Shumë nga ata që nuk kanë parë asnjë ditë të jetës internimin apo burgun, sot dalin si “ish të përndjekur politikë” aktorë të vërtetë.

Ndërkohë, ata që vërtet vuajtën interrnimin e burgun u detyruan të largohen në mërgim, të shpërfillur dhe të harruar nga politika shqiptare. Ky është realiteti i një Shqipërie ku historia manipulohet nga aktor dhe viktimat e vërteta mbeten viktima, ndërsa hipokrizia mbizotëron.

Në këtë det të mbushur me “peshkaqenët” e politikës, patriotët që vuajtën përndjekje politike mbeten të mbytur. Ata nuk u lejuan të jenë zot të fatit të tyre. Sot janë veçse një vegël e përdorur për interesa elektorale.

Kjo është politika e pistë e Tiranës: të mbajë të vërtetën të heshtur dhe të përdorë dhimbjen si monedhë përfitimi. Pyetja është, deri kur? a.m