VOAL – Forma më e mirë e qeverisjes është ajo që ka shumë të ngjarë të parandalojë shumën më të madhe të së keqes.

Vetëm kur njerëzit bëhen injorantë dhe të korruptuar, kur degjenerojnë në një turmë, ata janë të paaftë për të ushtruar sovranitetin e tyre.

Përgatitja për luftë është një stimul i vazhdueshëm i dyshimit dhe vullnetit të keq.

Nga disa prej fiseve indiane që banojnë në vendin në kufi me Liqenin Erie, janë bërë blerje tokash në kushte shumë të favorshme për Shtetet e Bashkuara dhe, siç supozohet, jo më pak për vetë fiset.

Trojet publike janë një pasuri publike, e cila duhet të jetë në avantazhin më të mirë për kombin.

E drejta e vetëmbrojtjes nuk pushon kurrë. Është ndër më të shenjtat, dhe njësoj të domosdoshme për kombet dhe për individët, dhe nëse sulmi do të bëhet nga Spanja vetë ose nga ata që abuzojnë me pushtetin e saj, detyrimi nuk është më pak i fortë.

Nëse shikojmë në historinë e kombeve të tjerë, të lashtë ose modernë, nuk gjejmë asnjë shembull të një rritje kaq të shpejtë, kaq gjigante, të një populli kaq të begatë dhe të lumtur.

Nderi kombëtar është pronë kombëtare me vlerën më të lartë.

Në asnjë periudhë të ekzistencës sonë politike nuk kishim aq shumë arsye për të kënaqur veten në gjendjen e begatë dhe të lumtur të vendit tonë.

Vendi ynë mund të krahasohet me një shtëpi të re. Na mungojnë shumë gjëra, por posedojmë më të çmuara nga të gjitha – lirinë!

Është vetëdija se të gjithë njerëzit kanë dobësi dhe se shumë kanë vese ajo që e bën qeverinë të nevojshme.

Parimet dhe pasionet e njerëzve janë gjithmonë të njëjtat dhe çojnë në të njëjtin rezultat, duke ndryshuar vetëm në varësi të rrethanave në të cilat vendosen.

Një mbret pa pushtet është një absurditet.

Ishte nga një Union që ne arritëm pavarësinë dhe liritë tona, dhe vetëm me anë të tij ato mund të mirëmbahen.

Të vendosësh taksa kur kërkesat e urgjencës publike i kërkojnë ato është një detyrim i karakterit më të shenjtë, veçanërisht me një popull të lirë.

Në luftërat e fuqive evropiane në çështjet që kanë të bëjnë me veten e tyre, ne kurrë nuk kemi marrë pjesë, kjo nuk lidhet me politikbërjen tonë. Vetëm kur të drejtat tona zaptohen ose kërcënohen seriozisht, ne i urrejmë lëndimet ose bëjmë përgatitje për mbrojtjen tonë./Elida Buçpapaj