Këtë ftesë kisha ndërmend me kohë të ta bëja, por prita se mos reagoje vetë. Pa ftesë.

Në fund të fundit, do të bëje vetëm detyrën, të hidhje dritë në të vërtetën, ta publikoje të vërtetën dhe për konseguencë të rrëzoje një shpifje që amplifikohet prej 27 vitesh nga basifondet e diktaturës në mënyrën më barbare të mundëshme.

Zbuloje se kush ka thënë se “Refugjatët janë jashtëqitja e kombit” që vijon të atribuohet si një thënie e Kadaresë. Deri aty sa dalin kinse dëshmitarë që gjoja kanë marrë pjesë në atë mitingun e organizuar nga regjimi diktatorial, nga ku paskëshin parë e dëgjuar me veshët e tyre se shkrimtari i shquar Ismail Kadare e paskësh thënë me gojën e tij.

Nuk po të ftoj të shkosh në Mars apo në ndonjë planet tjetër, veç të sjellësh tek publiku kronikën e një mitingu famëkeq.

Në intervistën që ti i more shkrimtarit në shtator të këtij viti, Kadare u shpreh për ngrehinën e ndyrë të shpifjes duke u fokusuar tek rasti i mitingut në fjalë.  Një ngjarje që ka ndodhur para 27 vitesh dhe nuk ka dalë askush që ta përgënjeshtrojë. Asnje gazetar, asnjë televizion.

Kadare në mënyrë të shkoqur tha se ai nuk kishte qenë në atë miting dhe se natyrisht nuk e kishte shqiptuar kurrë atë çka edhe sot e 27 vjet i vihet si autorësi e tij. Në një farë mënyre, në mënyrë implicite, ai kërkoi që të zbardhet ajo ngjarje.

Normalisht, pas atij deklarimi të Kadaresë, nëse në Shqipëri do të egzistonte ndonjë medium i pavarur, do të duhej të hidhte dritë në të vërtetën se kush i ka njollosur refugjatët si jashtëqitja e kombit.

Dhe pasi opinioni ta shihte me sytë e ballit, ngrehina e një shpifjeje do të binte!

Por meqe deri tani s’ka dalë askush që të dritësojë mendjet e robëruara të opinionit publik shqiptar, unë të ftoj ty që ta bësh. Sepse në bisedën me ty Kadare u shpreh rreth saj.

Reagan e ftoi Gorbaçovin të hidhte në tokë e të rrëzonte Murin e Berlinit, unë të ftoj ty të rrëzosh një shpifje. Jo se do të bësh diçka të jashtëzakonshme, se kjo do të jetë vetëm një përmbushje detyrimi ndaj së vërtetës, por prapë do të bësh diçka të jashtëzakonshme sepse në Shqipëri gazetarët dhe opinionistët shërbejnë si klientelistë për ta nxirë të vërtetën duke e kthyer ne kult shpifjen.