VOAL- Është e ligjshme sepse kështu dua.

Sa herë që emëroj dikë në një post vakant, bëj njëqind të pakënaqur dhe një mosmirënjohës.

Ligjet janë sovranët e sovranëve.

Kjo është çfarë më shqetëson: do të doja të vuaj më shumë për shlyerjen e mëkateve të mia.

Unë jam shteti.

Ah, po të mos isha mbret, do të humbisja durimin.

Ndjenjat e para janë gjithmonë më të natyrshmet.

Biri im, ti do të bëhesh një mbret i madh; mos më imito në shijen që kam pasur për ndërtimin, ose në atë që kam pasur për luftën; përpiqu, përkundrazi, të jesh në paqe me fqinjët.

Pirenej nuk ka më.

Sa i përket borxheve, askujt në veçanti nuk i detyrohem, por sa i përket atyre që i detyrohem mbretërisë, shpresoj në mëshirën e Zotit.

A ka harruar Zoti gjithçka që kam bërë për Të?

Ne mund të bëjmë gjithçka që dëshirojmë ndërsa jetojmë; më pas, ne jemi më pak se më askushët.

Unë jam duke vdekur, por shteti mbetet.

Është e pamundur të kënaqësh gjithë botën.

Jepini Zotit atë që i detyroheni; pranoni detyrimet që keni ndaj tij.

Unë mund të pajtoj më lehtë gjithë Evropën se dy gra./Elida Buçpapaj