VOAL – Çdo situatë e keqe është një këngë blues që pret të ndodhë.
Unë përkas i shkollës së mendimit sipas së cilës, nëse nuk mund të zgjidhni diçka për veten tuaj, askush nuk mund t’ju ndihmojë. Rehabilitimi është i shkëlqyeshëm për disa njerëz, por jo për të tjerët.
Nuk ka kuptim të thuash asgjë përveç së vërtetës.
Unë shkruaj këngë për gjëra që nuk mund t’i tejkaloj personalisht – dhe pasi i shkruaj ndihem më mirë.
Më pëlqejnë vajzat e rafinuara. Unë jam më shumë djalë sesa vajzë.
Nëse do të dëgjoja dikë tjetër të këndonte si unë, do ta blija me një rrahje zemre.
Tani mendoj se të shkosh në palestër është ilaçi më i mirë. Shkoj katër herë në javë dhe më jep gjallërinë që më duhet.
Prindërit e mi e kuptuan shumë mirë se do të bëja çfarë të doja, dhe kjo ishte e duhura, me të vërtetë.
Unë nuk kam nevoja emocionale, vetëm fizike.
Unë jam më e lumtura me familjen time rreth meje.
E di që jam e talentuar, por nuk erdha në jetë për të kënduar. Unë erdha në jetë për të qenë grua, nënë dhe të kujdesesha për familjen time. Unë e dua atë që bëj, por jo gjithçka fillon dhe mbaron aty.
Jeta është e shkurtër. Çdo gjë mund të ndodhë, dhe zakonisht ndodh, kështu që nuk ka kuptim të rrish duke menduar për të gjitha nësetë, ndoshtat, potë dhe jotë.
Nëse do të vdisja nesër, do të isha një vajzë e lumtur./Elida Buçpapaj
Komentet