VOAL- Arti kërkon filozofi, ashtu si filozofia kërkon art. Përndryshe, çfarë do të bëhej me bukurinë?
Arti është ose plagjarizëm, ose revolucion.
Unë i mbyll sytë e mi në mënyrë që të shikoj.
Duke qenë jeta ajo që është, njeriu ëndërron të hakmerret.
Gjithmonë ka një kërkesë të madhe për mediokritet të freskët. Në çdo brez shija më pak e kultivuar ka oreksin më të madh.
Jeta nuk është më shumë se një pjesë e sekondës. Kaq pak kohë për të përgatitur veten për përjetësinë!
Është syri i injorancës që i jep një ngjyrë të fiksuar dhe të pandryshueshme çdo objekti; kujdes nga kjo pengesë.
Ne kurrë nuk e dimë vërtet se çfarë është marrëzia derisa të kemi eksperimentuar me veten tonë.
Në art, të gjithë ata që kanë bërë diçka tjetër ndaj paraardhësve të tyre, kanë merituar epitetin e revolucionarit; dhe janë vetëm ata që janë zotër.
Shumë kuzhinierë të shkëlqyer janë llastuar duke u futur në art.
Qytetërimi është ai që të bën të sëmuresh.
Historia e artit modern është gjithashtu histori e humbjes progresive të audiencës së artit. Arti është bërë gjithnjë e më shumë shqetësimi i artistit dhe hutimi i publikut.
Jeta nuk ka kuptim nëse njeriu nuk e jeton me vullnet, të paktën deri në kufirin e vullnetit të tij. Virtyti, e mira, e keqja s’janë gjë tjetër veçse fjalë, nëse nuk i ndahen për të ndërtuar diçka me to; ata nuk e fitojnë kuptimin e tyre të vërtetë derisa dikush të dijë se si t’i zbatojë ato.
Përqendroni pikat tuaja të forta kundër dobësive relative të konkurrentit tuaj./Elida Buçpapaj
Komentet