E dua pyllin e përpjetë
Q’arrin në qiell ku djelli ndrit;
Ah jo, jo pyllin, po patekën
që përmes pyllit më shëtit.
Dua patekën që ka vetëm
Ca lule t’ egra dhe ca gjëmba;
Jo, jo patekën, po shtëpin e shkretë
Ku shpie kjo patekë brënda.
Dua shtëpin’ e gjelbëruar
Në mes të pyllit si kuvli,
Jo, jo shtëpinë, dua zogën,
Një vajzë q’atje brënda rri.
,uhygjhhdfghjkl;;lkjhgfdasdfghjkl;lkjuytrertyuiklokijuhygtfrdeswesedfghjklkjhgfdssdfghjkllkjhgfdsasdfghjklkjhgfdsasdfghjklkgfdsedfghjkljhgfdsdfghjhtgrerfyhujl;tgrehjkkljytrerfghjkjhgdsdfghjm,nbfvdfnhjmjnxsdfgyhutredfvbnjmuytdfcvbnmjhytgrfdc bhgtrfdxcvbnhjgfcv hytszaxcvbnhtrfgh7ydtyujkh.gfdyr5tyujuhfghjklooiy6tfgbnb uytredcvbnkfxcvbnm
ilasjxdklajwdklahkwjdzqhao wjdhqjwdgauz5weagwjzdgatw6tgdahnfdw6auwgathdu6awtdjhawgd6uqaw5etuzawgdjza5wdtaw