Neka Doko: “…sot u mundova të sillja nja dy arti-fakts, dmth dokumentacion nga dora e parë e Bibliotekës Noliane për projektin e Usterit ku këtu përpara kam një fotografi të vjetër dhe interesante të cilën siç e shikoni është e dëmtuar dhe e pa riparuar dhe unë do të punoj në këtë drejtim sepse është historike dhe tregon për Shkollën Shqipe të Shën Marisë të Usterit që daton vitin shkollor 1926-1927 e krijuar nga drejtori dhe mësuesi Petraq Kolonja”.

Pra vetëm një fotografi jep shumë nga vlera e bashkësisë shqiptaro-amerikane. Mbledhja e tyre, rrëfimet e jetës si burime gojore nga vetë njerzit dhe më tej paraqitja në mjediset e muzeut do të jenë sigurisht pjesë e bukur dhe interesnte e historisë së shqiptarëve të Usterit në SHBA.

Neka Doko:- “Jam Neka Doko, vij nga Biblioteka Noliane e dhe jam partnere në Projektin Historik të Shqiptarëve të Usterit dhe e mirëpritëm ftesën që në fillim nga Greg dhe Frankli dhe kam filluar bashkëpunimin para 6-7 muajve dhe kemi dhënë gjithë të dhënat nga kërkimi arkivor nga dokumentacioni që kemi në Kishë (Kisha e Shën Gjergjit Boston), sidomos në Bibliotekën Noliane dhe Qendrën Kulturore dhe nisur nga mbledhja e sotme si e para zyrtare ku u bë një takim njohës me njëri-tjetrin në grupin e punës sot unë solla nja dy arti-fakts, dmth dokumentacion nga dora e parë e Bibliotekës Noliane për projektin e Usterit ku këtu përpara kam një fotografi të vjetër dhe interesante të cilën siç e shikoni është e dëmtuar dhe e pa riparuar dhe unë do të punoj në këtë drejtim sepse është historike dhe tregon për Shkollën Shqipe të Shën Marisë të Usterit që daton vitin shkollor 1926-1927 e krijuar nga drejtori dhe mësuesi Petraq Kolonja këtë emër ma tha të plotë At Artur Liolin. Këta janë nxënësit e grumbulluar të vitit 1926-1927 dhe u bëra shumë kurioze në se kjo do të të pëfaqësonte vitin e parë të Shkollës Shqipe të krijuar në Uster, por nuk jam e sigurt. Ne vetë jemi nxënës dhe mësojmë çdo ditë, por e kam prezantuar tani me të dhënat që kam., me ato që ka dhënë fotografia shënimet në të si dhe me ato ë unë po marr ende nga At Artur Liolini dhe nga njerëz të atij brezi që lidhen me Usterin. Ai është i lidhur sepse ka nënën nga Usteri dhe do ta bëjë të plotë këtë koleksion dhe do ta vendosim në këtë pasqyrim dixhital dhe kjo do të sjellë lidhjen e Bibliotekës Noliane, Katedrales së Shën Gjergjit dhe Kishës së Usterit “Shën Marisë”.

AM:- Ne vërejmë një bashkëpunim në këtë grup me përpjekjen e grumbullimit të materialeve të këtij qyteti si dhe të pjesës bostoniane të shqiptarëve. Si e shihni ju prurjen e një dokumentacioni që vjen nga familjet shqiptare dhe vlerën e kësaj pasurie që shtohet nga shqiptarët të vendosur këtu gati një shekull e gjysëm më parë?

Neka Doko:- “Di të them se kudo shqiptarët këtu në Uster apo në Boston kanë nga një bibliotekë të vogël në shtëpinë e tyre. Këtë e di sepse në Bibliotekën Noliane kur njoftohemi për dikë që largohet nga kjo jetë familjarët sjellin gjithshka nga ajo që është lënë amanet. Pra si e shoh unë këtë (?), për mua është një lidhje organike midis Bostonit si kryeqyteti i parë i shqiptarëve emigrantë i njohur zyrtarisht dhe Usterit që do ta quaja si edhe qyteti i parë pasi këtu u vendosën shqiptarët e ardhur nga Korça të cilët donin të vendoseshin në një vendbanim urban dhe pasi Bostonin nuk mund ta përballonin dot në ato fillime, nuk mund ta paguanin dot qendën e Bostonit prandaj erdhën në Uster ku ishin komoditetet si puna afër shtëpisë etj dhe kjo bëri që të krijohej një bashkësi me veçori qytetase. (unikalitet urban). Unë e vlerësoj shumë që Bibliotekën Noliane, pra Bostoni jep pjesën e vet më të mirë akademike që është e bazuar në dokumenta dhe kërkime të dorës së parë të dhëna nga vetë njerzit në bibliotekën tonë”.

AM:- Ju patë që në dixhitalizimin e dokumentacionit është përfshirë dhe puna e lavdërueshme e grupit të studentëve të Institutit Politeknik të Usterit (WPI), pra si e shihni juve këtë shkrirje brezash të bashkëpunimit për këtë qytet?

Neka Doko:- Për mua nuk është e çuditshme sepse në Boston p.sh. studentë nga Universitetet e Harvardit, MIT herë pas here studentët interesohen kur ne kemi ndonjë ngjarje në bashkësi dhe kur fola me studentët e Usterit njohja ime ishte gati familjare, pra ata ishin po aq të interesuar sa edhe studentët e Harvardit dhe MIT për projektet që kemi bërë dhe mua mu duk ideja më e mirë. Ata ishin tepër të fokusuar , specializuar dhe miqësor në komunikimin me mua dhe grupin e punës. Pra si një punë e përbashkët…. Patjetër, … Midis brezave ka qënë gjithmonë kjo lidhje siç doli edhe këtu kur foli Koni, pra si lidhje e shqiptarëve të hershëm dhe të brezit tim të viteve 90-të. Pra këtu ka qënë gjithnjë një lidhje edhe pse ishte ajo ura e thyer politikisht, … prap lidhja ka qënë midis brezave dhe ajo do të vazhdojë pasi mbetet dhe vlera më e madhe që ka komuniteti ynë shqiptaro-amerikan. Kemi shumë për të prurë, ky ishte vetëm një rast dhe ju falenderoj për inervistën.

Ju faleminderit.