Te takova ne Hochdorf nje dite dimri, ishte viti 1992.
Biseduam pak dhe shume shkurt, ashtu si kuvendon një Gjeneral me ushtaret e tij.
Takim dhe fjalimi juaj Anton me beri pershtypje.
Më bere te ndihesha me i sigurt,
te ndihesha me i forte se tani kishim afer nje Ushtarak i cili vine nga nje familje me taban te fortë kombetar,
Kisha ndëgjuar per Martin Çunin, kisha degjuar se nuk u perkul ne kazamatet serbe dhe qendronte si nje hero…..
Anton ti vazhdove jeten ushtarake, vazhdove luften per liri, kurrë nuk u perkule as para armates se fuqishme serbe, as para horedhive qetnike, qendrove ashtu si qendrojnë heronjtë.
Gjithmone punove per bashkim dhe te miren e kombit.
Edhe keto dite kur behet nje zhurme pa nevoje, ti mbete Hero ashtu sikur te njoha ne fillim te viteve 90-dheta
Komentet