Reagimi i Prishtinës ndaj së ashtuquajturës taksë e Rrugës së Kombit ishte shumë i drejtë: Rama, më mirë, para se të vendoste taksë për mirëmbajtjen e «Rrugës së Kombit», ta mirëmbante atë.

Rruga e Kombit ka shumë vite që është dorëzuar për përdorim. Ashtu si rrugët e tjera të reja, ashtu si veprat e tjera, të mëdha e të vogla në Shqipëri, kjo vepër nuk u krye në parametra bashkëkohorë dhe nuk u dorëzua sipas parametrave bashkëkohorë.

Parametrat bashkëkohorë kërkojnë që një vepër në përfundim të saj dorëzohet me një garanci të caktuar përdorimi (shfrytëzimi) të shtrirë në kohë, çka parashikohet në aktin e marrëveshjes mes palëve të interesuara, përkatësisht, porositëse dhe realizuese. Në aktin e dorëzimit, pala që realizon veprën garanton funksionimin e saj duke parashikuar edhe mirëmbajtjen e përgjithshme të veprës, ndërhyrjet e pjesëshme të domosdoshme riparuese për funksionimin optimal të veprës dhe ndërhyrjet e rëndësishme riparuese apo rindërtuese periodike në vepër. Të gjitha këto veprime për mirëmbajtjen dhe funksionimin optimal bashkëkohor të veprës së caktuar i besohen palës që e merr veprën në dorëzim: qoftë kjo palë shtetërore (ndërmarrje e ndërtimit të rrugë-urave, ndërmarrje mirëmbajtëse e rrugë urave) apo palë private së cilës, me tender të rregullt, i është besuar nga shteti ky shërbim.

Para se të vinte taksën mirëmbajtëse për Rrugën e Kombit ishte e domosdoshme që qeveria e Tiranës të kishte në duar një studim për gjendjen aktuale të kësaj rruge dhe, mbi bazën e kësaj gjendjeje, të kishte një projekt për mirëmbajtjen e saj si dhe për shumën e shpenzimeve, për shkallën e nevojshme të ndërhyrjeve riparuese, me qëllim që ta nxjerrë rrugën nga gjendja e rëndë (ta zëmë) ku ndodhet ajo dhe për ta vënë në një situatë sa më të pranueshme Rrugën e Kombit. Pasi ta ketë vënë rrugën në funksionim normal optimal, mund të bisedohet me Prishtinën si të ndahet e gjithë kostoja e këtij operacioni. Dhe, natyrshëm, një pjesë e saj do të shlyhej me taksën rrugore. Pjesën tjetër do ta shlyente, edhe me fitime, rritja e leverdishmërisë saj nëpërmjet shtimit të qarkullimit të dyanshëm në këtë rrugë.

Rama nuk e ka asnjërin nga këto studime. Ai, gjithashtu, nuk ka komunikuar fare, në asnjë formë, me Prishtinën, e cila ka në përdorim vazhdimin e Rugës së Kombit në territorin e Kosovës, autostradën «Ibrahim Rugova», çka, të dyja, në fakt, plotësojnë arterien rrugore Durrës-Prishtinë.

E ashtuquajtura «taksë e Rrugës së Kombit», pra, është në të vërtetë një gjobë ndaj qytetarëve të Kosovës, të veriut të Maqedonisë dhe të Qarkut të Kukësit, të cilët e përdorin më shumë këtë segment për të qarkulluar në Shqipëri. Është një gjobë jo për përdorimin e tashëm apo të mëvonshëm të kësaj rruge, por për përdorimin e saj gjatë gjithë këtyre viteve qëkur kjo rrugë u vu në përdorim.

Kjo gjobë ka për qëllim të zvogëlojë qarkullimin nga këto hapësira për në Shqipëri. Pra, i prek qytetarët e Kosovës, ata nga veriu i Maqedonisë dhe ata nga Qarku i Kukësit. Nuk mund të thuhet se e prek dhe aq biznesin, sepse marrëdhëniet ekonomike midis Kosovës dhe Shqipërisë janë gati të papërfillshme: Kosova eksporton në Shqipëri mallra me vlerë 15 milionë dollarë në vit, Shqipëria eksporton në Kosovë mallra me vlerë 19 milionë dollarë në vit.

«Taksa e Rrugës së Kombit» vihet në prag të hapjes së stinorit të plazheve, i cili në Shqipëri fillon zyrtarisht nga fundi i majit. Dhe i detyron shqiptarët e Kosovës e të Maqedonisë të kërkojnë alternativa për t’i kaluar pushimet verore tjetërkund.

«Socialistët» nuk e kanë dashur dhe nuk e duan «Rrugën e Kombit». Po të ishte e mundur, do ta zhbënin atë. Në pamundësi për ta zhbërë, ata po bëjnë të pamundurën për ta kufizuar sa më shumë qarkullimin në këtë rrugë dhe për ta zbehur sa më shumë rëndësinë e peshën e saj në marrëdhëniet ndërnjerëzore të shqiptarëve në hapësirën e tyre të përbashkët në Ballkan. Dhe kështu kanë pjellë gjobën ndaj Rrugës së Kombit, një eksperiment tjetër tejet i dëmshëm, i destinuar të dështojë.