VOAL – Politika: Një grindje interesash që maskohet si një garë parimesh. Kryerja e punëve publike për avantazh privat.
Logjika: Arti i të menduarit dhe të arsyetuarit në përputhje të plotë me kufizimet dhe paaftësitë e keqkuptimit njerëzor.
Mirësjellja: Hipokrizia më e pranueshme.
Konservator: Një burrë shteti që është i dashuruar me të ligat ekzistuese, çka e dallon nga Liberali që dëshiron t’i zëvendësojë ato me të tjera.
Durimi: Një formë e vogël dëshpërimi, maskuar si një virtyt.
Ciniku: një roje e zezë vizioni i gabuar i së cilës i shikon gjërat ashtu siç janë, jo siç duhet të ishin.
E ardhmja: Ajo periudhë kohore në të cilën punët tona përparojnë, miqtë tanë janë të vërtetë dhe lumturia jonë është e siguruar.
E tashmja. Ajo pjesë e përjetësisë që ndan fushën e zhgënjimit nga sfera e shpresës.
Absurdi: Një deklaratë ose besim qartazi në kundërshtim me mendimin e vërtetë.
Feja: Një bijë e Shpresës dhe Frikës, që i shpjegon Injorancës natyrën e së Panjohurës.
Lutja: Të kërkosh që ligjet e universit të anulohen në emër të një kërkuesi të vetëm, rrëfyesi të padenjë.
Optimizmi: Doktrina ose besimi se gjithçka është e bukur, përfshirë edhe atë që është e shëmtuar.
Admirimi: Njohja jonë e sjellshme e ngjashmërisë së tjetrit me veten tonë.
Frikacak: Ai që, në një emergjencë të rrezikshme, mendon me këmbë.
Patriotizëm: Pleh i djegshëm i gatshëm për pishtarin e secilit ambicioz për të ndriçuar emrin e tij.
Liria: Një nga pasuritë më të çmuara të Imagjinatës.
Kompromis: Një rregullim i tillë i interesave të kundërta që i jep secilit kundërshtar kënaqësinë e të menduarit se ai ka atë që nuk duhet të ketë dhe nuk është privuar nga asgjë përveç asaj që i takonte me të drejtë.
Aleanca: Në politikën ndërkombëtare, bashkimi i dy hajdutëve që i kanë duart aq thellë të futura në xhepat e njëri-tjetrit sa nuk mund të plaçkitin veçmas një të tretë.
Antireligjioni: Një nga fetë kryesore të botës./Elida Buçpapaj
Komentet