Burimi : Diario de Bourgos, e mërkurë, 8 prill 1964, faqe n°5 / (Foto Molina)

Nga Aurenc Bebja*, Francë – 3 Gusht 2024

“Diario de Bourgos” ka botuar, të mërkurën e 8 prillit 1964, në faqen n°5, intervistën ekskluzive me Mbretëreshën Geraldinë në Barcelonë, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Një mbretëreshë e lumtur në Spanjë

Dialog intim me Geraldinën e Shqipërisë

“Unë nuk kam në plan të largohem nga kjo tokë e bekuar derisa të mund të kthehem në vendin tim.”

“Burrat janë individualistë në Shqipëri, njësoj si këtu”

Burimi : Diario de Bourgos, e mërkurë, 8 prill 1964, faqe n°5 / (Foto Molina)

Barcelonë

(Nga redaksia e Hispania Press. Ekskluzivisht për Diario de Bourgos).

Mbretëresha Geraldinë e Shqipërisë është mysafire e Barcelonës, një qytet që po e viziton për herë të parë dhe nga i cili ndihet e magjepsur. Ajo tashmë ka vizituar atraksionet dhe monumentet kryesore turistike në Barcelonë. E gjatë, e hollë dhe plot hijeshi, ajo i jep një hir të veçantë spanjishtes së saj pothuajse të përsosur, aq sa më habiti kur mendova se, për të folur me të, do të kisha nevojë për shërbimet e një përkthyesi. Shqiptimi i saj nuk është aq i përsosur sa mund të ishte, por ajo përpiqet aq shumë ta kuptojmë, saqë nuk duhet shumë përpjekje për të ditur se çfarë dëshiron të thotë kur ndeshet me një fjalë që i reziston. Dhe ja se si filloi dialogu ynë :

— A kupton spanjisht, Madhëria juaj?

— Në mënyrë të përsosur.

— Dhe e flet?

— Pak, por mendoj se do të mjaftojë që të më kuptoni.

— Ju pëlqen Barcelona?

— Më pëlqen e gjithë Spanja, por Barcelona është shumë e bukur. Sot vizitova pjesën e vjetër, lagjen gotike, dhe është e mrekullueshme.

— Dhe çfarë mund të më thoni për Bashkinë dhe Këshillin Krahinor që besoj se keni vizituar edhe ju?

— Gjithçka më ka bërë përshtypje, por veçanërisht salla Pintor Sert dhe Patio de los Naranjos. Janë gjëra të mrekullueshme.

— Kjo është hera juaj e parë që vini në Barcelonë, apo jo?

— Po, është vizita ime e parë.

— Sa ditë do të qëndroni mes nesh?

— Vetëm tre.

— A është e vërtetë që keni ardhur në një festë sociale?

— Në një pagëzim.

— Kumbara e kujt do të jeni?

— Jo; vetëm e ftuar.

— Ku banoni zakonisht?

— Në Madrid, ku kam jetuar përafërsisht një vit e gjysmë.

— A jeni e vendosur të jetoni gjithmonë në Spanjë?

— Që atëherë. Unë nuk kam ndërmend të largohem nga kjo tokë e bekuar derisa të mund të kthehem në vendin tim.

— A ndjeni nostalgji për atdheun tuaj?

— Natyrisht.

— A gjeni ndonjë ndryshim mes zakoneve të Shqipërisë dhe atyre të vendit tonë?

— Po, por mos mendoni se janë shumë të shquar. Burrat janë individualistë në Shqipëri, njësoj si këtu në Spanjë.

— Dhe a janë gratë e ndryshme në Spanjë nga ato në atdheun tuaj?

— Nuk mendoj kështu. Më parë shqiptarja ka qenë diçka tjetër, por sot që është europianizuar, nuk mendoj se është ndryshe nga spanjollja.

— A ushtron ndonjë sport madhëria juaj?

— Po; tenis dhe not.

— Keni marrë pjesë në ndonjë garë zyrtare?

— Jo, sepse këto sporte i praktikoj vetëm për hobi.

—Ndoshta është pak pyetje intime, por a mund të më thoni si përdoren 24 orët e Madhërisë suaj në Madrid?

— Me shumë përgjegjësi dhe detyra.

— Çfarë lloj leximi preferon mbretëresha Geraldinë?

— Historike dhe biografike.

— Një pyetje tjetër delikate: ju pëlqen të gatuani?

— Po, dhe mbi të gjitha, kuzhina franceze. Me pelqen.

— Pjata e preferuar spanjolle?

— Nuk mund t’jua them për momentin.

— Cili është kujtimi më i bukur që mbani nga Barcelona?

— Si më kanë pritur dhe trajtuar, gjë që nuk do ta harroj kurrë.

— Dëshironi të ktheheni së shpejti?

— Sigurisht, dhe do të përpiqem ta bëj qëndrimin tim sa më të gjatë.

— Përveç pagëzimit në të cilin duhet të merrni pjesë, çfarë do të bëni tjetër gjatë qëndrimit tuaj këtu?

— Do të vizitoj disa spitale dhe shoqata bamirësie. Unë kam vizituar tashmë “Asilo de San Juan de Dios” dhe jam habitur se si kujdesen për fëmijët atje.

Vëzhgoj gjurmë lodhjeje në fytyrën e mbretëreshës dhe i jap fund dialogut.

(Foto Molina)

Antonio Llull Manís