Çdo guaskë e lëmashkur në atë
Shpellë ku ne kemi bërë dashuri
Ka veçanësinë e saj gjithsesi.
Njëri nga shpirtrat tanë ka purpurin që
Ia ka dhënë ngjyrën e gjakut zemrës sonë
Kur unë digjem zjarr dhe ti flakëron;
Shpirti tjetër dobësitë e tua imiton
E zbehtësitë tënde tua kur ti je e lodhur
Se me sytë e mi përqeshës je e inatosur.
Njëri është pasqyra që të tregon
Bukurinë e veshëve, tjetri ndërkaq
Qafën tënde të shkurtër na e shfaq;
Por, vetëm njëri prej tyre, më pushton.
Komentet