VOAL- Në mbretërinë e të verbërve njeriu me një sy është mbret.

Bëj dritë, dhe errësira shpërndahet vetvetiu.

Biblioteka jote është parajsa jote.

Në pikën kryesore të lumturisë një njeri është i gatshëm të jetë ai që është.

Një gozhdë nxirret nga një gozhdë tjetër. Zakoni mposhtet me zakon.

Njeriu është për njeriun tjetër zot ose ujk.

Mos jep këshilla pa t’i kërkuar.

Çfarë ndryshimi ka, mendoni ju, midis atyre në shpellën e Platonit që mund të mrekullohen vetëm me hijet dhe imazhet e objekteve të ndryshme, me kusht që të jenë të kënaqur dhe të mos dinë se çfarë u mungon, dhe filozofit që ka dalë nga shpella dhe i sheh gjërat e vërteta?

Unë dyshoj nëse një individ i vetëm mund të gjendet nga i gjithë njerëzimi i lirë nga ndonjë formë çmendurie. Dallimi i vetëm është ai i shkallës. Një burrë që sheh një pagure dhe e merr për grua quhet i çmendur sepse kjo u ndodh shumë pak njerëzve.

Padurimi i madh në kërkimin e pasurisë, kënaqësisë ose nderit nuk mund të ekzistojë pa mëkat.

Ajo që në popull quhet famë nuk është gjë tjetër veçse një emër bosh dhe një trashëgimi nga paganizmi.

Gratë – nuk mund të jetojmë me to, nuk mund të jetojmë pa to.

Kur marr ca para blej libra; dhe nëse ka mbetur blej ushqim dhe rroba.

Lufta është e ëmbël për ata që nuk e kanë përjetuar.

Natyra, më shumë njerkë sesa nënë në disa mënyra, ka mbjellë një farë ligësie në zemrat e të vdekshmëve, veçanërisht te njerëzit më të mençur, gjë që i bën ata të pakënaqur me fatin e tyre dhe ziliqarë ndaj tjetrit.

E gjithë bota është tempulli im, dhe gjithashtu një tempull shumë i mirë, nëse nuk gabohem, dhe nuk do të më mungojnë kurrë priftërinjtë për ta shërbyer për sa kohë ka njerëz.

Ka disa njerëz që jetojnë në një botë ëndrrash, dhe ka disa që përballen me realitetin; dhe pastaj ka nga ata që e kthejnë njërën në tjetrën.