Pikërisht ajo ditë që s’e doja
më mori në qafë,
s’më la t’i shkul gjembat
në trupin tim
kur në lojë lidhin shtat
s’më la t’i mbledh ëndrrat në shuplakë…

Nepc qeni kishte pasur ajo ditë
një ditë e përdalë
që shkoi të mbushë ujë në fshat
me dy buçela në krahë…
Ia bëra me dorë hapin ta ndalë
por as më pa më – as e pashë
si nuk shihen dy pika uji në rrasht…

Gabova pse linda atë ditë, që merr në qafë,
e fshihet pas shpine si shtogu në mal…
As shiun më përdore s’do t’ia marr,
se n’gjini s’do t’i shkel
si mysafir i rrallë…

Gabova pse nuk e zgjodha një ditë më të bardhë…