Fëmijët me të lënë të mëdhenjtë hipin në teleferik,

kabina rrëshqet shpejt, piskatin me zëra të mprehta,

fyerjet e tyre fluturojnë hareshëm drejt të rriturve,  drejt derës solide që mbron lojën emocionante.

Gruaja e veshur me modë ulet pranë burrit të ri,

nuk vë re që ai ecën i matur mbi ujë

ndjen peshën e trupit të rritet, pothuaj

së fundi po rriten të gjitha përgjegjësitë.

Një buzëqeshje e lumtur flakëron në fytyrë,

del nga parku në mestyre, zënë e ndizen llambat e rrugëve,

lule të bardha oleandri hapin dritën e tyre, kur

hipin në autobus, atë përtueshëm e zë gjumi.

*Xiao Kaiyu është poet bashkëkohor kinez