“Ne nuk e dimë asnjëherë se sa të fortë jemi, derisa detyrohemi ta nxjerrim gjithë fuqinë brenda nesh. Në kohë tragjedish, luftërash, nevojash, njerëzit bëjnë gjëra të mahnitshme. Aftësia njerëzore për mbijetesë është e mahnitshme”.

“Asnjëherë nuk kam thënë se doja një jetë të lumtur, por një jetë interesante. Nga ndarja e deri tek humbja e një personi, unë kam mësuar shumë. Jam bërë më e fortë, siçc ndodh me çdo qenie njerëzore që përballet me jetën dhe botën”.

“Unë i trembem pushtetit të arritur me mungesë ndershmërie. I trembem abuzimeve për pushtet dhe pushtetit për të abuzuar”.

“Jam më e lumtur kur dua, sesa kur më duan. E dua bashkëshortin tim, djalin, nipin, mamanë dhe qenin tim. Nuk e di nëse ata më duan po njësoj, por kujt po ia ndjen? T’i dua ata është kënaqësi për mua”.

“Unë përpiqem të shoh të përbashkëtat tek njerëzit, jo dallimet mes tyre”.

“Çdokush ka humbje në jetë. Të ndajmë dhimbjen me të tjerët, është shëruese”.

“Femrat kanë qenë përherë guximtare. Ato nuk kanë frikë, kur vjen puna tek mbrojtja e fëmijëve dhe në shekullin e shkuar, ato janë ngritur pa frikë edhe për të drejtat e tyre”.

“Kam udhëtuar në mbarë botën dhe ajo që më mahnit, është se mund të komunikoj me njerëzit. Historia ime është e ndryshme, por nga ana emocionale ne jemi të gjithë njësoj”.

“Zemra është ajo që na udhëheq dhe përcakton fatin tonë”.

“Unë jam e sigurtë se femrat së bashku – të bashkuara, të informuara dhe të edukuara – mund të sjellin paqe dhe progress në këtë planet të braktisur”.

“Biblioteka banohet prej shpirtërave që dalin nga faqet e librave gjatë natës”

“Shkruaj atë që nuk duhet harruar”

“Sa më shumë jetoj, aq më e painformuar ndihem. Vetëm të rinjtë kanë një shpjegim për gjithçka”

“Pranoni fëmijët ashtu si pranojmë pemët – me mirënjohje, sepse janë një bekim – por mos kini pritshmëri apo dëshira. Nuk mund të presësh që pemët të ndryshojnë, ju i doni ashtu si janë”

“Nuk ka vdekje, bijë. Njerëzit vdesin vetëm kur ne i harrojmë”, më shpjegoi shkurt ime më, para se të ikte. “Nëse më kujton, unë do të jem me ty gjithmonë”

“Ne kemi vetëm atë që japim”

“Frika është e pashmangshme, këtë më duhet ta pranoj, por nuk mund ta lejoj që të më paralizojë”

“Nuk mund ta gjesh dikë, që nuk dëshiron të gjehet”

“Burri bën atë që mundet; gruaja bën atë që burri s’mundet ta bëjë”

“Fjalët nuk janë shumë të rëndësishme, kur dallon qëllimet”

“Ndoshta jemi në këtë botë për të kërkuar dashurinë, për ta gjetur dhe humbur, sërish e sërish. Me çdo dashuri, ne rilindim, dhe me çdo dashuri që merr fund, kemi një plagë të re. Unë jam e mbushur me plagë krenare”

“Ju jeni rrëfimtari i historisë tuaj, dhe ju mund të krijoni, ose jo, legjendën tuaj”

“Të shkruarit është një proces, një udhëtim në kujtesë dhe në shpirt”

“Kjo është për të qetësuar ndërgjegjen tonë, e dashur”, i shpjegoi ajo Blancas. “Por nuk i ndihmon të varfërit. Të varfërit nuk duan bamirësi; ata kanë nevojë për drejtësi” (Nga SHtëpia e shpirtrave)

“Nëse shkruaj diçka, kam frikë se do të ndodhë, dhe nëse dashuroj shumë, kam frikë se do ta humbas atë person; megjithatë, nuk mund të pushoj së shkruari, apo dashuruari…”

“Heshtje para se të lindësh; heshtje pasi vdes. Jeta është veçse zhurmë, në mes dy heshtjeve të padepërtueshme”.