Frank Shkreli: Me kalimin në amshim të Ahmet Qeriqit, Kosova dhe mbarë Kombi shqiptar ka mbetur pa punëtorin e pa pritueshëm të çështjes kombëtare —

E nderuara familje e Ahmet Qeriqit — pak me vonesë lexova sot lajmin e zi për kalimin në amshim të kryefamiljarit tuaj, Ahmetit. Ky lajm i zi dhimëplot, mjeroi Familjen tuaj bujare dhe pikëlloi miqtë, dashamirët (një prejt të cilëve e konsideroj edhe unë veten time) si bashkëpunëtorët dhe bashkëluftëtarët e shumtë të tij në Kosovë, diasporë dhe anë e mbanë trojeve shqiptare.  Komunikimi im i fundit me të ndjerin Ahmet ishte verën që kaloi — atëherë folëm për Ernest Koliqin dhe kontributin e tij në përhapjen dhe mësimin e gjuhës shqipe në Kosovë në kohën e Luftës së II Botërore.

Por ndërkohë ndamë hallet tona shëndetësore — ai të tijat e unë të miat — në shenjë inkurajimi dhe përballimi me gjendjen tonë shëndetësore, pa u ankuar por duke e mbajtur sëmundjen me duresë të pashembullt, e duke iu nënshtruar vullnesës së të Madhit Zot. Megjithëse ai me njoftoi për keqësimin e tij shëndetësor, nuk e besova se Ahmeti do ndahej kaq shpejt prej jush dhe prej nesh sado larg që jemi dhe përgjithmonë. Prandaj lajmi për kalimin e tij në amshim më tronditi thellë mua ashtu si edhe të gjithë dashamirësit e kulturës tonë, patriotë e luftëtarë të lirisë, kolegë, miq e bashkëluftëtarë të Ahmetit.

Ahmet Qeriqi (1946-2025) ishte një figurë e shquar shqiptare, i njohur për kontributin e tij në fushën e gazetarisë, publicistikës dhe kulturës kombëtare. Ai shërbeu si kryeredaktor i Radios “Kosova e Lirë”, një medium i njohur për mbështetjen e luftës çlirimtare dhe promovimin e vlerave kombëtare shqiptare.

Me kalimin në amshim të Ahmet Qeriqit, Kosova dhe mbarë Kombi shqiptar ka humbur punëtorin e pa pritueshëm të çështjes kombëtare, frymëzuesin dhe organizatorin e pashoq të nismave — sidomos gjatë luftës çlirimtare nën rrethana shumë të vështira — por edhe në lirinë e pas luftës me veprimtarinë e tij gazetareske, portale e radio-televizive, gjithmonë me objektivin për lartësimin e visarit tonë shpirtëror e kulturor, iliro-arbëror.

Si një bashkëpunëtor, nga koha në kohë, me Radio Kosova e Lirë, e ndjejë si detyrim moral të falënderoj Ahmetin e ndjerë dhe t’i shpreh mirënjohjen time të thellë për bashkëpunimin.  Me këtë rast i dërgoj ngushëllimet e mia më të sinqerta familjes së Ahmetit dhe uli kryet me respekt përpara kujtimit të tij, duke paraqitur përdhimtimet e mia më të thella.

Me nderime dhe respekt,
Frank Shkreli
Nju Jork, Shtetet e Bashkuara të Amerikës

Edhe një mi, kur detyrohet të përballet me një mur betoni me një strukturë çeliku, është në gjendje të kafshojë vetëm për të shpëtuar veten.
***
E gjithë lëvizja e tij (“patriotike”) ideologjike ka të bëjë me vjedhjen e popullit, tregtinë me drogë, mbushjen e vendit me emigracion të paligjshëm nga Azia, Afrika dhe Lindja e Mesme që asnjë vend tjetër evropian nuk i dëshiron, shkatërrimin e monumenteve historike, shitjen e detit dhe ujdhesave, përfshirjen në aktivitete tradhtare, krimet e pafundme ekonomike, shkatërrimin e Dardanisë (Kosovës) dhe daljen në detin Adriatik (Durrës) të Serbisë, përdorimin e varfërisë për të detyruar të rinjtë të ikin, shfarosjen e Kombit shqiptar, shpërbërjen e Shqipërisë…

Është thelbësore që shqiptarët të bëjnë përpjekjet më të mëdha të mundshme për të siguruar që të paktën të jenë në gjendje ta burgosin atë dhe zagarët e tij, konfiskojnë pronat e fituara nga kriminaliteti i rëndë dhe të mbrojnë vetë vendin e vogël. Shqipërinë.

Është koha e fundit për të arrestuar Ramën dhe kriminelët që e rrethojnë, ndaloni këtë farsë. Shteti duhet të tregojë se askush nuk është mbi Ligjin.

(PS: Sigurisht që i respektoj ata bashkatdhetarët e ndershëm të partisë së tij).

Kemi pasur anarki që kur ka vdekur xhaxhai. Ne jemi të egër që imagjinojmë se kemi të drejtë për gjithçka, por nuk kemi asnjë detyrim.

Imponimi, vendosja e ligjeve dhe vendimeve sipas vullnetit dhe diktaturës së një individi (Edvin Kristaq Rama apo kujtdo tjetër) pa pëlqimin dhe vullnetin e popullit është një shkelje flagrante e Kushtetutës dhe një shkelje e rëndë e të drejtave demokratike dhe të garantuara të qytetarëve që nuk mund dhe nuk duhet të tolerohen më në asnjë rrethanë.

Shqiptarët në atdhe dhe në diasporë, nuk duhet të lejojnë më askënd të kërcënojë drejtpërdrejt Kushtetutën, të drejtat e garantuara të popullit dhe sigurinë e tij në mënyrë kaq të vrazhdë, përmes arbitraritetit dhe arrogancës së këtyre hajdutëve (kriminelëve, të cilët çdo shtet ligjor do t`i dënonte me minimum burgim të përjetshëm), të gjitha për hir të sigurisë së tyre personale dhe interesave personale, pronës dhe parave të vjedhura.

Intelektualëve dhe të gjithë gazetarëve (të atyre 5-6 mediave të pavarura e profesionale) e atdhetarëve të vërtetë (që mjerisht i kemi pakicë absolute), që jetojnë në trojet tona të stërlashta u them:
Sa më shumë trazira të ketë në Kosovë, «Maqedoni» (në trojet tjera nën pushtim) dhe shtetin amë Shqipëri, aq më e rëndësishme është që ju të krijoni parashikueshmëri atje në shtëpi.

Ne duhet të jemi shumë të shqetësuar. Dhe ajo që shohim në Shqipëri (dhe jo vetëm) është në fakt mjaft e rrezikshme. Është një polarizim vlerash që çon në polarizim total të fakteve. Të dy palët, të dy anët, nuk lidhen më me të njëjtin realitet. Dhe pastaj prishet e gjithë biseda “demokratike”. Në mënyrë që ne të mund të flasim me njëri-tjetrin, duhet, në një farë kuptimi, të flasim për të njëjtën gjë. Ne duhet të merremi me të njëjtin realitet. Dhe kur referenca e përbashkët zhduket, baza e vërtetë për një bisedë kuptimplote gjithashtu zhduket.

Kur do të marrë fund kjo çmenduri?

O Zoti im. Më ka mërzitur i gjithë sistemi partiak ku lejohen të shpërthejnë bandat kriminale të ligjshme në realitet. Bandat e reja shfaqen ndërsa të vjetrat përpiqen të çimentojnë fuqinë e tyre.

Një tufë kurvash të lodhura e të papjekura.

A nuk e kuptojnë njerëzit se ky homo sapiens i droguar, përveç lakuriqësisë nuk ka një fije të vetme morali dhe demokratike në trupin e tij? Kur njerëzit janë joserioz, “politikanët” mund të luajnë pa u ndëshkuar për gënjeshtra apo mashtrime, atëherë do të kemi të tillë kudo! Të gjithë po debatojnë. Askush nuk e sheh këtë?
12.03.2025

Mendimi ndryshe

është forma më e lartë e patriotizmit.
Tomas Xhefferson (Thomas Jefferson – 1743-1826)

Servilizmi, si një dukuri e zakonshme në marrëdhëniet ndërnjerëzore, bëhet i rrezikshëm kur demonstrohet me një zell të tepruar ndaj atij që është në krye të vendit, të cilin e ka tradhtuar. Por ai bëhet edhe më i rrezikshëm atëherë kur manifestohet ndaj të huajve. Në rastin e fundit, servilizmi fyen rëndë dhe ul deri në nivele të shëmtuara dinjitetin kombëtar.

Perëndimi evropian e ka ditur me kohë se cila është psikologjia e disa politikanëve shqiptarë, e ka njohur mirë natyrën e tyre servile dhe mercenare, për shkak të së cilës këta nuk ushqejnë kurrfarë respekti për popullin e vet, por ama janë gati orë e çast që të shndërrohen në rrogozë shembullorë dhe në lepitka të zellshme të të huajve. Populli shqiptar, po ashtu, i njeh mirë politikanët e vet se nga gjiri i tij kanë dalë. Por e keqja është se vetë populli shqiptar, tradicionalisht, të huajin e ka pasë respektuar dhe vazhdon ta respektojë më shumë se vetveten. Prandaj, gjatë shekujve, jo më kot, është krijuar në gjuhën shqipe ajo e famshmja fjalë e urtë paradoksale:
“Shtëpia e shqiptarit është e mikut dhe e shtegtarit”.

Pra, shqiptari mikun, të huajin e ka pasë bërë zot shtëpie për shkak të mikpritjes së tij jashtë normave të etikës së komunikimit me të. Një qytetar i nderuar dardan, me banim në Zvicër, shkruan:
“… a na solli neve ndonjë të mirë bujaria dhe zemërgjerësia me të huajt? Asnjëherë, kurrë!” (Citohet sipas: Sokol Braha. “Vjen i kodrës, nxjerr të votrës”. Shtypshkronja “Grafobeni”. Prishtinë, 2011, f. 56).

Bujaria dhe zemërgjerësia paradoksale e shqiptarit me të huajt del në pah edhe në informacionin në vijim, të cilin e hasëm fare rastësisht në një faqe interneti:
“Donika Kastrioti, e para Zonjë e Parë e Arbërisë…
Kjo rrugë është mbas Selisë së Kuvendit, paralel me Bulevardin “Dëshmorët e Kombit”. Mbante emrin emblematik “Donika Kastrioti-Arianiti”. E, pra, tashmë ajo rrugë ka emërtimin “Ukraina e Lirë”. A s’ju kujton ky veprim parullat “Vietnami do fitojë”? O të marrë, o kozmopolitë, nuk mund të tejkalohet respekti ndaj emrave të shquar të historisë kombëtare me solidaritetin ndaj të tjerëve. Në emërtesat e rrugëve të Tiranës ka emra vrasësish dhe antetatorësh dhe ju hiqni emrin e së parës Zonjë të Parë të Arbërisë” (Citohet sipas: “Tiranë – Hiqet emri i rrugës së Donika Kastriotit dhe vihet Ukraina e Lirë.”. Faqja e internetit “Natyrale”. 19 maj 2022).

Pas ardhjes në pushtet të Lëvizjes Vetëvendosja më 14 shkurt 2021, Rama i Tiranës u rreshtua tërësisht në krah të Serbisë fashiste, duke flirtuar me kryekriminelin Vuçiç. Pra, i braktisi marrëdhëniet me Republikën e Dardanisë, duke ndjekur gjurmët e kryetradhtarit Enver Hoxha, i cili, në vitin 1946, ka pasë deklaruar:
“A është në interesin tonë të kërkojmë Kosovën? Kjo nuk është progresive. Pra, në këtë situatë, përkundrazi, duhet të bëjmë ç’është e munduar që kosovarët të vëllazërohen në Jugosllavi” (Citohet sipas: “Enver Hoxha më 1946: Kosova nën Serbi është mirë, ka liri, ka shkolla”. Faqja e internetit “kultplus”. 28 dhjetor 2020).

Mënyra se si u soll Rama ndaj Kryeministrit Albin Kurti në Samitin e Kotorrit, të zhvilluar më 16 maj 2024, ishte një njollë turpi në vetë ballin e tij. Ajo skenë, e transmetuar në mjetet e informimit masiv, kur Rama, si një njeri pa kurrfarë edukate, i zhveshur kokë e këmbë nga çdolloj kodi moral, pa e lëvizur absolutisht prapanicën nga vendi, për t’u çuar më këmbë, në shenjë respekti, për të përshëndetur Kryeministrin Albin Kurti kur hyri në atë mjedis në Kotorr, dëshmon pa mëdyshjen më të vogël se vendi ynë ka në krye një bërllok të mjedisit mbarëkombëtar, një surrogato, siç e etiketoi me shumë të drejtë intelektuali i shquar, Prof.dr. Enver Bytyçi, në mitingun e demokratëve të datës 23 maj 2024 pranë pallatit, ku banon udhëheqësi i opozitës, Prof.dr. Sali Berisha.

Sapo erdhi në pushtet në vitin 2013, Rama bëri ç’është e mundur që mjetet e informimit masiv të viheshin në shërbim të tij. Kjo solli si pasojë që, nëpër studio televizive, të dilnin në skenë servilë të gjithëllojshëm, pikërisht si në studion e Televizionit shtetëror putinist “Rusia 1”, në të cilin, natë e ditë, leh një lukuni e tërë pakurrizorësh në përkrahje të Putinit dhe të agresionit fashist kundër Ukrainës.

Servilizmi i moderatorëve dhe i analistëve në përkrahje të Ramës nëpër studiot televizive, erdhi e u bë edhe më i ndezur pas fjalëve të sorosistit Blinken, i cili, gjatë vizitës fluturake në Tiranë, duke iu drejtuar publikut, për Ramën deklaroi; “…është jo vetëm udhëheqës i shkëlqyer, por edhe kryeministër i mirë”. Pra, Blinkeni e fyente publikisht popullin opozitar shqiptar, i cili, më mirë se kushdo tjetër, e di vetë se sa “udhëheqës i shkëlqyer është” Rama, gjykuar nga bëmat e tij kriminale për shpopullimin tragjik të vendit.

Lukunia mediatike e servilëve të Ramës erdhi e i përqendroi sulmet në dy drejtime: kundër Profesor Sali Berishës, sidomos pas shpalljes së tij i padëshirueshëm nga ana e sorosistit Blinken, dhe kundër Kryeministrit Albin Kurti.

Për të qenë objektiv dhe në respekt të së vërtetës, duhet theksuar se Profesor Sali Berisha, si atëherë kur ka qenë në pushtet, edhe gjatë këtyre dymbëdhjetë vjetëve në opozitë, ka pasë manifestuar dhe vazhdon të manifestojë një qëndrim tejet dinjitoz ndaj të huajve dhe, konkretisht, ndaj ambasadorëve. Ai është personalitet me integritet të lartë moral, sepse në marrëdhëniet me diplomatët e huaj është karakterizuar nga korrektësia shembullore. Çuditërisht, disa ambasadorë amerikanë, gjatë mandatit të tyre në Tiranë, kanë pasë rënë “në dashuri” me Ramën. Le të kujtojmë për një çast ambasadorin Withers, i cili pati kryer funksionin e vet diplomatik në Tiranë prej 25 korrikut të vitit 2007 deri më 13 gusht 2010, pra, gjatë kohës kur Kryeministër ishte Profesor Sali Berisha.

Pas zgjedhjeve të 23 qershorit 2013, Withersi, që nga Amerika, u qe drejtuar shqiptarëve me një letër të posaçme, prej së cilës kemi shkëputur fragmentin në vijim:
“Të dashur miq!
Prej më shumë se një viti, unë kam folur dhe shkruar disa herë dhe për disa raste. Asnjëra nuk ka qenë kaq e mrekullueshme sa sot. Pas disa vitesh tranzicioni, ju, populli i Shqipërisë, folët. Të dielën, më 23 qershor, në një akt të përbashkët kurajoje dhe mençurie, ju u deklaruat në mënyrë të jashtëzakonshme pro lirisë… Një njeri i madh dikur ka thënë:
“Historia ofron momente të rralla kur njerëzit kapërcejnë të vjetrën për të përqafuar të renë, kur një epokë përfundon dhe kur shpirti i një kombi të shtypur gjatë, çlirohet”.
I tillë ishte rasti i 23 qershorit në Shqipëri. Zgjedhjet e përgjithshme të 23 qershorit rigraduan busullën e historisë suaj kombëtare. Mbetjet e së shkuarës komuniste u larguan dhe demokracia u rivendos. Tani e tutje, nuk duhet të ketë më kthim pas” (Citohet sipas: “Withers, letër shqiptarëve: Vota e 23 qershorit, akt historik”. Faqja e internetit “Lajme.gen.al”. 30 qershor 2013).
Pra, sipas Withersit, për të cilin nuk dihet se ku i ka humbur vula këtej nga Amerika, para 23 qershorit 2013, shqiptarët paskan qenë “të shtypur” dhe pas kësaj date “paskan fituar lirinë”, pas kësaj date “u rivendos demokracia”.

Këto deklarata absurde e bëjnë lexuesin të bjerë në përsiatje dhe të hamendësojë:

Së pari, ka mundësi që Withersit i kishin luajtur vidat e trurit dhe i thoshte këmbës dorë, duke hedhur në qarkullim mufka të tilla.

Së dyti, Profesor Sali Berisha, si Kryeministër dinjitoz, nuk ia ka ngrohur xhepin Withersit absolutisht, sepse marrëdhëniet e tij me diplomatët e huaj kanë ndjekur vazhdimisht trajektoren e autoritetit të Republikës së Shqipërisë. Por, sipas të gjitha gjasave, është Rama ai, i cili, megjithëse në opozitë, duhet t’ia ketë ngrohur mirë xhepin Withersit, prandaj edhe ky e vlerëson fitoren e socialistëve të vitit 2013 si “shpëtimtare” për Shqipërinë, duke deklaruar:
“Unë dua t’i përçoj urimet e mia të sinqerta kryeministrit të ardhshëm Rama. Ai është një njeri me një inteligjencë unike, perspektivë dhe vizion, i palodhur në devotshmërinë për Shqipërinë” (po aty).

Simpatinë për Ramën vazhdoi ta manifestonte me zell të madh ambasadorja Yuri Kim. Në marrëdhëniet me Ramën, ajo madje zbriti deri në nivele të tilla, saqë sillej sikur të ishte anëtare e asamblesë së partisë socialiste. Qëndrimi i saj ndaj opozitës ishte me të vëtetë i turpshëm. Prandaj, gjatë mandatit të saj në Tiranë, në internet pati edhe një informacion të tillë:
“Ambasadorja amerikane në Tiranë kërkon përjashtimin nga grupi parlamentar i PD-së të ish-Kryeministrit Sali Berisha” (Citohet sipas: “Yuri Kim Bashës: Shkëputuni nga Berisha, ndryshe “do hani bar””. Faqja e internetit “Bold News”. 30 korrik 2021).

Ja se si është shprehur Profesor Sali Berisha për ambasadoren Yuri Kim:
“Ajo sinkronizoi me Edi Ramën dhe qeverinë e tij sulmet e panumërta ndaj opozitës, përpjekjet antidemokratike të tij për kontrollin e opozitës për të mbështetur pushtetin e tij monist. Ajo ndërhyri në mënyrë antikushtetuese dhe antiligjore në vendime të gjykatave kundër opozitës së vërtetë, bëri presion të vazhdueshëm për hapje të proceseve gjyqësore ndaj opozitës. Ajo është ambasadorja që me qëndrimet e saj si guvernatore dhe antiopozitare, dëmtoi më shumë se kushdo tjetër reputacionin e vendit të madh të lirisë në Shqipëri dhe u sulmua me dhjetëra herë nga personalitete, media e politikanë të të gjithë spektrit politik opozitar dhe të pavarur…” (Citohet sipas: Ani Bame. “Berisha për Yuri Kim: U soll si sekretare e Partisë Socialiste”. Faqja e internetit “Top Radio”. 28 qershor 2023).

Për qëndrimet skandaloze të ambasadores Yuri Kim në Tiranë, e cila herë mbështetej në gjoksin e Ramës, herë në supin e Erion Veliajt, është tepër domethënës reagimi në vijim në shtypin amerikan të kohëve të fundit:
“Një ndër mediat analitike më prestigjioze në Shtetet e Bashkuara, ka publikuar një artikull, i cili ekspozon korrupsionin diplomatik të ish-ambasadores amerikane në Tiranë Yuri Kim. Autori i shkrimit, Majkell Rubin, ndalet te aktiviteti i Yuri Kim, si ambasadore në Tiranë, dhe raporti i saj personal me Edi Ramën, i cili përshkruhet si lider autokrat dhe i korruptuar” (Citohet sipas: “Media në SHBA: Yuri Kim e korruptuar dhe bashkëpunëtore e Edi Ramës”. Faqja e internetit “Balkans News”. 22 janar 2025).

Pra, Yuri Kim, si pjellë e sorosizmit dhe në bashkëpunim të ngushtë me Ramën, qe rreshtuar kundër Profesor Sali Berishës. Kjo është edhe njëra nga arsyet e vërteta që ai u shpall i padëshirueshëm nga sorosisti Blinken në Departamentin e Shtetit. Përveç kësaj, një tjetër arsye ka qenë edhe qëndrimi burrëror që Profesor Berisha ka mbajtur në mbojtje të vendosur të Republikës së Dardanisë, sepse, pas 12 qershorit të vitit 1999, ajo u braktis nga ndërkombëtarët, të cilët dolën në përkrahje të Serbisë fashiste. Ish-Shefi i UNMIK-ut, Lamberto Zanieri, ka pasë deklaruar:
“Pas ndërhyrjes ushtarake një pjesë e bashkësisë ndërkombëtare mori anën e Serbisë“ (Faqja e internetit “Voal”. 16 prill 2011).

Deklarata e Lamberto Zanierit u vërtetua me fakte konkrete, kur Brukseli dhe Vashingtoni, në vend që të kërkonin që Serbia fashiste të paditej në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë dhe të ndëshkohej, duke e detyruar të dëmshpërblente Dardaninë për të gjitha masakrat dhe shkatërrimet e kryera atje, përkundrazi, vepruan ndryshe: i hodhën pas krahëve të gjitha krimet e përbindshme të Serbisë fashiste në Dardani dhe kësaj të fundit filluan t’i shtronin kërkesa paradoksale për t‘i bërë lëshime territoriale dhe politike Serbisë për krijimin e një mikroshteti serb, përmes të ashtquajturës bashkësi të komunave serbe.

Lukunia e servilëve të Ramës, si argat i Serbisë fashiste dhe armik i Dardanisë heroike, është fort e larmishme, por këtu do të ndalemi te disa prej tyre.
Diplomati i karrierës, Fatos Tarifa, ka deklaruar
“… është një papërgjegjësi e madhe t’u bësh karshillëk Uashingtonit dhe Brukselit…” (Citohet sipas: Fatos Tarifa. “Rreziku që vjen nga Albin Kurti”. Faqja e internetit “Demokracia”. 09 qershor 2023).

Në artikullin “demaskues” kundër Albin Kurtit, ai shkruan:
“Kryeministri Rama ka të drejtë kur thotë se ndërkombëtarët janë të zotët e shtëpisë në Kosovë dhe s’mund t’u dalësh kundër”.

Frrok Çupi, si një servil i regjur i Ramës deri në pështirosje, duke u rreshtuar në krah të Grenellit, armikut të Republikës së Dardanisë, mercenarit të Serbisë, deklaron:
“Kosova i bën këto zgjedhje në kushtet e gjysmizolimit nga bota perëndimore. Qeveria Kurti e ka sfilitur dhe e ka shtënë vendin në një shteg të ngushtë pa dalje, pa aleatët perëndimorë, në një lak ekonomie, në një botë iluzioni e mashtrimi, në sanksione dhe neveri nga vetë fuqitë që i dhanë frymë dhe fuqi Kosovës që të bëhej shtet” (Citohet sipas: “Në Kosovë, i njëjti Grenell, por Tramp tjetër”. Faqja e internetit “abcnews”. 05 shkurt 2025).

Kreshnik Spahiu, politikani i dështuar i ish-Aleancës ”Kuq e Zi”, në atikullin me titull “Kreshnik Spahiu: Pse heshtin Trampistët e Shqipërisë, sot që SHBA kërkoi largimin e Albin Kurtit?”, të botuar në faqen e internetit të gazetës “Shqiptarja.com” të datës 03 shkurt 2025, e sulmon kryeministrin Albin Kurti po me të njëjtën urrejtje, si edhe mercenari i Serbisë Riçard Grenell. Në atë artikull, juristi me paha të madhe Kreshnik Spahiu s’e përmban dot mllefin kundër Kryeministrit Albin Kurti dhe shpërthen kundër tij:
“Sot Shtetet e Bashkuara të Amerikës kanë bërë thirrje që populli i Kosovës mos të votojë Albin Kurtin. Madje thirrja e SHBA ka shkuar më tej, duke e akuzuar si mashtrues dhe njeri të pabesueshëm për BE, NATO dhe SHBA”.

Duke iu drejtuar trampistëve të Tiranës, Kreshnik Spahiu nxjerr nga pena një xhevahir të vërtetë:
“Ata e dinë që nuk është e largët dita kur Trampi të bëjë thirrje se kush duhet të votohet në Shqipëri”.

Të mos e dijë vallë juristi Kreshnik Spahiu, që Trampit po i digjet mjekra në Shtëpinë e Batdhë pas atij qëndrimi të turpshëm që mbajti, bashkë me zëvendësin e vet, krekacorin Vence, ndaj Presidentit ukrainas Vladimir Zelenski? Pas atij qëndrimi të përmasave skandaloze, kundër Trampit, në mbështetje të Ukrainës. në Shtetet e Bashkuara të Amerikës shpërthyen protesta të fuqishme. Ato protesta të bëjnë të shtrohet pyetja nëse Trampi do të arrijë ta përfundojë dot mandatin e dytë ose jo, kurse juristi Kreshnik Spahiu, paradoksalisht, menduaka se Trampi na qenka i shqetësuar se për kë duhet të votojnë në Shqipëri!!!

Në mjetet e informimit masiv pati reagime të forta, si në vijim:
“Në Amerikë fillojnë të flasin se Trampi, në të vërtetë, është një “marionetë” e Putinit… Sa më shumë Amerika e kritikon Ukrainën, aq më shumë brenda Amerikës thuhet se Trampa po bën lojën e Putinit” (Citohet sipas: Gjergj Bovt. “Trampi marionetë e Putinit?”. Faqja e internetit “Bloknot”. 27 shkurt 2025).

Veterani i ushtrisë amerikane, gjenerali Paul Van Riper (1938), qëndrimin e Trampit në Zyrën Ovale e quajti “të padenjë dhe tradhtar, duke theksuar se veprime të tilla minojnë besimin ndaj udhëheqjes amerikane dhe dëmtojnë marrëdhëniet ndërkombëtare. Kjo ishte e turpshme, me mungesë respekti, e rrezikshme, e keqe jo vetëm për Ukrainën, por edhe për sigurinë kombëtare të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Kjo tingëlloi jo sipas mënyrës amerikane, kjo tingëlloi tradhti. Unë nuk pata vënë re kurrë një reagim të tillë nga ana e veteranëve me pikëpamje nga më të ndryshmet gjatë disa orëve të fundit, Kjo është një pamje neveritëse dhe demoralizuese… Ky ishte një dështim i plotë i udhëheqjes amerikane. Dhe, çka është më e rëndësishme, e bën Amerikën më pak të sigurt. Aleatët tanë po na përkrahin më pak. Në botë janë shtuar njerëzit që na urrejnë. Amerika, në këndvështrimin tim, nuk ka pasë qenë kurrë kaq e izoluar… Shumë analistë theksojnë se këto protesta pasqyrojnë një përçarje të madhe në shoqërinë amerikane. (Citohet sipas: “Mjaft! Trampin janë gati të mos e falin. Amerikanëve u është sosur durimi. Revoltat është e pamundur të ndalen”. Youtube 24 kanal. 08 mars 2025).
[Ёshtë për të ardhur keq që, dy krahët e politikës amerikane – demokratët dhe republikanët – janë kaq të përçarë, në dy kampe kundërshtare – në sorosistë dhe në putinistë. Në historinë e Shteteve të Bashkuara, si kryekështjella e demokracisë botërore, për herë të parë po vihet re një dukuri e tillë, sa flagrante, aq edhe e shëmtuar. Megjithatë, le të shpresojmë se, me kalimin e kohës, mbarë opinioni i shëndoshë publik amerikan, do t’i korrigjojë antenat me drejtim të gabuar të të dy krahëve të politikës].

Pra, sipas juristit Kreshnik Spahiu, Trampit i digjet barku kaq shumë për Shqipërinë, saqë dashka t’i dejtohet popullit shqiptar se për kë duhet të votojë!!! Vajmedet, o jurist! Kjo është e çuditshme, sepse e detyron lexuesin të shtrojë pyetjen: Kreshnik Spahiu vuan nga mungesa e informacionit për figurën e Trampit në raport me shqiptarët, apo informacionin e ka, por, për shkak të servilizmit që ushqen ndaj tij dhe ndaj Grenellit, nuk i intereson ta citojë? Sepse dihet që Trampi, më shumë se nëntë vjet më parë, ka pasë deklaruar:
“… Për mua personalisht, bombardimi i serbëve është një turp i vërtetë. Ndërkohë, Klintonët këtë e vlerësojnë si një sukses të paparë. Kërkoj ndjesë para popullit serb për të gjitha gabimet e politikës amerikane. Në qoftë se unë do të vij në krye të Amerikës, atëherë ka për të ndryshuar kursi i politikës së jashme, i cili deri tani shpeshherë ka qenë i gabuar” (Citohet sipas“Trampi i kërkoi falje Serbisë… për Klintonët”. Faqja e internetit “stihiya.org”. 25 dhjetor 2015).

Këtë informacion e ka pasë transmetuar edhe Radiostacioni “Zëri i Amerikës”, në datën 13 tetor 2016.

Çdolloj cinizmi e ka një cak, por cinizmi i Trampit në raport me popullin dardan nuk njeh kurrfarë caku, përderisa atij nuk i kanë pasë bërë përshtypje absolutisht krimet dhe shkatërrimet e Serbisë fashiste në Dardani. Dashuria e tij për Serbinë dhe Rusinë i paska rrënjët shumë të thella.

Kreshnik Spahiu vallë të mos e ketë informacionin për Trampin, i cili, në qëndrimin ndaj Republikës së Dardanisë, për të kënaqur plotësisht interesat shoviniste të Moskës së Putinit dhe të Beogradit të Vuçiçit, fillimisht, si të dërguar special për Dardaninë, pati emëruar këshilltarin e vet Xhon Bolton (John Bolton), armikun e pavarësisë së Dardanisë?

David L. Filips (Phillips), Drejtor i Programit për Ndërtimin e Paqes dhe të Drejtat e Njeriut në Institutin për Studimin e të Drejtave të Njeriut në Universitetin Kolumbia në Nju York, njëherësh njohës i mirë i rrethanave politike në rajonin e Ballkanit Perëndimor, ka botuar sa e sa materiale në mbrojtje të shtetit të Dardanisë dhe përgjithësisht të shqiptarëve. Në njërën prej analizave të veta, ai ka deklaruar:
“Presidenti Donald J. Tramp ka tradhtuar besimin e Kosovës në SHBA, duke mos mbështetur progresin e arritur përgjatë dekadave… Unë nuk mund të flas për të, por mund ta imagjinoj tmerrin për paragjykimet antishqiptare të Trampit… Trampi e ka tradhtuar Kosovën… (Citohet sipas: David L. Phillips. “Trampi e tradhëtoi Kosovën”. Faqja e internetit “Front Online”.04 maj 2020).
Ja çfarë ka shkruar David L. Filips (Phillips) për Boltonin:
“Gjatë dhjetëvjeçarëve, Boltoni ka qenë i papërmbajtur në simpatinë e vet parësore ndaj Serbisë. Ai është në përkrahje të planit të tanishëm të Beogradit për ndarjen e Kosovës, në këmbim të normalizimit të marrëdhënieve Kosovë-Serbi” (Citohet sipas: David L. Phillips. “Bolton’s Bias Against Kosovo” (Paragjykimet e Boltonit kundër Kosovës). Gazeta “Dielli”. 18 shkurt 2019).
Pas Boltonit, Trampi emëroi Metju Palmerin (Matthew Palmer), dhëndrin e Serbisë, i cili pati deklaruar se kur të dilte në pension, do të zhvendosej me banim në Serbi.
Më në fund, emëroi Grenellin, njeriun edhe më armiqësor ndaj Republikës së Dardanisë.

Harron juristi Kreshnik Spahiu që Trampi nuk është Amerika, se Trampi çfarë thotë sot, nuk thotë nesër: në fillim deklaroi se do ta përfundojë luftën në Ukrainë dhe në Gaza brenda 24 orëve, pastaj e ktheu pllakën – do ta përfundojë brenda njëqind ditëve, por e ktheu pllakën përsëri – do ta përfundojë brenda gjashtë muajve. Në një takim me gazetarët në Florida, Trampi e quajti Zelenskin diktator (Citohet sipas faqes së internetit “Radio Svoboda”. 19 shkurt 2025).

Pas kësaj deklarate, vijuan një sërë reagimesh të stuhishme në radhët e politikanëve perëndimorë. Po mjaftohemi me reagimin e kreut të partisë liberale norvegjeze Guri Melbi, i cili tha:
“Kjo është e rrezikshme dhe mashtrim i hapur nga ana e Presidentit Tramp. Është e trishtueshme ta pranosh që, në anën e përtejme të Atlantikut, nuk kanë mbetur më vlera të përbashkëta. Tani po bëhet e qartë që Trampi dëshiron që të fitojë Putini” (Citohet sipas: “Trampi e quajti Zelenskin “diktator””. Faqja e internetit “Tch.Politika”. 19 shkurt 2025).

Por nëntë ditë më vonë, në konferencën e shtypit me Kryeministrin britanik Kirom Starmer në Shtëpinë e Bardhë, pyetjes së një gazetari nëse ai vazhdon ta quajë diktator Presidentin e Ukrainës, Trampi dha përgjigjen në vijim:
“Vallë unë e paskam thënë një gjë të tillë? Nuk mund ta besoj që e paskam quajtur Zelenskin diktator” (Citohet sipas faqes së internetit “EaDaily”. 28 shkurt 2025).

Keneth Adelman (1946), diplomat amerikan, analist politik, ish-ambasador në Organizatën e Kombeve të Bashkuara, ka pasë qenë drejtor për kontrollin e armatimeve gjatë Presidencës së Reganit, të cilin e pati shoqëruar gjatë tre takimeve me Mihail Gorbaçovin. Para disa ditësh ai pati deklaruar:
“Ndiej neveri nga gjërat që po ndodhin tani. Administrata e Trampit nuk ka kurrfarë repekti për 80 vitet e bashkëpunimit transatlantik dhe për sovranitetin e Ukrainës. Tani ne ndodhemi në një situatë krejtësisht të kundërt, sepse Ronald Regani pati thënë: “Shëmbeni këtë mur (ka qenë fjala për Murin e Berlinit – E.Y.), zoti Gorbaçov”, kurse Trampi thotë: “Bëni si t’ju teket, zoti Putin”. Regani besonte se duhen përkrahur miqtë dhe duhet t’u kundërvihemi armiqve. Por administrata e Trampit vepron ndryshe – ngrihet kundër miqve dhe mbështet armiqtë”. Citohet sipas: “Republikanët e kohës së Reganit janë të tmerruar, për arsye se Trampi po e orienton ndryshe politikën me Rusinë”. Faqja e internetit “censoru.net”. 20 shkurt 2025).

Shkrimtari amerikan, Glenn Donovan (1962), shkruan për Putinin:
“Mua nuk më pati shkuar kurrë ndër mend që Shtetet e Bashkuara të Amerikës do t’i nënshtrohen vetëkënaqësisë së pamoralshme të një batakçiu të KGB-së, i cili çdo ditë na fyen dhe na provokon dhe qeveris popullin rus. Ky batakçi, që ka një pushtet total, drejton një popullsi analfabete, raciste, inatçore dhe antiliberale” (Citohet sipas: Glenn Donovan. “Unë e urrej popullin rus, për arsye se ai e ka braktisur lirinë”. Faqja e internetit “Newsland”. 04 janar 2013).

Harron juristi Spahiu që politika e jashtme amerikane, tradicionalisht, ka pasur si gur themeli të drejtën e popujve për vetëvendosje. Më shumë se 100 vjet më parë, dhe pikërisht më 08 janar 1918, në fjalimin që pati mbajtur në Kongres, Presidenti Uilson (1856-1924) pati përcaktuar katërmbëdhjetë pikat e strukturimit të ri të botës pas përfundimit të luftës. Në ato pika, në thelb, qe formuluar parimi i së drejtës së kombeve për vetëvendosje.

Prandaj Trampi dhe pjella e tij e shëmtuar Grenelli, bashkë me trampistët dhe grenellistët, duhet t’i thërrasin mendjes një herë e mirë dhe të mos lëshojnë në qarkullim tullumbace politike përmes thirrjeve paradoksale në adresë të popujve të ndryshëm se kë duhet të zgjedhin në krye të vendit. Ajo e drejtë është hyjnore dhe u takon vetëm popujve, në përputhje me trashëgiminë politike amerikane të Xhorxh Vashingtonit (1732-1799) dhe të Tomas Xheffersonit (1743-1826).

Tre servilët e cituar më lart janë në një gjatësi vale me armikun e Republikës së Dardanisë, Riçard Grenellin, një njeri i pamoralshëm deri në neveri, i cili ka paturpësinë të deklarojë:
“Qeveria Kurti nuk ishte e besueshme as gjatë mandatit të parë të Trampit, as gjatë mandatit të Baidenit. Si republikanët, ashtu edhe demokratët, e kanë kritikuar vazhdimisht Kurtin për ndërmarrjen e veprimeve të njëanshme që destabilizojnë rajonin. Po ashtu edhe BE-ja dhe NATO-ja. Bashkësia ndërkombëtare është e bashkuar kundër Kurtit” (Citohet sipas: “Grenell sulmon ashpër Albin Kurtin: Qeveria e tij nuk është e besueshme për SHBA! Ndërkombëtarët të bashkuar kundër tij!”. Faqja e internetit“Radio Evropa e Lirë”. 03 shkurt 2025).

Po kush është homoseksuali Grenell, ky njeri i pamoralshëm në diplomacinë amerikane?

Veterani i gazetës Reuters Irwin Arieff, i cili ka mbuluar OKB-në për 20 vjet, në vitin 2012, ka thënë për Huffington Post se Grenell është “zyrtari më i pandershëm dhe mashtrues, me të cilin kam punuar” (Citohet sipas: Bronwyn Jones. “Kush është Richard Grenell?”. Faqja e intenetit “Kosovo 2.0”. 21 shtator 2020).

Ish-diplomati amerikan, Xheims Perdju (James W. Pardew), njohës i mirë i Ballkanit, në një analizë të botuar gati pesë vjet më parë, ka shkruar:
“Ambasadorja amerikane në OKB, Suzan Rajs (Susan Rice), e ka quajtur Grenellin “të paaftë dhe mashtrues” dhe “një nga njerëzit më të këqij, më të pandershëm që kam hasur ndonjëherë…”. Pse po mban Grenelli një qëndrim proserb në bisedime? Pse SHBA-të po destabilizojnë një vend proamerikan në një kohë kaq të ndjeshme? Diçka mban erë këtu. Si një luftëtar entuziast, i dhënë pas Trampit, Grenelli mund të jetë thjesht duke u përpjekur me gjithë forcat për të kënaqur shefin e vet. Por dyshoj se këtu bëhet fjalë për diçka më shqetësuese, veçanërisht pas dyshimeve të thella që më mbeten për marrëdhënien mes Trampit dhe Vladimir Putinit…” (Citohet sipas: James W. Pardew. “Washingtoni ngatërrohet në Ballkan ndërkohë që flakët e COVID-19 gllabërojnë botën”. Uebfaqja amerikane e lajmeve “The Hill”. 04 maj 2020).

Kryetari i Forumit për Marrëdhënie Etnike, analisti politik seb, Dushan Janjiç, për mediumin malazez “Antena M”, ka deklaruar:
“Ne madje i paguajmë edhe Grenellit 100 mijë dollarë në muaj, nuk e di pse kur shefi i tij nuk është në pushtet” (Citohet sipas: Serbia e paguan 100 mijë dollarë në muaj ish-të dërguarin e SHBA-së për dialogun Kosovë-Serbi, Richard Grenell. Faqja e internetit “The Struga Post”. 04 shkurt 2025).

Sipas Fatos Tarifës, Frrok Çupit dhe Kreshnik Spahiut, tre servilëve të zellshëm të Ramës dhe të Grenellit, Kryeministri Albin Kurti, për të qenë i pranueshëm nga ndërkombëtarët, u dashka që t’i bëjë lëshime Serbisë fashiste, për të krijuar një shtet serb brenda Republikës së Dardanisë. Pra, për t’u bërë qejfin ndërkombëtarëve, të cilët, me në krye Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe në bashkëpunim të ngushtë me ushtrinë e popullit dardan, dhanë një kontribut të madh për çlirimin e Dardanisë nga zgjedha serbe, Kryeministri Albin Kuirti u dashka që interesat e vendit t’i nxjerrë në bregun e pazarit të Serbisë fashiste. Por në zgjedhjet e 09 shkurtit, shumica e votuesve dardanë ua dha përgjigjen servilëve të mësipërm dhe ndërkombëtarëve, të rreshtuar në krah të Beogradit, duke i lënë me gisht në gojë.

Këta servilë të pështirë të Ramës, le të mundohen të zhvishen sadopak nga psikologjia e tyre prej zvarranikësh dhe të dëgjojnë se çfarë thotë një zonjë e nderuar me vetëdije të lartë kombëtare:
“Ne nuk e kemi luksin të drejtohemi nga njerëz të korruptuar, të cilët bëjnë larot e kancelarive të huaja vetëm e vetëm që të vazhdojnë të na qeverisin, ndërkohë që na kanë shitur dinjitetin” (Citohet sipas: Meri Lika. “Edi Rama, për mua, është e shkuara”. Faqja e internetit “Dosja”. 05 shkurt 2025).

Përballë servilëve të monstrave Rama dhe Grenell, disa intelektualë të nderuar kanë mbajtur dhe vazhdojnë të mbajnë një qëndrim burrëror në mbrojtje të interesave të Republikës së Dardanisë.

Intelektuali i njohur, Shpendi Topallaj, ja si ka reaguar kundër Grenellit:
“… Ai, pa pikën e gajles gjen një moment delikat, siç janë zgjedhjet e reja dhe u kujton votuesve se marrëdhëniet me SHBA, qeveria aktuale i ka ulur në nivel të paparë dhe rreshton emrat e nja katër presidentëve të fundit që Albini nuk ua paska dëgjuar porositë. Pastaj, duke theksuar se Aleksandar Vuçiçin e ka mik, dhe duke shpërfillur fjalën e urtë se “Miku i armikut tim është armiku im”, brutalisht ndërhyn në punët e brendshme të një vendi sovran, duke u thënë votuesve se ata duhet të mos e votojnë atë, pasi do të kenë pasoja. Kjo është tërësisht e habitshme dhe sepse të kujton fjalët e xhelatit kur i tha Don Karlosit: “Të vras për të mirën tënde!”. Po Albin Kurti nuk është raja i askujt dhe nuk është as pronari i dyqanit, ku tregtohen interesat e atdheut të tij” (Citohet sipas: “Shpendi Topollaj: Askush, Zoti Richard Grenell, nuk është padroni i Kosovës”. Faqja e internetit e gazetës “Telegraf”. 04 shkurt 2025).

Akademiku Prof.dr. Hakif Bajrami i ka dhënë Grenellit leksionin në vijim:
“Albin Kurti sot është “prodhim” shqiptar, mik i palëkundur i Amerikës, por që shumë është i përcaktuar që ta nxjerr Republikën e Kosovës, nga një pozicion servil, në një pozicion të sigurtë pro NATO-s, SHBA-ve dhe BE-së, mbi të gjitha, pa dilema për kufijtë sovranë të shtetit… Ju shikoni nga lartësia nga çdo pozitë që mbani! Por, po rrëfehem se pas qershorit 1999 e deri më 2025, më shumë “bomba” politike janë hudhë mbi shqiptarët e Kosovës dhe politikën që e drejtojnë, se sa NATO që ka hudhur bomba ndaj nazifashizmit serbian, nga 24 marsi e deri më 10 qershor 1999. Shumë intriga janë thurë e shthurë mbi kurrizin e këtij populli, krejt me prapavijë që të defaktorizohet lufta e UÇK-ës dhe Shpallja e Republikës së Kosovës më 17 shkurt 2008” (Citohet sipas: Akademik Prof. dr Hakif Bajrami. “Për Riçard Grenellin shqiptarët duhet të jetojnë vetëm nëse janë pro Beogradit!”. Faqja e internetit “Kosova Sot”. 05 shkurt 2025).

Prof.dr. Nijazi Halili mundohet ta gdhendë sadopak Grenellin e pamoralshëm dhe trulajthitur me vërejtjet në vijim:
“Kryeministri Kurti është produkt i dalur nga vota e popullit, ku ishte personi më i votuar në vend, prandaj të dilet në prag të zgjedhjeve, i nderuari Grenell, me deklarata të njëanshme kundër Kryeministrit Kurti, janë të papranueshme dhe imazh i keq për Republikën e Kosovës. Albin Kurti nuk ka pik prej qiellit, por është zëri i popullit, prandaj z. Grenell, me deklarata të tilla dhe tendencioze, e ka njollosur tërë popullin e Kosovës, pasi Kurti përfaqëson shtetin e Kosovës. Albin Kurti në vazhdimësi e ka mbrojtur interesin e vendit dhe raportet e tij me SHBA ishin dhe janë të shkëlqyera. As një veprim nuk e ka marrë Kryeministri Kurti pa koordinim me SHBA. Pse me një deklaratë të tillë në kohën e zgjedhjeve? Kujt i shërben kjo deklaratë në momentet më dramatike të vendit? Populli duhet lënë i lirë, të votojë pa presione politike, sepse, në të kundërtën, shkelen ligjet e demokracisë (Citohet sipas: Prof.dr Nijazi Halili. “Deklaratat e Grenellit në prag të zgjedhjeve janë të njëanshme dhe nuk prodhojnë paqe e stabilitet në vend”. Faqja e internetit “Kosova Sot”. 07 shkurt 2025).
Kaliforni, 12 mars 2025

Duhet kohë përpara se të kuptoni vërtet se një mik ka vdekur. Ju jeni duke pritur që ai person të shfaqet, por kjo nuk ndodh. Pasi një mik ka vdekur, miqtë e të ndjerit afrohen më shumë, flasin më shumë dhe kujdesen më shumë për njëri-tjetrin dhe ndihen sikur bëhen më të hapur me njëri-tjetrin.
***
Shumë njerëz mund të humbasin mundësinë për të telefonuar një mik ose për të dërguar një mesazh, dhe ju mund ta merrni telefonin ose filloni bisedën nga zakoni i vjetër, para se të mbani mend se çfarë ka ndodhur me mikun tuaj tashmë të ndjerë. Mund të duken si gjëra të parëndësishme për të tjerët, por shpesh në këto situata humbja e një shoku bëhet më e dukshme dhe njeriu bëhet i vetëdijshëm se miku nuk është më aty.

Të gjithë ne e dimë se të jesh në një miqësi me dikë është një marrëdhënie komplekse, dukurish të lidhura në mënyrë harmonike: që në radhë të parë bazohet në respekt, besim dhe tërheqje reciproke, dhe përfshin një shkallë të caktuar mbështetjeje emocionale dhe instrumentale.

Ju gjithashtu mund të përjetoni pikëllim në emër të mikut tuaj, i cili nuk do ta përjetojë kurrë këtë. Prandaj është e zakonshme që pikëllimi të ndihet më fort në ditë të veçanta, si diplomime, dasma, ditëlindje, etj., pasi dikush mund të imagjinonte se i ndjeri do të ishte pjesë e përjetimeve.

Shumë njerëz mbajnë gjithashtu një kujtim të të ndjerit, të tilla si një copë bizhuteri ose një letre ose të ngjashme. Përveç kësaj, mund të jetë mirë të përpiqeni të mbani gjallë kujtimin e mikut tuaj duke punuar për të vazhduar dëshirat dhe vlerat e mikut tuaj.

PS: Unë sot, me pikëllim përkujtoj ditëlindjen e mikut tim të ndjerë Zeqir Lushaj (lindur 8 Mars 1949, ndërroi jetë më 2021). Intelektualit dhe atdhetarit të madh, publicistit, poetit të lindur. Shqiptari i madh jetoi dhe punoi në SHBA për disa vite dhe më pas u kthye në Shqipëri.

Më poshtë po postoj letrën që kam shkruar 3 vite më parë.
***
Vdekja e një miku është si të humbasësh një pjesë të vetes
E enjte, 11.11.2021, 01:00 PM
Jam i tronditur dhe i pikëlluar nga lajmi i tmerrshëm. Ndërroi jetë miku im i madh, intelektuali dhe atdhetari Zeqir Lushaj.
Pusho në paqe, vëlla.

Shumë ngushëllime familjes. Mendimet e mia shkojnë tek të gjithë të afërmit. Ngushëllime edhe Redaksisë së Zemra Shqiptare. Nuk kam fjalë…shumë trishtim…Unë jam me gjithë zemër me ju.
Hidhërimi nuk kalon. Thjesht merr një formë tjetër. Një pikëllim është i ngjashëm me detin. Për të filluar, valët janë shumë të mprehta. Më pas vijnë fryrjet, por nuk do të ketë më pamje nga deti.
Ky është ngushëllimi im i vetëm sot. Ky pikëllim nuk ka efekt prapaveprues. Ky pikëllim sot nuk mund të fshijë ngjyrat e së djeshmes. Miqtë e mirë janë si yjet. Nuk i sheh gjithmonë, por e di që janë gjithmonë aty.
***
Gjithkush ka të drejtë për kujtime.
To:[email protected]
Mon, 9 Jun 2014 at 02:22
Për ty dhe familjen tënde, por edhe për kombin shqiptar ke bë shumë mirë që je kthyer, por shqiptaro-amerikanët me largimin tënd kanë “humbur” një njeri të madh. Mua personalisht më vjen keq pse je larguar…Ti më kupton…
Zeqir Lushaj <[email protected]>
Mon, 20 Jan 2014 at 01:03
Aurel Djali,
Te njoftoj se kete 8 Mars 2014, miku jot Zeqir Lushaj mbush plot 65 vjet….
Mon, 20 Jan 2014 at 01:34
To:[email protected]
Së pari here të uroj që të mbushësh edhe disa here nga 65 vjet, sepse në kohet e sodit është krejt normale takimi në rrugë i një numri shumë të madh të personave mbi 95 vjet. Marrë pjesë në gëzimin tënd se i kthehesh atdheut por pasi jam pak egoist, më vjen keq se lëshon Amerikën…Në një gjë jam i sigurt, në Shëngjin e Tiranë do të kesh një jetë shumë më të pasur (nga ana emocionale, sociale – ku nuk do të mungoje edhe ajo financiare); do të jesh shumë më afërt atyre me të cilët ke kaluar një pjesë të jetës, sidomos djalit (Lulzimit) dhe familjes së tij që është familja jote. Zvicra nuk është aq larg nga Shqipëria… Shëndet të pashtershëm, Aureli
Mon, 20 Jan 2014 at 01:38
Faleminderit Aurel djali.
Je nje mik shumë i mirë.
Z. L.
***
Ne që vajtojmë vdekjen tënde
Nga jeta në vdekje
Rruga ishte aq e shkurtër
Ne nuk mund ta kuptojmë
Që ti ke udhëtuar larg.
Me durim ke vuajtur,
Tani pusho në paqe.
Se ti ke ikur,
Ne kuptojmë,
Por në zemrat tona
Nuk të harrojmë.
https://www.zemrashqiptare.net/news/31927/zeqir-lushaj-interviste-ekskluzive-me-ekspertin-aurel-dasareti.html

Nga të dhënat e KQZ, kemi mësuar se 39 deputetë, pjesë aktive e jetës politike në Kosovë, nuk kanë arritur kuotën e nevojshme, për t`u bërë sërishmi deputet në Parlamentin e Kosovës. Realisht, Kosova me një zonë zgjedhore, nuk garanton përzgjedhjen më të mirë të mundshme të deputetëve meritorë. Metoda klasike zgjedhore, në nivel komunal, ka disa parësi të vlerësimit real. Por edhe në këtë rast dominon subjekti më i madh në komunë. Krijimi i disa zonave zgjedhore, siç i ka bërë Shqipëria dhe disa shtete të tjera, thonë se po funksionon mirë. Megjithatë, koordinimi në përzgjedhjen e kandidatëve për deputetë dhe lënia me një anë e militantizmit partiak, do ta përmirësonte cilësinë e Parlamentit të Kosovës.

Sugjerimi i shqiptarëve dhe i ndërkombëtarëve, kanë qenë njësh: Listat e kandidatëve për deputetë, të jenë të pastra dhe pa cene, pa akuza e ndëshkime ligjore paraprake dhe as të tanishme. LDK-ja dhe LVV e morën seriozisht porosinë e vendorëve e ndërkombëtarëve dhe hartuan lista të pastra. Ndërkohë, partitë e PAN-it: PDK-AAK-NISMA, sfiduan shqiptarët vendorë e botërorë, si dhe ndërkombëtarët. Dhe, hartuan listat emërore të pista, duke vënë në kandidaturë shumë persona me dosje krimesh, të penalizuar dhe ndëshkuar nga drejtësia vendore dhe ajo ndërkombëtare! Kjo është skandaloze, e turpshme dhe skajmërisht kriminale.

Lista të tilla të janë ricikluar nga legjislatura në legjislaturë, të cilët, me votat e tyre fatale për Kosovën, u dhanë tokat të brezave shqiptarë, fqinjëve lakmiqarë. Gjithashtu, nënshkruan marrëveshje të dëshme, siç janë Asociacioni dhe simotra të tjera. Njerëz të listuar me dosje faktike krimesh, të shantazhuar dhe të dorëzuar shefave të tyre dhe përmes tyre edhe Serbisë dhe ndërkombëtarëve, gjithnjë në veprime e shërbime kundër Kosovës.

Disa nga krerët partiakë dhe shumësia e eksponentëve në Kryesitë e partive të PAN-it, janë shantazhuar për të bëmat e tyre penalizuese. Duke qenë prej dy dekadave në klanin drejtues të këtyre partive, arrijnë të sigurojnë vota për deputetë.

Në renditjen emërore numrat nga 1 deri 20, zakonisht, janë të rezervuar për eksponentët, respektivisht, Kryesinë e partisë të këtyre subjeketeve. Dhe, kjo qysh në nismë të listës emërore, është pabarazi dhe padrejtësi e madhe. Ndërkohë, ushtrimi i së drejtës të barabartë, duhet renditje emërore mbi bazën alfabetike. Dhe, kësaj norme duhet t´i kthehen të gjitha subjektet politike, për t`i bërë të barabartë ligjor të gjithë kandidatët për deputetë.

          Partitë e PAN-it me klientelë të abonuar elektorale!

Shtrohet pyetja, pse vazhdojnë të riciklohen disa nga deputetët, për disa mandate radhazi, në veçanti, nga torishta e PAN-it? Sepse këto parti, dikur të koalicionuara në PAN: PDK-AAK-NISMA, kanë klientelë të abonuar, të rezervuar, nga tri kategori elektorale:

E para, shumësia e 80 mijë nëpunëve shtetërorë, janë të punësuar nga qeveritë e partive të PAN-it, për dy dekada radhazi dhe klientelë elektorale e tyre;

E dyta, 30 mijë anëtarë të organizatave ilegale kriminale “SHIK” dhe “Shqiponjat e Zeza” gjithashtu, janë klientelë elektorale e partive PAN-iste;

E treta, nga 52.560 vetë, me statut “dëshminë e veteranit”, prej tyre 42.550 janë “veteranë” të rrejshëm, të cilët janë, kryesisht, klientelë elektorale të partive të PAN-it.

Të trija këto kategori, kur e bashkojnë votën me familjarët e tyre, farefisninë, miqasinë e dashamirë, sigurojnë, mjaftueshëm, kuotën për deputetë fitimtarë, të cilët, paraprakisht, i përcakton partia, përmes levave të saj. Përndryshe, pa këto kategori votuesish, partitë e PAN-it: PDK-AAK-NISMA, nuk do ta kalonin pragun zgjedhor.

E gjithë kjo armatë argatësh, kryesisht, të shpërblyer, të paguar, riciklojnë deputetë të përdhunshëm, të cilët, më praninë e tyre në mediet e pushtuara, qofshin në pozitë apo opozitë, me llapaqenërinë e tyre, torturojnë shqiptarët vendorë dhe ata botërorë, përnatshëm dhe reprizën e përditshme!

Thonë se qenia e gjatë në politikë, i konsumon edhe politikanët e shkathtë. Kjo u ka ndodhur edhe disa deputetëve veteranë. Por, ka edhe deputetë të konsumuar edhe me vetëm një apo dy mandate deputeti. Disa syresh, me sforcimin e tyre, me debatet politike, kundër pozitës, duke mos kursyer as shpifjet monstrume me tepëri dhe vrazhdësi, nuk kanë qenë racional e bindës dhe u është kthyer në bumerang. Rrjedhimisht, janë vetëdeklasuar, konsumuar dhe kanë humbur besimin fillestar.

Një kategori tjetër, humbës të mandatit për deputetë, janë viktima të ish-kreut partiak, të cilët me nostalgjinë për të vazhduar koalicionin me dostat e shefit të tyre, të damkosur me të “bëmat” e tij kundra-kombëtare, u zbuluan para elektoratit, që mendonin ndryshe dhe humbën betejen.

    Lista e pistë e PAN-it, hije e zezë e Parlamentit!     

Qenia deputet, nuk është kategori shkencore, që kërkon vite e dekada kohë e dije profesinale, për ta arrirë. Përkundrazi, posti deputetit është politik dhe lehtësisht i zëvendësueshëm. Andaj, riciklimi i deputetit në dekada, madje deri në pension, siç ka ndodhur në diktaturat fashizoide të komunizmit, është sa idiotesk, aq edhe kriminal. I shikoni deputetet veteranë në lista e PAN-it, shefat të organizatave kriminale të “SHIK-ut” dhe “Shqiponjat e Zeza”, të cilët për 25 vjet i bëjnë hije të zezë Parlamentit të Kosovës. Votat e tyre i sigurojnë tri kategoritë e klientelës elektorale, që i trajtuam më lart.

Kryeministri shqiptar paralajmëroi se nuk do t`i propozoj, favorizoj ata që kanë qenë më shumë se një mandat deputet.

Gjeneratat e reja, janë ngulfatur nga një kastë burokratike, të cilët, përdhunshëm e përgjakshëm, në emër të luftës së pabërë, uzurpuan pushtetin dhe institucionet shtetërore. Pavarësisht, në pozitë apo opozitë, me kuadrot e tyre, janë ngulur fort në kulltuqet burokratike dhe rezistojnë të mos lëvizin që andej. Megjithatë, ndjehet një zgjim e vetëdijësim i rinisë, se ndryshimi duhet bërë. Kësaj radhe ka një prurje të lehtë të rinisë në Parlament. Djemtë dhe vajzat tona, më lehtë po bëhen deputet në shtetet e demokratike të Evropës dhe të botës, se sa në Atdheun-Kosovë!

Skena politike e Kosovës ësht zhubrosur e leckosur skajshëm. Sistemi i Drejtësisë, i rrënuar, deri në degjenerim, ka mundësuar që kriminelët faktik, me vrasje e hajni industriale, të mbijetojnë së bashku me bandat e tyre, madje, edhe pse fytyra të urryera, të mbetën në skenën politike!?

Në një shtet normal e ligjor, subjektet e tyre, pra, të partive të PAN-it, do të shpalleshin të jashtëligjshme. Ndërsa, eksponentët e tyre do të zinxhiroseshin dhe lëre më të vazhdojnë ta ndotin Parlamentin e Kosovës. Një deputet i partisë së Angela Merkelit, në Bundestag-un gjerman, deklaronte se Parlamenti  Kosovës ka, të paktën 27 deputetë kriminelë. Sa herë t`u japë dorën zyrtarëve të lartë të Kosovës, më duhet t`i lajë duart fort me sapun, sepse i kanë të përlyera me gjakun e bashkëkombasësve të tyre, kundërshtarë politikë.

Opozita PAN-iste e Kosovës, ka qenë destruktive dhe ka penguar zhvillimin normal të vendit, ashtu sikurse dje sabotoi luftën, madje, duke ekzekutuar edhe Ministrin e Luftës, Kolonel Ahmet Krasniqin, në vlugun e luftës. Kjo opozitë e çoroditur vazhdon ta pengojë Vettingun dhe Byronë e Verifikiit të Pasurisë pa mbulesë financiare. Sistemi i Drejtësisë ka degraduar deri në përmasën e humbjes së besueshmërisë totale. Qeveria nuk ka besim ta dërgojë një draft-statut për Asociacionin, në Gjykatën Kushtetuese, sepse ajo është e kapur nga njerëzit e shantazhuar, me dosje nga Serbia dhe mund të vendosë në favor të Serbisë. Kjo ka ndodhur më parë, madje edhe Gjykata Supreme, për kompleksin turistik në Deçan, duke ia faturuar Manastirit të Deçanit së bashku me, të paktën, 24 hektar tokë-park dhe bllokimin absurd të rrugës tradicionale e shumë shekullore, për dy fshatra, bjeshkët e Deçanit, në Plavë dhe gjetkë.

15 Mars, 1875-15 Dhjetor, 1942

“Sot kemi mbi krye ca anadollakë që nuk kanë tjetër mendim dhe tjetër punë përveç të varfërojnë vendin e të shuajnë kombësinë tonë.” (Faik Konica)

Marsi është muaji i Faik Konicës! 15 Marsi, 2025, shënon 150-vjetorin e lindjes së Faik Konicës. Ndërsa numri i parë i revistës së tij të famshme “Albania” ka filluar botimin me 25 Mars, 1897 në Bruksel – një revistë mujore me përmbajtje politike, letrare dhe kulturore — vërtetë një tribunë mendimesh politike dhe historike nga më të dalluarit e elitës kombëtare shqiptare të kohës. Për 12 vjet, që vazhdoi së botuari, “Albania” përfshinte, përveç gjuhës shqipe, artikuj edhe në frëngjisht e turqisht.

Në një shkrim përkujtimor në revistën e tij “Shejzat” (No 5-8, 1967), Ernest Koliqi, vlerson zotësitë e Faik Konicës dhe kontributet e tija në lëmi të ndryshme të veprimtarisë së tij, pore dhe disa të meta:

“Ndonëse nuk la nji vepër organike që të pasqyronte pregatitjen e rrallë ditunore dhe vêtitë e shqueme artistike me të cilat e pajisi natyra, prap se prap, në letrat shqipe emni i tij mbetet si ai i nji stilisti plot hijeshi, i nji magjistari të shkrimit. Me gjuhën tonë ende në fazën e parë të lavrimit, ai dijti me i u afrue në shprehje shkrimtarvet mâ të përmendun frengë, për zgjedhësi (élégance) e ligjirim fjolluer”. Duke shtuar se Konica, “Fjalinë e lakon me mjeshtri të pashoqe, mendimin e ndryn në nji gëlvozhë a lëvozhgë gastarje, periudhën e gjallnon me nji dèll muzikuer tërhjekës tue u dhurue fjalëve mâ të zakonshme nji theksim të ri pa dalë kurrkund nga hullija e rythmit të natyrshëm idiomatik të shqipes. I thjeshtë e i hollë, i lëvizun e i qartë, styli i tij shtjellohet herë plot andje e gaz, herë plot sarkazëm e maraz, këtu i urtë e i këthiellët, aty papritmas idhnak e sulmues, gjithëkund veç i mbajtun në nji rrafsh të lum artistik pa të rrekun (sans effort), por vijanoz burues me hir të vetvetishëm. Për të kuptue e çmue si e sa duhet këtë shkrimtar të pikatun qi solli në përdorim të shqipes struktura trajtash kejèt të kullueta e të zgjedhuna edhe la mbas vetes në gjuhën t onë letrare gjurmë që për-ditë mâ tepër bien në sÿ, lypet të dallojmë në ‘tê njeriun nga artisti”.

Ernest Koliqi e cilëson Faik Konicën si një njeri “me të meta shumë të mëdha por dhe artist me vërtyte të jashtazakonshme. Por kadalë… Artisti me lumninë e magjisterit të vet shpesh herë shtie në punë edhe të mbetat e njeriut, të cilat nepër spastrim të flakës së artit shërbejnë me i dhanë stylit at nâmë të vecantë e at fuqi njimtuese (séduisante) që përbân cilsinë kryesore të shkrimeve konicjane. E meta ma në shêj e njeriut ishte nji mburrje diku e haptë, diku e mbulueme për zânafillën aristokratike”, të tij, është shprehur Koliqi.

Asdrêni e Mihal Grameno e paditën si mprojtës anakronik i oxhakizmës e i parësisë, shkruan ai dhe përemend tjera të meta, si “buzëhollë, e i pakënaqun, i nji natyrë grindavece së cilës i u shtonte nji paqindrueshmëni e çmeritëshme në mendime dhe nji prirje idhnake qi shpërthente me mujshi (prépotence) të pafrêshm e, tue kapërcye çdo cak jo vetëm t’arsyes e t ’urtisë por edhe të dêjsisë e të njerzisë. Në polemika, Konica i prénte drût shkurt”, ka theksuar Koliqi.

Por nga ana tjetër, Koliqi ka shkruar se Konica ishte i vetdijshëm i cilësive të veçanta që posedonte ai vet. Ai ishte i paisur, shton ai, me cilësi që kishte marrë e zhvilluar në shkollimet më heret në Kolegjin Saverjan të Shkodrës, mâ vonë në Stambollë e në fund në Francë. “Ky grumbullim i jashtazakonshëm prirjesh e studimesh e vênte Faikun në nji numër Shqiptarësh të ndritun e të dijshëm që aso kohe mund të numrohej në gishtat e nji dore”. Ai ishte i vetdijshëm, shkruan Koliqi për Konicën, se “Rrjedhimi aristokratik e naltonte atë mbi turmën; vêtitë gjeniale natyrore dhe kultura e naltojshin atë mbi aristokratë; nji shije artistike, mrekullisht e hollueme anames përvojës së gjallë e banesës së giatë në qendrat mâ të njoftuna të qytetnisë perendimore, e shqueishin disi edhe ndër ata tre o katër shembra që mund i rrijshin për krah në botën shqiptare. E vërteta âsht që Faiku në polem ikat e ndezta të veta, shfrente mëninë e vet të thellë sidomos kundra vogëlsinave shpirtnore që shembtojnë jetën, kundra mendes së madhe të ’injorantave, ngushtësisë mendore të gjysmakve, verbënisë së fanatikvet, e guximit të shpërdoruesavet të patrjotizmit”, thekson Ernest Koliqi në shkrimin e tij mbi Konicën botuar në vitin 1967. Duke sjellur një citim zemrimi të Konicës: “Té mos kisha nisur flet’én (vafté n’è djall!) s do té humhja koh’én t’ime t’u mésonj gomarëve ç’është liria. Dy muaj janë qé u nis kjo puné,dhe qé tani jam i lodhur nga shkaku i gomarëve. Më mirë té shesé pleh njeriu se té nisje puné pér Shqipétarét. Jané nj’a 50 Shqipétaré qé kuptojnë ç’është liria”. Por megjithkëse, për Konicën, “rrebet i vijnë e shkojnë”, ai vazhdon botimin e revistës “Albania” për gjithsejt 12 vjet (1897-1909).

Por megjithse, ndonjiherë kalêmi i rrëshqiste dhe me zêmër të frÿt vërvitej kundra ndoj atdhetari të ndershëm dhe cenonte ndoj vlerë të njimendët shqiptare, shprehet Ernest Koliqi për Konicën, ai e mbron atë duke theksuar se cilido të jetë gjikimi për Faik Konicën, si njeri me të meta, “kurrnji grimë ai gjikim nuk ia zvoglon vlerën e tij artistike”, as kontributet e tija të mëdha.

Në artikullin e tij, Ernest Koliqi e lartëson Faik Konicën si një, “Mjeshtër të pashoq”, i cili qëndron veças si zêjtar i shkrimit që i shëndrron fjalët në djamanta, e thurë me ta shëndriza (joyaux) vezullore.” Ndërsa Koliqi vlerson revistën “Albania” të Konicës si e para revistë, “e përkohëshme “shqiptare, ku Toskë e Gegë edhe Arbreshë, e Shqiptarë të kolonive të Kajros e të Bukureshtit e të viseve të tjera, shfaqën mendimet e veta pa ndryshim besimesh e krahinash. Mbetet si palestër vërtè kombtare, pasqyrë e të gjitha rrymbave mendore e shoqnore”, ka vlersuar Ernest Koliqi revistën “Albania” të Konicës, Ndërsa ka shkruar se në numrin e parë të revistës, kuptohet qellimi i dyfishtë që donte të ndjeki me botimin e “Albania-s”: “t’ ua tregoië Shqiptarve udhën e shelbimit politik e qytetnuer dhe t ’i a bâjë të njoftun të huejvet vêtitë shpirtnore ma te zgjedhuna të gjakut arbnuer.”

Në kujtimin e tij për Faik Konicën dhe revistën “Albania”, Koliqika shkruar se në “ numër, herë me shprehje të buta, herë me zâ qortues, plot kumbime zemrake, porositen Shqiptarët me i lânë m ‘anesh ndasinat m’u bashkue. Sipas Koliqit, nxitja për bashkim midis shqiptarëve, përsritet “orë e ças si leit-motiv gjatë dymbëdhetë vjetve të jetës së përkohëshmes, “Albania”.

Thirrja e Faik Konicës: “Bashkim, bashkim! M’e madhja nevojë për né Shqipétarét sot për sot është bashkimi. Pa bashkim nuk vetemi, kurr s’kemi për té vajtur përpara, por as do të na quajnë komb bota. Na duhen shkolla që të mësojmë djemt tanè dhe t’u zbukurohet mendja, që të bëhen njerëz, dhe njerez të vërtetë; na duhen udhëra që të lehtësohet tregëria dhe vobësia të pakësohet, shkurt, kemi nevojë të qytetërohemi dhe né si té tjerét popuj. Po me se kërkohen shkollat, si bëhen udhërat, si arrihet qytetëria? Kur të mblidhemi gjithë Shqipétarét dhe t’i kërkojmë me urtësi; me bashkim, vetëm me bashkim…“Bashkim ç’do me thënë?” sipas Konicës. “…Shqipétarë, rrojmé té gjithé në Shqipéri, dhe pérdorim gjithé njé gjuhë. Dhe Shqipëtarët e mençur e té urté qé kuptojnë két gjé, kanë detyré t’u japin té tjeré Shqipétarvet t’a kuptojnë dhe ata… Le té nisim pra qé sot, gjithékujt sa i mundet, kété bashkimin aqé té miré pér pérparimin tonë. Té duhemi té gjithé si véllezèr; té mos kursejmé as vojtje as té holla pér té mbjellë dashurinë midis bijve té Shqipérisé.”

Mesazh më të bukur nuk ka, sot për sot, për shqiptarët në Shqipëri e Kosovë dhe anë e mbanë trojeve autoktone në Ballkanin Përendimor, në këtë 150-vjetor të lindjes së të madhit Faik Konica. Bashkim! Bashkim midis shqiptarëve për shpëtim, porosit sot Faik Konica.

Faik Konica Ernest Koliqi

I gjithë rreziku vjen nga brenda. Ka pak gjëra në botë aq të rrezikshme sa një somnambul. Dashuria vëllazërore, bashkimi i fortë dhe i pandashëm që mbështetet në qëllime dhe interesa të përbashkëta kur vendi kërcënohet nga pushtuesit terroristë, është e vetmja urë lidhëse mes jetës dhe vdekjes, e brishtë si një fije kokrrizë, e fortë si një litar shpëtimi.

***

Ka vetëm një mënyrë për të qenë të sigurt: Siguria absolute është e pamundur. Duhet të pranojmë se mund të ndodhin gjëra të tmerrshme. Nëse presim zero rrezik dhe mbrojtje totale, do të kemi frikë përjetësisht.

Kur lufta kërcënon vendin ose është në rrezik pavarësia ose siguria e vendit dhe për shkak të këtyre kushteve ekziston rreziku për ekzistencën e vendit dhe shfarosjen e popullit, qeveria mund të marrë dispozita me përmbajtje legjislative për të siguruar sigurinë e vendit, rendin publik, shëndetin publik dhe furnizimet e vendit, të nxisë dhe të sigurojë masat ushtarake dhe masat për të mbrojtur popullsinë civile dhe pronën, si dhe të përdorë burimet e ndihmës së vendit për të promovuar këto qëllime. Më tej mund të jepen dispozita (rregulla të caktuara të sjelljes) për shkarkimin e forcave të punës (largimin e punëtorëve nga puna e rëndomtë) dhe punësimin e tyre për qëllime ushtarake dhe civile. Nëse është e nevojshme, në dispozita mund të bëhen edhe shmangie nga ligji aktual.

***

Kosova është e kërcënuar nga LUFTA, na duhet stabilitet politik dhe unitet gjithëkombëtar .

Njëkohësisht, paralajmëroj të gjitha subjektet politike në vendin tonë se në këto momente të vështira kemi nevojë të dëshpëruar për stabilitet dhe unitet politik.

Në çdo rast theksoj se në Kosovë (për shkak të opozitës hajdute, mercenare antikombëtare) nuk ka stabilitet politik, që është parakusht themelor për tërheqjen e investitorëve të huaj, se ata janë të përkushtuar për ruajtjen e stabilitetit politik, se nuk ka përparim ekonomik pa stabilitet politik, se stabiliteti politik është prioritet i të gjitha prioriteteve.

Duke gjykuar nga qindra e mijëra deklarata të ngjashme me të cilat bombardohemi nga të gjitha anët, do të thuhej se shqiptarët e trojeve jetojnë në botët më të paqëndrueshme nga të gjitha. Jemi me fat që kryeministri i qeverisë aktuale së Dardanisë dhe bashkëpunëtorët e tij më të afërt, edhe pse mund të kenë dobësitë e tyre, janë të përkushtuar për ruajtjen e stabilitetit politik në Kosovë deri në pikën e fundit të forcës. Është e frikshme të imagjinohet se si do të dukej ky vend nëse qeveria e Kosovës nuk do të kishte stabilitet në zemër, ose të „drejtohej“ sërish nga hajnat e korruptuar të opozitës. Argëtimi i tyre i preferuar është fillimi i ndezjes së zjarrit dhe më pas i shuarjes me benzinë.

***

Pavarësisht se është gjithmonë duke ecur në skajin e rrezikshëm të një konflikti lufte, përderisa nuk e kapërcen atë kufi, Serbia (brekët e Rusisë) për ndërkombëtarët që shtiren si të verbët, mbetet një „faktor i stabilitetit” politik në Ballkan. Dhe, bota perëndimore, edhe pse e mësuar nga përvojat nga agresioni serbomadh, akoma e përkëdhelë dhe ledhaton, strategji perverse…

Në mënyrë të pashmangshme lind pyetja: nëse ky është stabilitet, atëherë si do të dukej paqëndrueshmëria politike? Shpresoj të mos e zbulojmë kurrë. Dhe ndoshta ndërmjetësuesit e njëanshëm, miqtë e kryekriminelëve serb, kanë një kuptim të ndryshëm, origjinal të stabilitetit politik?!

***

Veteran është një term që lidhet me një person që ka një përvojë të gjatë shërbimi ushtarak, ose që ka mbaruar shërbimin e tij ushtarak.

Shqiptari i vërtetë duhet të logjikoj kësisoj: Faleminderit veteranëve të luftës dhe dëshmitarëve të kohës për përpjekjet dhe sakrificat që bënë gjatë luftës së viteve 1998-99. Faleminderit për gjithçka që keni dhënë, për gjithçka që keni sakrifikuar – që të jetojmë në një vend të lirë. E dyta është t’ju japim juve, dhe vetes, një premtim se ne, që nuk kemi qenë pjesëmarrës në front apo nuk e kemi përjetuar vetë luftën, do të vazhdojmë t’i tregojmë historitë për të. Jo thjesht si njohuri për të kaluarën, por si një diskutim me vlera të gjalla për atë që këto histori do të thonë për ne sot – në mënyrë që të mos harrojmë kurrë atë për çfarë kanë vuajtur dhe sakrifikuar jetën mijëra njerëz në vendin tonë.

***

Kjo letër lidhet me Luftën Çlirimtare kundër fashistëve-nazistëve-terroristëve serb dhe ka të bëjë me ushtarët që luftuan – dhe për familjet dhe të dashurit e tyre.

Tema gjithëpërfshirëse, “takohemi përsëri”, do të ishte e përshtatshme për të krijuar besim në të ardhmen në një situatë kur shumë ushtarë nuk do të ktheheshin të gjallë nga lufta dhe për këtë arsye nuk do të shihnin më të dashurit e tyre. Ka ende histori të veteranëve të plagosur (lënduar) që luftojnë në betejën kundër fondit të pensioneve të shtetit dhe administratës. Edhe pse ne, nuk do të prodhojmë domosdoshmërisht aq shumë veteranë lufte në vitet e ardhshme, është e rëndësishme që kjo kompetencë të mos zhduket, ose që investimi të mos dështon. Përkundrazi. Nëse në të ardhmen shoqëria harron njohuritë dhe përvojën që kemi sot, mund të jetë e vështirë t’i kthejmë ato përsëri. Shpresoj që të mos harrojmë përvoja të tilla, por t’i përdorim ato për të siguruar kujdes më të mirë për veteranët tanë.

Kujdesi i mirë ndaj veteranëve të vërtetë të luftës do të forcojë aftësinë për t`u mbrojtur dhe vullnetin për t`u mbrojtur në Kosovë (Shqipëri) dhe trojet nën pushtim. Nëse Kosova goditet sërish nga një pushtim, do të na duhen të gjithë në llogore. Këtu përfshihen edhe veteranët e luftës.

Nëse duam të sigurojmë që ata që janë dëmtuar gjatë luftës çlirimtare 1998-99 të marrin kujdesin shëndetësor që u nevojitet, të hyjnë në punë ose masa të lidhura me punën dhe në të njëjtën kohë të zëvendësojnë humbjen financiare ose kompensimin, duhet bërë më shumë.

Dhe, duhet menjëherë të ndërpriten rrogat që u jepen atyre 60.000 “veteranëve” të rrejshëm të luftës, thënë më mirë, kriminelëve të pamoralshëm, sepse plaçkitin thesarin e shtetit, ofendojnë dhe poshtërojnë gjithë kombin, tallen me luftëtarët e vërtetë, me invalidët e luftës. Keqpërdorin (shfrytëzojnë) gjakun e dëshmorëve që sakrifikuan jetën për atdheun dhe kombin. Kriminelët tallen me të gjithë shqiptarët e diasporës që mbështetën luftën në mënyra të ndryshme…

***

“Dialogu”!!!

Ishte një bisedë e gjatë, zgjati gati tridhjetë vjet.

Të përballesh, veçanërisht me dy ndërmjetësit e këqij të BE-së, vendet e të cilëve nuk e kanë njohur Kosovën si shtet dhe që simpatizojnë sulmuesin nazist, është e vështirë. Ju duhet të zgjidhni njerëzit e duhur nëse doni të bëni një bisedë, sepse “ndërmjetësit” fals kërcënojnë viktimën në favor të fashistëve-terroristëve duke kërkuar me këmbëngulësi një Republikë Serbe në mes të Kosovës, të kamufluar në “asociacion”. Është e pamundur dhe e pakuptimtë të vazhdohet “dialogu” (shpërbërja e Kosovës si shtet). Dhe sa më shumë të zgjasë kjo bisedë e ndyrë, aq më shumë tokë dhe kompromise kërkojnë nga ne.

Një bisedë e mirë është një kërcim me ritëm. Shumica e bisedave të tyre përbëhen nga një seri monologësh të vogla.

Unë u them atyre: Nëse doni të bëni një bisedë serioze, mos e poziciononi veten si të pazëvendësueshëm. Ju jeni bërë vetëm një pjesë e bërllokut që ju shërben agresori fashist terrorist pansllavist.

Njerëzit i urrejnë ata që i bëjnë të ndihen inferiorë!

 

                                                                    Për Imzot Simon Filipaj – Medalja

Presidenciale e Meritave e Republikës

së Kosovës

Presidentja e Republikës së Kosovës, Dr Vjosa Osmani Sadriu ka nderuar (postmortem) Imzot Simon Filipajn me “Medaljen Presidenciale të Meritave”, për kontributin e tij të jashtëzakonshëm për përkthimin integral të Biblës në gjuhën shqipe dhe për rolin e tij kyç në ruajtjen, përparimin dhe zhvillimin e kulturës, gjuhës dhe identitetit shqiptar, njofton revista fetaro-kulturore e Kishës Katolike në Kosovë, Drita.

Kujtojmë se Dom Simon Filipaj, është meshtari i parë që ka përkthyer Biblën e plotë në gjuhën shqipe. Prandaj, ky vlerësim i lartë i dhënë nga Presidentja Vjosa Osmani Sadriu — javën e kaluar me rastin e 17-vjetorit të Pavarësisë së Republikës së Kosovës — është një nderim dhe njohje për punën dhe përkushtimin e Imzot Filipajt, i cili me durim dhe devotshmëri ka punuar për shumë vite – nën rrethana shumë të vështira politiko-ekonomike (para kompjuterit e internetit). për të përkthyer një nga veprat më të rëndësishme të trashëgimisë botërore, në gjuhën e të parëve tanë.

Dom Simon Filipaj, konsiderohet si një figurë e madhe, jo vetëm e Kishës Katolike Shqiptare, por e mbarë Kombit shqiptar. Ai ka lindur në fshatin Kllezën, afër Ulqinit, nën Mal të Zi. Studimet filozofike e teologjike i ka kryer në Shkodër dhe më vonë pas Luftës së dytë Botërore në Zagreb të Kroacisë. Tërë jetën meshtarake e intelektuale ia ka kushtuar misionit të vet apostolik nëpër famullitë kishtare të kryedioqezës së lashtë të Tivarit — ndër më të lashtat e trojeve iliro-arbërore — e posaçërisht në bashkësinë e famullisë së Shën Gjergjit (të cilës si shumë shqiptarë katolikë të asaj zone, i përkisja edhe unë e familja ime) dhe famullisë së Klleznës. Në të vërtetë, Kllezna është fshati ku ka lindur Dom Simoni – pore dhe nga ku kanë dalur disa klerikë katolikë shqiptart tjerë me nam e të njohur për kontribute të mëdha për Kishën Katolike Shqiptare dhe për Kombin.  Ndër të tjerë, përveç Mons Simon Filipaj,  prej andej ishte edhe ish-Arkipeshkvi i Tiranë-Durrësit, i ndjeri Arkipeshkëv Rrok Mirdita.

Dom Filipaj,  të gjitha energjitë e tija, ia ka kushtuar, jo vetëm misionit e veprimtarisë së tij meshtarake e shpirtërore por, njëkohsisht, pa kursim, ka përdorur aftësitë e tija intelektuale dhe fizike, përkthimit të Fjalës së Zotit, Biblës në gjuhën shqipe, duke e përkthyer librin e shenjtë, për herë parë në versionin e plotë. Me përkthimin e kësaj vepre të madhe siç Bibla, Dom Simoni e ka renditur Kombin shqiptar me popujt e tjerë të botës. Bibla si e tillë,  konsiderohet si monumenti më i madh i kulturës botërore – dhe vepra më e përkthyer në gjuhët e ndryshme të mbarë botës. Në një takim (24 tetorit të vitit 1994) me Papa Gjon Palin II, Dom Simon Filipaj ia dorëzoi personalisht Papës kopjen e Biblës së plotë në gjuhën shqipe, ndërsa me atërast,  Gjon Pali i II vlerësoi veprën e Dom Simonit me këto fjalë: “Me përkthimin e Biblës në gjuhën shqipe – e keni radhitur popullin e juaj shqiptar ndër popujt e mëdhenj, duke ripohuar edhe një herë traditën e lashtë të krishterë e fisnikërinë me të cilën është dalluar përherë Kombi shqiptar”.

Me vlersime të tilla si  fjalët e Papës, nuk është e rastit pra që, “Medalja Presidenciale e Meritave” për Dom Filipaj, është edhe një dëshmi tjetër dhe njohje e madhe edhe nga Presidenca e Republikës së Kosovës se puna, mundi dhe përkushtimi i Imzot Simon Filipajt ndaj forcimit të kulturës, gjuhës dhe identitetit shqiptar nuk kanë mbetur në harresë. Kisha Katolike Shqiptare në Kosovë, nepërmjet revistës Drita  vlersoi vendimin e Presidentes Osmani duke thenë me këtë rast se, “Përkthimi i Biblës në gjuhën shqipe nuk ishte vetëm një projekt akademik, por edhe një mision i shenjtë, akt besnikërie ndaj popullit shqiptar në kohë të vështira për gjuhën dhe kulturën shqipe. Ky përkthim monumental jo vetëm që i ka dhënë gjuhës shqipe një vepër të paçmueshme, por gjithashtu forcoi lidhjen shpirtërore dhe kulturore të shqiptarëve me trashëgiminë fetare dhe gjuhësore botërore”, thuhet në revistën Drita, organ kulturor e fetar i Kishës Katolike Shqiptare në Kosovë.

Me përkthimin e Biblës si kryevepër historike e tija dhe me shkrimet e botimet e shumta teologjike, katekistike e kulturore, është thënë, pa ekzagjerim, nga ekspertët e historisë kishtare dhe kombëtare, se kontributi dhe rëndësia historike e veprës së Dom Filipaj është e barabart me figurat e dalluara historike e kombëtare në fushën e kulturës dhe të gjuhës shqipe. Figura historike si bashkvendasi i tij Dom Gjon Buzukun – dy burra të mëdhej të Kombit shqiptar, me të cilët krenohen, jo vetëm trojet shqiptare të rrethit të Ulqinit, por edhe më gjërë.  Prandaj, nga ky këndveshtrim,  nderimi i figurës së Dom Simon Filipaj nga Presidentja e Republikës së Kosovës, Dr Vjosa Osmani, duhet të shikohet gjithashtu si një vlerësim për kontributin e Dom Filipaj edhe në nivel kombëtar – por edhe për vetë gjuhën shqipe, për qëndrueshmërinë dhe fuqinë e saj për të mbijetuar dhe lulëzuar gjatë historisë së gjatë e të mundimshme, pavarësisht sfidave të shumta që ka përjetuar ndër shekuj gjuha shqipe dhe Kombi shqiptar.

Pra, bravo i qoftë Presidentes së Republikës së Kosovës, Dr Vjosa Osmanit për vlersimin, me rastin e Pavarsisë së Republikës së Kosovës, të këtij burri të madh të Kombit, por, njëkohsisht,  edhe një njeriu të thjesht por me virtyte të larta, siç ishte Dom Simon Filipaj, i cili gjithë jetën e tij e kaloi duke punuar në shërbim të Zotit, Kishës Katolike dhe Kombit shqiptar.

Frank Shkreli

Dom Simon Filipaj 1925-1999 – SHQIPËRUES I BIBLËS

Nipi i Dom Simon Filipaj, gjithashtu prift me të njëjtin emër, në emër të familjes mori dekoratën nga duart e Presidentes Dr Vjosa Osmani

Përeme ndorja e Dom Simon Filipaj në oborrin e Kishës së Shën Gjergjit që daton nga Mesjeta, ku ka shërbyer si famullitar dhe ku gjatë viteve Dom Simoni aty ka përkthyer Biblën e plotë në gjuhën shqipe. (Kjo është edhe kisha ku autori i këtij shkrimi ka marrë sakramenet e para fetare, sipas ritit katolik, dhe prej ku kam hedhur hapat e para të jetës që pasoi më vonë, i inkurajuar nga udhëheqsit e kësaj kishe, përfshir Dom Simonin.

Këto afreske nga piktori shkodran, Pjerin Shëldija gjënden në brendësinë e kishës Shën Gjergji ku ka shërbyer e përkthyer Biblën Dom Simon Filipaj. Vini re elementet kombëtare – veshjet kombëtare të zonës — tek figurat biblike.

.

 

This website uses cookies to improve your experience. We’ll assume you’re ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT