Me jetue kaltër
Me qenë për një çast
Dhe qiell dhe det
Me vdekë m’u harrue
Nuk mundesh
Pa ngjitur atë majë të thepisur shkëmbi
Pa parë monstrat
Si japin shpirt në baltë
Me jetue gjergjelezshëm
Me nëntë plagë në shtat
Me motrën te kryet
Me jetue zjarrshëm
Kur mbyllen grykat e maleve
M’i mbledhë stuhitë në grusht
Me luejtë me vetminë
Si me një arushë mali
Me jetue bardh
Me qenë edhe një herë
Dhe borë dhe plis
Me qenë prapë
Një që e do Marsi përsëri
Prishtinë, 12 mars 2013
Komentet