Kur vjen 27 qershori i çdo viti, mendja e çdo shqiptari të ndershëm e atdhetari shkon tek masakra greke mbi popullsinë Çame të vitit 1944.

Ajo është një nga plagët tona kombëtëre më të mëdha dhe e hapur që kullon prej kaq vitesh. Por qeveritarët tanë në Tiranë herë s’kujtohen e herë bëjnë sikur janë shumë të zënë me ceshtje më madhore, por asnjë herë nuk i drejtohen me gisht Greqisë për ti thënë: ”Kërkoni falje popullsisë çame se keni bërë gjenocid mbi të. Hiqni ligjin e luftës me Shqipërinë. Lejoni çamët që të shkojnë në tokat e tyre se janë me tapi të trashëguara babë, gjysh e stërgjysh”.

Kohët kalojnë e bëjnë të tyre në kujtesë, jetës, ndërtim (edhe shkatërrim) mardhënieh midis shteteve, Por ne shqiptarët nuk e kemi harruar e nuk do ta harrojmë kurrë ate masakër që grekët bënë mbi popullin shqiptare në krahinën e Çamërisë mijra vjecare shqiptare. Madje për turpin e tyre vazhdojnë të thonë: ”çamët janë nazistë e terroristë dhe Shqipëria është Greqi”.

Kjo është turp në kohën që jetojmë. Kështu ne kemi të drejtën të ju themi: ”në se ju grekët doni të hyni në historinë e re të civilizimit, duhet t’ju kërkoni shumë falje çamëve se jeni borxhëli për gjenocid para tyre, vehtes dhe historisë. Lini pallavrat megalomane me të cilat mburreni se ju keni kriju sistemin demokratik të botës”.