Baba i babes, ishte nji shkodran qe jetonte mes Shqipenise, Gjermanise dhe Austrise. Ai tregtonte nga serviset çeke shume elegante, sa familja mbretnore ne nji ceromeni rutine te sajen i mori per te shtruar nji dreke, tek lândt e ńertimit, deri te telefonat qe u futen per here te pare ne Shqipeni me ekskluzivitet tijin qe firma “Telefunken” i dha.

Mireqenia qe ai trashegoi dhe çfare vet e shtoi, ia lehtesuan deshiren per te patur nji rreth te gjane miqsh, nder me te ngushtet ishte familja e Muzhanve, familje qytetare e besimit katolik.

Gjyshi rralle drekonte ne shtepite qofte te familjareve te vet, qofte te miqve, arsyeja pse nuk i pelqente me randu askend. Po aq i vemendshem ne kujdes dhe ne ndjeshmeri ishte dhe ndaj familjeve qe e kishin te pamujtun ekonomikisht me kry ceremonite e dasmave e te vakive kur i ndigjonte ne dyqan nga shegertet e tij. Menjihere ne nji zarf pa emer fuste valut apo napolona per t’ ia dergu atyre me vakt te vogel. Porosia dihej, te mos i permendej emri i tij kur t’ i dorezohej zarfi te zotit t’ shtpise.

Ne manine e theksume mos me trazu njerez, pothuajse gjithmone ai ftonte famijare apo miq per dreke n’ shtepine e tij duke ia refuzu ftesat qe ai merrte nga ata. Gjyshja nuk gatuante, pasi merrej me rritjen e 7 femijeve.

Zonjat qe ndihmonin gjyshen time, thirreshin sipas profesionit, ajo qe ndihmonte per gatimin thirrej zonja e gatimit, nuk lejohej askush ta therriste sherbyese, apo ne nje menyre tjeter.

Kur ai ftonte mikun e tij, Zefin, nga familja e Muzhanve, zonja e gatimit se bashku me gjyshen gatuanin gjelle, te cilat gjyshi i kishte provuar ne europe gershetu me amelcina orientale.

Ne shtepine e tij gatuhej shkelqyshem, çdo i ftum ngelej i mahnitun. Nder te rrallat here kur ai shkonte per vizite te miku i tij Zef ne emer te nji rrespekti reciprok, i shtronte ne tavoline servisin apostafat per gjyshin, servis qe nuk ishte perdore nga ata vet kur kishin patur gatime apo produkte nga mishi i derrit.

Muzhani e dinte fort mire se gjyshi nuk e kishte kete merak dhe paragjykim, sepse kishte hanger mijera dreka dhe darka ne restorantet e europes, prapseprap i shtrohej servisi i veçante ne shenje respekti per besimin mysliman qe gjyshi trashegonte.

Ps: Vetem servisi çek qe perdornin ne perditshmeri te famijes se gjyshit shpetoi. Ne ate servis kam ” hanger” shpesh histori te qytetit tim.