*Drita Çomo – e bija e Liri Belishovës dhe Maqo Çomos.Vdiq nga kanceri.Një zë i veçantë në letërsi.
20 gusht 2003
Ikja e “kometës”
Pianistes, MARIA RAFAEL *
Këtë grua “mëkatare” seç e sollën mu në Fier
Se u shpall si “tradhëtare” ( vendi i saj duhej në”Ferr?!!!”)
Mos kujtoni ju në profka, se mos, ndoshta, kish bërë turp
Por të tillë e shpalli “koha”, se i shoqi ra në burg.
Nga Tirana drejt në Fier ky qe vend si “internim”
Por Maria Rafael këtu punoi me përkushtim
Qe mësuese aq fisnike sa s’ka nxënës mos e doj
Po kështu këtë grua”armike”, s’ka fierak mos e kujtoj.
Se punoi me ndershmëri dhe rrezatonte dritë
E kujtojmë me dashuri, si pianiste s’kish të dytë.
Kjo mësues për në “Ferr”, u bë një ZONJË e Nderuar
E nderon krejt një Fier… kurrë- kurrë s’ka për t’u harruar.
* ka qenë hungareze. Pianistja më e kualifikuar që ka patur Shqipëria (citimi është i Mjeshtërit Robert Radoja). Gruaja e artistit Stavri Rafael. Vdiq në Hungari ku shkoi sëbashku me Stavrin,djalin e vajzën),pasi doli Stavri nga burgu. Është “Nderi i Fierit”.
HAJRIE RONDOS
Kjo, Hajrie Rondo, nusja nga Delvina
Në teatër të Fierit, seç ia bëri prima
Seç ia bëri prima, në aq e aq role
Mbetëm me gojëhapur (mos vallë është “fallxhore?!”
Mos është vallë “fallxhore” dhe na zë magjia
Shpirtin vë në role, artiste Hajria!
Ju kujjtohet Tana? Tana nga Sheperi?*
Nuk është nga Sheperi, por është nga Fieri.
E mori Hajria, e solli në Fier
E ke kot, moj Kote, që pret në Sheper?**
E pret në Sheper, atje, tek mulliri
E pret si për sherr, pesë para sehiri!
Role… edhe role ( ka mbi tridhjetë vjet)
Dhe në të gjitha rolet, krejt si e vërtetë
Sa e mirë na doli, “nusja” nga Delvina
Ndaj dhe lëshohemi ne me brohorima.
Në skenë ka një jetë, vë shpirtin në role
Është kthyer në legjendë:- Të duam, mo “fallxhore”
UNË JETOJ SI QYQJA NË ORË
Unë jetoj si në orë jeton një qyqe
Unë s’i lakmoj zogjtë nëpër pyje.
Më frymëzojnë e këndoj.
Ti e di, fat kësisoj
Veç një armiku
Mund t’i uroj.
1911
DOLLIA E . . .
Jo më kot erërat frynë,
jo më kot pati stuhi.
Dikush misterioz me dritë
të qetë mbushi sytë e mi.
Dikush me ëmbëlsi pranverore
në mjegullën blu ka qetësuar
nostalgjinë time për mister . . .
Ka në pllakën e kaltër të qiellit
Prej resh të verdha një tym prej mjalti,
Nata sheh ëndrra. Burrat po flenë,
Mua më mundon vetëm ankthi.
Pylli thith një tym të ëmbël,
I kryqëzuar nga . . .
Nesër është DITA E NOVRUZIT,edhe unë jam bektashi
Dua t’i hip autobuzit dhe të shkoj në fshat tani
Dua,është dëshirë imja,por nuk më lejon shëndeti
Sado jam burrë me thinja,për në fshat . . .
(Eseja që i paraprin librit të ri “Zogu i bjeshkës i riu” me poezi të viteve 1971- 1972- 1973, kryesisht të pabotuara)
“Të botosh një vëllim me poezi është si të hedhësh një petal trë . . .
Dy Shqiptarë të mençur u grindën një ditë
Me shqelma ,me grushta godit e godit
U shanë e u rrahën, ç`je ti e ç`jam unë
Nga vëndi ku rrinin të dy u vërsulnë.
.
Me flokët përpje . . .
VOAL- Johann Christian Friedrich Hölderlin lindi më 20 mars 1770 në Lauffen am Necka, një qytet i vogël në Dukatin e Wurttenberg në veri të qytetit të Shtutgartit, Gjermani. Figura e . . .
Jo, Fatlumturit,
Imazhe hyjnore të shfaqura në vendin antik,
Unë nuk duhet sigurisht më t’i thërras, por po,
Valë të atdheut, është me ju
Që gjëmon dashuria e zemrës që qan,
Çfarë d . . .
Bëhen 60 vjet nga vdekja e mistershme e shkrimtarit tonë klasik, Etëhem Haxhiademi, që krijoi letërsi moderne në vitiet ‘30 të shekullit XX, solli poezi dhe tragjedinë e epërme në let . . .
1.Pranverës nuk mbahem fare
Ta dish mike sylarme
Pranverës nuk mbahem fare
A më sheh si jam “ujdisur”
Veç për ty syri i ormisur.
Veç për ty,syri i ormisur,
Mendja ime merr të “krisur” . . .
“Pata rasë me shprehë mendimin tem mbë nji mënyrë të shkurtë e të përmbledhun mbi këtë shkrimtar (Ndre Mjeda – A.P.), që më duket ma i madhi poet klasik i derisotshëm i kombit . . .
Mësueses veterane,AFËRDITA BEGA ( XHOKAXHIU)
Titulli i këtij tregmi është pak sinjifikativ,si një meaforë pak e hiperbolizuar dhe,megjithatë,ia vlen që të lexohet,se,në vetvete, përcj . . .
Komentet