndjenja janë si rrjedhja e gjakut në trupin e gjithkujt, e shoqërojnë njeriun gjatë jetës dhe veprimtarisë së tij. Ndodh që çdo mërgimtar, teksa e ka shikimin te ndërtesat e larta, rrugët e gjera plot lëvizje makinash dhe bukuri të pasosura, te gjithçka që sheh e përjeton, ai përfytyron çdo çast atdheun, shtëpinë e tij, njerëzit e familjes. Ai dëshiron që edhe atdheu i tij të jetë i bukur, i fuqishëm dhe i pasur ekonomikisht, njerëzit të jetojnë sa më mirë pranë e pranë mes të dashurve të tyre, të mos detyrohen t`i braktisin ata, qoftë edhe përkohësisht për të siguruar bukën e gojës dhe mbijetesën. Doemos që ishin dhe janë kushtet ekonomike-sociale apo politike që e çojnë aq larg, shumë larg, e largojnë njeriun nga familja me një “dhunë të padukshme”, teksa malli dhe dashuria për atdheun që ka lënë pas shtohen e shtohen pakufi. Natyrisht që nuk ka dhunë më të madhe sesa të jesh i varfër ekonomikisht, të mos jesh në gjendje të sigurish jetesën për familjen tënde, të shohësh ëndrra sesi do të nxjerrësh ditën e nesërme për të ushqyer fëmijët e vegjël që ashtu me sytë bojë qielli dhe pafajësinë e tyre, sikur të thonë: “O babi, o mami, të varfër jemi ne?!”….Vijoj leximin e librit dhe krijoj një bindje edhe më të plotë se këto ese, jo thjesht letrare, sikur shoqërohen me tingëllimat e thirrjeve të fuqishme dhe gjëmimin e kambanave, që tronditin shpirtrat dhe zemrat e gjithkujt, si për t`u thënë se sa i rëndësishëm është atdheu, vendlindja dhe njerëzit e dashur, ndërsa brenda gjakut dhe zemrës ngrihet pyetja: “Pse, pse neve që kemi këtë vend plot diell e që e ka bekuar Zoti, këtë Shqipëri dhe këtë Kosovës kaq të bukur, të mos jemi në nivelin e vendeve më të zhvilluara evropiane ?! …

Ka shumë varfëri
në shpirtrat e atyre që gojën e kanë plotë fjalë të mëdha

Po aq prekës është edhe eseja “Të përkrahen nënat e Kosovës”, e ku, që në fillim, autorja shkruan: “Njeriu kur është larg vendit të vetë edhe më shumë e ndjen mallin dhe mungesën e atdheut. U gëzohet sukseseve dhe zhvillimeve pozitive që ndodhin në atdhe, por njëkohësisht pikëllohet për lajmet e këqija që merr për vendin e vet, për njerëzit e vet.” Dhe, në vazhdim të kësaj ideje, ajo nënvizon faktin se duke u ndodhur në një vend të zhvilluar siç është Norvegjia, ku respektohen të drejtat e njeriut, kur nëna dhe fëmija kanë trajtim të dinjitetshëm, s`ke se si të mos dëshpërohesh kur krahason këto të drejta me vendin ku je lindur e rritur. Në rrëfimin e saj, ajo debaton në distancë me një “ministër” të Kosovës, i cili, me një deklaratë të papërgjegjshme e fyen rëndë femrën shqiptare, nënën shqiptare, duke u shprehur kundër lindjeve të shumta. Deklarata e këtij “ministri”, se “duhet t`i shtrijmë këmbët sa kemi jorganin”, ishte krejt e pamatur, pasi, siç shprehet autorja, ai, “ministër”, sikur shumë shpejt e ka harruar të kaluarën e popullit të shumëvuajtur të Kosovës. Dhe, nëse ky “ministër”, ka qenë i ri në kohën kur politika serbe bënte luftë speciale dhe përpiqej të frenonte me gjithfarë lloje mënyrash shtimin e lindjeve në Kosovë, “ministri” është dashur të pyes nënën e tij për ato vite të rënda, e cila, me siguri do t`i tregonte për gjenocidin serb mbi popullsinë e Kosovës, do t`i tregonte për ato fushata të egra të serbomëdhenjve, ku femrat shqiptare i quajtën “fabrika të lindjes së fëmijëve”; do t`i tregonte kur ata helmonin të rinjtë në shkolla, apo kur vaksinonin femrat dhe meshkujt për të kufizuar numrin lindjeve…
Në vijim të esesë së saj realiste dhe emocionuese, znj. Hoti kujton lexuesve se “Arma më e fuqishme kundër armikut në vitet 90-të, ishte lindja e fëmijëve…” Ndërkohë, spikat i drejt mendimi i autores, kur thotë se: “Nuk është përparim nëse ndërtoni pallate shumëkatëshe, por ndihmojini ato familje që nuk kanë kulm mbi kokë, nuk kanë askënd të punësuar…” Duke qenë vet nënë, madje edhe gjyshe, znj. Hoti nënvizon një porosi të nënës së saj: “Bija ime, lind sa më shumë fëmijë, sepse ne rritemi dhe plakemi, ikim nga kjo botë, nëse nuk lind fëmija nuk lulëzon shtëpia, nuk lulëzon kombi”.
Është shumë realiste znj. Hoti edhe kur thekson se “Njerëzit e ndryshojnë kohën.” E në kontekst të kësaj thënieje filozofike ajo shprehet se “Njerëzit me mendje të ngushtuar, që nuk shohin më larg se hunda e tyre, çdo gjë e mirë u duket keq dhe japin vërejtje: mos fol shumë, nuk ke të drejtë të shprehësh mendimin tënd, mos u merr me vallëzim, mos u jep dije e përvojë kulture rinisë se është turp…” Dhe, të mendojmë se, nga këto lloje mentalitetesh të prapambetura, vuajti edhe protagonistja e romanit të saj të njohur nga lexuesi “Jetë ferri”, ku shkrimtarja Hoti përshkruan në mënyrë drithëruese fatin dhe jetën e personazhit të romanit të saj. Nisur nga përvoja, autorja këshillon rininë, që ajo të mos bjerë në grackat e injorantëve dhe të paragjykimeve frenuese e prapanike. “Nëse e duan sportin të merren me sport, nëse e duan kulturën të japin kontributin e tyre në zhvillimin e saj, pra të zhvillojnë talentin e tyre që ua ka dhuruar natyra”. Një këshillë të vlefshme ajo e ka edhe për vajzat e reja: “Mendoni mirë para se të vendosni se cili do të jetë shoku juaj i jetës, cili do të jetë profesioni juaj…cila është rruga juaj jetësore…” Por, autorja, u drejtohet rreptë edhe qeveritarëve që sikundër shkruan: “Unë shohë shumë varfëri në shpirtrat e atyre që gojën e kanë plotë fjalë të mëdha…”, por që në realitet pak përpiqen për të përmirësuar kushtet social-ekonomike-kulturore dhe nivelin e jetesës së shtetasve të tyre. Ndërkaq, në esenë “Të bëhemi më punëtorë!” znj. Hoti shprehet me dhembje për gjendje e tokave të lëna djerrë dhe të papunuara të Kosovës. Ajo ironizon me dhembje momentet kur fshatari shkon në dyqane të qytetit për të blerë një “pulë braziliane” apo për të blerë vezë. “Shumë shtëpive fshati, – nënvizon ajo, – u mungon blegërima e qengjave, deleve…, qumështin fshatarët shkojnë dhe e blejnë në qytet e, ndërkohë amvisat dhe shumë njerëz që rrinë strukur nëpër shtëpi, shohin vetëm serialet pa fund të telenovelave turke-latine-spanjolle, apo janë të zëna me faqet e FB. Dhe, këshilla e saj nuk mungon: “Dua t`u them njerëzve të vendit tim, se shumë vende në botë janë zhvilluar dhe përparuar nga zhvillimi i bujqësisë dhe i blegtorisë. Kthejuni tokës, mbillni grurin e misrin, pemë e perime”…Vërejtjet e znj. Hoti shkojnë edhe për kaosin urbanistik, ku ndërtohet me vende e pa vend, duke pushtuar me ndërtime tokat më pjellore.
E edukuar në një vend me zhvillim të madh në saj të punës, siç është Norvegjia, tingëllon realiste thirrja e znj. Hoti: “Bujku t`i kthehet tokës, bariu të rris kopenë, amvisa të kultivojë shpezët dhe perimet, të gatuaj bukën e grurit të tokës së Kosovës…”

Atyre fëmijëve, përpiqesha t`u ktheja buzëqeshjen,
që ua kishte vrarë pushtuesi serb

Një mërgimtar e di më mirë se cilido se sa i rëndë është emigracioni, edhe atëherë kur atij “i ecën fati”. E, në këtë kuadër, znj. Hoti, në esenë që i ka dhënë edhe titullin librit: “Shqetësime mërgimtarësh” thekson se “Jeta në mërgim është sikur të përfundosh një fakultet që të mëson, të jep edukatë për ata që mendojnë për të ardhmen.” Ajo argumenton bindshëm se çfarë mëson konkretisht njeriu nga jeta mërgimtare, e cila, sipas autores, i jep forcë mërgimtarit, e kalit, e bënë të përballojë shumë gjëra, ndërkaq e shtynë që përherë të mbaj mendjen tek atdheu, te vendlindja…Në këtë rrjedhë është edhe eseja “Në mërgim ruhet tradita shqiptare”, ku theksohet se në emigracion duhet treguar kujdes më i madh dhe i veçantë për ruajtjes dhe mësimin e gjuhës së bukur shqipe, por edhe të kulturës kombëtare. Duke qenë disa kohë edukatore e fëmijëve mërgimtarë në Norvegji, autorja kujton se ishin momente të paharruara ato kohë kur ajo u angazhua me punë edukatore e fëmijëve shqiptarë në kohë lufte: “Në fytyrat e fëmijëve që kishin ikur nga lufta, sikur më parafytyrohej e tërë Kosova, e cila digjej e shkrumbohej nga okupatori serb. E këtë e përjetova edhe më rëndë sepse unë vija nga rajoni i Drenicës, rajon ky i cili gjatë gjithë historisë ishte cak i masakrave e mizorive serbe mbi popullatën shqiptare…Atyre fëmijëve përpiqesha t`u ktheja buzëqeshjen, që ua kishte vrarë pushtuesi serb, por njëkohësisht, angazhohesha që t`ua ngjallja dashurinë për atdheun, për Kosovën e për viset shqiptare.”

“Kurrë mos pyet se çka bërë atdheu për ty,
por ç`ke bërë ti për atdheun!”

Në esetë në vazhdim, Emine S. Hoti tregon për kontributet që ka dhënë mërgata për Luftën e UCK-së për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës, nisur gjithnjë nga thënie e njohur: “Kurrë mos pyet se çka bërë atdheu për ty, por ç`ke bërë ti për atdheun!” Më tej ajo nënvizon se “Kosovës i nevojitet shkollimi cilësor”, teksa shpreh dhembjen që rinia e Kosovës po largohet për në vende të tjera për shkak të mungesave të vendeve të punës dhe perspektivave për një jetë më të mirë. E, në këtë kontekst, autorja ironizon vetëkënaqësinë e pushtetarëve: “Klasat e sotme politike të Kosovës janë ngritur aq lart, sa sikur duan të pushtojnë retë! Aspak nuk i kanë këmbët në tokë!” Në vijim të kësaj kritike, ajo nënvizon se në vende të tjera të botës, që janë shumë të zhvilluara, sundon rendi e ligji, jo anarkia e hipokrizia. Në ato vende, – vijon ajo, – pranohesh në punë në bazë të aftësive profesionale dhe jo me njohje e me lidhje miqësore e nepotike! Këto vende dinë të çmojnë dijen, vlerën e punës, dinë ta vlerësojnë studiuesin dhe njeriun e ngritur…Ndaj kambana e saj bie fort në esenë “Të vetëdijesohemi për shtet ligjor”, teksa përcjell te lexuesi respektin për njerëzit e mëdhenj të kombit, duke u ndalur te figura emblematike e Hasan Prishtinës, i cili tërë pasurinë e tij, që nga Vushtrria e deri në Prishtinë, e shkriu që të ndihmonte kombin. Krahas kësaj, mblodhi edhe pasuri të tjera për t`i shkolluar vëllezërit kosovarë në shkollën e Elbasanit, që t`i dalin zot tokës së tyre, deri sa u vra nga dora e armikut në gushtin e vitit 1933. Po ashtu ajo përmend edhe heroin tjetër Nazmi Gafurri, i cili tërë jetën ia kushtoi popullit të vetë….

Bashkohuni për interesat e popullit!

Po aq interesante janë dhe temat “Në përvjetorin e shtatë të Pavarësisë së Kosovës”, “Liria e nëpërkëmbur”, eseja optimiste “Kosovën e presin ditë më të mira!”, “Të investohet më shumë për fëmijë”, “Të vjetrit, t`ua lënë vendin të rinjve”, “Mbahu për toke e ngrihu për toke”, “Të mos copëtohen më trojet shqiptare”…Në këtë ese, autorja shfaq mendime dhe konsiderata tepër interesante. Ndër të tjera ajo shprehet: “Po i lus nga zemra ta dëgjojnë zërin e popullit tonë dhe mos të gjunjëzohen para Vucicave e Dacicave e kërkesave të atyre, që historikisht na shkatërruan me të vetmin motiv që jemi shqiptar. Duhet ta dini që presioni ndërkombëtar është përherë ndaj nesh dhe kjo na bëhet edhe të na matet pulsi ynë deri ku jemi të gatshëm që të lëshojmë pe para atyre që nuk meritojnë të jenë përballë nesh…” Me përvojën e saj si një mërgimtare në shtetin norvegjez, që i prezanton botës përherë zhvillime të rëndësishme demokratike dhe ekonomike, znj. Hoti u bën apel deputetëve të Kosovës, që të ndjejnë më shumë obligim ndaj votuesve të tyre.
Në vijim, lexuesi ndalet tek eseja “Bashkohuni për interesat e popullit”, teksa vijohet me esenë emocionuese “Futbollistët – heronj, që nderuan kombin dhe flamurin”. Në përfundim të librit të saj me mendime origjinale, tërheqëse dhe interesante për cilindo lexues, autorja shpreh me fuqinë e shpirtit dhe të zemrës krenarinë që është shqiptare.
Duke mbyllur faqet e këtij libri të thjeshtë në dukje, por të pasur dhe të shëndetshëm në përmbajtje, dëshiroj të them se artikujt në formën e eseve të shkurtra pasqyrojnë ide dhe mesazhe që të vënë në mendime, veçanërisht kur ato shoqërohen me përvoja konkrete, me ballafaqime apo me thënie të lashta të njerëzve të ditur të popullit. Thuajse tërë artikujt-ese të këtij libri, i përshkon dashuria dhe malli për atdheun e vendlindjen; dëshira për ta parë Kosovën, Shqipërinë dhe të gjithë kombin sa më të zhvilluar dhe me mirëqenie të lartë, teksa shfaqen cilësi dhe virtyte të mrekullueshme që karakterizojnë popullin tonë, por, edhe kritikohen e thumbohen disa mangësi që, duke u shëruar e ndrequr, do të na ndihmojnë në ecjen më përpara në rrugën e demokracisë dhe të zhvillimit…

  • twitter
  • facebook
  • linkedin
Fjalë kyçe: , ,

Komentet

Lajme të ngjashëm

MITINGU I POEZISË NË GJAKOVË –NJË 60 VJETOR KURORËZUES- Nga QAZIM SHEHU

Mitingu i Poezisë në Gjakovë është një aktivitet i vjetër poetik,i zhvilluar me nismën e një grupi poetësh dhe të korifeut të poezisë shqipe ,Din Mehmeti.Që atëherë e deri më sot, ai nuk është ndërprerë kurrë dhe, nga viti në vit, ka shpalosur vlerat e letërsisë shqipe nga të gjitha trojet shqiptare, duke e shndërruar kështu jo vetëm Mitingun ,por krejt qytetin emblematik të Gjakovës në një vatër të ngrohtë poezie.Në Miting kanë debutuar dhe janë vlerësuar poetë shqiptarë me emër gjer te talentet e reja,poetë të huaj nga shtete të ndryshme të Evropës,Amerikës dhe ,me profesionalizëm, janë dhënë vlerësime nga juri kompetente,jashtë çdo ndikimi.
Poezia lind në kohë të vështira ,ndërsa proza u pret kohëve të qeta.Kosova kaloi një kohë të vështirë nën okupimin serb dhe poetët prijetarë të saj: Esad Mekuli,Din Mehmeti,Azem Shkreli,Rrahman Dedaj,Enver Gjergjeku, i kënduan pa ndërprerje lirisë,shpirtit të populli i dhanë guxim ,ashtu siç u trimëruan në vargje nga ky shpirt që lartësohej përditë nga aktet e qëndresës së pashembullt.
Mitingu u zhvillua në kohë të vështira kur organizatorëve dhe pjesëmarrësve nuk u jepnin salla dhe ata dilnin në shesh për të recituar poezitë,kur në shesh u fiknin dritat,afroheshin qytetarët dhe me dritat e makinave të tyre ndriçonin sheshin e kështu gjithnjë,të papërkulur , duke mbajtur gjallë poezinë, sepse poezia transmeton dhe trimëron shpirtin,ajo afron ëndrrën e lirisë me vargje që kumbojnë nga vlimi etnik.
Me ardhjen e kohërave të reja, kur Kosova u çlirua ,shumë asosacione letrare u shkrinë,u krijuan të reja ,që funksionuan dhe organizuan veprimtari,por Mitingu nuk u shkri dhe ai mbeti i ri,edhe pse sot në këtë nëntor është 60 vjeç.Kjo se ai lindi i shëndetshëm ,gjatë rrugës krijoi traditë,u modernizua dhe përcolli vlera,të cilat u konfirmuan në këtë Miting profesionalisht ,dhe kjo të gëzon.
Ai nuk u shkri siç ndodhi gabimisht për hir të një mode letrare me shumë asosacione letrare,sepse atë e krijuan njerëz të mëdhenj të artit dhe gjatë rrugëtimit të tij historik e mbajtën të ri,të freskët,modern dhe i dhanë autoritet.
Të gëzon fakti se këtë traditë nuk e lanë të shuhej dhe të hynte shpejt në kujtesën arkivore, personalitete të artit në Gjakovë,siç është Muharrem Kurti-poet, romancier dhe kryetar i Klubit Letrar”Gjon Nikollë Kazazi”,Engjëll Berisha-bashkorganizator,-poet dhe studiues ,dhe shumë të tjerë, bashkëpunëtorë të tyre.
Muharrem Kurti, kryetar i Klubit Letrar “Gjon Nikollë Kazazi”, duke dhënë informacione të rëndësishme për të gjitha fazat e mbajtjes së këtij manifestimi, më tej shton se” kujtojmë këtu, pjesëmarrjen në Miting të Ismail Kadaresë, Dritëro Agollit, Fatos Arapit, Xhevahir Spahiut, Visar Zhitit, Natasha Lakos, Fatos Kongolit, Zija Çelës e shumë e shumë të tjerëve, edhe kur ndërmjet nesh kishte kufij hermetikë e ndarës deri në qiell. Pra, Mitingu i Poezisë e shpërtheu kufirin shqiptaro-shqiptar me festën poetike në Gjakovë”.
Mitingu nis me një javë përurime veprash letrare nga më të zgjedhurat.Vijnë enkas nga mërgimi poetë dhe shkrimtarë për të marrë pjesë në këto ditë festive dhe angazhuese e serioze,vijnë nga qytete të tjera të Kosovës të ftuar e të paftuar,njerëz dashamirës të artit të poezisë.Këto ditë janë analiza të mirëfillte të artit të fjalës,çaste të ngrohta bisedash midis krijuesve,përcaktohet ecuria e rrjedhës së poezisë dhe të fjalës së shkruar,analizohen vëllime poetike dhe vepra në prozë ,siç ishte rasti i diskutimit letrar”Libri i Gjakovës”-roman i Jusuf Buxhovit,autor i shquar dhe i falenderuar nga qindra lexues për artin e tij shkrimor,por njëherit edhe studiues i kalibrit për librin e tij shumëvëllimësh”Kosova”,botuar shqip dhe anglisht.
U organizua “Ora Letrare” për të rinj”Yllka Domi”,promovimi i dy librave të Diana Markut:”Brenga me fytyrë vajze”-poezi,dhe “Të gjithë poshtë urës”(dramë).Gjithashtu u përurua libri “Duke pritur ditën e tetë” të Anton Markut dhe libri me tregime”Albani nuk flet shqip” i Angjelina Markut.
Përurime të tilla bëhen me përgatitje të mirë,me lektorë dhe lexues që i kanë lexuar librat ,që referojnë duke u ndalur në tekst dhe jo në kontekste jashtëletrare.Ato mbeten vlerësime të sakta, po njëherit edhe manifestime estetike-kulturore e njerëzore,përhapin një rrezatim qytetërues e motivues.
Duhet thënë gjithashtu se organizatorët me mbështjen e kryetarit të komunës,Ardian Gjini,gjithçka e detajojnë në prefeksion dhe e programojnë në kohë ekzaktësisht, në mënyrë që Mitingu të jetë organik,koherent dhe të ritmojë edhe në organizim si një poezi e strukuruar bukur ,pa teprime.
Nuk duhet shumë mend për ta kuptuar këtë,sepse kjo duket dhe përcillet përmes një kulture të mikpritjes,të mënyrës së sjelljes,të dialogut e të bisedës-çka transmeton një frymë aristoktratike,që gjakovarët e kanë si gen i lashtë qytetërues.
Ata e bëjnë atë që bëjnë dhe dinë ta bëjnë mirë,në mënyrë që kjo të mbetet jo vetëm në kujtesën e atij që e shikon ,por edhe të atij që vlerësohet.Kjo duket që nga pllakatet e çmimeve në metal bronzi,në radhën e dhënies së çmimeve,në shoqërimin e personaliteteve në podium,në skenarin e aktruar me zë të plotë dhe të ngrohtë prej zgjedhjes së duhur të moderatores.Janë detaje që, krahas poezisë ,ndihmojnë që kjo sallë e madhe në Pallatin e Kulturës “Asim Vokshi”, të mbushet plot dhe poezia të marrë udhë, duke dalë nga faqet e librave drejt njerëzve.Një organizim që ndihmon në një komunikim brilant.
Ky vit ishte një përvjetor krenarie ,sepse mund të flitet për arritje e, kur ka arritje, kthehet koka pas dhe shikohen vitet,njerëzit, ata që mundësuan këto arritje qoftë duke i realizuar vetë ato, qoftë duke krijuar modelin si një paradigmë udhëndjekjeje suksesi.Kështu u dhanë çmime postmortum për Teki Dervishin ,për ish-kryetarin e Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës,profesor doktor Ibrahim Rugovën ,që është studiues i shquar i letërsisë shqipe, pa folur këtu si politikan i madh i sendërtimit të shtetit të Kosovës.
Me çmime të veçanta u nderuan Jusuf Buxhovi,Sabri Hamiti(akademik,poet studiues dhe zë i shquar e i lavdëruar në botën akademike),Besnik Mustafaj ,(poet ,përkthyes dhe prozator i njohur ndërkombëtarisht), dhe Agim Byci.
Me Çmime të Mirënjohjes Jubilare u nderuan Milazim Krasniqi, Agim Vinca, Naime Beqiraj, Jeton Kelmendi, Iljaz Bobaj, Qemajl Juniku, Albert Shala, Karvani i Shkrimtarëve për Fëmijë. U shpërblye me mirënjohje edhe kryesia e klubit “Gjon Nikollë Kazazi”, Muharrem Kurti, Engjëll I. Berisha, Migena Arllati dhe Vjollca Kuqi. Gjithashtu me mirënjohje u nderuan Blerim Valla dhe Shefqet Dinaj, si dhe mediet “Radio Gjakova” dhe “Syri Vision”.
Ajo që përbën tharmin dhe i jep bukuri Mitingut, është leximi i poezive ,pa përjashtuar anën ceremoniale.Për të lexuar e deklamuar poezitë e tyre, u paraqiten me radhë në skenë poetët:Sabri Hamiti,Milazim Krasniqi,Naime Beqiraj,Prend Buzhala,Sali Bashota,Arif Bozaxhiu,Lulzim Tafa,Anton Marku,Agim Desku,Neki Lulaj,Migena Arllati.
Poezitë e deklamuara paraqitën dhe sollën interes,kjo edhe për ndihmesën që dha një publik i edukuar në dëgjim dhe vlerësues në duartrokitje.Poezia e shkruar sot, si në Kosovë edhe në Shqipëri e në të gjitha trojet shqiptare, e ka kaluar fazën e retorikës ,duke bartur dhe u fisnikëruar me mendime në një shtrat të thelluar liriko-meditativ.Ajo është bërë më kualitatrive edhe pse, sipas meje,nuk po i arrin individualitete e mëdha të së kaluarës në kuptimin e gjurmimit dhe të shenjëzimit personal-ndërlidhur me problemet e mprehta kombëtare e njerëzore.Megjithatë ,ndodhet në një stad të mbarë zhvillimor dhe ka arritur të modernizojë e ndërthurë teknika të ndryshme vështruese në raport e harmoninë e prirjeve të individit e të shoqërisë së sotme.
Juria e pati të vështirë të zgjedhë e të konkludojë në këtë garë të fortë dhe megjithatë përcaktoi si poezinë fituese të këtij Mitingu poezinë e Sali Bashotës”Çka bëni ju të dielën atje në mënmgjes…”me këtë motivacion:”Një lirikë meditative me ligjërim të kursyer plot dhimbje njerëzore”.
Traditë e mitingut është edhe zhvillimi i garave në mes të rinjve krijues nga shkollat fillore e të mesme “Yllka Domi”. Në përkujdesjen e Vjollca Kuqit, gara ishte tejet konkurruese, por çmimi fitues iu nda katër nxënësve: Sara Gjoshi, Albiona Fetahu, Alisa Kodraj dhe Erjon Xhiha.
Ndaj Mitingut ka pasur gjithmonë një vëmendje të shtuar nga strukturat e pushtetit komunal,kjo gati vit për vit, me disa luhatje që janë kapërcyer nga dashamirës me mundësi,gjë e cila është një pikë e fortë e tij në aspektin e vlerësimit material për fituesit, por edhe të akomodimit të pjesëmarrësve,kjo krejt ndryshe me çka ndodh me disa veprimtari të tjera në qytetete të tjera, ku ftohen pjesëmarrësit dhe fituesi nuk shpërblehet materialisht.
Edhe kjo është një pikë e fortë e Mitingut dhe çdo vit ia ka rritur kredencialet,jo se ana metriale është kryesorja, por ajo shënohet në renditjen programore të asaj që quhet serioze dhe motivuese.
Fjalët e Kryetarit të Komunës së Gjakovës,zotit Ardian Gjini,”se Mitingu që mbahet në Gjakovë ka sjellë kujtime për shumë gjenerata dhe Gjakova do të presë jubile të tjerë, sepse këtë manifestim të përvitshëm letrar e kemi aset shpirtëror” jo vetëm që shprehin në thelb një histori përkrahjeje nga ish –kryetarët e mëparshëm,por japin një garanci fatlume që ky Miting të vazhdojë me përmasën e tij kombëtare dhe ndërkombëtare.
Strukturat e pushtetit komunal në Gjakovë mbetën një shembull për të gjitha komunat dhe bashkitë shqiptare se, para se të harxhojnë para për koncertet me tallava dhe me një folklorizëm të përsëritur nga viti në vit,të japin pak më shumë fonde (dhe jo aspak) për krijimtarinë letrare,muzikore,koreografike ,çka do të rriste më tepër angazhimin krijues.
Dhe Komuna e Gjakovës prin e para si model inkurajues ndaj krijimit artistik.

Ju ftojmë të merrni pjesë në paraqitjen e librit ROMANCA

Ju ftojmë të merrni pjesë në paraqitjen e librit ROMANCA

Libri „Mitrush Kuteli në Rumani” i studiuesit rumun Marius Chelaru-t, u shpall fitues i Çmimeve të Filialit të Iașit të Lidhjes së Shkrimtarëve të Rumanisë.

Të premten, më 15 nëntor 2024, u mbajt ceremonia e ndarjes së çmimeve të Filialit të Iașit të Lidhjes së Shkrimtarëve të Rumanisë për librat e botuar gjatë vitit 2023. Juria, e përbërë nga Constantin Dram (kryetar), Dragoș Cojocaru dhe Liviu Papuc (anëtarë), shpalli fituesit e këtij edicioni, duke nënvizuar arritjet e veçanta letrare.
Fituesi kryesor i këtij viti ishte Marius Chelaru, për librin e tij të titulluar “Mitrush Kuteli në Rumani”, botuar nga Shtepia Botuese Asdreni i Lidhjes së Shqiptarëve të Rumanisë (ALAR).
Marius Chelaru është shkrimtar dhe kritik letrar, si dhe zëvendës kryeredaktor i revistës prestigjioze Convorbiri Literare. Ai ka botuar studime dhe artikuj të shumtë mbi letërsinë shqiptare, si dhe disa vëllime të tjera në bashkëpunim me Editurën Asdreni të ALAR-it (Shoqata Lidhja e Shqiptarëve të Rumanisë). Përpos të tjerash ai ka botuar, “Shqipëria dhe shqiptarët në librat dhe shtypin e Rumanisë”, një punim që gjeti jehonë të gjerë si në Rumani, ashtu edhe në Shqipëri.
Mitrush Kuteli (1907–1968), pseudonimi letrar i Dhimitër Paskos, është një figurë e shquar e letërsisë dhe ekonomisë shqiptare. Jetën e ndau midis Shqipërisë dhe Rumanisë, ai u bë një zë i fuqishëm i komunitetit shqiptar në këtë vend, duke kontribuar gjithashtu me përkthime nga poezia e Eminescut dhe vepra të tjera letrare. Në të njëjtën kohë, ai zhvilloi një karrierë të spikatur në administratën publike dhe në fushën ekonomike.
Botimi i veprës fituese nga Editura Asdreni nënvizon rëndësinë e bashkëpunimit kulturor midis Shqipërisë dhe Rumanisë, duke sjellë në vëmendje figura dhe vepra që pasurojnë trashëgiminë e përbashkët letrare dhe kulturore.

MITINGU I POEZISË 1964 -2024 TAKIMI JUBILAR- Nga Neki Lulaj

Në Jakovë në Pallatin e Kulturës “Asim Vokshi”u mbajtë Mitingu i Poezisë”i (60) gjashtëdhjeti me radhë-1964-2024 . Ky manifestim madheshtor i mirë organizuar nga i pari i Komunës zt. Ardian Gjini i cili përshëndeti të pranishmit duku uruar punë të mbarë edhe në vitet në vijim ,pastaj tha se populli jonë ka përjetuar gjatë historisë ndërrimin e 4 katër ose 5 pasaportave dhe prap i kemi rezistu ekzistencës si shqiptarë dhe kjo nuk është pakë andaj edhe Klubi Letrar “Gjon Nikoll Kazazi”uroj punë të mbarë e jetë të gjatë.
Në orën Qendrore të Mitingut të Poezisë u evokuan 6 decenje jetë nëpër dimërat e mëdhej dhe motet e liga plotë sfida e sakrifica por krenari e mbijetesë.Salla e Pallatit të kulturës “Asim Vokshi”ishte e vogël për ti zenë të gjithë pjesëmarrësit në këtë Mitimg madheshtor, ku merrnin pjesë artdashësit po thuaj nga të gjitha qytetet e Republëkës të Kosovës, pastaj edhe nga qytetet e ndryshme të Republikës të Shqipërisë.Kishte dashamirë të artit dhe të poezisë të ardhur nga Gjermania Neki Lulaj dhe nga Austrija Anton Marku.
Mitingut qendror të Poezisë ja shtuan vlerës me prezencën e tyre disa nga bashkë themeluesit të kësaj Kështjelle poetike si prof.Jusuf Buxhovi, i cili tha jam i emocioniar por dhe i gëzuar,i emocionuar qe nuk e kemi prezent ideatorin dhe bashkëthemeluesin e kësaj kështjelle poetike Dinë Mehmetin , dr. Ibrahim Rugovën ,EnverGjerqekun,Teki Dervishin e shumë penda të tjera qe i dhanë ide,jetë e gjallëri të çmuara por që ikën nga kjo botë.
Kryetari i Klubit “Gjon Nikoll Kazazi” Muharrem Jahkurti bëri një rezime të thukët mbi punën dhe rezultatet e Mitingut të Poezisë duke theksuar se deshirojmë ky Miting të jetë gjithë kombëtar pasiqe ky Organizim prej kohësh ka thyer kufijt ku këtu kanë marrë pjesë edhe poet të trevave tjera jashtë kufijve shqiptar si nga Amerika Maqedonija e veriit etj.
Kurse zt.Agim Byci, mes tjersh tha për 60 vite pune mund e sakrifice kemi pritë e përcjellë mbi dymijë poet, për punën tonë mund ti shkruajm mbi dy mijë faqe.0
Në vazhdim u ndan disa Çmime Jubilare,si dr. Ibrahim Rugovës,Teki Fervishi,Jusuf Buxhovi,Sabri Hamiti,Besnik Mustafai,Milazim Krasniqi.etj.
Kështu në këtë atmosferë të bukur poetike vazhdoj Ora Qendrore e Poezisë ku para pjesëmarrësve entuziast poezit i e tyte i lexuan,
Sabri Hamiti,Milazim Krasniqi,Naime Beqiraj, Sali Bashota,Lulzim Logu,Neki Lulaj Arif Bozaxhiu, Agim Desku Migena Orllati etj.
Jakova e vjetër heroike mbijetoj nëpër dallgët ugurzeza të kohërave duke përkundur në djepin e saj poetet e mëdhej qe u benë rezistencë kohërave duke zenë vend meritor në analet lavdishe te historisë.
Edhe disa nga pjesëmarrësit në këtë Miting jubilar ju ndanë mirnjohje dhe dekorata.
Tradita vazhdon me kryetarin dhe udhëheqesit e vyer zt. Muharrem Kurti dhe kryesin e Klubit “Gjon Nikoll Kazazi.

Lidhja e Shkrimtarëve e Kosovës shënoi të merkuren më 6 nëntor, 15-vjetorin e botimit të gazetës letrare e kulturore “Nacional”

 

Lidhja e Shkrimtarëve e Kosovës shënoi të merkuren më 6 nëntor, 15-vjetorin e botimit të gazetës letrare e kulturore “Nacional”

Prof. dr. Shyqri Galica: “Për vite të tëra e vetmja gazetë e kësaj natyre në gjithë hapësirën shqiptare ka arritur të shpalosë çështje e probleme nga më të ndryshmet, nga ato letrare e kulturore deri tek ato aktuale politike, natyrisht, duke mos qenë apolitike në rrjedhat e saj.
Gazeta “Nacional” faktikisht ka pushtuar të gjitha trevat shqiptare dhe duke qenë e vetmja kësisoj ka paraqitur vlerat letrare të penave më të njohura deri tek ato fillestare, duke afirmuar letërsinë e kulturën tonë gjithandej, gjithsesi pa asnjë dallim të krijuesve në çfarëdo forme qoftë.”

KREMTOHET NË PRISHTINË 15 VJETORI I GAZETËS LETRARE DHE KULTURORE NACIONAL

Nga Gani Përshnjaku, Prishtinë

Prishtinë 6 nentor 2024.Lidhja e Shkrimtarëve e Kosovës shënoi të merkuren me 6 nëntor, 15-vjetorin e botimit të gazetës letrare e kulturore “Nacional”, që botohet në Tiranë, ndersa shpërndahet edhe në Kosovë dhe pothuajse në tërë hapësirën shqiptare.
Në këtë manifestim, që u mbajt në sallën qendrore të Institutit Albanologjik të Prishtinës, morën pjesë qindra shkrimtarë, poetë, studiues, profesorë universiteti dhe akademikë nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia, Mali i Zi dhe Diaspora.

Për arritjet dhe rëndësinë e gazetës kombëtare Nacional dhe çështje të ndryshme rreth saj foli prof. dr. Shyqri Galica, kryetar i LSHK-së dhe orgasnizator i takimit.

Prof. dr. Shyqri Galica, ndër të tjera theksoi se gazeta jonë letrare e kulturore “Nacional” po mbush pesëmbëdhjetë vjet të botimit të vet, nëpër faqet e së cilës kanë paraqitur vlerat e tyre letrare, artistike, kulturore, historike, politike e të tjera, një varg shumë i gjatë i krijuesve të fushave të ndryshme, duke provokuar lexuesit me vlera të veçanta letrare dhe artisike.
Për vite të tëra e vetmja gazetë e kësaj natyre në gjithë hapësirën shqiptare ka arritur të shpalosë çështje e probleme nga më të ndryshmet, nga ato letrare e kulturore deri tek ato aktuale politike, natyrisht, duke mos qenë apolitike në rrjedhat e saj.
Gazeta “Nacional” faktikisht ka pushtuar të gjitha trevat shqiptare dhe duke qenë e vetmja kësisoj ka paraqitur vlerat letrare të penave më të njohura deri tek ato fillestare, duke afirmuar letërsinë e kulturën tonë gjithandej, gjithsesi pa asnjë dallim të krijuesve në çfarëdo forme qoftë.

Prof. Shyqri Galica tha në vazhdim se “Editori dhe themeluesi i gazetës javore “Nacional”, poeti më famë nderkombëtare, studiuesi i letërsisë dhe profesori i universitetit, dr. Mujo Buçpapaj, në mënyrë të denjë gjatë tërë kësaj kohe ka përgatitur çdo numër të gazetës me përgjegjësi dhe pa dyshim me dashuri të veçantë.
Një gazetë e këtillë jo vetëm që është e kushtueshme, por është edhe jo e lehtë për ta nxjerrë para lexuesit, duke pasur përgjegjësi sidomos për përzgjedhjen dhe sigurimin e materialeve, si dhe nivelin e lartë të punimeve, që jo gjithmonë është aq lehtë për ta përballuar një material të llojllojshëm dhe një përzgjedhje specifike për të.
Lidhja e Shkrimtarëve e Kosovës dhe anëtarësia e saj janë të lidhura pothuajse me çdo botim të gazetës “Nacional”, ndaj ka dhe privilegjin për ta organizuar përurimin e saj në këtë përvjetor të rëndësishëm duke besuar se botimi i saj na ka afruar jashtëzakonisht në shumë aspekte për t’u bërë bashkë jo vetëm shpirtërisht, por edhe fizikisht, që është synim i çdo shqiptari.
Sot është kënaqësi dhe nder që midis nesh kemi edhe themeluesin e revistës “Nacional”, drejtorin e saj, dr. Mujë Buçpapaj, i cili me aq përkushtim e profesionalizëm bën një punë shumë të madhe me ekipin e tij për të avancuar krijimtarinë letrare dhe për të trajtuar çështje e probleme të jetës sonë shoqërore e kombëtare, theksoi, ndër të tjera, prof. Galica.

Për rrjedhat e punës dhe të publikimit të gazetës “Nacional” gjatë 15-vjetëve, foli drejtori i saj, dr. Mujë Buçpapaj.

Buçpapaj tha se “Në një kohë të papërshtatshme për shtypin e shkruar, gazeta letrare dhe kulturore “Nacional” ja ka dalë prej 15 vjetësh të qendrojë në tregun shqiptar dhe rajonal falë një politike editoriale të qartë dhe gjithëpërfshirëse, si dhe idealizmit të stafit të saj. Duke vijuar në kohë moderne, një traditë të shtypit kombëtar të kulturës, letërsia shqiptare, kultura dhe çështja shqiptare kanë qënë për redaksinë qendrore në Tiranë dhe ato rajonale, jo vetëm obligim, por edhe frymëzim në punën tonë si profesionistë të fushës.
E themeluar 15 vjet më parë nga një grup shkrimtarësh, artistësh, studiuesish, përkthyesish dhe albanologësh të shquar në vend dhe jashtë tij, gazeta javore “Nacional”, ka hyrë me modesti në historinë e shtypit shqiptar në përgjithësi dhe atë kulturor në veçanti, me individualitetin e saj, me shpresat dhe ndijimet e saj për kombin tonë, për trashëgiminë kulturore, bashkimin kombëtar dhe të ardhmen.
Gazeta Nacional, tha Mujë Buçpapaj, lufton për forcimin e faktorit shqiptar në Ballkan, forcimin e identitetit tonë kombëtar, duke e parë letërsinë shqiptare si një njësi unike kombëtare, ashtu siç jemi me të vertetë një komb një, gjuhë, një kulturë dhe një letërsi.
Dr. Mujë Buçpapaj, falenderoi të pranishmit e shumtë në sallë, si dhe të gjithë bashkëpunëtorët e gazetës “Nacional” në Kosovë, Shqipëri, Maqedoni, Mal të Zi, Luginën e Presheveës, në Europë dhe SHBA, gazetarë, shkrimtarë, përkthyes, studiues të shquar dhe albanologë në rajon dhe në botë, artistë, shkenctarë, kërkues shkencorë etj, të cilët kanë bashkëpunuar me “Nacionalin” falas, me idealizëm dhe atdhetari, me dashuri ndaj fjalës shqipe, gjuhës së saj dhe letërsisë.
Mujë Buçpapaj falenderoi posaçërisht lexuesit e gazetës letrare Nacional në rajon dhe në botë duke i konsideruar si pjesë të redaksisë prej themelimit të saj dhe në vazhdim si dhe redaksitë rajonale në qytete kryesore në SHBA dhe Europë dhe bashkëpunëtorët në disa universitete dhe qendra kërkimore shqiptare dhe të huaja. Falenderoi kryeredaktorin e Nacional per Kosovën, gazetarin dhe përkthyesin Gani Tërshnjaku.
Falenderoj me mirënjohje organzotorin e këtij manifestimi jubilar të gazetës Nacional, kryetarin e Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Kosovës, prof. dr. Shyqri Galica, një shkrimtar dhe studiues i shquar i letërsisë.

POETË, SHRKIMTARË, STUDIUES, AKADEMIKË DHE PROFESORË UNIVERSITETI, FALENDERUAN GAZETËN “NACIONAL”

Oratorët që morën fjalën, poetë, shrkimtarë, studiues, akademikë dhe profesorë universiteti, falenderuan gazetën Nacional, stafin e saj botuesin, familjen Buçpapaj për rolin e saj për lirinë dhe Pavarësinë e Kosovës si dhe bashkimin kombëtar.
Ata theksuan se gazeta javore, letrare dhe kulturore Nacional është një media me ndikim në hapsirat shqiptare dhe në botë, është një institucion që mban gjallë ndjenjat kombëtare shqiptare, me moton “ Pavarësi, demokraci dhe bashkim kombëtar, në miqësi të përjetshme me Shtetet e Bashkuara të Amerikës”.
Shkrimtari i mirënjohur Jusuf Buxhovi tha se gazeta kombëtare Nacional për 15 vjet me radhë I bashkoi shpirtërisht jo vetëm shkrimtarët dhe njerëzit e artit, por të gjtihë shqiptarët. Buxhovi vlerësoi politikat editoriale të gazetës dhe botesin e saj Mujë Buçpapaj për vizionin dhe politikat e hapura ndaj të gjithav prurjeve letrare përfshirë edhe elitat letrare dhe kulturore. Ai e vlerësoi Nacionali si gazetën më të mirë shqiptare të të gjitha kohrave duke renditur disa arsye.
Shkrimtari dhe studiuesi i letërsisë prof. dr. Prend Buzhala, tha ky manifestim për gazetën Nacional përbën një ngjarje kulturore për jetën tonë kombëtare.Ai vlerësoi punën e gazetës për ruajtjen e një linje editoriale të pavarur me interes të fortë kombëtar. Nacional është një tribunë elitare e takimit tonë të përjavshëm pavarëisht ku jetojmë në rajona apo në botë, u shpreh ai, duke vlerësuar prurjet e gazetës dhe vlerat e larta letrare në një kohë të vështirë për shtypin letrar.
Prof. dr. Avni Presheva falenderoj botuesin Mujë Bucpapaj dhe këmbënguljen e tij si botues, inteletual dhe patriot për t’u dhënë shqiptarëve një media të hapur për të gjithë ata që e duan fjalën shqipe dhe bashkimin kombëtar. Rasti i Nacionalit është i rrallë dhe i vetmi në historinë e shtypit shqiptar tha ai, që bashkon intelektualët shqiptar dhe shkrimtarët dhe artistët rreth çështjes kombëtare pavarëisht bindjeve të tyre politike.
Prof. Dr. Milazim Krasniqi poet dhe pedegog i njohur tha se kjo gazetë ka luajtur rol të rëndësishëm në shkembimin tonë kulturor dhe në afrimimin e nacionalizmit shqiptar duke ju kundërvënë shoviznimit serbo-grek si rrallë media në hapsirat shqiptare me kopetence të fortë shkencore dhe argumente. Ai falenderoi botuesin M. Bucpapaj për përkushtimin e gjatë dhe të pandërprerë në 34 vite për Kosovën, lirinë dhe pavarësinë e saj bashkë me familjen Bucpapaj.
Shkrimtari dhe botuesi mirënjohur Nazmi Rrahmani, tha se e ndjek Nacionalin prej 15 vjetësh dhe vlerësoj lart gazetën dhe botuesin e saj M. Bucpapaj si poet, studiues dhe intelektual. Rrahmani tha se kjo gazetë po mban gjallë ideologjinë e bashkimit kombëtar duke bashkuar rreth vetës të gjithë shqiptarët që besojnë tek liria dhe demokracia dhe sidomos elitat kulturore, intelektuale.
Poeti i njohur Shefik Shkodra ishte falenderues për gazetën Nacional, drejtuesin e saj M. Buçpapaj dhe gjithë familjen Buçpapaj për kontributin e saj për lirinë, demokracinë dhe bashkimin kombëtar. Ai tha se Kosova dhe trojet etnike i janë mirënjohës kësaj familjeje për kontributet e pashoqe në historinë tonë moderne prej vëllëzerve Frasheri deri më sot, por edhe për vijimin e kësaj historie atdhetare si intelektualë, shkrimtarë, ideologë dhe veprimtarë shoqëror në lëmin kombëtar. Ai vlerësoi takimin e organizuar shkelqyer nga LSHK dhe zoti Galica, ku merrnin pjesë përfaqësues nga të gjitha klubet letrare të Kosovës. Nacional na bashkon të gjithëve, u shpreh ai.
Prof. Dr. Ukë Buçpapaj, përkthyes i njohur tha se ishte i prekur nga fjalët e mira që kishte dëgjuar në këtë manifestim dedikuar gazetës Nacional dhe se kjo e motivonte më shumë atë mediat Nacional dhe posacërisht gazetën kombëtare Nacional.
Ai falenderoi të pranishmit dhe posacërisht kryetarin e Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës Shyqri Galica për organizmin e shkelqyer të manifestimit, por edhe për rolin e tij si shkrimtar, studiues, professor universiteti dhe veprimtar i shquar për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës e bashkimin kombëtar.
Poeti Agim Desku vlerësoi politikat e qendrueshme kombëtare të gazetës Nacional, duke qënë e vetmja media që prodhohet në Tiranë dhe shpërndahet me sakrifica në rajon, e cila dallon prej shtypit tjetër atje për përmasat akademike, letare dhe filozofike kombëtare, tha ai. Desku falenderoi botuesin M. Bucpapaj dhe e uroj atë edhe për suksesin e fortë nderkombëtar si poet dhe studiues i nivelit të lartë. Unë dhe shkrimtarët tjerë u jemi mirënjohës për këtë mundësi që na jepni, përfundoi ai. Ai vlerësoi takimin e organizuar shkelqyer nga LSHK dhe zoti Galica.

Poetesha e njohur Kismete Hyseni u shpreh e emocionuar për mundësinë që i ka krijuar gazeta Nacional për të qënë e pranishme në tregun shqiptar me krijimtarinë e saj. Ajo tha se gazeta i ka siguruar lexues në të gjitha hapsirat shqiptare dhe në botë, duke qënë një medie e shquar në historinë e shtypit shqiptar.Zonja Hyseni falenderoi botuesin M.Bucpapaj dhe familjen Bucpapaj per kete investim kombetar. Ajo vlerësoi takimin e organizuar shkelqyer nga LSHK dhe zoti Galica.
Shkrimtari dhe studiuesi Izet Avdyli shprehu konsiderata e larta per gazeten Nacional, rolin e saj per mbajtjen gjallë të letërsisë dhe cështjes tonë kombëtare, nivelin e lartë dhe gjithpërfshirës.
Poeti i njohur Burhan Hoti falenderoj gazeten Nacional per frymen moderne kombetare, lenden e perzgjedhur nga letersia shqiptare dhe ajo nderkombetare dhe shpirtin e paster Nacional. Media te tilla i duhen kombit tone dhe vecenarisht Kosoves tha ai, per frymen kombetare, shpirtin pluralist kombetar dhe boshtin thellesisht shqiptar. Ne cdo faqe te gazetes eshte Shqiperia jone e madhe dhe kjo na ben krenar. Ne fund ai falenderoj botuesin e gazetes Muje Bucpapaj per gjithcfare ben per letersine, bashkimin kombetar dhe ceshtjen shqiptare prej 34 vjetesh pa nderprerje.

MOTOJA E GAZETËS NACIONAL ËSHTË PAVARËSIA, DEMOKRACIA DHE BASHKIMI KOMBËTAR, NË MIQËSI TË PËRHERSHME ME SHBA-të

Sabri Maxhuni Novosela studiues i historisë tha në fjalën e tij se motoja e gazetës Nacional është pavarësia, demokracia dhe bashkimi kombëtar në miqësi të përhershme me SHBA-të dhe kwtw e ka konstatuar cdo lexues dhe bashkwpunwtar i kwsaj medie tw rwndwsishme, serioze dhe elitare. Për këtë shkak i janë bashkuar kësaj gazetë të gjithë intelektualët shqiptar pavarësisht bindjeve politike. Ai tha se i bashkohet kësaj gazetë ideve të saj të bashkimit kombëtar dhe filozofisë që ajo mbron se nuk ka komb Kosovar dhe komb shqiptar, por vetëm një, kombi shqiptar. Ai apeloi se duhet ta dalim nga koncepti i gabaur sidomos mediatik, i popullit shqiptar në Shqipëri, në Kosovë, në Maqedoni apo Mal të Zi , por vetëm në konceptin një komb, kombi shqiptar. Ai vlerësoi takimin e organizuar shkelqyer nga LSHK dhe zoti Galica.Ai tha nw fund se biznesi shqiptar duhet tw ndihmojw kwtw gazetw brenda lligjeve dhe rregullave pwr tw rritur dhe fuqizuar edhe mw shumw çeshtjen tonw kombwtare.
Shkrimtari Nuhi Veseli, u shpreh entuaziast për gazetën Nacional, vlerat e saj dhe të ardhmen. Gazeta Nacional është një gazetë me shumë ndikim në jetën tonë kombëtar. Ai falenderoj botuesin M. Bucpapaj për përkushtimin e tij të gjatë për çështjen tonë kombëtare, letërsinë dhe bashkimin kombëtar.
Shkrimtari Rrahim Sadiku velerësoi takimin e organizuar në LSHK dhe prof. Galica, duke shtuar se takime të tilla duhet të bëhën më shpesh në Prishtinë Tiranë, Shkup, Ulqin, Tetovë dhe Tuz.Ai tha se gazeta Nacional u kishte sigurar lexues ne te gjitha hapsirat shqiptare dhe se kishte vlerwsimin mw tw lartw pwr tw. Jemi krenar me gazetwn Nacional qw wshtw sw pari njw gazetw e Kosovws dhe trojeve shqiptare, me frymw perwndimore dhe koncepte modern elitare.
Prof. dr. Zymer, Neziri studiues i shquar , tha se kishte bashkëpunuar ndër vite me gazetën tonw Nacional dhe e vlerësonte lart punën e saj në sherbim të kombit. E çmoj shumë punën e botuesit Mujë Buçpapaj që ka ndërtuar një gazetë të një niveli shumë të lartë dhe me përfaqësim nga të gjitha hapsirat shqiptare. Kjo e bën të vecantë këtë gazetë në historinë e shtypit shqiptar. I urojmë jetëgjatësi.
Poetesha dhe studiuesja e letërsisë Migena Arllati tha për gazetën Nacional se e kishte ndjekur prej 15 vjetësh gazetën Nacional dhe kishte konsideratat më të larta për këtë media që u ka hapur dyer shkrimtarëve dhe studiuesve shqiptarë, pa përjashtim. Ajo velerësoi takimin e organizuar shkelqyer nga LSHK dhe zoti Galica, duke i uruar gazetës jetëgjatësi dhe suksese në misionin e saj kombëtar, si rralë media tjetër në hapsirat shqiptare.
Rajmonda Malecka, poete, studiuese dhe publiciste tha për gazetën Nacional se ishte e emocionaur nga takimi i përzemërt dhe vleërësimet e larta dhe të sinqerta që gazeta Nacional kishte marrë në këtë manifestim të veçantë ku morën pjesë studiues, profesore, akademikë dhe shkrimatarë nga të gjitha klubet letrare, qendrat kërkimore dhe univesritet në Kosovë, pavarëisht bindjeve të tyre politike. Kjo ndodh për herë të parë në Prishtinë këto 25 vjetët e fundit dhe është meritë e Nacionalit që i bashkon të gjithë shqiptarët patriotë.
Gazetari i njohur dhe moderatori Tomorr Avdia vlerësoi takimin dhe manifestimin që shpreh mirënjohjen e shkrimtarëve të Kosovës për gazetën Nacional dhe politikat e saj editoriale që kanë të bëjmë me lirinë, pavarësinë, bashkimin kombëtar, si dhe forcimin e miqësisë më SHBA-të. Gazeta Nacional, tha ai, është e një niveli të lartë shkencor, është një media pluraliste për nga politikat e botimit me bosht qendror ceshtjen kombëtare shqiptare, cfarë i siguron asaj sukses , respekt dhe vazhdimësi.
Studiuesi i UÇK-së Afrim Mustafa, vlerësoi takimin, organizimin dhe vetë gazetën Nacional për vlerat letrare, kulturore dhe kombëtare. E falenderojmë dr. Mujën dhe gjithë familjen Buçpapaj për këtë investim kombëtar, sidomos për mbrojtjen e kauzës së UÇK-së, tha ai.
Kryeredakroi i gazetës Nacional për Kosovën Gani Tërshnjaku tha se ishte i lumtur nga manifestimi dhe që sakrificat tona u vlerësuan nga qindra pjesëmarrës, nga elitat kulturore në Prishtinë dhe nga e gjithe Kosova. Për mua ka qënë nder që kam drejtuar gazetën Nacional për Kosovën dhe kam bashkëpunuar me një botues dinjitoz dhe patriot si Mujë Bucpapaj, gazetar, poet dhe studiues i nivelit nderkombetar. Aktualsiht poeti me suksesin me tw madh shqiptar nw Europe dhe nw bote, me botime nw 36 gjuhe tw huaja dhe vleresime nderkombetare.
Drejtuesit e Institutit tw Studimeve Albanologjike tw pranishwm nw kwtw manifesti, takuan me fjalw tw pwrzemrta botuesin e gazetws Nacional, duke I shprehur solidraritetin dhe mirwnjohjen pwr kontributin e dhwnw pwr gjuhwn dhe letwrsinw
Takimi u mbyll në një atmosferë të përzemert dhe vëllazërore.
Manifetsimin e përcollën disa nga televizionet kryesore të Kosovës si RTK, A2 CNN Kosova etj, portalet më të njohura në Kosovë, Maqedoni, Shqipëri dhe Mal të Zi si dhe mediat e Tiranës si A2 CNN, RTV Nacional etj.

Prezantoi botën kulturore shqiptare, në Prishtinë u shënua 15-vjetori i gazetës “Nacional” nga LSHK

Në Institutin Albanologjik të Prishtinës, në praninë e shumë profesorëve universitarë, akademikëve, studiuesve, shkrimtarëve dhe pjesëmarrësve të tjerë nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia e Veriut dhe Diaspora, u shënua 15-vjetori i gazetës letrare dhe kulturore “NACIONAL”, e cila publikohet në Tiranë dhe shpërndahet rregullisht edhe në Prishtinë.

Kjo ngjarje kulturore u organizua nga “Lidhja e Shkrimtarëve të Kosovës”, e drejtuar nga Prof. Shyqri Galica.

Ndërsa botuesi i saj, Mujë Buçpapaj vuri në dukje se në një kohë të papërshtatshme për shtypin e shkruar, gazeta letrare dhe kulturore “Nacional” ja ka dalë prej 15 vjetësh të qëndrojë në tregun shqiptar dhe rajonal falë një politike editoriale të qartë dhe gjithëpërfshirëse, si dhe idealizmit të stafit të saj.

Pavarësi, demokraci dhe bashkim kombëtar duke qenë në aleancë të ngushtë me SHBA-te, është motoja e punës së gazetës “NACIONAL” gjatë këtyre 15 viteve u tha në këtë ceremoni jubilare. (A2 Televizion)

VIDEO- “Nacional” shënon në Prishtinë 15-vjetorin e themelimit të saj –

Mujo Buçpapaj: Gazeta letrare dhe kulturore “Nacional” hyri në historinë e shtypit shqiptar

“Antikultura e ’68-s në Shqipëri” i Albert Nikollës promovohet në Prishtinë

6 nëntor 2024

Libri ‘Antikultura e ’68 në Shqipëri’ nga Albert Nikolla paraqet një analizë të thellë të ngjarjeve kulturore dhe politike që karakterizuan periudhën e komunizmit në Shqipëri. Kjo vepër nga kritika është vlerësuar lart pasi që sipas tyre, pasuron njohuritë tona mbi të kaluarën ku dhuna kulturore nxjerr në pah kombinimin e frikës, terrorit dhe nxitjes së injorancës. Autori thotë se ky promovim në Kosovë është një plotësim shpirtëror.

Në ambientet e Fakultetit Filozofik në Prishtinë u promovua libri “Antikultura e 68-s në Shqipëri”. Dashamirë të artit të shkruar, studiues e qytetarë të shumtë të pranishëm patën mundësi të takojnë autorin dhe të mësojnë më shumë rreth kësaj monografie.

Mes tjerash gjatë fjalës së tyre studiuesit dhe recenzentët thanë se ky libër është një studim i rëndësishëm për këdo që kërkon të kuptojë sistemin e regjimeve, e sidomos të diktaturës në Shqipëri.

Gjuhëtarja dhe studiuesja, Elona Gjata në fjalën e saj mes tjerash ka thënë se libri i Albert Nikollës është i pari i cili i kushtohet periudhës së mbushur me qëllime, kahje e lëvizje kontraverse, në një sfond të përgjithshëm evropian e botëror tejet të ndërlikuar.

“Pushteti komunist në Shqipëri kishte një taktikë shumë diplomatike. Enver Hoxha në një qëndrimti të tij ishte shprehur se populli shqiptar, klasa e tij punëtore e përshëndesin dhe e përkrahin me gjithë zemër luftën e drejtë të punonjësve francezë kundër monopoleve dhe pushtetit të tyre shtypës. Por këtu zë fill metoda e kulaqit dhe kërbaqit, shprehet Alberti në librin e tij. Në kontekstin e 68-s shqiptare nga njëra anë u krijua përshtypja se do të ketë më shumë liri nga të gjitha hapësirat e jetës sidomos në art, por kjo klimë lirie do të konsiderohej e duhur në mënyrë dramatike me dy ngjarje simbolike për periudhën sidomos pas pleniumit të katërt”, ka thënë Gjata.

Ndërsa Don Viktor Sopi drejtor i përgjithshëm i Caritas Kosova pasi e ka përgëzuar autorin e ka çmuar lartë këtë vepër. Sipas tij, ky libër na vjen në ndihmë të kuptojmë se raporti midis antikulturës dhe kulturës, midis shkatërrimit dhe prirjeve për ndryshim ishin bërë të rrezikshme.

“ Periudha e 68-s në atë periudhë edhe popullin e Kosovës e karakterizon koha ma e egër siç quhet koha e Rankoviqit. Si intelektual mundohet dhe vepron për të sjellë atë më të mirën që është në shërbim të krejt qytetarëve. Ky libër i zotit Albert, sjell risi unike si për lexuesin ashtu edhe për kulturën dhe literaturën shqiptare. Autori përdor qasje shumëdisciplinare duke bashkuar të dhëna të profileve të ndryshme për ta kuptuar tragjedinë e popullit nga përvoja e hidhur me antikulturën”, ka thënë Sopi.

Autori Albert Nikolla, mes tjerash tha se”: “Liria është thelbësore për dinjitetin e njeriut, por është dramatikisht e dobët sepse është në rrezik. Nuk je njeri nëse nuk ke liri, dhe kjo ishte dëshmia më tragjike e atij sistemi”.

“Mua më lidh diçka emocionale dhe jetësore me Kosovën, kështu që të gjithë personat që janë këtu të pranishëm u jam falënderues. Shqipëria dhe Kosova vetëm kur janë të dyja bashkë përplotësojnë njëra tjetrën dhe thelbi i kësaj duhet të jetë dashnia dhe respekti për sakrificën që kanë bërë të dyja palët. Kosovën me Shqipëri e ka bashkuar një shpirt gati i fshehtë. Ky pasion kaq i madh ishte gati i fshehtë sa që Shqipëria kishte një qasje gati djallëzore me Kosovën, qeveria shqiptare e ka shitur Kosovën. E ka shitur me Masakrën e Tivarit, e ka shitur me qasjen që ka pasur në marrëdhënie me Titon, e ka shitur duke mos mbrojtur intensivisht qështjen shqiptare në Kosovë. Libri thotë më shumë se sa mund të them unë prandaj më lejoni vetëm t’ju falënderoj”, është shprehur Nikolla.

Të pranishmit thanë se kjo vepër është ndihmesë për të parë se në çfarë rruge u kalua, për të gëzuar dhe për të pasur një lloj mirënjohjeje për artistët e kohës të cilëve iu ndalua gjithçka e bukur në emër të realizmit socialist.

Iliriana Pylla
Prishtinë

Klubi Letrar “Gjon Nikollë Kazazi”: “LIBRI I GJAKOVËS” NË GJAKOVË

Promovimi këtë të enjte, në Bibliotekën e Qytetit, në orën 11, në kuadër të manifestimit të 60 vjetorit të “Mitingut të Poezisë”

Klubi Letrar “Gjon Nikollë Kazazi”

Klubi Letrar “Gjon Nikollë Kazazi”: 60 vjet Mitingu i Poezisë!

Programi i Mitingut të Poezisë Jubilar, me 08.11.2024, i paraprin java e mitingut! 60 vjet Mitingu i Poezisë! Urime! Na shkoftë mbarë!

Klubi Letrar “Gjon Nikollë Kazazi”

Përkujtohet Bedri Alimehmeti, kujtohet dhe vlerësohet nga personalitete të shquara

Në një ceremoni emocionuese, personalitete nga fusha të ndryshme u mblodhën për të nderuar Bedri Alimehmetin, një figurë thelbësore për kulturën shqiptare.

E bija e tij, gazetarja Alba Kepi, shprehu mallin për babain, duke theksuar përkushtimin për të ruajtur amanetin e tij dhe identitetin e Tiranës.

Me veprat e tij, Bedri Alimehmeti do të mbetet gjithmonë një figurë e paharrueshme në historinë e vendit.

Mjeshtri i madh, Bedri Alimehmeti, u përkujtua nga familjarët, miqtë e kolegë në një ceremoni plotë emocione e kujtime për ikonën e gazetarisë sportive dhe personalitetin e kulturës. E bija e tij, gazetarja Alba Kepi, shprehu mallin për njeriun e shtrenjtë

‘’Edhe mua më ka munguar shumë. Më ka munguar kur thoshte që Alba gjithmonë mos mungo respekt edhe në punën tënde’’, tha Kepi.

Theksoi se do të vazhdojë të ruajë amanetin e tij për identitetin e Tiranës dhe për kujdesin e dorëshkrimeve të çmuara që ai la pas, duke premtuar se do ta mbajë gjallë trashëgiminë e tij.

‘’Amaneti i tim ati është i shtrirë edhe në veprën e tij. Ai ka lënë ende shumë libra të pabotuar’’, tha Kepi.

Ish-presidenti Bamir Topi ndau kujtime personale, duke pasqyruar lidhjen e veçantë që kishte Bedri Alimehmetin.

‘’Do ta kujtojmë si një njeri besnik i familjes, besnik i shoqërisë, besnik i qytetit dhe qytetarisë’’, tha Topi.

Krahas sportin dhe Bedri Alimehmeti u angazhua për të mbrojtur e trashëguar vlera të kryeqytetit të cilit i kushtoi jetën e tij.

Ai ishte një skenarist i njohur i “Sofrës Tiranase” dhe një nga themeluesit e Shoqatës “Tirana”.

Arben Tafaj, kryetari i Shoqatës “Tirana”, e konsideroir atë si një shtyllë të rëndësishme të identitetit kulturor të qytetit.

Ndërsa Perparim Tavo e përshkroi si një njeri që la një gjurmë të paharrueshme në historinë e vendit, duke theksuar ndikimin e tij në kulturën shqiptare.

Bedri Alimehmeti lindi më 11 tetori 1945, dhe mbylli sytë përgjithmonë në moshën 78 vjecare.

Duke ndarë kujtimet dhe biseda të qeta, ashtu siç do të dëshironte Bedri Alimehmeti, ata që e njohën thanë se emri i tij do të mbehet përjetësisht.

Romani ‘Shtatori i gjëmës së madhe’ i Skifter Këlliçit botohet në Pakistan

VOAL- Revista “Sindh Courier” qe publikohet në gjuhën angleze në Karaci, (Pakistan) nga shkrimtari dhe publicisti i njohur pakistanez Nasir Aiaz, po boton romanin ‘Shtatori i gjëmës së madhe’ të shkrimtarit Skifter Këlliçi, i cili, nën titullin ‘Disastrous September’ është botuar vitin e kaluar në Amerikë nga Enti botues Lulu.

Siç dihet, ky romani i kushtohet 9/11, tragjedi në të cilën, si pasojë e akteve të një grupi terroristësh fanatikë islamikë, mbetën të vrarë 2981 njerëz, ndër të cilët dhe tre shqiptarë – Frrok Camaj, Mon Gjjonbalaj dhe Simon Dedvukaj, të kthyer në personazhe të këtij romani.

Këlliçi ka punuar gjatë viteve 1999-2001 security guard në Aeroportin Ndërkombëtar Logan të Bostonit dhe atë mëngjez ka parë të kalonin nga një pikë kontrolli e Terminalit B të këtij aeroporti një grup prej 5 pasagjerësh të rinj arabë, pa e ditur se këta ishin disa nga terroistët që pastaj u futën një avion ,vranë pilotët, e kthyen atë në një predhë gjigande, që goditi një nga Kullat Binjake. Pas disa minutash një grup tjetër terroristësh veproi në të njejtën mënyrë me avionin në të cilin fluturonin duke goditur kështu kullën tjetër binjake.

Revista ‘Sindh Courier”, siç nënvizon Nasir Aiazi në një intervistë të dhënë gazetës së përjavshme “Nacional”, është e njohur jo vetëm në Pakistan, por edhe në 70 vende të tjera të botës.
Në numrat e saj të ardhshëm kjo revistë do të vazhdojë të botojë fragmentet deri në fund të këtij romani.

Lajmet me interesante

Lajmet e fundit

ARKIVA E LAJMEVE

Kliko këtu për të parë arkivën e lajmeve

Send this to a friend