Në Vlorë u ngrit flamuri e more pjesë,
E më njëzet, ministër ishe Ahmet;
Kur në Mirdit’ po zgjidhje një ngatrresë
N’Tiran’ ra shteti, e erdhe e ngrite vetë.

Të bënë atentat; të bënë e grushtshtet;
Prap erdhe e mes aq kurthesh të pabesë,
Me ndalë at’ kaos, vendose u shpalle mbret,
Sakaq ti rregull vure e ngjalle shpresë.

E ndonse intriga e kurthe plot përballe,
Udhw, shkolla e ura e ministri ndërtove;
Monedhën ngrite, ekonominë e ngjalle;

Udhët i hape, djem jashtë edukove.
Ti, afsh për komb, në shpirt, nxënsve u kalle,
Shtet bëre o Zog, po sa shumë u qortove!