heshtja
i mbuloi
fjalët
me çarçaf
heshtja
thatësirë
e thatë
e pagojë
e pafjalë
thellësisht
pafundësisht
e gjatë

heshtja
nuk mbiu vetiu
si gur varri
ku njeriu
nuk flet
dot
as me të vdekurin
dhe as
me të gjallin

heshtja
qiell resh
betoni
veshëngritur
në pritje prite
pēr çdo rrëkezë
gërmash
e rrokjesh zëri
që del
nga kraharori
me bërtitje

heshtja
gojët
i kyçi
qetësiplotë
me Tutius
askush
nuk reagoi
nuk shau
fytyrat mbetën
pashprehi
humnerorë
pa mimikë
me sy
indiferentë
të ftohtë
akullnajorë

heshtja
pushtoi
pa ia prishur
askush
qetësinë
ushtarë
e komandantë
heshtakë
sikur flenë
gjumin e madh
kur njeriut
si zog
i shtegton
prej trupit
zëri e
kur fryma
ngjitet
e davaritet lart
si bryma

heshtja
e mbyti zërin
në kupa koktejli
Mary Blood
në kupa koktejli
Blood Mary
zëri u zhytmbyt

këtu
edhe bebet
kur lindin
nuk bëzajnë
nuk qajnë
askush mallkon
e ankohet
askush rebelohet
vajton
e vajtohet
askush qesh
njeriu
në heshtje
bëhet i vogël
plesht
kur
si heshtja
hesht

me heshtje
memece
marshi funebër
heshtja
si heshta
qëllon
fjalën në zemër
kërkush
nuk ndjen
dhimbtë
kërkush
rënkon

dikushi
dikur
kur
kujtohet
është vonë
heshtja
ka fshirë
gjithçka
me plotpushtetin
e heshtjes
në fund
në hon
ka hedhur
bashke
me fjalët
kërshërinë
e kureshtjes

ky është
dhe akti final
që mbyllet
kur heshtja
mbushur
me helmin
e heshtjes ngre
dollinë
duke përpirë
me gojën
prej kuçedre
të heshtjes
gjithë gjithësinë

(Kjo poezi është botuar në librin e autores “Ujshëm”, Onufri 2019)