Iliadë shqiptare, zë i Shqipërisë etnike

këngëtare e lirisë dhe pavarësisë sonë

ky  libër  qëndron  mbi  librat  e  tjerë,

mbi librat që i kam shkruar e kënduar.

Ara, kjo poezi do vijë e lavdishme tek

ti, do vijë e ngarkuar me tëra kohërat

pyes, çfarë vargje i duhen sot atdheut,

kryetrimit të  luftërave  dhe  të  paqes.

Ai që foli me tokën, me dheun e gurin

me detin që na falë ushqim dhe klimë

ai e di se si zgjidhet Ekuacioni Iliria,

ai e di si lulëzon qenia e kombit tonë.

Kjo poezi ka gjakun e bukës së drithit

dhe urtësinë e popullit dhe të hyjnive

liria bekimin e ka nga rilindësit tanë,

nga dora atdheut dhe vigania e gjuhës.

Ky libër me Iliadë dhe Atlantidë Ilire

ka fuqi të madhe të dijes e të guximit

fuqi të madhe të lëvizjes për bashkim.

Trimi që do ti prij procesit kombëtar

vjen nga populli dhe Ekuacioni Iliria

njeriu ynë e di kë e  ka  Nënë  dhe At,

kë e ka tokë, det, dhe  tërësi  të veten.

Iliadë shqiptare, ti që u linde nga gjak

i të rënëve, nga flakët e Trojës iliriane

nga qerret e luftës me kufoma e gjak

e shkruar në pellazgo-ilirisht dhe me

shkronja të saj, nga ty u lind dashuria

për jetë të lirë dhe dashuria për atdhe.

Iliadë shqiptare zë i shqiptarëve ilirë

pyes, kur do të mbaroj Lufta e Tojës

nga Troja e varreve ende del tym i zi

Ilir, bëje dorën grusht mbushi udhët

ngritu t´ia kthesh atdheut emrin Iliri!…

Atdhe Geci – poezi nga libri në dorëshkrim “Iliada shqiptae”.