VOAL

VOAL

Copyright © 2022

VOAL

Gjermania – Çfarë (nuk) e njohin të gjithë – Nga AGRON SHABANI

September 7, 2015

Dhe, përse ( pse) kancelari i dikurshem gjerman, Gerhard Schröder nga ana e ish bashkëpunëtorit (ministrit) të tij të dikurshëm, Oskar Lafontaine, asokohe krahasohej me ish kancelarin gjerman të viteve të 30-ta të shekullit të kaluar, Heinrich Brunning, i cili i parapriu ardhjes së Hitlerit në pushtet?!

Thuhej se Gjermania asokohe ndodhej në krizë ekonomike. Numri i madh i të papunëve (mbi katër milion) së bashku me masat e shumëta kursimtare ose restriktive kishin bërë që koalicioni qeveritar kuq-gjelbër nën kancelarin Schröder të ishte në thumb të kritikës së opozitës konzervatore (CDU-CSU) dhe opinionit të gjërë gjerman.

Falimentimet e shumëta të firmave dhe koncerneve të fuqishme gjermane, sikur ishin bërë një përditshmëri dhe realitet i hidhur në këtë vend te madh. Dhe kjo për shkak te si thuhej “krizave të ndryshme konjunkturale këtu dhe në gjithë botën”, të shkaktuara pas akteve terroriste të 11 shtatorit 2001 në SHBA-s.

Në anën tjetër ndërkaq, për shkak të t’ashtuquajturës ‘marrëveshjes së brishtë’ rreth Gjykatës Ndërkombëtare të Hagës si dhe “JO-së” së njohur gjermane ndaj luftës se atëhershme në Irak, marrëdhëniet e përgjithshme në relacionin Gjermani – SHBA kishin  pësuar ftohje dhe një përshkallëzim të hetueshëm.

Opozita konzervatore gjermane vazhdonte te akuzonte asokohe kancelarin Schröder për një ‘përkeqësim të raporteve’ tradicionale me aleatën e madh – SHBA, si dhe për një ‘flirt’ apo përqafim mashtrues me presidentin rus – Putin.

Kosova – nisma e krizes ne bordin e Schröder-it

Se kendejmi, vargut të kritikave dhe ‘linçimeve’ publike ne adresë të kancelarit të atehershem gjerman , Schröder, kishte kohë që përmes shkrimeve, librave dhe kolumneve të ndryshme në shtypin qëndror dhe në mediumet e ndryshme elektronike iu është bashkangjitur edhe Oskar Lafontain, ish kryetar i SPD-së dhe ish Ministër i Financave në Kabinetin Qeveritar të z. Schröder; i cili këtë të fundit, kancelarin Schröder, e krahasonte me ish kancelarin gjerman të viteve 30-ta të shekullit të kaluar, Heinrich Brünning. I cili së bashku me presidentin e atëhereshëm Hindenburg, konsiderohen si ‘varrëmihësit’ dhe shkaktarët kryesorë për shkatërrimin e Republikës së Weimarit, pas rënies së të cilës pushtetin në Gjermani do e merrte- Adolf Hitler.

Së këndejmi “aversionet dhe divergjencat e shumëta në mes këtyre dy figurave të njohura politike në Gjermani, datonin shumë herët..”, Tërheqnin  vërejtjen asokohe analistet dhe kronistet e këtushëm politik. Dhe mbase që nga koha e zgjedhjes së Schröderit për lider të pakontestueshem të socilademokratëve gjerman,  përkatësisht me rastin e zgjedhjes së tij per kancelar të Gjermanisë më 1998;

Për ta arritur kështu kulminacionin e tyre me rastin e dorëheqjes së papritur të z. Lafontain nga posti i Ministrit të Financave në ‘Qeverinë Schröder’ në vitin 1999, që thuhej për shkak të mospajtimeve të këtij të fundit (Lafonatain) me koston e lartë të angazhimit të forcave ajrore gjermane gjatë luftës në Kosovë.

Krahasimi në dukje ishte  i paqëndrueshëm…

Krahasimi i këtillë nga ana e një politikani dhe ish funksionari të lartë të shtetit dhe të politikës gjermane siç ishte Oskar Lafontain, për momentin e përgjithshëm politik dhe historik në Gjermani, atebote të dukej shumë i pavend. Kjo në radhë të parë për faktin se rrethanat e përgjithshme politike dhe historike në Gjermani dhe në Evropën e Bashkuar e postbllokiste kishin ndryshuar (për të mirë) në mënyrë substanciale dhe esenciale. Gjermania duke qenë Lokomotiva kryesore e Unionit Evropian dhe njera prej vendeve me te fuqishme te globit: Sot  është njera ndër vendet më të rëndësishme politike, ekonomike, ushtarake, etj., në të gjithë rruzullin tokësor.

Trupat e Bundeswehrit Gjerman kishte kohe ndodheshin te angazhuara  në misione të ndyshme paqësore në shumë vende dhe rajone te ndryshme anekënd globit, si në Kosovë, Afganistan, Bosnje, Somali, Kuvait, etj. Ndërkohë që kontributet dhe investimet e përgjithshme të shtetit dhe ekonomisë gjermane në kuadër të të ashtuquajturit ‘Paktit të Stabilitetit për Europën Juglindore’, ishin dhe janë të fuqishme asokohe e sot. Në Kosovë sidomos.

Ndaj, gjithnjë duke u mbështetur në krahasimin e sipërpërmendur të Oskar Lafontainit, gjegjësisht në historikun e bujshëm të ish Republikës së Weimarit, t’u shkojmë gjërave me radhe:

Kujt i jepte të drejtë historia?

Siç dihet, vendimet spektakulare të Traktatit të Versailles më 1919, popullit gjerman atëbotë i sollën vështirësi të shumëta ekonomike, sociale, finansiare, buxhetore, konjukturale, politike etj. Vitet 1922 dhe 1923 në Gjermani do mbahen në mend si vitet e një krize të madhe sociale, ekonomike dhe politike. Inflacioni i lartë së bashku me masat recesive në vitin paraprak (1922) ia kishin bërë të pamundur Gjermanisë pagesën e borxheve dhe raparacioneve të shumëta (pos tjerash.  mbi 132 miliardë marka në ari)- ndaj Vendeve të Antantës. Shih për këtë, për të siguruar pjesën e vet të ‘borxhit’ nga ana e Gjermanisë fqinjë, Franca (së bashku me Belgjikën) në vitin 1923,asokohe  do e invadojnë ushtarakisht rajonin më të pasur dhe më të fuqishëm industrial të Gjermanisë – krahinën e njohur të Ruhrit. Gjermanët atëbotë do  reagojnë me një të ashtuquajtur” rezistencë pasive”, duke e ndërprerë kështu si të thuash totalisht procesin e prodhimit industrial ose teknologjik etj. Në këtë kuadër ( të kundërshtimit dhe rezistencës së tyre ndaj okupimit francez)- populli gjerman do jetë i bashkuar dhe tepër unik. Banka Nacionale Gjermane do e  bënte devalvimin e markës së atëhershme.

Në anën tjetër ndërkaq, amerikanët dhe britanikët duke shprehur mospajtimin e tyre ndaj okupimit francez të krahines së Ruhrit, do të angazhoheshin për forma të tjera presioni politik dhe diplomatik ndaj Gjeramanise në përmbushjen e obilgimeve të saj reparative ndaj Antantes së Madhe.

Për t´i shmangur kolapsin dhe katastrofën e thellë ekonomike, Qeveria Gjermane atëbotë ishte e detyruar të ndërpriste “rezistencën”  e saj. Duke vazhduar kështu me pagesën e rregullt të borxheve të parapara luftarake. Dhe si rezultat i saj, Qeveria Gjermane (nën Gustav Stresemann) kishte arritur që te zbuste inflacionin dhe të stabilizonte valutën e saj nacionale.

Mirëpo, edhe përkundër kësaj, e Djathta ekstreme në Gjermani, atëbotë krizën dhe pakënaqësitë e shumëta në vend i kishte shfrytezuar për një luftë të pakompromis për pushtet-kundër Qeverisë së atëhershme gjermane. Forcat e reja konservatore dhe djathtiste dhe paria e vogël nacionalsocialiste nën Adolf Hitlerin, më 8 dhe 9 nëntor të vitit 1923 do e organizonin një grushtshtet të vogël ushtarak në Munih (München), të cilin qeveria e atëhershme e Bavarisë në bashkëpunim me forcat e armatosura do e shuanin ose ngulfasnin me forcë. Duke e shuar në këtë mënyre aktivitetin e lëvizjes së atëhershme nacionalsocialiste për disa kohë ose vite me radhë.

Amerikanet dhe britaniket në ndërkohë do e dilnin hapur me planin e njohur të ‘Dawesit’ në vitin 1924, sipas të cilit Gjermanisë do t’i ipeshin kredi dhe beneficione të tjera me qëllim të stabilizimit të valutës dhe ekonomisë së saj.

E çliruar një trohë nga kriza e rëndë dhe nga ngarkesat e shumëta ekonomike dhe ushtarake ndaj Antantës, Gjermania atëbotë në mënyrë të rregullt do vazhdonte t’i paguante borxhet ose reparacionet e saj luftarake.Ndërkohë që po në vitin 1924 edhe trupat (okupatore) franceze do të tërhiqeshin nga Krahina e Ruhrit.

Paralelet në mes të 25 tetorit 1929 dhe 11 shtatorit 2001:

…Dhe kur në vjeshtën e vitit 1929, githeçka fliste për një zhvillim të përgjithshëm paqësor dhe demokratik në kontinentin e vjetër etj. Si papritur , apo si një re e zezë, në botë do të ndodhte kriza e madhe ekonomike! Duke nënkuptuar këtu të ’Premten e Zezë’ në Bursën e New Yorkut më 25 tetor 1929 dhe fillimin e krizës botërore e cila Gjermanisë asokohe do i sillte fatkeqësi dhe probleme të shumëta. Kjo në radhë të parë për faktin se industria dhe ekonomia e pergjithshme gjermane ishin të varura dhe ndikuara nga investimet dhe kapitali i huaj, e kryesisht nga ai amerikan.

Ndaj, mu për këtë, kriza dhe thyerja e atëhershme e Bursës së New Yorkut, në Gjermani kishin shkaktuar inflacionin dhe papunësinë e lartë. Duke iu kontribuar në këtë mënyrë krizave të mëvonshme politike dhe ekonomike, që për shkak të një demokracie të pakonsoliduar dhe tepër fragjile në vitet e tridhjeta do thellohëshin vazhdimisht.

Qarqet dhe strukturat e fuqishme konjunkturale dhe nomenklaturale të vendit, kishin vendosur të favorizonin dhe mbështesnin ‘planin’ e Adolf Hitlerit i cili ishte zotuar për përfundimin e menjëhershëm të ‘luftës klasore’ në Gjermaninë e atyre viteve dramatike. Kancelari von Papen, gjegjësisht marshalli i njohur Schleicher që e kishin zëvendësuar Heinrich Brünningun në postin e kancelarit, asokohe ishin vetëm ” kuaj trojan” ose ‘kukulla’ -para ardhjes në pushtet të Adolf Hitlerit më 30 janar 1933.; Duke shkatërruar dhe varrosur në këtë mënyrë edhe atë trohë demokracie të mbetur ( te brishte)  nga Republika e Weimarit . Kjo për faktin se në zgjedhjet e jashtzakonshme më 31 korrik 1932, nacionalsocialistët i kishin fituar mbi 37% të votave në Reichstagun e atëhershëm gjerman. Duke u pozicionuar kështu si forca më e madhe politike në vend. Ndërkaq me rastin e vdekjes së presidentit Hindenburg, më 2 gusht 1934, Hitleri ishte bërë president i Gjermanisë. Duke qenë në ndërkohë edhe kancelar edhe president i vendit.
Ndaj sido që të jetë,  pyetja kryesore lidhur me shkatërrimin e Republikës së Weimarit dhe futjen e Gjermanisë nën te të ashtuquajturën ‘diktaturën iracionale’ të Adolf Hitlerit, kryesisht gjenë përgjegjjen në diktatet e njohura ” urbi et orbi” -kundër Gjermanisë në ‘Traktatin e Madh’ të Versailles (Versajës) së vitit 1919.

Përse ky tekst dhe ky interesim imi (yne )-rreth kësaj teme?

Gjermania sot është shteti më me ndikim në politikën evropiane etj. Në përbërjen e trupave ndërkombëtare në Kosovë, ata marrin pjesë me përqindjen më të madhe ushtarake. Madje, ata udhëheqnin me shtyllat kryesore ose nyjet e institucioneve te ndryshme të Kosovës. Pjesëmarrja e tyre në rindërtimin, institucionalizimin dhe forcimin e infrastrukturës së gjithembarshme te Kosovës, asokohe e sot, ishte ose është më e madhja.

Nga ana tjetër, Gjermania është shteti që para, gjatë dhe pas luftës, u bëri më së shumti vend shqiptarëve të Kosovës. Llogaritet që edhe sot në Gjermani gjenden rreth 300 mijë shqiptarë nga Kosova me leje të ndryshme qëndrimi. Rëndësia e këtij fakti është e pakontestueshme kur dihet gjendja ekonomike e kosovarëve dhe shkalla e lartë e papunësisë në vendin tone. Asnjëherë gjatë historisë shqiptarët, veçmas ata të Kosovës, nuk kanë qenë të varur më shumë në shtetin dhe kombin e madh gjerman.

Së këndejmi, edhe interesimi i shqiptarëve për një Gjermani të fortë dhe stabile në planin politik dhe ekonomik, asnjëherë nuk do ketë qenë më i madh. Sidomos pë periudhën që vjen?…

Post- Scriptum:
LUFTA (BETEJA) E PËRGJAKSHME E STALINGRADIT DHE EPILOGU I SAJ:

Kohe me pare në Gjermani u përkujtua shtatëdhjetë (70) vjetori i Betejës së famshme të Stalingradit në mes të Ushtrisë Gjermane dhe trupave ruso-sovjetike – gjatë Luftës së Dytë Botërore. E cila për vlerësimet e shumëta të ekspertëve dhe analistëve të ndryshëm ushtarak dhe politik, si e atillë çfarë ishte, i solli ndofta edhe pasojat dhe indikacionet (rezultatet) e saj në kahët dhe zhvillimet e mëtutjeshme të Luftës së Dytë Botërore .Madje, ndofta edhe pas përfundimit të saj?  Në kohën e ish “Luftës së ftohët” dhe ne  në ish botën e ndarë bipolare ose  bllokiste-sidomos. Cilat ishin ato?
Siç dihet, më 27 shtator të vitit 1940 në Berlin, ishte firmosur (nënshkruar) “Pakti trepalësh” në mes të Gjermanisë , Italisë dhe Japonisë (Lexo : Boshti Romë – Berlin – Tokio) – për si thuhej “ndihmën dhe bashkëpunimin e ndërsjellë ose reciprok – në rregullimin e rendit të ri botëror – pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore.
Në këtë kuadër, udhëheqësi (Führeri)  gjerman , Adolf Hitler, pas kontaktesh dhe bisedimesh të ndryshme me ish Ministrin e jashtëm sovjetik (Molotov) – kishte këmbëngulur dhe insistuar në kërkesën e tij (lexo: të palës gjermane) për futjen nën kontroll të Ujdhesës strategjike të Krimesë si kompensim të mundshëm ndaj rusëve (sovjetikëve) – për daljen dhe depërtimin e tyre në Jug – përmes rajonit të Azisë Qendrore etj.
Mirëpo, edhe përkundër koncesioneve të lartëpërmendura të palës gjermane, Molotovi, gjegjësishtë, pala ruso-sovjetike, atëbotë kishin këmbëngulur në kërkesat e tyre për futjen nën kontroll të Ballkanit dhe Ngushticës së njohur të Bosforit ose Dardaneleve ne Turqi. Me çka pala gjermane, respektivisht,  Adolf Hitleri dhe gjeneral-mareshalët e tij, nuk ishin pajtuar për asnjë çmim.
Ndaj, shih për këtë më 18 Dhjetor të vitit 1940: Hitleri kishte urdhëruar për hartimin e Planit të njohur “Barbarosa”- kundër Bashkimit Sovjetik që kishte filluar të zbatohej ( realizihej ) në vitin pasues – 1941.
Mirëpo, termini i paraparë për ofensivën dhe sulmet e forcave gjermane – kundër ish Bashkimit Sovjetik (BRSS-së), ishin shtyrë për më vonë.
Kjo për faktin se në radhë të parë atëbotë duhej konsoliduar dhe stabilizuar “fronti italian” në Tripolitani të cilin e kishte marrë përsipër t´a bënte Gjenerali i njohur Rommel në kuadër të “Korpusit Afrikan” që kishte depërtuar deri në Deltën e Nilit (Egjipt). Duke e përndjekur dhe rrezikuar edhe flotën britanike (angleze) që iu kishin shkuar për ndihmë forcave greke në ujdhesat e Egjeut.
Ndonëse, pa i harruar këtu edhe ofensivat e njohura gjermane në Ballkan dhe rajone të tjera të Evropës Juglindore gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Sulmi i fuqishëm dhe teper masive i Ushtrisë Gjermane kundër Bashkimit Sovjetik, kishte ndodhur ( I papritur dhe i pa paralajmëruar – si thuhet?) më 22 qershor të vitit 1941.
Në fillim, trupat gjermane në Rusi (BRSS-së) ishin pritur dhe përshëndetur me epitetin dhe ovacionet e “çlirimtarëve të shumëpritur nga sundimi dhe diktatura e egër e Stalinit” . Me çka dëshmon fakti i mbi 3 milion rusëve të dorëzuar atë botë – para trupave gjermane.
Ndërkohë që për viset dhe rajonet e ndryshme të ish BRSS-së, ishte ngritur dhe themeluar atëbotë edhe e ashtuquajtura “Ministria për Lindjen” -nën komandën (udhëheqjen) e Alfred Rosenbergut, e cila kishte për qëllim përhapjen e ideologjisë ekonomike gjermane, përkatësishtë, të superioritetit të “Racës Ariane”. Erich Koch ishte emëruar Administrator i dhunshëm i Ukrainës. Përderisa njësitet e njohura “SS” (lexo: Schutz Sttafet) -nën Himmlerin, në bashkëpunim me Armatan Gjermane, kishin depërtuar vazhdimisht. Duke shënuar fitore dhe rezultate (progresione) të vazhdueshme në frontin e luftës. Përkatësisht, duke e promovuar Himmlerin atë botë si njeriun më të fuqishëm (pas Hitlerit) në Reichun e Trete Gjerman.
Sëkëndejmi, Himmleri atëbotë ishte zotuar për realizimin dhe çuarjen në vend të idealeve, vizioneve ose ” fantazive” të njohura te  Adolf Hitlerit mbi zgjerimin e hapesires jetesore ” lebens raum” si dhe mbi popullimin e Lindjes së Rusisë me fshatarë gjerman të cilët, gjithnjë sipas Hitlerit dhe Reichut të III-te, do i edukonin dhe “deasimilonin” pjesëtarët (gjerman) të rajonit të Vollges: Duke i dëbuar dhe përndjekur që andej hordat ( hordhite)  ruse etj.
Sëkëndejmi, në sulmet dhe ofensivat e sipërpërmendura të trupave gjermane në Rusi ( ish BRSS-së), e ashtuquajtura “Taktika e Befasishme” e Ushtrisë Gjermane, menjëherë i kishte dhënë frytet dhe rezultatet e saj. Aradhat ose Çetat Gjermane që po përparonin dhe sulmonin në kuadër të tre (3) Armatave ose Grupimeve të mëdha ushtarake, disa herë i kishin rrethuar (ngushtuar) forcat e shumëta të ushtrisë ruse. Duke i zënë robër mbi 3 milion ushtar dhe komandant rus, si dhe duke ua konfiskuar tërësishtë armatimin e rëndë ushtarak.
Mirëpo, edhe përkundër humbjeve dhe disfatave të rënda kundër forcave (trupave) gjermane, ruso-sovjetikët kishin arritur të konsolidoheshin paksa në frontet tjera të luftës. Përkatësisht, në frontet tjera gjithandej Rusisë (BRSS-së).
Ndërkaq, për shkak të kushteve të rënda atmosferike dhe klimaterike në Rusi, si dhe për shkak të molisjes dhe stërngarkesës së madhe të trupave të tyre, gjermanët ishin të vetëdijshëm se nuk do e arrinin cakun ose qëllimin e tyre luftarak (ushtarak)- para dimrit.
Në anën tjetër ndërkaq, qeveria e atëhershme ruse (sovjetike) nga Moska ishte strehuar (larguar) në Lindje, gjegjësisht, në qytetin e Kubjishevit.
Ndërkohë që fabrikat ose uzinat e ndryshme, ruset i kishin bartur dhe tërhjekur në anën tjetër të Uralit nga frika e sulmeve dhe invazioneve të mundshme të trupave të fuqishme gjermane.
Ndërkaq, Stalini personalisht e kishte marrë në dorë komandimin e trupave ruse (sovjetike) duke apeluar dhe bërë ftesë në të të ashtuquajturin “patriotizmin rus”.
Përderisa në udhëheqjen dhe komandën gjermane, asokohe kishte ardhur gjerë te kriza dhe një përçarje e ndjeshme përsa i përkiste “qëllimeve strategjike” të Adolf Hitlerit në BRSS etj.
Në këtë kuadër, ishin ndërruar (larguar) gjeneralet Runstedt, Bock, Leeb, etj. Duke u zëvendësuar me gjeneral ose komandant të rinjë gjerman. Përderisa Hitleri e kishte marrë nën kontrollen (komanden) e tij këmbësorinë (infanternie) e ushtrisë gjermane më 19 dhjetor 1941 me qëllim që Shtabi i përgjithshëm (Gjeneralshtabi) dhe ‘Komanda Supreme’ te zbatonin dhe realizonin deri në detale – dëshirën dhe kërkesat e tij.
Në frontin lindor ndërkaq, pas sukseseve dhe fitoreve të shumëta fillestare si dhe “qetësisë së rrejshme” (taktike) në dimrin e viteve 1941/42, sovjetikët kishin arritur që  në një masë të konsiderueshme t’i zbrapsnin dhe parandalonin sulmet dhe ofensivat e Armates ose Divizioneve të fuqishme gjermane pranë Moskës
Gjatë vitit 1942 ishte sulmuar Stalingradi ( Volgogradi)  së bashku me rajonin e pasur me naftë, vajguri dhe pasuri të tjera nëntokësore të Kaukazit. Duke shënuar në këtë mënyrë kulminacionin e luftës dhe ofensivës së trupave gjermane kundër ish Bashkimit Sovjetik. Respektivisht, njërën ndër lufterat ose betejat më të gjata dhe më të përgjakshme jo vetëm gjatë luftës së dytë botërore, por, në historinë e luftërave dhe konflikteve të ndryshme ushtarake në përgjithësi siç ishte Lufta ose Beteja e njohur e Stalingradit që kishte përfunduar më 1943 .Kur e ashtuquajtura “Armata e kuqe” ruso-sovjetike, pas fitores ushtarake kundër “Armatës së Gjashtë” të Gjeneral-Mareshal-von Paulus-it (ndonëse, të mbështetur dhe ndihmuar në forma të ndryshme teknike, logjistike, konspirative dhe te tjera nga amerikanët, britanikët dhe forcat tjera të “koalicionit të madh antihitlerian”) ia kishin dalur të  çlironin Stalingradin e shkatërruar tërësisht nga lufta. Duke i zënë robër një numër të madh ushtarësh dhe oficerësh të “Wermachtit” gjerman.
Sëkëndejmi, në luftën (betejën) e lartëpërmendur të Stalingradit, atëbotë do të bëhen të famshme të ashtuquajturat “kaçushat ruse” dhe Tanku rus-T-34 i njohur në “betejën e tankseve” të Kurskit gjatë vitit 1943 etj.
Ndonese, pa mbështetjen dhe ndihmën e forcave të “koalicionit të madh-antihitlerian” – rusët (sovjetikët) nuk do ia dilnin kurre mbanë kundër ushtrisë së fuqishme gjermane.
U cek edhe më lartë, përkrahja dhe mbështetja e fuqishme e forcave amerikane dhe atyre britanike në favor te trupave ruso-sovjetike gjatë luftës së dytë botërore në përgjithësi, përkatësisht, gjatë luftës (betejës) së madhe të Stalingradit në veçanti. Dhe kjo për faktin se Lufta e Stalingradit, për vlerësimet e përgjithshme të eksperetëve dhe analistëve të shumtë ushtarak, kishte qenë njëra ndër betejat më vendimtare dhe kruciale  për fatin dhe zhvillimet e mëtutjeshme të Luftës së Dytë Botërore.
Për më tepër nderkaq, menjëherë pas fillimit të sulmit gjerman në BRSS-së (Rusi), kryeministri i atëhershëm britanik, Winston Churchill, i kishte ofruar Stalinit bashkëpunim dhe një aleancë të përgjithshme ushtarake dhe politike . Dhe, kjo pavarësisht qëndrimeve dhe pikëpamjeve të kundërta ideologjike dhe politike të këtyre të fundit.
Shih për këtë gjatë vitit 1941 në Moskë do të nenshkruhet (firmoset) “Traktati ” i përbashkët britaniko-sovjetik sipas të të cilit, të dyja fuqitë ushtarake (Britania e Madhe dhe ish  BRSS-së) atëbotë ishin të obliguara që te përfundonin Luftën e Dytë Botërore vetëm në bazë të marrëveshjes dhe analizave të përbashkëta politike dhe ushtarake. Britanikët (Anglezët) dhe më vonë Amerikanët (SHBA-së) në ndërkohë u kishin dërguar ndihma të shumëta teknike dhe ushtarake trupave ruse sovjetike në luftë kundër trupave gjermane.
Ndërkohë që për shkak të zhvillimeve të përgjithshme (dramatike dhe eskalative) .Përkatësishtë, me qëllim të mbështetjes së përbashkët amerikano-britanike si dhe forcave të tjera të “koalicionit antihitlerian” ndaj trupave sovjetike (të Stalinit) në luftë kundër ushtrisë së fuqishme gjermane: Në Anijen e njohur Luftarake “Prince of Wales” më 14 gusht të vitit 1941 (në Atlantikun e Veriut) ishin takuar atëbotë premieri (kryeministri) britanik, Çurçili me presidentin amerikan, Rusvelt.Duke e firmosur (nënshkruar) në kuafër “Dekleratën e njohur të Atlantikut” të vitit 1941.
Ndërkaq inkuadrimi i SHBA-së në Luftën e Dytë Botërore, për vlerësimet e përgjithshme, kishte qenë i një peshe dhe rëndësie të veçantë morale dhe ushtarake-historike. Duke e sjellur në këtë kuadër edhe fitoren e forcave të “koalicionit të madh-antihitlerian” në Luftën e Dytë Botërore.

PASOJAT E LUFTËS SË DYTË BOTËRORE DHE SHKATËRRIMI I “KOALICIONIT TË MADH – ANTIHITLERIAN” …

Se kendejmi, siç dihet, Lufta e Dytë Botërore ishte konflikti më i madh ushtarak në Historinë e përgjithshme të njerëzimit. Në të (lexo: në Luftën e Dytë Botërore) drejtpërdrejt dhe në forma të tjera, kanë qenë të inkuadruar 72 vende ose shtete të botës (prej 78 syresh sa ishin krejtë gjatë asaj kohe). Që donë të thotë dy herë më shumë se sa në Luftën e Parë Botërore. Nën armë, pra, të armatosur ose mobilizuar ushtarakisht,asokohe  kanë qenë më se 110 milion njerëz në të gjithë botën. Pa i përmendur këtu “luftëtarët e shumtë të rezistencës” anekënd rruzullit tokësor gjatë asaj kohe.
Dëmet dhe shkatërrimet e përgjithshme materiale dhe infrastrukturale të Luftës së Dytë Botërore, ishin më tepër se 935 miliard dollar amerikan. Humbjet dhe viktimat njerëzore gjithashtu.
Gjatë viteve të Luftës së Dytë Botërore (1940-1945) e kishin gjetur vdekjen më tepër se 55 milion njerëz.
Lufta e Dytë Botërore i kishte lënë pas vetes edhe 30 milion invalid dhe shumë e shumë të tjerë të retarduar dhe traumatizuar. Pësimet dhe shkatërrimet më të mëdha dhe më të fuqishme, i kishin pesuar dhe përjetuar popujt dhe vendet e ndryshme të kontinentit të vjetër (Evropës).
Në kuadër të forcave të “koalicionit te madh -antihitlerian” ishin vënë shtetet (fuqitë) më të mëdha kapitaliste . Respektivisht, SHBA-së, Britania e Madhe dhe Franca si dhe shteti i parë komuno-socialist (ose komuno-pansllavist) siç ishte ish BRSS-së.
Mirëpo, edhe përkundër kësaj, pasojat, ngarkesat ,hipotekat, aversionet, antagonizmat, divergjencat dhe diskrepancat e shumëta politike, ushtarake, koncepttuale, ideologjike, strategjike, konjukturale  etj. Kishin bere qe rezultatet e përgjithshme të Luftës së Dytë Botërore, te mos ndahëshin ose pjesëtohesahin në mënyrë të barabartë në mes vendeve (fuqive) kryesore – pjesëmarrëse në Luftën e Dytë Botërore.
Në anën tjetër ndërkaq, para përfundimit të Luftës së Dyte Botërore, kur Ushtria Gjermane (nën Adolf Hitlerin) i numëronte dikund më tepër se 7,5 milion ushtar, BRSS-së atëbotë (sipas vlerësimeve dhe statistikave të atëhershme) i kishte të inkuadruar nëpër frontet e ndryshme të luftës afro 10 milion ushtar. Ndërkaq, Ushtria Amerikane i kishte 3 milion trupa, Britania e Madhe 900 mijë ose 1 milion ushtarë, Franca 40 mijë dhe kështu me radhë.
Dhe, meqë raportet dhe marëdhëniet e përgjithshme në mes vendeve anëtare të “koalicioni të madh” nuk kishin qenë të rregulluara dhe sendërtuara në atë mënyrë sa për të qenë prezente dhe relevante edhe pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore: Çdo palë atëbotë kishte zene te nisej nga interesat e veta politike dhe gjeostrategjike. Ndonëse, dyshimet dhe mosbesimi i thelle në mes vendeve të ndryshme anëtare të “koalicionit te madh” kishin qenë prezent edhe nepër fazat e ndryshme të luftës së dytë botërore. Me ç’rast, me kalimin e kohës, gjithnjë e më shumë ishin shtuar dhe grumbulluar divergjencat dhe diskrepancat e shumëta politike, ideologjike dhe gjeostrategjike në mes tyre.
Kjo në radhë të parë për faktin tanimë të njohur se Britania e Madhe dhe Franca, duke qenë si fuqi të dikurshme politike dhe ushtarake, gjegjesisht, imperiale,koloniale ose gjysemkolonialiste. Pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, në një masë të madhe e kishin humbur peshën dhe ndikimin e tyre në politikën dhe diplomacinë botërore.
Përderisa Shtetet e Bashkuara dhe Administrata e presidentit Rusvelt ishin të interesuar për të vendosur “ura” të ndryshme koperimi dhe bashkëpunimi të përgjithshëm me Bashkimin Sovjetik.
Ndërkaq, edhe përkundër faktit të humbjeve dhe disfatave fillestare të “Armatës së kuqe” – kundër trupave gjermane: Udhëheqësi i atëhershëm i shtetit dhe partisë ruso-sovjetike (Stalin) – për shkak të angazhimeve dhe kontributit të madh të ushtrisë ruse në Luftën e Dytë Botërore, kishte zënë të sillej si tutor dhe një hegjemon i papërmisueshëm në marëdhëniet dhe raportet e përgjithshme boterore ose ndërkombëtare – menjëherë pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore. Duke kërkuar madje që në Evropën Lindore të ngriteshin dhe strukturoheshin “regjimet miqësore” (lexo: komuno-pansllaviste) që kishin qenë të afërta dhe aleate me regjimin (diktatorial dhe despotik) të Stalinit -gjatë luftës së dytë botërore. Gjë që ” aleatët e tij perëndimor” gjatë kohës së luftës e kishin tumirur dhe toleruar një kërkesë të këtillë (hegjemoniste dhe ekspansioniste) të Stalinit me shpresë që ky i fundit (Stalin) – edhe pas luftës do e ruante dhe kultivonte  bashkëpunimin dhe “koalicionin e madh” me Perëndimin.
Por, ia që nuk kishte dalur ashtu siç kishin pritur perëndimorët. Por, krejt e kundërta. Dhe, mbase “politika” dhe “filosofia” e njohur sllavo-bizantine e politikanëve dhe diplomatëve të njohur komuno-pansllavist. Me ç’rast, i trimëruar dhe stimuluar nga e kaluara, Stalini në mënyrë hegjemoniste dhe ekspanzioniste i kishte zgjeruar akoma më shumë hapësirat dhe teritoret e dikurshme të Rusisë Cariste! Në ndërkohë si tampon” ape  një “murë të madh” në mes të Lindjes dhe Perëndimit , Stalini e kishte ngritur dhe themeluar “Traktatin e Varshavës” së bashku me ” murin e Berlinit” si dhe një sërë mekanizmash dhe instrumentesh tjera si “Kominterna”, “Informbiro” etj. Të atëbotë kontrolloheshin nga “dora e hekurt” e Kremlinit zyrtar. Duke e futur kështu botën dhe planetën tonë në periudhën e rrezikshme të “luftës së ftohët”.Gjegjësisht, në periudhën e rrënqethshme dhe teper dramtaike  të ish  “botës së ndarë” bipolare ose bllokiste” etj.
Për të vazhduar kështu me etapat ose periudhat e mevonshme te Brezhnjevit, Hrushçovit, Andropovit, Cernjenkos… Deri me ardhjen në krye të shtetit dhe të partisë sovjetike të liderit të shquar ruso-sovjetik, Mihajl Sergejevic Gorbaçov, i cili me “Peresrtojkëen” dhe “Gllasnostin” e tij famoz në vitet 1985-1989, do  shënonte  fillimin e fundit të ish “perandorisë” së tmerrshme ruso-sovjetike (BRSS-së) dhe përfundimin e ish “luftës së Ftohtë”. Duke shënuar në këtë mënyrë, edhe Rënien spektakulare të ish Murit famëkeq të Berlinit dhe Ribashkimin historik të Gjermanisë.
Dhe, krejt në fund  duhet cekur se me instruksionet dhe direktivat (dikatatet) e larta te aparatit te atehershem konservativ dhe ushtarako-policor te Kremlinit ( Moskes): Në shenjë hakmarrjeje të egër dhe tepër primitive ndaj tyre, ishin bërë përndjekjet, torturat dhe keqtrajtimet masive kundër popullsisë gjermane në rajonin e Volges (Rusi) dhe gjithandej! E njëjta gjë do ndodhte me gjermanët e Sudetëve (Çekosllovaki) , Shlezi ( Poloni) , me gjermanët e rajonit të njohur të Transilvanisë në Rumani, me ata të Vojvodinës (në ish Jugosllavi) dhe kështu me radhe.

  • twitter
  • facebook
  • linkedin
Fjalë kyçe: , , , ,

Komentet

Lajme të ngjashëm

Situata katastrofike- BE kthen mbrapsht 57 % të eksporteve nga Shqipëria

Shifrat e tregtisë me jashtë pasqyrojnë një situatë katastrofike për cilësinë dhe sigurinë e produkteve që prodhohen në Shqipëri.

Të dhënat e bëra publike nga Forumi Kombëtar mbi Cilësinë dhe Standardet tregojnë se 57 për qind e produkteve shqiptare, që nisen për eksport, kthehen mbrapsht për shkak të cilësisë dhe mungesës së sigurisë.

Prodhuesit shqiptarë përballen me refuzimin e produkteve bujqësore në kufi, për shkak të mungesës së cilësisë dhe standardeve.

Gjatë dekadës së fundit, më shumë se gjysma e refuzimeve erdhi nga tregu i BE-së dhe pjesa tjetër nga Kina e SHBA. Por, që tregu të hapet, po merren masat që prodhimet të kenë standard.

Eksportet bujqësore kushtuan 550 mln euro në vitin 2023, dhe objektivi që ato të arrijnë 1 mld euro në 2030, cenohet nga refuzimet në kufi./KAPITALI

Kurti: S’ka Asociacion, pa e njohur Serbia rendin kushtetues të Kosovës

Marrëveshja e Brukselit dhe Aneksi për zbatimin e saj duhet ta kenë pikënisje tërësinë, e jo vetëm pjesë të saj, ka thënë kryeministri Albin Kurti.

Tek ka folur për obligimet që i përshkruhen Kosovës, përfshirë themelimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe, shefi i ekzekutivit ka thënë për televizionin “Alsat” të Maqedonisë së Veriut se pikënisja duhet të jetë tërësia e Marrëveshjes.

“Nuk është marrëveshja bazike një tryezë suedeze ku mund ta marrësh gjellën tënde të preferuar dhe t’i hedhësh të tjerat. Gjashtë fjali në preambulë, 11 nene në marrëveshje, plus aneksi i zbatimit nga Ohri i marsit të vitit të kaluar me 12 pika, pra duhet ta kemi pikënisje tërësinë, jo ndonjë pjesë duke mohuar tërësinë. Unë e kam diskutuar edhe në Bruksel këtë”, tha Kurti.

Tek i është referuar Asociacionit, kryeministri Kurti ka përmendur një kusht. Ka thënë se themelimi i kësaj trupe nuk mund të bëhet pa e njohur Serbia rendin kushtetues të Kosovës.

“Nuk mund të ofrojë unë kafe pa filxhan. Cili është burimi legal juridik i asociacionit, a është Kushtetuta e Kosovës, apo diçka tjetër. Beogradi thotë nuk e pranoj Kushtetutën e Kosovës. Atëherë pse jemi duke diskutuar. Nuk mund të thuash: Unë kam marrë sa kam marrë, dua të marr edhe më shumë, por ti nuk ekziston. Ata duhet ta pranojnë Kosovën, çkado që kërkojnë për serbët në Kosovë duhet ta kërkojnë përbrenda rendin juridik dhe kushtetutës të Republikës së Kosovës”, shtoi ai.

E në BE e kanë përsëritur qëndrimin se përparimi në dialog është thelbësor për rrugët respektive evropiane të Kosovës dhe Serbisë.

Zëdhënësi Peter Stano, tha për KOHËN se palët kanë marrë përsipër zbatimin e Marrëveshjeve dhe theksoi se është duke u punuar në planin e sekuencimit.

“Nga të dyja palët pritet t’i zbatojnë të gjitha detyrimet e tyre e dialogut pa ndonjë vonesë apo parakushte sipas mënyrës hap pas hapi. Diskutimet për finalizimin e planit të sekuencimit janë duke vazhduar në dialogun e lehtësuar nga BE-ja”.

Kosova dhe Serbia janë pajtuar për Marrëveshjen Bazë në shkurt të vitit 2023 në Bruksel, e një muaj më vonë në Ohër edhe për Aneksin e zbatimit të saj. Por asnjëra prej pikave të Marrëveshjes nuk ka nisur së implementohet.

Marrëveshja 11-pikëshe mes tjerash parasheh një nivel të vetëmenaxhimit për komunitetin serb në Kosovë, njohje të ndërsjellë të simboleve shtetërore dhe që Serbia të mos bllokojë anëtarësimin e Kosovës në organizata ndërkombëtare./KOHA

Reporterët pa Kufij: Niveli i lirisë së shtypit në Shqipëri është një nga më të ulëtit në Europë

Konferenca e organizatës “Reporterët pa Kufij” në muajin prill me shtypin shqiptar
VOA/Ilirian Agolli

Organizata Reporterët pa Kufij dhe Këshilli Shqiptar i Medias publikuan sot një paketë rekomandimesh për të mbrojtur gazetarët në Shqipëri, për të siguruar të drejtën e informimit dhe një peizazh mediatik të pavarur, pluralist dhe të besueshëm.

Nisma u mor për shkak se, siç vlerëson organizata RSF, niveli i lirisë së shtypit në Shqipëri është një nga më të ulëtit në Europë dhe është përkeqësuar për një kohë të gjatë.

Shqipëria renditet e 99-ta midis 180 shteteve në Indeksin Botëror të Lirisë së Shtypit, që publikoi Reporterët pa Kufi në maj për vitin 2024, dhe e fundit në rajon krahasuar me vendet e zonës së Ballkanit.

Në udhërrëfyesin e publikuar sot gjatë një konference shtypi online propozohet për mbrojtjen e gazetarëve, që Shqipëria të forcojë ligjet për të kundërshtuar paditë abuzive SLAPP ndaj tyre, duke kërkuar që ankesa të kalojë nga një mekanizëm vetërregullues para se të shqyrtohet nga një gjykatë.

“Procesi i anëtarësimit në BE ofron një mundësi unike për Shqipërinë për të përmirësuar ligjin dhe standardet e lirisë së shtypit në mënyrë që të mbështesë në mënyrë efektive gazetarinë e lirë, të pavarur dhe të besueshme në vend”, thuhet në deklaratën e përbashkët të RSF-së dhe KSHM-së.

Në dokument propozohet gjithashtu të rishikohen ligjet për mbrojtjen e konfidencialitetit të burimeve të mediave përballë përpjekjeve të paligjshme për t’i zbuluar dhe viktimizuar ato, si dhe miratimi i një plani kombëtar veprimi për sigurinë e gazetarëve sipas rekomandimeve të Këshillit të Europës.

Sa i takon pavarësisë dhe pluralizmit të medias dhe mbrojtjes së saj nga ndërhyrjet dhe censura udhërrëfyesi propozon të miratohen masa që mbrojnë pavarësinë editoriale të redaksive veçanërisht nga ndërhyrjet e aksionerëve të medias në konflikte inteesi.

Garanci më të forta për pavarësinë editoriale dhe financiare u propozuan edhe për Radio Televizionin Publik (RTSH), sigurimi i një buxheti të qëndrueshëm dhe procedura të pavarura në zgjedhjen e drejtuesve të tij.

“Rekomandimet synojnë të mbështesin “Dialogun e Strukturuar për Lirinë e Medias”, një procedurë që do të ndihmojë Shqipërinë të përmbushë kushtet për të hyrë në BE. Përpjekjet tona, të motivuara nga interesi publik dhe të bazuara në besimin dhe transparencën, tregojnë se edhe në një vend ku liria e shtypit sfidohet në të gjitha nivelet, veprimi i përbashkët dhe i vendosur është i mundur”, tha Pavol Szalai, drejtuesi i zyrës së RSF-së për BE dhe Ballkanin.

Udhërrëfyesi nga RSF dhe KMSH propozon lehtësira ekonomike për qëndrueshmërinë afatgjatë të gazetarisë shqiptare si zbutje tatimesh, kredi pa interes ose heqjen e gjobave për mediat që janë në procesin e Iniciativës së Mirëbesimit JTI. Ndërsa bashkësia e biznesit mund të mbështesë gazetarinë e besueshme duke shtuar reklamat për mediat etike.

“Shqetësimet për situatën dhe besimin në median shqiptare po rriten, sidomos në kushtet e rritjes së autoritarizmit dhe propagandës. Nuk ka zgjidhje të thjeshtë, por pavarësia financiare për median është një pikënisje vendimtare. Vetëm atëherë media mund t’i shërbejë vërtet interesit publik”, thotë Koloreto Cukali, drejtues i Këshillit Shqiptar të Medias.

Në takimin e prillit të kaluar me përfaqësues të RSF-së gazetarët shqiptarë pohuan se janë rregullisht viktima të sulmeve të dhunshme herë fizike, më shpesh verbale si dhe presione për padi.

Po ashtu ata pohuan se mediat janë nën presione ekonomike, çka shton pasigurinë dhe autocensurën në punën e tyre.

Në takim u theksua se tregu mediatik është i përqendruar në duart e një numri të vogël pronarësh, ndërsa është rrënjosur thellë bashkëpunimi i interesave politike, biznesore dhe mediatike, çka ndikonshumë në pavarësinë editoriale dhe në raportimin e gazetarëve.

UGSHPD: MESAZHI DHE IMAZHI PËR ZGJEDHJET NGA DIASPORA 2025

Kush e fiton votën e diasporës?
Pjesmarrja dhe një proces i barabartë me integritet për ta respektuar të drejtën për t’u zgjedhur dhe për të zgjedhur do të ishte idealja.
Por që këtu çshtja trajtohet pa konkurrencë të ndershme.
Nga një anë kemi opozitën në riorganizim që po kërkon bashkëpunim dhe unifikim kundër regjimit dhe nga ana tjetër vetë regjimin, pra elitën qeveritare e cila ka financime dhe një strukturë kapilare brenda vendit dhe po mundohet ta zgjerojë atë edhe në diasporë. Në qoftë se kjo shprehet si aftësi organizative që i dallon të dy kampet pjesa tjetër e rëndësishme është se, mjetet e informimit/media sa barazi vendi dhe kohe u jep veprimtarive që ato organizojnë që nga njoftimet, lajmet, analizat apo transkriptimet e plota të fjalimeve nga oratorët pjesëmarrës në to.

Ndërsa Rama e hapi lojën me Greqinë (2 herë), Italinë (1 rast) dhe SHBA-në (2 herë), ku Gjermania dhe Britania edhe pse u premtuan nuk u realizuan, prej 5-6 muajsh mediat ende japin “jehonën” e tubimeve populiste dhe politike të Ramës ku për hir të së vërtetës janë tërhequr joshjet me këngëtarët VIP, por ata janë kompesuar nga administrata dhe përfaqësitë diplomatike. Nuk kanë munguar shfrytëzimi i rasteve të Kampionatit Evropian të Futbollit në Gjermani sikurse dhe Lojrat Olimpike në Paris që e gjithë qeveria, përfaqësues të Bashkive të mëdha e të vogla veshën ngjyrat “kuq e zi” për të qenë në krye të një fushate rienergjizimi politik dhe patronazhimi. Por muajt më pas nuk pastruan dot imazhin e rilindësve socialist pasi korrupsioni në realitetin shqiptar shpërthen çdo ditë. Tashmë çdo organizim dhe pjesëmarrje në tubimet e qeverisë për diasporën, ka reagimin e protestueseve jashtë dhe brenda mjediseve të jo vetëm kundërshtojnë politikat e qeverisë, por bartin me vete edhe ndërkombëtarizimin e imazhit të korrupsionit në vendet ku Rilindja Socialiste shfaqet.

Opozita nga ana e saj pas disa takimeve të ngushta në rajon fillimisht me përfaqësues të PD  është zgjeruar në Britaninë e Madhe dhe SHBA gjatë dy-tre ditëve të shkuara ku janë shënuar disa takime masive dhe simbolike. Dega e PD Londër përmes emigrantëve Shkëlzen Rustemaj dhe Daniel Nikolla kanë pritën disa përfaqësues të PD për komunikimin si Alfred Lela, Floriana Garo, Besart Xhaferri dhe u lidhën virtualisht me Kryetarin e PD Sali Berisha. Ndërsa drejtuesja politike e PD për diasporën, Jozefina Topalli është ndodhur në Nju-Jork (Nju Jork) dhe Uster (Masaçusets) në disa takime me bashkëatdhetarët. 

Mesazhi i përcjellë nga këto takime del i qartë Votoni për Shqipërinë! 

Por a është ky mesazh i mjaftueshëm dhe a është dëgjuar në Shqipëri po aq sa edhe në diasporë?

Kjo është pika kyçe e komunikimit dhe luftës mediatike e cila përtej të sotmes pritet të zhvillohet deri në zgjedhjet 2025.

ATSH dhe mediat pro qeverisë nuk e garantojnë këtë po nuk u ushtrua një presion që lidhet me ndërgjegjësimin e qytetarëve. Ajo fillon nga KQZ dhe Kuvendi e deri tek monitorimi i mediave dhe i rrjeteve sociale. Mund të fitojë kush ka më shumë financime, por mund të ndikojë edhe ai që kujdeset për përcjelljen e fortë të mesazhit në cilësinë e imazhit. 

Vetëm në një krahasim të fundit, Rama në Nju Jork dhe Selanik dhe Partia Demokratike në Londër janë jo vetëm numerikisht të ndryshme, por mediatikisht të mbështetura në raporte shumëfish për qeverinë dhe vetëm pak vend dhe hapësirë për opozitën. ATSH-ja nuk e përmend fare kur në raste të tjera, transkriptime të plota nga fjalimet e Ramës janë përcjellë si vizion për zhvillimin, Evropën 2030, turizmin, himne dhe lavde kulti dhe asnjë frazë për përgjegjësitë e tre mandateve për korrupsionin, sigurinë, krimin dhe shpopullimin e vendit.

Pikërisht në fund të kësaj analize duhen parë aktorët rreth votuesit.

Sa  do të garantojnë dhe sa do të ndikojnë ata në informim, ndërgjegjësim për ruajtjen e integritetit të procesit.

Tek sa subjektet politike kanë provuar terrenin sot në Tiranë OSBE dhe KQZ  organizuan  tryezën “Zgjedhjet 2025: Roli i medias në procesin zgjedhor – sfida dhe mundësi”. 

Shqiptarët ende presin një ligj përfundimtar për votën e diasporës tek i cili nuk do të ndërhyhet dhe të ketë vonesa pasi Gjykata Kushtetuese e ka thënë fjalën e saj. 

U12 Zgjedhjet diaspora.png

18 Nëntor, 2024

Unioni i Gazetarëve Shqiptarë Profesionistë të Diasporës (UGSHPD)

Verband Albanischer Berufsjournalisten der Diaspora (VABD)

Union of Professional Albanian Journalists of Diaspora (UPAJD)

L’Union des journalistes professionnels albanais de la diaspora (UJPAD)

Unione dei Giornalisti Professionisti Albanesi della Diaspora (UGPAD)

UGSHPD: NARKOZA PROPAGANDISTIKE

 
 
Komisioni Hetimor Parlamentar “për sterilizimin dhe check-up ” u la në heshtje.
Qeveria kërkon buxhetin e vitit 2025.
Kur ende humbjet financiare nuk janë ndalur si hemorragji, qeveritarët luajnë me narkozë-propagandën, jo vetëm për opinionin publik, por blejnë heshtjen për të intimiduar drejtësinë.
Skica ilustrese nga autori LD NY24 tërheq vemendjen se si komisioni parlamentar i njëanshëm kthehet si instrumenta në duart e dr. Ramës për të pastruar gangrenën e korrupsionit.

16 Nëntor, 2024

Unioni i Gazetarëve Shqiptarë Profesionistë të Diasporës (UGSHPD)

Verband Albanischer Berufsjournalisten der Diaspora (VABD)

Union of Professional Albanian Journalists of Diaspora (UPAJD)

L’Union des journalistes professionnels albanais de la diaspora (UJPAD)

Unione dei Giornalisti Professionisti Albanesi della Diaspora (UGPAD)

Baerbock: Vendimi i SHBA-së për armë me rreze të gjatë për Ukrainën, i rëndësishëm

Raketë e sistemit amerikan, ATACMS.

 

Shtetet e Bashkuara e kanë ndërmarrë një hap të rëndësishëm në lidhje me mbështetjen ushtarake për Ukrainën, tha të hënën ministrja e Jashtme e Gjermanisë, Annalena Baerbock.

Administrata e presidentit Joe Biden e ka lejuar Ukrainën t’i përdorë armët e prodhuara amerikane për të kryer sulme thellë brenda Rusisë, thanë mediat amerikane të dielën.

Baerbock, megjithatë, tha se kjo nuk përbën ndryshim të strategjisë nga Perëndimi.

“Vendimi nga pala amerikane – dhe dua ta theksoj se ky nuk është rimendim, por thjesht intensifikim i asaj që kanë dhënë deri tani partnerët e tjerë – është tejet i rëndësishëm në këtë kohë”, tha Baerbock në Bruksel para takimit me ministrat e Jashtëm të BE-së.

The New York Times, Associated Press dhe Reuters raportuan më 17 nëntor se Biden ka hequr këto kufizime, duke u thirrur në burime që kanë njohuri për këtë çështje.

Shtëpia e Bardhë ende nuk ka komentuar për këto raportime dhe nuk i është përgjigjur ende kërkesës për koment dërguar nga Radio Evropa e Lirë. Këshilli për Siguri Kombëtare po ashtu nuk ka komentuar për këtë raportime.

Nëse ky lajm konfirmohet, atëherë do të përbënte një ndryshim të madh në politikën amerikane, pasi Kievi që një kohë të gjatë i ka kërkuar Uashingtonit që ta lejojë që të përdorë armë me rreze të gjatë veprimi për të sulmuar Rusinë.

Presidenti ukrainas, Volodymyr Zelensky, nuk i konfirmoi drejtpërdrejt raportimet, por tha se një nga pikat kryesore të “planit të tij të fitores” që ia ka paraqitur aleatëve përfshinte përdorimin e armëve me rreze të gjatë veprimi nga ushtria e tij.

“Sot, shumë njerëz në media po thonë se kemi marrë leje për veprime të përshtatshme. Por, [ushtritë] nuk godasin me fjalë. Gjëra të tilla nuk bëhen publike. Raketat do të flasin vetë”, tha ai përmes një postimi në Telegram.

Reuters, duke cituar burime, raportoi se Kievi planifikon të kryejë sulmet e para me armë me rreze të gjatë veprimi pas disa ditësh, por nuk dha më shumë detaje.

Ukraina me gjasë do të përdorë raketat e sistemit ATACMS – që kanë rreze veprimi deri në 300 kilometra – tha Reuters, duke cituar tri burime që kanë informacione për këtë çështje.

ATACMS apo Sistemi Raketor Taktik Ushtarak është raketë e fuqishme hipersonike, balistike që mund të udhëtojë deri në 300 kilometra. REL

Pas SHBA-ve, Franca dhe Britania lejojnë Ukrainën të sulmojë Rusinë me raketa me rreze të gjatë veprimi

Pas Shteteve të Bashkuara, edhe Franca dhe Britania e Madhe, kanë lejuar Ukrainën përdorimin e raketave me rreze të gjatë veprimi SCALP dhe Storm Shadow për të sulmuar brenda territorit rus, shkruan Le Figaro.

“Francezët dhe britanikët kanë lejuar Ukrainën të përdorin për sulme thellë në territorin rus raketat SCALP/Storm Shadow”, u tha nga Le Figaro.

Artikulli më pas fokusohet më shumë në autorizimin e presidentit amerikan, sa i përket përdorimit të armëve amerikane me rreze të gjatë veprimi nga ana e ukrainasve sa i përket sulmeve në Rusi me raketat ATACMS.

New York Times kishte raportuar se Joe Biden kishte lejuar për herë të parë, që forcat ukrainase të përdorin raketat me rreze të gjatë veprimi ATACMS për të sulmuar në territorin rus.

Ato fillimisht do të duhej të përdoreshin për të goditur rusët dhe trupat verikoreane në rajonin Kursk të Rusisë.

SHBA ka qenë furnizuesi më i madh i armëve për Ukrainën që nga fillimi i konfliktit me Rusinë.

Midis shkurtit 2022 dhe fundit të qershorit 2024, SHBA dorëzoi armë dhe pajisje me vlerë 55.5 miliardë dollarë, sipas Institutit Kiel për Ekonominë Botërore.

Aleatët e tjerë si Gjermania dhe Britania e Madhe kanë dhënë armë dhe pajisje përkatësisht me vlerë 11 dhe 9,6 miliardë dollarë. Armët përfshijnë avionë, mbrojtje ajrore, tanke dhe drone.

Britania e Madhe e ka furnizuar Ukrainën me raketa me rreze të gjatë të quajtur Storm Shadows, por nuk e ka lejuar Ukrainën t’i përdorë ato kundër territorit rus.

Sistemi i raketave të ushtrisë MGM-140, ose ATACMS, është prodhuar nga Lockheed Martin. Këto raketa mund të arrijnë deri në 300 km (186 milje) dhe janë të vështira për t’u kapur për shkak të shpejtësisë së tyre të lartë.

Shtetet e Bashkuara i dërguan këto armë si pjesë e një pakete mbështetëse, dhe ato tashmë janë përdorur të paktën një herë për të goditur objektivat ruse në Krimenë e pushtuar.

Ato lejojnë Ukrainën të godasë më thellë zonat e mbajtura nga Rusia, duke synuar bazat, objektet e magazinimit dhe qendrat logjistike.

Rusia ka deklaruar më parë se këto armë nuk do të ndryshojnë rrënjësisht rezultatin e luftës, por Putin ka paralajmëruar SHBA-në kundër përdorimit të tyre në territorin rus. sn

Ish-zyrtari i NATO-s pasi Biden e bwautorizoi të përdorë armët me rreze të gjatë: Cilat do jenë objektivat e Kievit

Ish-zyrtari i NATO-s Nicholas Williams ka reaguar pas vendimit të presidentit amerikan Joe Biden për të hequr kufizimin për përdorimin e armëve amerikane nga ana e Ukrainës kundër Rusisë. Ai tha se ky është një hap i rëndësishëm.

Williams tha për Sky News se kjo lëvizje e bërë nga ana e Biden është e rëndësishme kur është fjala për pozicionin e Ukrainës, që të mos bëjë kompromise me territorin e saj në raport me shtetin rus.

“Kjo është një lëvizje domethënëse. Ukrainasit mund të thonë se është pak vonë, por se është tepër mirë të ndodhë diçka e tillë në një moment kritik”, tha Williams.

Ndër të tjera, ai tha se edhe telefonata e bërë mes kancelarit gjerman Olaf Scholz dhe presidentit rus Vladimir Putin tregoi se lideri i Rusisë nuk ishte i gatshëm që të bëjë hapa pas, me qëllim për të pasur paqe.

I pyetur se çfarë do të bënte tani Britania e Madhe, ai shtoi: “Starmer donte të tërhiqej dhe tani ai në mënyrë të pashmangshme do të vendosë të miratojë raketat me rreze të gjatë që sulmojnë objektivat ruse në afërsi të kufirit.” Sipas tij, Kievi do të synojë objektiva ushtarake “të cilat mund të kenë ndikim në kufi ose në betejë”.

Kujtojmë se sot presidenti amerikan Joe Biden i ka dhënë dritën jeshile Ukrainës që të përdorë raketa me rreze të gjatë veprimi të furnizuara nga SHBA për të goditur Rusinë, Presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky, ka kërkuar prej muajsh që kufizimet për raketat me rreze të gjatë veprimi të hiqen, duke lejuar Ukrainën të synojë vendndodhje brenda Rusisë. bw

SHBA-ja raportohet se i ka dhënë leje Ukrainës të sulmojë Rusinë me armë me rreze të gjatë

Mediat amerikane kanë raportuar se administrata e presidentit amerikan, Joe Biden, ka hequr kufizimet që e parandalonin Ukrainën që të përdorte armët amerikane për të sulmuar thellë brenda territorit rus.

The New York Times, Associated Press dhe Reuters raportuan më 17 nëntor se Biden ka hequr këto kufizime, duke u thirrur në burime që kanë njohuri për këtë çështje.

Shtëpia e Bardhë ende nuk ka komentuar për këto raportime dhe nuk i është përgjigjur ende kërkesës për koment dërguar nga Radio Evropa e Lirë. Këshilli për Siguri Kombëtare po ashtu nuk ka komentuar për këtë raportime.

Nëse ky lajm konfirmohet, atëherë do të përbënte një ndryshim të madh në politikën amerikane, pasi Kievi që një kohë të gjatë i ka kërkuar Uashingtonit që ta lejojë që të përdorë armë me rreze të gjatë veprimi për të sulmuar Rusinë.

Presidenti ukrainas, Volodymyr Zelensky, nuk i konfirmoi drejtpërdrejt raportimet, por tha se një nga pikat kryesore të “planit të tij të fitores” që ia ka paraqitur aleatëve përfshinte përdorimin e armëve me rreze të gjatë veprimi nga ushtria e tij.

“Sot, shumë njerëz në media po thonë se kemi marrë leje për veprime të përshtatshme. Por, [ushtritë] nuk godasin me fjalë. Gjëra të tilla nuk bëhen publike. Raketat do të flasin vetë”, tha ai përmes një postimi në Telegram.

Reuters, duke cituar burime, raportoi se Kievi planifikon të kryejë sulmet e para me armë me rreze të gjatë veprimi pas disa ditësh, por nuk dha më shumë detaje.

Ukraina me gjasë do të përdorë raketat e sistemit ATACMS – që kanë rreze veprimi deri në 300 kilometra – tha Reuters, duke cituar tri burime që kanë informacione për këtë çështje.

ATACMS apo Sistemi Raketor Taktik Ushtarak është raketë e fuqishme hipersonike, balistike që mund të udhëtojë deri në 300 kilometra.

Administrata aktuale amerikane së fundi ka qenë duke kërkuar për mënyra se si të rrisë ndihmën për Ukrainën, para se Bideni të përfundojë mandatin më 20 janar 2025, kur presidenti i zgjedhur republikan, Donald Trump, të rikthehet në Shtëpinë e Bardhë.

Trump ka kritikuar mbështetjen e fuqishme që Bideni i ka dhënë Kievit dhe ka thënë se synon që t’i japë fund luftës sa më shpejt që të jetë e mundur, por nën kushte që me gjasë do të jenë të papranueshme për Ukrainën.

Ende nuk ka ndonjë koment nga ekipi transitor i Trumpit, por këshilltari i tij kyç, Richard Grenell, e ka kritikuar këtë lëvizje të administratës Biden.

“Po i përshkallëzon luftërat para se të largohet nga detyra”, shkroi Grenell në X.

Sipas New York Times, lejimi që ukrainasit të përdorin armë me rreze të gjatë veprimi, ATCMS, erdhi si përgjigje ndaj vendimit të Rusisë për të përfshirë në luftë trupat koreanoveriore.

Burimet e kësaj media amerikane thanë se përderisa nuk pritet që ky vendim i administratës së Bidenit të ndryshojë në mënyrë thelbësore rrjedhën e luftës, një nga qëllimet e ndryshimit të politikës, sipas tyre, është që t’u dërgojë një mesazh koreanoveriorëve se ushtarët e tyre janë të cenueshëm dhe nuk duhet të dërgojnë më shumë në Rusi.

SHBA-ja, Ukraina, Koreja e Jugut dhe NATO-ja kanë thënë se Koreja e Veriut – e cila ka rritur bashkëpunimin ushtarak me Rusinë – i ka dërguar Rusisë mijëra ushtarë, për ta ndihmuar Moskën në luftën në Ukrainë.

SHBA-ja ka thënë se beson që 10.000 ushtarë koreanoveriorë gjenden në rajonin rus të Kurskut, i cili ndodhet në kufi me Ukrainën.

Armët amerikane me rreze të gjatë veprimi, sipas burimeve të The New York Times ka të ngjarë që fillimisht do të përdoren ndaj trupave ruse dhe koreanoveriore në Kursk.

SHBA-ja është mbështetësja më e madhe e Ukrainës, sa i përket ndihmës ushtarake dhe financiare, që kur Rusia nisi pushtimin e paprovokuar të shtetit fqinj më 2022.

Adminsitrata Biden fillimisht kishte hezituar që t’i jepte Ukrainës armë të fuqishme sikurse ATACMS, tanket Abrams dhe Sistemin raketor të artilerisë me lëvizshmëri të lartë (HIMARS), pasi kishte shprehur shqetësimin se Rusia mund t’i shihte si provokim.

Vetë Biden kishte nguruar që t’i lejonte Ukrainës të përdorte armët perëndimore me rreze të gjatë veprimi për të sulmuar thellë brenda Rusisë, por në maj Shtëpia e Bardhë i dha leje Kievit që të përdor raketat ATACMS për të kryer sulme të kufizuara përtej kufirit rus me qëllim që të parandaloheshin sulmet kundër Ukrianës.

Edhe mbështetës të tjerë të Ukrainës kanë shprehur frikën se lejmi i përdorimit të armët me rreze të gjatë veprimi për të sulmuar thellë brenda Rusisë, mund ta provokojnë Moskën të kundërpërgjigjet, që do të mund të çonte në zgjerimin e luftës.

Përveç SHBA-së, edhe shtete të tjera e kanë pajisuar Ukrainën me armë të fuqishme, sikurse janë raketat lundruese britanike me rreze të gjatë veprimi, Storm Shadow, që mund të udhëtojnë deri në 250 kilometra.

Kremlini ka paralajmëruar më herët se nëse SHBA-ja apo ndonjë nga aleatët e tjerë perëndimorë i japin leje Ukrainës që të përdorë armë me rreze të gjatë për ta sulmuar Rusinë, Moska do ta shihte si përshkallëzim të madh.

Që nga nisja e pushtimit rus të Ukrainës në shkurt të vitit 2022, Moska ka përdorur armë me rreze të gjatë veprimi dhe avionë luftarakë për të sulmuar thellë brenda Ukrainës, duke goditur civilët dhe infrastrukturën si dhe caqet ushtarake. REL

UGSHPD: RAMA JU “RRIT” PENSIONET, VELIAJ JU UL SHEQERIN (Dy anët e monedhës së pushtet-korrupsionit)

 
Këtë të vërtetë do t’ua zbulojmë diku më poshtë. 
Më parë le të shohim skemën e mashtrimit që Rilindja Socialiste ka ndërtuar në çdo aspekt të jetës ekomomike dhe shoqërore për shtetasit shqiptarë. 
Pra le të kuptojmë sa më thjeshtë atë që dihet por nuk e vërtetojmë dot sepse pushteti i pavarur i drejtësisë ka ngrirë.
Le të kuptojmë se si ndodh që shqiptarët kanë mbetur të varfër dhe vazhdojnë të largohen çdo ditë, ndërsa të kamurit si vjedhës të pamëshirshëm i shijojnë jetët e tyre prej pushtetit dhe e gjejnë mburojën edhe prej Kuvendit dhe mbeten të paprekshëm.
Është koha që njerëzit duhet të ndërgjegjësohen se pse aty në Kuvend përfaqësia politike e popullit rrëmbehet çdo katër vjet. Ndaj çdo protestë e drejtë të shihet jo thjeshtë si kërkesë përgjegjësish për premtimet e pa mbajtura dhe punët e pakryera sepse rotacioni politik do të kishte ndodhur çdo raund zgjedhjesh, por të shkohet më tej përmes drejtësisë dhe ligjit sepse nga më të pushtetshmit ndër vite këto protesta dhe lëvizje etiketohen dhe vihen në lojë. Janë fare cekët të trajtuara edhe nga mediat këto protesta, këndvështrimi i tyre politizohet skajshëm dhe qytetarët ndjehen të padobishëm për forcën që kanë. E drejta për të zgjedhur dhe për t’u zgjedhur, pra vota e lirë që sjell ndryshim humbet integritetin dhe qëllimin, vidhet dhe vritet prej mendësisë kriminale dhe prej korrupsionit ashtu sikurse edhe financohet prej tyre.
Si po përcillet forca e pushtetit sot në Shqipëri do të shtrohej pyetja?
Kjo tani nuk do më shpjegim pasi lufta për pushtet veç propagandës për një Shqipëri drejt Evropës 2030 apo dhe më shpejt, është shtrirë dhe thelluar në kërkim të vjeljes së votës së diasporës. Dhe kur vijmë tek kjo pikë mund të kërkojmë transparencë dhe llogari se: – A ka ndonjë nismë parlamentare për të motivuar dhe justifikuar shpenzimet për lëvizjet e figurave publike dhe të partive politike me tubimet ndërgjegjësuese për votën e diasporës?
Ku gjinden paratë për të tubuar kryeministri dhe administrata e tij në Greqi, Itali dhe ShBA?
Nëse pjesëmarrja sa vjen e zbehet dhe emigrantët e protestojnë hapur në mënyrën se si po keq qeveriset Shqipëria, së paku propaganda e Rilindjes Socialiste e ka kuptuar se strategjia populiste me këngë e valle nga këngëtarët/et VIP, nuk janë më të pranishëm për t’ia ngrohur dajren Ramës para fjalimit si dhe për t’i kthyer pyetje përgjigjet në aheng* dhe tallava për pjesën e mbetur të kohës.
Propaganda i lë jashtë këto realitete dhe qëmton nga tubimet mesazhin që i duhet Ramës për të qëndruar në pushtet.
Fakti që u përmend diaspora në çështjen më lart është se pjesa dërrmuese e pensionistëve dhe pensionisteve në Shqipëri e mbajnë frymën me pensionet nga vitet e punës dhe të tjerë kush ka fatin mund të mbështetet financiarisht nga ndihma e fëmijëve emigrantë.
Duke ju kthyer zhvillimeve politike-shoqërore në vend palëkundja e korrupsionit në pushtet duhet parë përmes ideologjisë politike që frymëzon skemën për të sunduar dhe jo qeverisur.

Shpjeguar në pak vite pas histori Rama dhe Veliaj ishin dikur paralel në bashkëveprimin mes tyre. Por më pas me pushtetin në horizont për veten e tyre dhe jo për shqiptarët ata u bënë të njohur si zërat e rinj të opozitës. Kryesisht kundër së djathtës në pushtet dhe arritën të bëhen me parti. Ndërsa sot që të dy janë kryqëzuar në majat e larta të udhëheqjes të partisë që morën dhe interesat e Rilindjes Socialiste janë shprehje e shkëputjes nga ajo bazë i mbështeti ata. Rama dhe Veliaj të dy bashkë janë të pandashëm nga vlerat që përfaqësojë. Ata janë prerja më e re e monedhës së pushtet- korrupsionit që kryen transaksione vetëm me tregun e zi dhe aferat brenda Shqipërisë, Bashkimi Evropian vazhdon si pa kuptuar të shtyhet më larg. Shtyhet sepse kjo fytyrë e vërtetë e pushtet-korrupsionit nuk shkëmbehet dot me valutat ndërkombëtare. Slogani BE 2030 nuk nënkupton këtë keq qeverisje drejt BE-së, por lë të kuptosh zgjimin qytetar për t’u afruar me BE-në, një ëndërr e nisur dhe e mbetur peng prej një tranzicioni të tej zgjatur.

Në këtë këndvështrim ‘kokë a pilë’ sikur ta kërkosh shortin e zgjedhjes në monedhën rilindëse, rezultati është i njëjtë. Ke ose Ramën ose Veliajn.  Përmes mediave të kapura dhe propagandës që ushtrojnë tashmë ata kanë ngritur një kryeqytet brenda skemës së një sistemi të korruptuar. Ndër këta 11-12 vite të dy e kanë përforcuar rrugën e pashmangshme drejt autoritarizmit parti-shtet dhe kanë si synim jo vetëm mandatin e katërt, por edhe të synojnë që të qëndrojnë edhe më gjatë, pavarësisht rivalitetit fundosës me njëri-tjetrin.
Duke parë afrimin e zgjedhjeve të ardhshme në qoftë se Rama dhe Veliaj nuk dalin për të shprehur përgjegjësitë përballë kësaj shkalle korrupsioni përpara shpalljes së vlefshme të kandidatëve nga subjektet politike, çdo përpjekje do të duket e humbur sepse pavarësia e pushteteve si e tillë në demokracinë shqiptare vërteton se nuk jeton më. Por do të pranohet dorëzimi i demokracisë kundrejt autokracisë dhe shteti do të sundohet nga monedha Rama-Veliaj (edhe pse ata nuk do të duan të jenë në një), ata janë bashkë dhe do të jenë të pandashëm në shërbim të njëri- tjetrit.
Ai që qeveris sot, pra Rama ka nevojë për pranë dhe korrupsionin e Veliajt sepse do t’i  duhet që t’i shkundë çdo qindarkë në emër të reformës në drejtësi po ja lypi puna.
Ka dy rrugë se si paratë mund të përdoren. E para, për të paguar shpenzimin e mbrojtjes nga avokatët dhe e dyta për të investuar tek votat për një mandat të katërt. Deri tani skema Rama-Veliaj  ka funksionuar edhe pse është e dështuar. Por e keqja e demokracisë në gjendjen e saj ende të brishtë lidhet me sistemin drejtësisë.
Sa i pavarur dhe sa pushtet më vete ky sistem drejtësie ka për ta mbrojtur demokracinë?
Zhvillimet e kuvendit e tregojnë më së miri këtë. Po shohim në çdo seancë plenare dhe në çdo komision njëanshmërinë dhe protestën. Deputetët e shumicës, rilindësit socialistë janë aty në bllokun e numrave të duhur për të kaluar çdo ligj që e ka pikënisjen nga qeveria. Më i fundit ishte edhe ai i buxhetit 2025. Por me forcën e kartonit rilindësit socialistë janë aty në bllokun e numrave të duhur që edhe të mbrojnë monedhën e pushtet-korrupsionit, të ndjehen se janë pjesë e elitës pavarësisht se janë jashtë interesave dhe programit të bazës socialiste dhe të Partisë Socialiste.
E për sa kohë kjo “luftë” që tërheq vëmendjen në Kuvend vazhdon  lind pyetja se ku ishin vendndodhjet e Ramës dhe Veliajt gjatë zhvillimeve të ditëve të fundit? 
Të larguar nga lajmi i ditës, por edhe të angazhuar në fshehtësi me daljet e tyre në faqet e propagandës dhe mediave që e mbështesin.
 
Njëri (Rama) në COP29 për nismat globale të energjisë me një delegacion të ngjeshur të Rilindjes Socialiste dhe tjetri (Veliaj) duke vazhduar me “kujdesin” për të moshuarit dhe pensionistët aty ku Rama e la, diku me ndonjë përurim çerdheje, diku me ndonjë mbjellje fidani, por më therësja ishte kur Veliaj drejton mesazh për kujdesin e shëndetit të  pensionistëve  në ditën Botërore të Diabetit:-“Sot, në Ditën Botërore të Diabetit, një thirrje për të gjithë: Kujdesuni për veten! Kontrollet e rregullta janë çelësi për ta mbajtur diabetin nën kontroll dhe për të jetuar një jetë të shëndetshme”. Veliaj i padukshëm me mesazhin e tij përdor ngritjen e një stendë ku ofrohen analiza falas dhe ky ndërgjegjësim bëhet nga nënkryetari i bashkisë së Tiranës Andi Seferi, dhe me zv/ministren e Shëndetësisë Mira Rakacolli  shoqëruar edhe nga një grup mjekësh. Teoritë dhe propaganda për ta pasur ushqimin bio dhe jetesën e shëndetshme në një qytet si Tirana janë jo vetëm tallje, por edhe një shuplakë ndërgjegjësuese qytetarëve që të zgjohen se ende nuk po e kuptojnë se për çfarë po flet qeveria Rama që premtoi mjeksinë falas. 
Po kjo është e “vërteta”, falas vetëm për një ditë. 
Po për 364 ditët e tjera?
Për 364 ditët e tjera kemi atë pjesë humori që përmendëm më lart. Indeksimi i pensioneve që shpesh shitet si rritje e pensionit krijon një çorientim. Premtimi për rritjen e pensioneve është parë si një rrezik për rënien e qeverisë, prandaj Rama e ka ndërruar tashmë atë shteg. Ai dhe ekonomistët e tij i shmangen edhe shifrës së indeksimit sepse kjo ishte një disfatë që tregoi se rritja ishte jo vetëm qesharake nga njëra anë, por ajo la zbuluar rimbursimin e barnave. Lista e barnave për një pensionist dhe nevoja për mirëmbajtjen e shëndetit shkon edhe më shtrenjtë se sa vetë vlera e pensionit që merr një shtetas shqiptar. 
Kjo është pjesa e zbërthimit të mënyrës se si propaganda dhe imazhi i Rilindjes Socialiste vazhdon të punojë. Dy anët e monedhës së pushtet-korrupsionit. Rama ju “rrit” pensionet, Veliaj ju ul sheqerin.
Rama ka pohuar në fund të muajit Tetor se ka një bonus për pensionet:- “qeveria akordon aktualisht 350 milionë euro”. Ai nuk jep një shifër ekzakte sepse ushtrimin aritmetik u a lë  710 000 përfituesve pensionistë që janë 1/3 e popullsisë, por që vota e tyre u duhet mot.
Kjo është propaganda elektorale që nuk ka për tu ndalur me këtë strategji deri në zgjedhjet e 2025. Pensionistët në nevojë janë e vetmja shtresë numerike e popullsisë që mund t’u japë votën në shkëmbim të lëmoshës ashtu sikurse mazhoranca e përdor forcën e kartonit për ta mbrojtur këtë mënyrë qeverisjeje. Kjo është edhe mungesa e dinjitetit, bindjet që njerëzit kanë dhe fatkeqësisht detyrohen nga pamundësia fizike dhe e mbijetesës që t’i mbrojnë. 
Kjo pjesë na shpie pikërisht në pasqyrën e zhvillimeve të javës.  Në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë për të kuptuar se a e kanë të zgjedhurit nga populli qëllim kryesor gjetjen e zgjidhjeve për të mbrojtur dhe interesat shtetasve?
Gjatë kësaj jave vendi kryesor i betejës politike u bë sërish Kuvendi i Republikës së Shqipërisë madje me orë të zgjatura për të kapur limitet fundore të kohës. Kështu u mbyll në mënyrë të njëanshme e Komisioni Hetimor “Për shërbimet publike të sterilizimit dhe të check-up-it në shëndetësi” i  miratuar me vendimin përkatës i cili u drejtua pas shumë përpjekjesh nga opozita që prej krijimit të tij në muajin Mars 2024. Po kështu është mbyllur edhe Komisioni Hetimor “Për trajtimin e të Dhënave të sistemit TIMS”, ku depozitimi i procesverbaleve dëshmitarëve të thirrur me dyer të hapura ka prekur një numër të konsideruar funksionarësh të administratës deri në ministra që janë pas hekurave nën hetim dhe të dënuar për shpërdorim detyre dhe të lidhur me krimin. Por ka patur  gjithashtu edhe funksionarë të lartë të cilëve u janë deleguar në detyra të tjera brenda Rilindjes Socialiste që kanë depozituar përgjigjet e hetimeve me dyer të mbyllura. Pjesa e tretë ata më të fuqishmit dhe me funksione të pandryshuara, nuk kanë depozituar asnjëherë dëshmi, nuk kanë dalë përpara përgjegjësive dhe më keq akoma kanë intimiduar dhe vonuar proçesin. Me mbështetjen e propagandës dhe të analistëve në media pushteti dhe mazhoranca e kanë parashikuar mos daljen e rezultateve. Madje përmes mediave të ushqyera dy Komisionet Hetimore të opozitës janë ndëshkuar si instrumente të politizuara dhe një kryekomisioner, Ervin Salianji po vuan dënimin me burg për një proces të stisur, kurth i ngritur dhe fajtor për “shpifje”. Në anën tjetër Kuvendi i Republikës së Shqipërisë i drejtuar nga një tjetër kryetare, Elisa Spiropali ka marrë pozicionin për të siguruar vazhdimin e lojës pro kryeministrit pasi, opozita në parlament është bashkuar, përveç individëve dhe grupimeve të vogla që dikur kanë qenë kundërshtarë të pandjeshëm ose opozitë fasadë që ishte e pajtuar me rolin e saj për të mos e shqetësuar pushtetin e Ramës dhe të elitës së Rilindjes Socialiste. 
Por cila ishte kundër goditja e mazhorancës për pranimin e dy Komisioneve Hetimore të sabotuara tashmë të opozitës?
Askush nuk po mendohet për shifrën e 200 milion € që është përdorur gjatë periudhës 10 vjeçare 2015 e këtej. Por buxhetit të 2025 do t’i shtohen sa parashikon kjo qeverie dhe 142 milionë € pjesë e kontratave koncensionare, pra vetë skema e PPP-ve ku Sterilizimi dhe Check Up vazhdojnë edhe për dy vite me nga një shtesë përkatësisht 39 milion € dhe 18 milion €. Këto dy zëra pra me rreth 60milion € janë jashtë përllogaritjeve për  inceneratorin e Tiranës i cili do të marrë rreth 40 milion  edhe pse nuk ekziston akoma. 
Me këtë buxhet të shtuar mazhoranca luan si të dojë me forcën e kartonit në Kuvend, por ndërgjegjësimi qytetar do të jetë edhe më i madh kur propaganda nuk përtypet dhe kur drejtësia vepron dhe jep rezultat. 
Pikërisht në kuvend mazhoranca goditjet nga “komisionet e dështuara” ose më mirë të shprehura të sabotuara qëllimshëm i është përgjigjur me ngritjen dhe funksionimin pa pengesa të katër Komisioneve të Posaçme me qëllim fitimin e “kredisë politike” në opinionin publik që përmes emërtesave të goditura duket se është Rilindja Socialiste që do ta sjellë BE-në që nesër. Një propagandë dhe vetëlavdërim ku duket qartë se zhvillimet e jetës politike të Shqipërisë kanë mbetur në duart e po atyre  protagonistëve që drejtohen nga interesa të njëanshme partiake  dhe që me  praktika jo demokratike. Kjo në vetvete është kredia e partisë-shtet që fiton mbi një opozitë të bllokuar, të ndëshkuar për mospjesëmarrje në jetën parlamentare apo të paralizuar plotësisht.
Kështu Komisionet e Posaçme si; 1- “Për Rolin e Integrimit të Republikës së Shqipërisë në Bashkimin Evropian”, 2-“Për Reformën Zgjedhore”, 3- “Për thellimin e reformave për mirëqeverisjen, sundimin e ligjit dhe antikorrupsionin për Shqipërinë 2030 në Bashkimin Evropian”, 4- “për të koordinuar dhe mbikëqyrur të gjitha veprimet institucionale për të luftuar dezinformimin dhe format e tjera të ndërhyrjes së huaj në proceset demokratike të vendit”, janë mënyra me moderne e kufizimit të të drejtave dhe lirive të shtetasve në emër të një partie e cila do të konsolidojë nesër pushtetin e saj pa nevojën e pasjes së një opozite.
Në këtë pikë të mbërritur zhvillimesh duhet të kujtojmë dhe të dallojmë mirë rolin dhe veçorinë e kthimit të opozitës së bashkuar në Kuvend. Në qoftë se precedenti që krijohet me mbylljen e njëanshme të Komisionit Hetimor “Për shërbimet publike të sterilizimit dhe të check-up-it në shëndetësi”  thjeshtë për mbarimin e afateve kohore dhe pa vlerësuar humbjen nga milionat e shpenzuara sikurse dhe gjetjet nga dokumentacioni i të dhënave të ndjeshme të sigurisë kombëtare mbi lidhjet e krimit me korrupsionin shtetëror nga Komisioni Hetimor “Për trajtimin e të Dhënave të sistemit TIMS”,  situata do të vazhdojë të përkeqsohet. ështu përfunduan dhe u depozituan dokumentet e
Jetëgjatësia e tij me  në të kundërt  edhe përsa i përket imazhit të shëndetësisë shqiptare. Kjo është një tragjedi-komedi e mazhorancës në Kuvend. Mënyra e vetme e funksionimit të parti-shtetit në qeverisjen qendrore dhe vendore. Duke imituar dhe plotësuar njëri tjetrin me pushtetin në duke paralel në vitet e largëta të tre mandateve, Rama dhe Veliaj po kryqëzohen dhe bashkohen në një pikë tani para zgjedhjeve të 2025. Nuk bëhet më fjalë se kush e pret ja i pari rrugën shokut, por se kush e nxjerr jashtë rruge tjetrin. Kjo është strategjia e të korruptuarve për të mbajtur pushtetin
____________
*aheng- argëtim i lëshuar ose dëfrim i shthurur nga përmbajtja.

14 Nëntor, 2024

Unioni i Gazetarëve Shqiptarë Profesionistë të Diasporës (UGSHPD)

Verband Albanischer Berufsjournalisten der Diaspora (VABD)

Union of Professional Albanian Journalists of Diaspora (UPAJD)

L’Union des journalistes professionnels albanais de la diaspora (UJPAD)

Unione dei Giornalisti Professionisti Albanesi della Diaspora (UGPAD)

Si po plaket Shqipëria, 20% e popullsisë mbi 65 vjeç- Të dhënat e INSTAT

Përveç pakësimit struktura e popullsisë është plakur dhe moshat e vjetra dominojnë. Të dhënat e Censit 2023 tregojnë se mosha mesatare e popullsisë arriti 42.5 vite duke u rritur me 7 vite nga vitit 2011, ku ky tregues ishte 35.5 vjet.

Faktorët ndikues të lindjeve, vdekjeve dhe migracionit ndërkombëtar dhe të brendshëm sollën ndryshimin e strukturës së popullsisë, në Censin e 2023. Piramida e popullsisë bazuar në Censin e 2023, vjen e ngushtuar shumë poshtë për shkak të rënies së lindjeve dhe po zgjerohet ne mes dhe lart nga rritja e popullsisë në moshë të vjetër.

Të dhënat e Cens 2023 tregojnë se një në pesë individë (19,7%) janë 65 vjeç e lart, krahasuar me një në nëntë individë (11,3%) në Censin e vitit 2011 dhe 7,5% në Censin e 2001.

Tranzicioni drejt një popullsie më të vjetër vihet re edhe në raportet e varësisë. Raporti i varësisë së të rinjve pësoi rënie në 24,0% nga 30,4% vlerësuar në Censin e 2011, dhe raporti i varësisë së të moshuarve pësoi rritje në 30,4% nga 16,7% në 2011.

Analizuar në nivel qarku, Kukësi dhe Gjirokastra mbajnë pozicione të kundërta në termat e raporteve të varësisë: Kukësi ka raportin e varësisë së të rinjve më të lartë (31,8%) dhe raportin më të ulët të varësisë së të moshuarve (19,9%).

Ndërsa, Gjirokastra ka raportin e varësisë së të rinjve më të ulët (19,0%) dhe raportin më të lartë të të moshuarve (46,1%). Mosha mesatare e popullsisë është 42,5 vite, nga 35,3 vite që ishte në Censin 2011.

Duke analizuar grup-moshën 50-69 vjeç në piramidën e popullsisë, vërehet një zgjerim që përputhet me një periudhë lindjesh midis mesit të viteve 1950-1970. Shqipëria gjatë kësaj periudhe është karakterizuar nga një rritje e normave të lindshmërisë, njohur si “baby boom”.

Pas viteve ’90, norma të ulëta të lindshmërisë dhe trendi në rënie, kombinuar me emigracionin e popullsisë në moshë riprodhuese solli ngushtimin e bazës së piramidës së popullsisë. Lindshmëria nën nivelin e zëvendësimit prej vitit 2001, rritja e jetëgjatësisë, si dhe migracioni mbeten faktorët kryesorë të plakjes së popullsisë.

Mungon infrastruktura për të moshuarit

Brezi i sotshëm i pensionisteve jetoi rininë me mungesë kulture dhe njohurish për të siguruar mbrojtje financiare për pleqërinë.

Një shoqëri e bazuar në një traditë të brezave ku fëmijët kujdesen për prindërit në pleqëri po venitet nga nivelet e larta të emigracionit që kanë shkëputur lidhjet fizike ndërmjet prindërve dhe fëmijëve.

Edhe pse në tranzicion solidariteti mes brezave ende funksionon në aspektin financiar, pasi emigrantët shqiptare vazhdojnë të çojnë të ardhura pranë familjeve të tyre. Në vitin 2023 këto prurje ishin më shumë se 930 milionë euro, më shumë se gjyma e faturës së përgjithshme për pagesën e pensioneve nga qeveria shqiptare,

Për shumë të moshuar jeta do të lehtësohej po të funksiononin azilet, të cilat sot mungojnë në raport me nevojat që ka vendi për këto shërbime. Njësia e Kombeve të Bashkuara, për çështjet e punësimit (ILO) evidentoi pak vite më parë se popullsia e Shqipërisë po plaket me shpejtësi dhe 91 mijë persona mbi 65 vjeç kanë nevojë për përkujdesje sociale afatgjatë, ndërkohë që vetëm 1.6% e tyre përfitojnë mbrojtje.

Azilet publike mungojnë, ndërsa iniciativat për hapjen e shtëpive të kujdesit për të moshuarit gjithashtu mungojnë. Mirela një grua shqiptare që shërben në një shtëpi të moshuarish në Milano prej 20 vitesh ka dëshirë të sjellë këtë përvojë në Shqipëri, por tha se e ka vështirë për të gjetur staf që të ketë aftësitë për t’u kujdesuar për të moshuarit. Disa biznese nisen të investonin në qendra të posaçme për të moshuarit, por kërkesa e shpejtë për shtëpi i zhvendosi projektet e tyre.

Numri i pensionistëve do të rritet me shpejtësi në vitet në vijim për shkak të bumit të lindjeve në vitet 1950-1960. Në vitin 2021, një në 7 persona ishte mbi 65 vjeç. Vlerësohet se një në 3.8 persona do të jetë 65 vjeç e lart deri në vitin 2050. Të dhënat demografike tregojnë se, popullsia shqiptare po plaket me shpejtësi.

Ndërmjet viteve 1990 dhe 2022 dukë zënë rreth 16% të totalit të popullsisë më 2021 nga 5.5% më 1990. Në të ardhmen, popullsia mbi moshën 65 vjeç e lart do të rritet në 623 mijë persona dhe pjesa e saj në totalin e popullsisë do të rritet në 26.4% deri në vitin 2050.

Sipas Ministrisë së Shëndetësie në shkallë vendi funksionojnë rreth 39 qendra për të moshuar nga 259 qendra shërbimesh që janë në Shqipëri. 14 qendra ose 36% e tyre ofrojnë shërbime për të moshuar në qarkun e Tiranës, ndërsa 25 të tjerat ofrojnë shërbime përkatësisht në Korçë (6 qendra), Shkodër (5 qendra), Berat (3 qendra), Durrës, Vlorë dhe Elbasan (nga 2 qendra) dhe Lezhë, Dibër, Gjirokastër, Fier e Kukës (nga 1 qendër). Këto qendra nuk janë të mjaftueshme as 2% te të moshuarve në nevojë.

Mungon furnitura dhe logjistika për të moshuarit

Duke qenë se të moshuarit një grup i popullsisë që konsumon pak dhe nuk ka fuqi blerëse në treg ka shumë mungesa në produktet të dedikuara për këtë moshë, duke nisur që nga veshjet, furnitura e përshtatshme që i ndihmon ato në lëvizje etj.

Mirëpo në njësitë e shitjes me pakicë në vend shpesh mundësitë e zgjedhjeve për mosha të vjetra janë të kufizuara për faktin se bizneset e veshjeve, si çdo biznes tjetër ofrojnë produkt nisur nga aftësia blerëse, pohojnë tregtarët e pakicës.

Në vendin tonë aftësia blerëse është e përqendruar në grup-moshën 20-45 vjeç, pasi kjo ka të ardhurat më të larta dhe për rrjedhojë dhe shpenzimi është më i lartë. Sakaq tregu shqiptar i veshjeve nuk ofron shumë mundësi dhe cilësi për moshat mbi 80 vjeç, siç mund të gjenden në tregun europian.

Nevojat për kujdes intensiv për të moshuarit po rriten në Shqipëri, por nga ana tjetër, logjistika që mbështet me furnizime këtë kategori konsumatorësh pothuajse mungon. Në cens 2023, INSTAT numëroi se në Shqipëri jetojnë mbi 87,000 persona mbi 80 vjeç.

Një familje që trajton me shërbim në shtëpi një person në këtë moshë e ka shumë të vështirë të sigurojë pajisje që lehtësojnë rutinën e tij.

Në Shqipëri mungojnë njësitë e shitjes me pakicë për të moshuarit, të cilat në vendet e Europës Perëndimore janë mjaft të përhapura. Farmacitë kanë nisur të fusin furnizime të posaçme, por tregu ofron shumë pak në raport me nevojat që paraqiten.

Kompanitë që ofrojnë pajisje për shtëpi nuk kanë thuajse asnjë produkt të përshtatshëm për moshat e thyera, si krevate të lëvizshme dhe pajisje të tjera që lehtësojnë përditshmërinë e të moshuarve.

Pajisje që mund të manovrohen lehtë me prekjen e një butoni, si hapja e dyerve, dritareve apo krevate dhe dollapë, të nevojshme për moshat e vjetra. Pajisje mjekësore si karriget me rrota, sistemet e shpërndarjes së oksigjenit, pajisjet ndihmëse të lëvizjes etj.

Tualete të përshtatur për të moshuarit, mobilie si ashensor, banjot në këmbë do të kenë shumë shpejt një kërkesë në rritje edhe në vendin tonë.

64 mijë të moshuar jetojnë vetëm

Të dhënat e censit 2023 referuan se në të gjithë vendin, rreth 64 mijë persona mbi 60 vjeç jetonin vetëm. Nga 103 mijë persona të cilët jetonin vetëm, 62,5% e tyre ishin 60 vjeç e lart (64,375 persona).

Nga 103 mijë persona të cilët jetonin vetëm, 62,5% e tyre ishin 60 vjeç e lart (64,375 persona). Gati gjysma e familjeve në vend kanë 2 ose më pak persona. Kjo tregon një zhvendosje të madhe nga struktura tradicionale e familjeve shqiptare me shumë anëtarë ku dominojnë moshat e reja.

Madhësia mesatare e njësive familjare është 3,2 anëtarë në Cens 2023, krahasuar me 3,9 anëtarë për Censin e 2011.

Të dhënat e cens treguan se nga 755,950 njësi familjarë që u numëruan nga cens 49% e tyre janë mbi 60 vjeç./Monitor

Presidenti Zelenskiy thotë se Ukraina duhet të bëjë gjithçka për t’i dhënë fund luftës vitin tjetër

VOA/Marrë nga Reuters

Presidenti Volodymyr Zelenskiy tha se Ukriana duhet të bëjë gjithçka që është e mundur për të arritur që lufta me Rusinë të përfundojë vitin e ardhshëm përmes diplomacisë, një koment që bëhet në një moment vendimtar pas fitores në zgjedhjet presidenciale amerikane të republikanit Donald Trump dhe ndërsa Rusia po bën përparime në fushën e betejës.

Sidoqoftë, presidenti ukrainas dha se udhëheqësi rus Vladimir Putin nuk është i interesuar për të arritur një marrëveshjeje paqeje.

“Sa na takon neve, duhet të bëjmë gjithçka që kjo luftë të përfundojë vitin e ardhshëm, të përfundojë me mjete diplomatike”, tha zoti Zelenskiy në një intervistë në radion ukrainase të transmetuar të shtunën.

Ambasadori i Moskës në Kombet e Bashkuara në Gjenevë tha të enjten se Rusia do të ishte e hapur për negociata për përfundimin e luftës nëse ato do të niseshin nga Presidenti i zgjedhur Donald Trump, megjithëse sipas tij në bisedime do të duhej të pranoheshin “realitetet territoriale”.

Moska e përdor këtë frazë për të nënkuptuar që Ukraina do të duhet të heqë dorë nga katër rajonet që forcat ruse i kanë pushtuar pjesërisht dhe për të cilat Rusia pretendon kontrollin e plotë.

Presidenti Zelenskiy është shprehur vazhdimisht që kur Rusia nisi agresionin në shkallë të gjerë në shkurt të 2022, se nuk mund të ketë paqe derisa të dëbohen të gjitha forcat ruse dhe të rimerret i gjithë territori i pushtuar nga Moska, përfshirë Krimenë.

Megjithatë, rikthimi tek kufijtë e njohur ndërkombëtarisht të Ukrainës të vitit 1991 nuk u përmend në “planin e fitores” të Presidentit Zelenskiy, që ai e prezantoi publikisht muajin e kaluar.

Presidenti Zelenskiy tha se lufta kishte të ngjarë të përfundojë më shpejt nën administratën Trump, i cili u shpreh gjatë fushatës së tij se do t’i jepte fund konfliktit me shpejtësi, pa dhënë detaje.

Presidenti Zelenskiy tha se ligji amerikan e pengonte atë të takohej me zotin Trump përpara inaugurimit të tij më 20 janar.

“Ne do të bëjmë gjithçka që varet nga ne (për të siguruar një takim). Ne patëm një takim vërtet të mirë në shtator”, tha Presidenti Zelenskiy, duke shtuar se ai do të bisedonte vetëm me vetë zotin Trump dhe jo me ndonjë të dërguar apo këshilltar.

Lajmet me interesante

Lajmet e fundit

ARKIVA E LAJMEVE

Kliko këtu për të parë arkivën e lajmeve

Send this to a friend