shpëtimi

ndihem shpesh i stresuar, i trishtuar!

gjendem gjatë në një si hutesë,

kur mendoj për veten,

më bëhet sikur shoh një tjetër njeri ,

mbërthyer në këtë grackë të vjetër.

pastaj ashtu i hutuar

u afrohem vargjeve,

sikur i afrohem një arke,

që mban brenda saj të mbyllur

veten time të vërtetë,

të fshehur aty çuditërisht pa shkaqe

dhe krejt pa …dashje!

pastaj befas,

ndjehem i çliruar!

                        ëndrra

natën u shfaqe,

krejt e argjendtë , sytë e tu

e zbusin botën e egër, vrastare

na bëjnë të duam sërish jetën

jetën  mbushur me drita , në njëmijë dritare

dua të zgjohem , ta shkruaj ëndrrën,

por nuk mund  ta prish gjendjen e në përtesë

shijoj lartësinë e jetës ,

pastaj gjumi, si një vdekje, bën punën e vet magjishëm.

të nesërmen lodhem ta kujtoj atë ëndërr…

lodhem më kot,

pendohem pse nuk u zgjova

imazhin e  mbart pavetëdijshëm

në orët e gëzuara të ditës.  

                 gjurmë

ka vite ndodhi mes nesh
në atë  flakë u ngrohëm magjishëm.
të lumtur ishim asokohe bashkë
me dashurinë tonë të çuditshme!

pastaj ti ike aq larg.
ngjan dashuria jonë me njè histori të vjetër,
sikur nuk kemi qenë kurrë bashkë…

 por nganjèherë krejt pa dashje

(ajo çfarë kaloi)
lë gjurmë në këtë letër
e vizaton botën  pa caqe.

            Mitrovicë

në rritjen e tyre të natyrshme
pemët i zgjerojnë degët
nga veriu,
priren drejt veriut gjithë gjelbĕrim.

nëse unë ngjaj me një pemë
Mitrovicë… je veriu im!

                   pylli

në mes të pyllit

në skaj të pyllit

jam gjendur herë i lumtur, herë i trishtuar

pyllin gjeth për gjeth e kam parë

kam vuajtur, gjersa e kam gjetur vjollcën

në këmbët e lisave shtatlartë.

derti im aty do të pushojë

në mes të pyllit lindur pa urdhër

pa shkresa burokratike zyrash

të cilat të bindin, se bota merr frymë vetëm  prej tyre.

o pyll i madh,

që lind rregull e pa rregull

lisin, pishën, palmën, blirin, bredhin

zogjtë, dhelprën, ketrin…

o pyll që lind vetëm me urdhër të diellit

hijet e mia tek ti le të vdesin!

                    trafik

është e frikshme bota

në këtë trafik të tmerrshëm!

duhet patur kujdes të madh ,

se pa dashje

 mund të përplasësh  rrugës makinën

dhe të marrësh  mbi shpinë

 një ditë me telashe,

ka aq shumë trafik,

sa ti duke ecur

mund të shkelësh këmbën dikujt

pa e njohur,

dhe nuk  mjafton vetëm t’i kërkosh falje.

ka shumë trafik të shpeshtë  bota!

duhet patur shumë vëmendje,

sepse në një çast mërzie a lodhje

mund t’i shkelësh zemrën

njeriut që do!

indiferencë shqiptare

ne po vdesim pērditē
nga plagët tona të fshehta,
plagët tona të thella.
jemi pa…shpëtim!

askush
nuk e ndalon…vrasësin!

                                                                2019

                 baltë

më bëre krejt prej balte

në  mënyrën që vetëm Ti e di

ndeze një zjarr prej magjisë Sate

pastaj shkruajte aty : Njeri.

krijesë e hijshme, e përkryer

baltë magjike gjithsesi

shpërndan një dritë të shkëlqyer!

vonë zë e shuhet si kandil

kriset si baltë dhe gjen prehje

duke u kthyer në…zanafillë!