Kur sytë e mi janë egjra,
dhe buzët e mia janë petale,
që i sjell rrotull era që ka nisur.
Aty pemët gjetherëna të ahut zënë fill
buzë kallamishteve të kripura;
Kur krahët e mi janë janë shkurre të vjetra
dhe vargu i jargavanëve lëviz
përpara përmes zemrën sime.
.
Verë, bëj të pabërën!
Ndize hënën tënde të artë dhe thirri
yjet e tu performues të bien
me turr nëpër cipën e hollë të qiellit;
Kurrë më nuk do të më zerë mallkimi
i një zuske të skuqur, të dashuruar,
me ato lidhëset e pluhurosura,
që lënë tragë, në rrugën ku kalon.
Komentet