U hap Konferenca e Veprimit ndaj Minave në Ukrainë në Lozanë – Konfederata njoftoi furnizimin e tre automjeteve për operacionet në terren

VOAL- Vlerësohet se 139,000 kilometra katrorë të territorit të Ukrainës janë të ndotura nga minat dhe armët e tjera të luftës, një zonë afërsisht 3.5 herë më e madhe se ajo e Zvicrës. Një situatë që kërcënon sigurinë e popullsisë, kufizon punën bujqësore dhe e bën të pamundur rindërtimin e vendit.

Zvicra gjithashtu jep kontributin e saj për të mbështetur shërbimin civil ukrainas për lehtësimin e fatkeqësive. Për shembull, me furnizimin e tre sistemeve të pastrimit të minave të prodhuara nga Global Clearance Solutions (GCS) me bazë në Schwyz, siç u njoftua të enjten nga Presidentja e Konfederatës Viola Amherd në fjalimin e saj të hapjes në Konferencën e Veprimit ndaj Minave në Ukrainë (UMAC2024). Kjo furnizim ka një kosto prej 4.6 milionë euro, e cila do të financohet nga 100 milionë që Këshilli Federal vuri në dispozicion në shtator 2023 për të mbështetur çminimin humanitar në Ukrainë.

Projekti – i cili përfshin gjithashtu një paketë të plotë trajnimi, mentorimi dhe logjistike – synon të forcojë kapacitetet e autoriteteve civile të Ukrainës. Në këtë mënyrë – shpjegon një deklaratë për shtyp – puna e pastrimit në lidhje me çminimin humanitar në Ukrainë mund të kryhet në një mënyrë “të sigurt, efikase dhe efektive”.

Global Clearance Solutions bashkëpunon me Kombet e Bashkuara dhe organizata të ndryshme joqeveritare, si Fondacioni Zviceran për Çminimin. Ajo pret që rreth njëqind nga automjetet e saj të vendosen në Ukrainë deri në vitin 2025.RSI

Edhe deklaratat janë të tepërt në një Zvicër tashmë me shpinën pas murit

VOAL- Një gol i shënuar, tetë i pësuar. Zero pikë në renditje dhe detyrimi, tani, për të rikuperuar katër në vetëm tri ndeshje kundër Serbisë për të shmangur rënien në Grupin B që do të përfaqësonte dështimin e parë të kombëtares sonë në epokën e Ligës së Kombeve. Në fund të fundit, këto shifra do të mjaftonin për të përcaktuar krizën post-evropiane që po përjeton Zvicra. Një turne, ai kontinental, i cili duket shumë më larg se vetëm tre muajt që kanë kaluar. Dhe nuk mund të jenë vetëm lamtumirat (e rëndësishme) e Sommer, Schär dhe Shaqirit që kanë përmbysur një nga skuadrat më proaktive në Gjermani dhe sot të paaftë për të përballuar Serbinë.

Nëse në dy ndeshjet e para, ato kundër Danimarkës dhe Spanjës, ishte nënvizuar disa herë pamundësia për të stërvitur me një farë konsistence, edhe për të rikthyer në rrugën e duhur lojtarët e paraqitur në forma të ndryshme pas verës, sot justifikimet nuk mund të ekzistojnë.  Kishte mjaft kohë për t’u përgatitur së bashku dhe lojtarët – disa më shumë, disa më pak – patën mundësinë të futeshin në ritmin e kampionateve të tyre në ndërkohë. Dhe kështu – pa një boshllëk të madh, evident dhe të rëndësishëm në zonën e shënimit dhe në cilësinë (pak) në stol – problemi duket më shumë si një çështje e vullnetit të mirë dhe e qëndrimit të duhur. Elementë që nuk munguan dje në 20′ e para inkurajuese, veçanërisht të mira në manovrim, por u zhdukën në 70′ të mbetura. Në mënyrë të pakuptueshme.

Disa deklarata janë të pakuptueshme, ose të paktën të vështira për t’u lexuar. Para së gjithash ata të Yakinit, i cili nga fundi i tubimit të fundit dhe fillimi i atij aktual përsëriti disa herë se donte të këmbëngulte në rrugën e gjurmuar, sepse “çdo gjë ka shkuar keq dhe nuk mund të shkojë gjithmonë kështu. “. Thuajse si për të hequr përgjegjësinë e grupit përballë shfaqjeve që objektivisht ishin nën pritshmëritë dhe potencialin. Pothuajse sikur të thuash që herët a vonë, nëse do të vazhdonim në të njëjtën mënyrë, rezultatet do të vinin. Një mesazh sinqerisht i gabuar i cili, për fat të keq, duket se është marrë në këtë mënyrë. Dhe ndërkohë, rruga e ndjekur është gati të kalojë rrugën e papritur të rënies nga kategoria. Për ta shmangur atë, nevojitet një ndryshim i menjëhershëm. RSI

VOAL- Kobel 4.5: edhe këtë herë në paraqitjen e tetë për zviceranët nuk arrin ta mbajë portën të pastër. I pafat në topin e devijuar nga Elvedi i cili i rrëshqiti mes këmbëve. Ai shmangu një rast më të keq në pjesën e dytë falë dy ndërhyrjeve të jashtëzakonshme ndaj Jovicit, të cilat i dhanë gjysmë pikë më shumë. Jo gjithmonë preciz me këmbët e tij.

Rodriguez 4: pa turp apo lëvdata, por është një meritë duke pasur parasysh gabimet e shokëve të tij.

Akanji 3: në pjesën e dytë ai lejon Jovic të shfaqet vetëm përballë Kobelit dhe më pas shikon Mitrovicin duke vendosur golin për të bërë 2-0. Në kombëtare duket se jep diçka më pak se te Manchester City.

Elvedi 3.5: pak joreagues kur topi i godet këmbët dhe në mbrojtje nuk garanton sigurinë që kishte dikur. Në finale i rrezikshëm me kokë, por nuk mjafton.

Aebischer 3.5: nuk bën ndonjë gabim të veçantë, por nuk hyn kurrë në lojë. Lëvizjet e tij për të centralizuar janë pak të dobishme, edhe sepse ai pothuajse nuk përfshihet kurrë nga shokët e tij të skuadrës.

Freuler 3.5: nuk arrin të ndikojë në të dyja fazat, në mbrojtje dhe në sulm.

Xhaka 3: në minutat e para duket se dëshiron të marrë përsipër operacionet dhe më pas, pavarësisht një ambienti më pak armiqësor, ai zhduket dhe praktikisht nuk shihet më, përveç një gjuajtje nga distanca në minutat e fundit.

Widmer 4: shtyn dhe e vendos topin në këmbët e Embolos për një 0-1 të mundshëm. Megjithatë, vuan edhe përshpejtimi i Birmancevic. I rezervuar (do t’i mungojë Danimarka), Yakin e lë në dhomën e zhveshjes në pjesën e parë.

Ndoye 4: i turbullt në pjesën e parë, ai merr pasimin (bujar) për gjysmën e fundit të gjallë, kur fiton penalltinë. Nuk u ndihmua nga Yakin, i cili ndryshoi pozicionin e tij në fushë tri herë në 90 minuta.

Embolo 2.5: në minutën e 35-të ai ka topin në këmbë të cilin një sulmues duhet ta fusë në portë, ose të paktën të godasë në portë. Në vend të kësaj ai fillon një tirade. Ai bën edhe më keq në penallti përballë portierit.

Amdouni 3: 70′ në fushë pa asnjë dukje.

Yakin 3: është zyrtare, magjia e Kampionatit Evropian është zhdukur qartë. Zvicra e 12 muajve më parë u përmbys në Serbi, duke ofruar (si të thuash) një paraqitje të dhimbshme nga të gjitha këndvështrimet, nga loja e deri tek dëshira për të luftuar. Involucion shqetësues.

Rieder 3: hyn në lojë në fillim të pjesës së dytë. Vetëm këtë duhet theksuar për të… RSI

VOAL- Nuk do të jetë ikonik Rajko Mitić dhe as stadiumi i Partizanit, dy nga stadiumet më të nxehta në Evropë nëse jo në mbarë botën, teatri Serbi-Zvicër. Jo, sepse ndeshja e tretë e Ligës së Kombeve – ndoshta tashmë vendimtare për fatin e të dyja skuadrave – do të luhet nga dy skuadrat në Duboçicë të Leskovcit, një qytet me 140 mijë banorë në juglindje të vendit. Pra, gati 300 kilometra larg kryeqytetit Beograd, por mbi të gjitha larg, shumë larg ngrohtësisë së 51755 fansave që mund të presë e ashtuquajtura Marakàna. Arsyeja qëndron në kapacitetin e lokalit të ri, i cili mund të strehojë vetëm 8136 spektatorë. Po, e lexuat mirë.

Një zgjedhje, ajo e Federatës Serbe, të cilën shumëkush mund ta shpjegojë me ardhjen e kombëtares sonë dhe mbi të gjitha të lojtarëve me origjinë kosovare që janë pjesë e saj. Është e kotë, sot, të kujtojmë gjestet provokuese të të cilave i vë në pikëpyetje stadiumi Granit dhe të zbulojmë se përzgjedhja e Dragan Stojkoviç garantoi pikërisht në Duboçicë, kualifikimin e parë historik në Kampionatin Evropian që kur Mali i Zi u shpall i pavarur. Ishte 18 nëntori i kaluar dhe barazimi 2-2 me Bullgarinë ishte i mjaftueshëm për të ndezur festën, “e kufizuar” atë ditë në 7325 persona të pranishëm. Megjithatë, shifra nuk arriti kurrë nga FC Cukaricki, i cili gjeti një shtëpi atje në atë periudhë për të përballuar rrugëtimin e tij shumë të shkurtër në Ligën e Konferencës.

I ndërtuar mbi rrënojat e Gradskit shumë të vjetër dhe i inauguruar në gusht 2023, stadiumi i ri në Leskovc është shtëpia e GFK Duboçica, një ekip që aktualisht zë vendin e dhjetë (nga gjashtëmbëdhjetë) në Ligën e Parë, kampionatin e kadetëve të vendit. Krahas rezultateve nuk është inkurajuese as kjo e mëposhtme, e cila në sezonin aktual qëndron mesatarisht në 550 shikues. Numra që pasqyrojnë ato të infrastrukturave të tjera të kohëve të fundit, shumë të destinuara për ekipe të kategorive më të ulëta dhe të ndërtuara si pjesë e një projekti rinovimi të mbështetur fuqishëm nga presidenti serb Aleksandar Vuçiç. Një projekt që do të përfundojë me ndërtimin e një mega centrali kombëtar, goditja e parë e të cilit u dha majin e kaluar dhe që do të shohë dritën në dhjetor 2026.RSI

ETH Zurich mban pozitën e njëmbëdhjetë në renditjen botërore

Instituti Federal i Teknologjisë në Zyrih është universiteti më i mirë në nivel kontinental, ndërsa ai i Lozanës ngjitet në vendin e 32-të në renditjen botërore.

VOAL- Instituti Federal i Teknologjisë në Zyrih konfirmon veten si universiteti më i mirë në Evropën kontinentale, duke ruajtur pozitën e njëmbëdhjetë në renditjen botërore të publikuar të martën nga revista Times Higher Education. Në vendin e dytë në Zvicër është Shkolla Federale Politeknike e Lozanës, e cila përmirësoi vlerësimin e saj duke arritur në vendin e 32-të në Renditjen e Universitetit Botëror 2025.

Universitetet amerikane dhe britanike mbeten në krye të renditjes, me Universitetin e Oksfordit në pozitën e parë, të ndjekur nga Instituti i Teknologjisë i Massachusetts dhe Universiteti i Harvardit. Asnjë universitet tjetër zviceran nuk përfshihet në top 100, pasi Universiteti i Zyrihut i përfshirë më parë vendosi të tërhiqet në mars, duke kritikuar këtë renditje.

Renditja bazohet në 18 tregues, duke përfshirë mësimdhënien, kërkimin shkencor, transmetimin e njohurive dhe orientimin ndërkombëtar dhe përfshin 2092 universitete në total.ATS/RSI

Zvicra dhe Italia kanë rishikuar një pjesë të kufirit të tyre në Alpe për shkak të shkrirjes së akullnajave, të shkaktuara nga ndryshimet klimatike.

Një pjesë e zonës së prekur do të jetë nën Matterhorn, një nga malet më të larta të Evropës, dhe afër një numri vendpushimesh të njohura të skive.

Seksione të mëdha të kufirit zvicerano-italian përcaktohen nga kreshtat e akullnajave ose zona me borë të përhershme, por shkrirja e akullnajave ka bërë që këta kufij natyrorë të zhvendosen, duke çuar në përpjekjen e të dy vendeve për të korrigjuar kufirin.

Zvicra miratoi zyrtarisht marrëveshjen për ndryshimin të premten, por Italia ende nuk e ka bërë të njëjtën gjë.

Statistikat e publikuara shtatorin e kaluar treguan se akullnajat e Zvicrës humbën 4% të vëllimit të tyre në vitin 2023, humbja e dytë më e madhe ndonjëherë pas shkrirjes rekord të vitit 2022 prej 6%.

Një raport vjetor lëshohet çdo vit nga Rrjeti Zviceran i Monitorimit të Akullnajave (Glamos), i cili ia atribuon humbjet rekord verërave shumë të nxehta të njëpasnjëshme dhe reshjeve shumë të ulëta të borës të dimrit të vitit 2022. Studiuesit thonë se nëse këto modele të motit vazhdojnë, shkrirja vetëm do të përshpejtohet.

Të premten, Zvicra tha se kufijtë e ripërcaktuar ishin hartuar në përputhje me interesat ekonomike të të dyja palëve.bw

VOAL- Deklaratat në fund të prillit dukej se linin pak shpresë: “Lojërat Milan-Cortina? Dy vjet më vonë, nuk mendoj se do të jem atje… Jo, mendoj se do të ndalem në fund të sezonit të ardhshëm”. Megjithatë, pesë muaj më vonë, Lara Gut-Behrami ka rishikuar planet e saj. Dhe tani, mundësia për ta admiruar atë në Lojërat Olimpike 2026 është shumë konkrete. “Nëse më parë të përjashtohej tema e Lojërave, biseda dhe puna me Flavio Di Giorgion, trajnerin tim të ri atletik, më dhanë stimuj të rinj, një dëshirë të re për t’u stërvitur – shpjegoi 33-vjeçajai nga Ticino në videokonferencën parasezonale. Dhe pastaj thashë me vete: pse të tërhiqem, kur vitin tjetër do të mund të përjetoja sërish një verë të tillë? Do ta mbaj derën hapur, do të shohim. Por kisha një gjysmë ideje për të vazhduar, kaq”.

Më pëlqen pista Cortina dhe nuk kam garuar kurrë para familjes sime në Olimpiadë. Me pak fjalë, ka disa elementë në favor. Në të njëjtën kohë, megjithatë, do të marr pjesë vetëm nëse në nivel fizik dhe mendor jam në gjendje të bëj diçka të bukur ATS/RSI

Donzallaz është kritikuar ashpër nga UDC në të kaluarën për vendimet që ishin kundër vijës së partisë

Gjyqtari 63-vjeçar nga Valais, ish-SVP dhe i vetmi i pavarur pas përplasjeve të ashpra me partinë, kërkon t’u lërë hapësirë ​​“forcave të reja” – Parlamenti do të zgjedhë pasardhësin e tij në seancën e dimrit.

VOAL- Presidenti i Gjykatës Federale Yves Donzallaz do të japë dorëheqjen në fund të vitit pas vetëm një mandati. Në moshën 63-vjeçare, gjykatësi deklaroi të shtunën në Schweiz am Wochenende se dëshiron t’u lërë vend forcave të reja, edhe nëse vendasja e Valais do të vazhdojë të mbetet aktive si gjyqtar federal. Asambleja Federale gjatë seancës dimërore do të zgjedhë presidentin e ri të FT për një mandat dy vjeçar. Zakonisht është nënkryetari, aktualisht François Chaix (PLR), ai që zë vendin e tij. Yves Donzallaz u zgjodh gjyqtar federal në vitin 2008, por pas mosmarrëveshjeve me partinë, SVP, ai e braktisi atë kur u zgjodh kryetar i Gjykatës Federale dy vjet më parë. Që atëherë, ai ka qenë i vetmi gjykatës federal jopartiak. Donzallaz i tha gazetës se gjatë gjithë kësaj kohe, dhe veçanërisht në dy vitet e presidencës së tij, është fokusuar në “të garantuar që institucioni ynë jo vetëm të kryejë aktivitetet e tij në mënyrën më të mirë të mundshme, por edhe t’i zhvillojë ato me sukses”. Në përgjithësi, ai është i kënaqur me rezultatet e arritura. “Pas shqyrtimit të kujdesshëm, kam arritur në përfundimin se një person i ri duhet të marrë drejtimin e Gjykatës Federale me një entuziazëm të ri dhe, veçanërisht, ta udhëheqë atë në vitin e ardhshëm të përvjetorit,” tha ai. Gjykata Federale në fakt do të festojë 150 vjetorin e saj në 2025.

Kritika e ashpër dhe mosbesimi nga SVP

Donzallaz u kritikua ashpër nga SVP për dënimet që bien në kundërshtim me vijën e partisë. Në vitin 2015, për shembull, ai vendosi se lëvizja e lirë e njerëzve me BE-në duhet të ketë përparësi ndaj nismës së SVP-së për imigracionin masiv. Në vitin 2019, ai foli në favor të dorëzimit të mijëra të dhënave të klientëve të UBS në Francë. Dy gjyqtarë konservatorë në panelin prej pesë gjyqtarësh folën kundër tij, ndërsa një gjyqtar i Gjelbër dhe një gjyqtar liberal i Gjelbër folën në favor. Prandaj vota e Donzallaz ishte faktori vendimtar.ATS/RSI

Kjo u vendos nga Këshilli Kombëtar – Gazetat rajonale dhe lokale mund të marrin më shumë ndihmë për 7 vjet – Dosja tani i kalon Shteteve

VOAL- Mbështetja indirekte për shtypin duhet të zgjerohet. Kështu parashikon një projekt i hartuar nga Komisioni i Transportit dhe Telekomunikacionit i Këshillit Kombëtar, i miratuar të enjten nga Dhoma e Popullit me 126 vota pro dhe 61 pro. Dosja tashmë shkon në tavolinat e Këshillit të Shteteve.

Debati mbi projektin, i paketuar në zbatim të një nisme parlamentare nga Christine Bulliard-Marbach (Qendra/FR), rifilloi pasdite pasi u pezullua për shkak të kufizimeve kohore të hënën.

Ai parashikon që shtypi rajonal dhe lokal të marrë mbështetje të shtuar për një periudhë shtatëvjeçare, një masë kalimtare që konsiderohet e nevojshme për të siguruar pluralizmin mediatik.

Kujtojmë se dy vjet e gjysmë më parë populli hodhi poshtë një paketë masash për të mbështetur median.RSI

Ekziston një muze përkujtimor në Kiev

Një deklaratë për këtë u miratua nga Këshilli Kombëtar i Zvicrës – SVP e irrituar: “Të mos lejojmë që të shfrytëzohemi”

VOAL- Holodomor, pra uria e orkestruar nga pushteti sovjetik në vitet 1930 përmes kolektivizimit të detyruar të pronave të tokës në Ukrainë, ishte një akt gjenocidi. Kjo është ajo që tregohet në një deklaratë të miratuar sot nga Këshilli Kombëtar i Zvicrës me 123 vota kundër. “Është një gjest simbolik për të mos harruar viktimat,” shpjegoi Christine Badertscher, këshilltare kombëtare për të Gjelbrit, e cila drejtoi diskutimin mbi në emër të atyre që janë në favor.

Holodomor goditi Ukrainën nga viti 1932 deri në 1933 gjatë periudhës staliniste: objektivi ishte kolektivizimi i detyruar i tokës, si dhe dobësimi i ndjenjës kombëtare ukrainase. Teksti i deklaratës thekson se rreth katër milionë ukrainas, rreth dy milionë kazakë dhe disa qindra mijëra rusë vdiqën për shkak të zisë së bukës, e cila u shkaktua edhe nga kërkimet e detyruara të të korrave të destinuara për qytete dhe për eksport, gjatë kësaj periudhe.

Partia Popullore votoi kundër deklaratës, duke argumentuar se termi “gjenocid” mund të përkufizohet vetëm nga një gjykatë ndërkombëtare, siç është Gjykata Ndërkombëtare Penale. Për democentristët, në një botë gjithnjë e më të polarizuar, të karakterizuar nga antagonizmi në rritje midis fuqive të mëdha, Zvicra duhet të qëndrojë neutrale dhe nëse ka ndonjë gjë të propozojë zyrat e saj të mira për një zgjidhje paqësore të rivaliteteve midis shteteve. ATS/RSI