Mbrojtja e historisë dhe vlerave kombëtare, është një temë që rikthehet shpesh në vëmendje të opinionit publik, për shkak të ndjeshmërisë që ka shoqëria ndaj ngacmimeve, ndodhive dhe dukurive, që si rastësisht kanë ndodhur e po ndodhin edhe sot, dhe që janë të paparnueshme për çdo shqiptar e atdhetar, në të gjitha kohët.

Nuk e ndjej nevojën e një debati, sepse në shumicën e herëve ato përfundojnë në fyerje, akuza të ndërsjellta dhe shumë fjalë që nuk i shërbejnë askujt e aq më pak çështjes, duke e lënë në hije problemin që shqetëson. Mendoj  se është më me vlerë të sjell në kujtesë disa ndodhi, që na trishtojnë e na zemërojnë duke gjykuar të sotmen, që qëndrojmë e veprojmë si sehirxhinj kur na dhunojnë e na grabisin historinë, ndërsa më parë kur ishim të pushtuar e nuk kishim shtet, jemi vrarë e sakatuar për mbrojtjen e historisë kombëtare dhe monumenteve të saj. Mbase e teproj kur i bëj pyetje vetes, rretheve intelektuale dhe strukturave akademike dhe shtetërore: Pse ndodh me ne shqiptarët, ose ç’ka ngjarë me ne shqiptarët që sillemi kështu?

 Po e filloj së pari, me një ngjarje tragjike të ndodhur në vitin 1916, kur forcat pushtuese ushtarake austriake pushkatuan tre oficerë shqiptarë, Kamber Myrto Bënja, toger Abaz Ismail Taushani dhe toger Bexhet Manastirliu. Cili ishte shkaku? Kundërshtuan grabitjen e gjetjeve arkeologjike në Apolloni. Duke i’u referuar librit të studjuesit Hasan Ulqini, “Grabitës të monumenteve”, njihemi me ngjarje rrënqethse dhe grabitje të paimagjinueshme të pasurive arkeologjike dhe historike të Shqipërisë, si nga turqit gjatë sundimit qindra – vjeçar, nga malazezët në Shkodër më 1913, serbët në Durrës gjatë luftës Ballkanike, dhe më pas nga pushtues të tjerë me rradhë, austriakët, italianët dhe francezët. Na vjen keq që shumë objekte me vlera të rralla artistike dhe shkencore, zbukurojnë sot muzeumet e kryeqyteteve të botës, Stamboll, Vjenë, Romë, Beograd, Londër, Paris, Berlin, etj. S’ besoj se të huajt dhe fqinjët tanë e bënë këtë për hatrin tonë. Ata, pavarësisht se i kanë “Hambarët plot me histori”, na i vodhën dhe na i grabitën me forcë monumentet e kulturës sonë, duke dëmtuar rëndë historinë tonë kombëtare. Bëjmë mirë t’i kujtojmë që të mos harrojmë, se të huajt, bashkë me ta edhe antishqiptarët, na vjedhin, plaçkisin dhe na grabisin, sa herë t’u jepet rasti. Dhe fatkeqësisht raste ka patur shumë, aq sa vazhdojnë edhe kësaj dite. Po citoj pak fjalë nga patrioti dhe dijetari Shtjefen Gjeçovi, pioneri i parë i arkeologjisë shqiptare: “Visari jonë, historia jonë, gjinden të mbulueme nën dhe, kushedi sa pash e pllambë…. Mjafton një kuletë e mbushun me sende të vjetra, të gjetuna në tokën tonë prej nji të huaji, për të na lan në terr një pikë historie”. H. Ulqini. “Grabitës të monumenteve”. Faqe 108 – 109.

Ç’koment mund t’u bëhen këtyre shënimeve të trishta që na përcjell Çarls Telford Erikson, në librin “Pesë vjet në Shqipëri”, (1908 – 1913), ku shkruan: “Unë isha vetëm një dëshmitar i zymtë dhe i heshtur… Elbasani, si njëra ndër qendrat më të mëdha të Shqipërisë së Mesme, e ndjeu i pari goditjen mizore të Shefqet Turgut Pashës. … Atë që armata mblodhi si “Armë”, do ta detyronte një tregëtar të antikës ta çkulë mjekrën e vet nga mllefi… Qindra pushkë e allti… Shpata të stërlashta antike, disa ndër to të zbukuruara me xhevahirë…. U flakën në një grumbull të stivuar e të përziera si bujashkat e pyllit…. U ngarkuan në kuaj dhe u dërguan jashtë vendit, ku s’do të shihen kurrë”. Faqe. 54 – 55.

Vazhdimi është po kaq tronditës. Historianët tanë qëndrojnë të palëkundur në një datë historike që na e kanë vendosur të tjerët dhe që ka të bëjë me themelimin e Durrësit më 627 para Krishtit. I nderuar lexues gjyko në qetësi: Historia e Shqipërisë  e kl. 12, të gjimnazit në faqen 29, shkruan: “Rreth vitit 627.p.e.s, korintasit së bashku me korkyrasit themeluan Dyrrahun…… në territorin e banuar nga ilirët”. Është kjo një thënie e Tukididit në shekullin e III-të p.e.s, që ka mbetur si “Gozhda e Nastradinit”, që s’e shkulën as historianët e monarkisë, as akademikët e diktaturës dhe s’po e shkulin as historanët e akademikët e sotëm. I bëj pyetje vetes dhe të tjerëve: Si e komenton pedagogu dhe mësuesi i historisë këtë thënie? Po nxënësi dhe studenti si e kupton? Le të lodhen historianët e Durrësit të studiojnë e të shkruajnë libra dhe të vërtetojnë me dokumenta historike dhe gjetje arkeologjike, se Dyrrahu i hershëm dhe Durrësi i sotëm, është themeluar nga mbretër ilir, shumë vite më parë se në brigjet e tij të dukeshin anijet e kolonëve grek. Kam përshtypjen se edhe llogjika më e pamësuar, nuk mund ta përfytyrojë se brenda një viti lind e formohet një qytet. Veç kësaj çdo kush mund të pyesë: Po kolonët që erdhen, ishin bujq e blegtorë apo tregëtarë e zejtarë, që i shtyu era rastësisht në Durrës? Po të ishin bujq apo blegtorë, ata do të formonin një fshat në tokën që gjetën “pa zot”, ndërsa tregëtarët dhe zejtarët lakmuan qytetin, që e njihnin mirë, sepse deshin që të prodhojnë e tregëtojnë mallrat e tyre.  Megjithatë kemi mbetur aty ku ishim, pavarësisht se Prof. dr. Hava e dr. Sali Hidri, kanë publikuar librin “Historia e Durrësit”, me të dhëna shkencore mbi lindjen dhe zhvillimin e qytetit 3000-vjeçar. Pavarësisht se edhe shoqata “Durrësi”, para ca kohësh festoi 3000-vjetorin e themelimit qytetit, po historia jonë nuk po lëviz nga istikami, ndërsa Akademia mënjanohet, qëndron në heshtje dhe nuk e merr përsipër, së paku ta lëkundë “Gozhdën e ndryshkur” në historinë tonë kombëtare. Me dhimbje, por duhet ta pranojmë, se këtu nuk është faji i fqinjit tonë jugor. E kërkojmë dhe e gjejmë fajin mes nesh, që na ka humbur rruga në oborr, bëhemi sehirxhinj e dorëlëshuar me historinë, dhe s’i vemë në kandar  gjërat e “vogla”.

Meritojnë përshëndetje atë çka thonë e shkruajnë të huajt për historinë tonë, kur bëhet fjalë për arkiva e ngjarje që kanë lënë pasoja në dokumentimin e historisë. Historiani francez Zhan Klod Faveirial, tek libri “Historia (më e vjetër) e Shqipërisë”. Faqe 334, shkruan mbi djegjen e arkivit 800-vjeçar në manastirin e Shën Naumit, pranë liqenit të Ohrit, me urdhër të patriarkut grek në vitin 1850-1851. Më tej ai vazhdon: “Murgu Serafin, autor i këtij akti vandalizmi, i thoshte  më 1856, peshkopit Popov dhe tre shokëve të tij..: “Sa më ka kushtuar për t’i shkatëruar të gjitha këto. Por patriarku më ka urdhëruar tri herë radhazi. Më së fundi, ai më shkroi: Është hera e fundit që ne të urdhërojmë….”. Vetiu lindin pyetje të shumta që e kanë brenda edhe përgjigjen: Pse i dogjën? Ç’përmbanin këto dokumenta? Kush nuk duhet t’i lexone e t’i njihte ato? Kujt i prishnin punë, apo kujt i hapnin punë, po të hapeshin ato një ditë?

Afrohemi sot në kohët moderne, në trajtimin e historisë ndaj  Aleksandrit të Madh të Mqedonisë. Në vitin 2014 janë disa gazeta që publikojnë shkrime lidhur me Aleksandrin e Madh, të cilin bota e njeh me emrim Aleksandri i Maqedonisë. Në testamentin e zbuluar nga studjuesja italiane Lucia Nadin, (një dokument të zbuluar kohët e fundit), “ai me gojën e tij ka thënë se, është pjellë e racës Ilire”. Maqedonasit i ngritën në mes të Skupit një përmendore të lartë e të bukur, pavarësisht se nuk është i racës së tyre, veç që mban emrin e Maqedonisë. Ndërsa ne, Akademia, apo katedrat e historisë pranë universiteteve, nuk kemi guxim të bëjmë një diskutim, apo kuvend shkencor lidhur me këtë zbulim të madh, që e nderon racën tonë. Nuk i shaj, as nuk i mbaj inat maqedonasit, që na grabisin heronjtë tanë. Ata po ndërtojnë historinë e tyre, me pjesë të historisë sonë dhe mburren. Një individ mund të  thërrasë deri në kupë të qielli, po ësht vetëm një dhe s’e dëgjon njeri. Ai mund të shpojë e mallkojë institucionet shqiptare që heshtin, në mënyrë që të shkunden nga plogështia, të ngrihen nga rehatia e të lëvizin, që t’i dalin për zot historisë sonë.

Kërkojmë më tej në trazirën tonë shqiptare dhe gjejmë çudira. Bie fjala për qëndrimin pndaj figurës më të madhe e më të  ndritur të kombit, për  Nënë Terezën. Të gjithë e mbajmë mend zhurmën që u bë para pak vitesh, mes nesh dhe maqedonasve, kur Vatikani vendosi që, Gonxhe Bojaxhi, Nënë Tereza shqiptare, të shpallej shenjtore. Besoj se bëmë mire, që u ngrit opinioni intelektual e politik, që Nënë Tereza të mbetej shqiptare, ashtu siç ishte dhe është në të vërtetë. Nuk ka vlerë për përgjigje një pyetje që mbetet mes buzëve: Pse vrapuan maqedonasit ta përvetësonin emrin dhe veprën e saj, megjithse e dinë mirë se ajo është shqiptare?

Ashtu si shumë të tjerë, kam shkuar shpesh në Shkup dhe jam prulur me nderim para monumentit madhështor të Lekës së Madh, para shtatores së Nënë Terezës, dhe të prijsit tonë legjendar Skënderbeut, figurave të ndritura të racës iliro-shqiptare. Unë i vlerësoj për nderin dhe vlerësimin që u bëhet këtyre figurave me përmasa botërore, pavarësisht se ata nuk e bëjnë për hatrin dhe lavdinë e shqiptarëve e të Shqipërisë. “Çudia” qëndron tek ajo çka po bëjmë ne, që po tregohemi dorlëshuar me heronjtë dhe historinë tonë.

Afrohemi në ditët e fundit. Pak muaj më parë u bë pak zhurmë mediatike, lidhur me alarmin që dha gazetari ynë Marin Mema, lidhur me “Zambakun shqiptar”, që biollogët serb po duan ta quajnë të tyren, pasi është gjetur edhe në rrethinat e Mitrovicës. Me një goditje vrasin dy zogj, sepse edhe Mitrovicën shqiptare po e quajnë territor serb. Shumë mirë për ta, por shumë keq për ne, për shkencën tonë dhe për emrin e Shqipërisë, pasi edhe kjo lule e rrallë është pasuri kombëtare e njohur në thesarin botëror. Do ta quaj veten fatlum, nëse unë nuk e di, që ka dalë ndonjë deklaratë, mbase studim i akademisë apo e katedrave të Universiteteve tona, që të përballet shkëncërisht, të dënojë veprimin serb dhe të mbrojë pasuritë tona kombëtare.

Dikush, ashtu si edhe për ndodhitë e tjera, mund të shprehet pa u menduar gjatë, “S’u bë qameti për një lule”. E di që s’kanë të drejtë, ndaj i pyes për t’i dhënë edhe përgjigje: Po ne pse nuk vemë mend duke mësuar nga të tjerët dhe nga makutëria e fqinjëve tan, që nuk falin veç na grabisin? Për të vazhduar edhe një herë me pyetjen:

Vallë ç’po ndodh me ne shqiptarët që po venitet nervi i vetmbrojtjes? 

Kadri Tarelli

Durrës më: 15, të Korrikut, 2016.

Me 5 dhjetor, ish kreu i “Bandës së Durrësit’ Lulzim Berisha, i dënuar për pesë vrasje dhe disa atentate u lirua me kusht nga Gjykata e Apelit Durrës.

I dënuar fillimisht me burgim të përjetshëm nga Gjykata e Krimeve të Rënda në vitin 2012, dënimi i Berishës u reduktua në 25 vjet burg ne vitin 2014 nga një vendim i Gjykatës së Lartë.

Por edhe nga ky dënim, i akuzuari për vrasje dhe pjesëmarrje në grupe kriminale, ka kryer fizikisht 10 vjet e tetë muaj burg që nga arrestimi i tij i 6 prillit 2006.

Lulzim Berisha ka përfituar nga një seri e gjatë vendimesh gjykate të debatueshme dhe shpesh kontradiktore për ulje dënimi si dhe nga ligji i vitit 2012 për amnistinë.

Një tjetër faktor që ndikoi në reduktimin e dënimit të tij është zgjatja për vite të tëra e procesit gjyqësor, ku një ditë në qeli si i paraburgosur llogaritet me 1.5 ditë burg.

Pasi i shpëtoi burgimit të përjetshëm në vitin 2014, Lulzim Berisha i drejtoi Gjykatës së Durrësit një lumë kërkesash për ulje dënimi.

Më saktësisht, në shtator të vitit 2015, me vendim të gjyqtares Shpëtime Pitaku, dënimi i Berishës për periudhën 2006-2015 është ulur me 1 vit e 11 muaj burg.

Më tej, me 19 prill 2016, me vendim të gjyqtarit Tritan Hamitaj, Lulzim Berisha ka fituar një ulje dënimi prej 90 ditësh për periudhën prill 2015 –prill 2016, edhe pse ligji parashikon se të dënuarit në burgjet e sigurisë së lartë nuk mund të përfitojnë më shumë se 45 ditë ulje dënimi gjatë një viti.

Me 11 maj të këtij viti, me vendim të gjyqtarit Fejzo Hysi, Berisha ka përfituar nga amnistia e vitit 2012 edhe 1 vit e gjysmë ulje dënimi, edhe pse ligji i amnistisë e mohon kategorikisht këtë të drejtë për të dënuarit me vrasje.

Ndërsa me 1 dhjetor, gjyqtarja Eda Kaja ka dhënë një vendim tjetër, duke i ulur edhe 45 ditë burg nga periudha e vuajtjes së dënimit Lulzim Berishës. Vendimet e marra nga gjyqtarët Kaja dhe Hamitaj janë në kontradiktë me njëri tjetrin për masën e uljes së dënimit dhe të mbivendosura në kohë.

Lulzim Berisha e ka kërkuar lirinë me kusht që në mesin e vitit 2016, por gjykata e Durrësit e ka hedhur poshtë me 28 korrik, duke argumentuar se ai nuk i kishte kryer akoma ¾ e dënimit prej 25 vjetësh, me gjithë uljet e përfituara deri në atë kohë.

Megjithatë, Gjykata e Apelit vendosi më 5 dhjetor se kjo kohë është përmbushur pas vendimit të uljes së dënimit me 45 ditë në 1 dhjetor nga gjyqtarja Eda Kaja.

Sipas gjykatës, në përllogaritjet e bëra me datë 2 dhjetor, me uljet e përfituara edhe nga vendimi i fundit i shkallës së parë, Berisha kishte vuajtur virtualisht 18 vite e 9 muaj heqje lirie dhe i mbeteshin edhe 6 vite e 2 muaj burg, duke përmbushur kriterin bazë të lirimit me kusht.

Trupa e udhëhequr nga gjyqtari Arben Vrioni si kryesues, dhe anëtarët Petrit Çano dhe Anita Mici ka vendosur ta lirojnë me kusht Berishën, pasi kanë gjykuar se i dënuari është rehabilituar, ka pasur sjellje shembullore në burg, dhe ishte në “gjendje të renduar psikologjike për shkak të kohës së gjatë të vuajtjes së dënimit.”

Tirana zyrtare nuk do të sodisë më nga larg situatën politike në Maqedoni.

Kryeministri shqiptar Edi Rama ka guxuar. Ai nuk ka ndërmend më t’i lërë partitë politike shqiptare atje të vendosin në “kokë” të tyre, siç kanë bërë vitet e fundit, ku BDI-ja e Ali Ahmetit dhe PDSH-së e Menduh Thaçit, që pas çarmostosjes së UÇK-së në vitin 2001, i bënin fresk VMRO-DMPNE-së së Nikola Gruveskit, shkruan Shekulli.

Dje u njoftua për një takim të mundshëm mes kryeministrit Edi Rama dhe liderëve politikë shqiptarë, Ali Ahmetin e BDI-së, Bilall Kasamin e Lëvizjes BESA, Menduh Thaçin e PDSH-së dhe Ziadin Selën e LR-PDSH-së.

Madje, mediat në Shkup kanë shkruar se dje ka pasur një takim mes Selës dhe Ramës në zyrën e këtij të fundit në Tiranë. Siç raportohet në mediat në Shkup, Sela dhe Rama kanë folur për zgjedhjet, për kërkesat e shqiptarëve, për zgjedhjet dhe për mbarëvajtjen e tyre. Mësohet se ata gjithashtu kanë folur edhe për periudhën deri në krijimin e qeverisë së ardhshme të Maqedonisë. Dhe shefi i kabinetit të Ali Ahmetit, Artan Grubi ka konfirmuar për mediat në Shkup se mes Ahmetit dhe Ramës ka pasur një përpjekje për një takim, por për shkak të angazhimeve të Ahmetit, ky i fundit nuk ka udhëtuar drejt Tiranës. “Tentativa është për nesër (e mërkurë) megjithatë akoma e pakonfirmuar ngase ne jemi ekstremisht të zënë”, ka thënë Grubi.

Në këtë takim, Rama do të mundohet të gjejë mundësinë që katër liderët shqiptarë të paraqiten me një Program të përbashkët para mandatarit të ardhshëm maqedonas për formimin e qeverisë. Megjithëse askush nga partitë politike shqiptare në Maqedoni nuk kanë pranuar të flasin se cila do të jetë tema kryesore e takimit, një gjë është e sigurt: Tirana zyrtare ka vendosur të tregojë qasje të re më serioze të Shqipërisë ndaj subjekteve në Maqedoni, sidomos pas zgjedhjeve të 11 dhjetorit.

Negociatat
Ende pa nisur negociatat për koalicion të mundshëm për formimin e Qeverisë së ardhshme, pas zgjedhjeve të parakohshme të 11 dhjetorit, opinioni shqiptar në Maqedoni kërkon që të “izolohet” Nikolla Gruevski dhe partia e tij nga ana e shqiptarëve. Njohësit e rrethanave politike në vend porosisin se i duhet thënë “JO!” këtij të fundit, i cili kurorëzoi fushatën parazgjedhore me retorikë të spikatur nacionaliste. Analisti politik Albert Hani, duke komentuar situatën pas zgjedhore ka thënë se shqiptarët me anë të votës treguan se nuk e duan ish-kreyministrin Gruevski.

“Politikanët e zgjedhur nuk duhet të shkojnë kundër dëshirës së popullit dhe të përkrahin parti politike që i keqpërdor shqiptarët e Maqedonisë për tu pozicionuar më mirë në shoqëri. Edhe pse me më pak mandate për deputetë në këtë përbërje të re të Parlamentit, pozita politike e shqiptarëve është tejet e lakmueshme. Nëse mençuria mbizotëron egon, politikanët e zgjedhur jo vetëm që formalisht mund faktorizohen, por mund që të kenë të drejtën e vetos në proceset vendimmarrëse.

Tani dialogu i mirëfilltë ndërpartiak është më se i nevojshëm”, tha Hani. Dhe politikologu Deniz Memedi vlerëson se partitë politike shqiptare e kanë shansin për të ndëshkuar Gruevskin, për retorikën shoviniste dhe politikat antishqiptare që ka bërë gjatë kohës sa ka qeverisur vendin. “Një tablo ideale do të ishte nëse do të ishin bashkuar gjithë subjektet politike shqiptare me qëllim të realizimit të kërkesave të popullit shqiptar.

Mirëpo, kjo do të jetë shumë e vështirë duke pasur parasysh përvojën e situatës parazgjedhore ku partitë opozitare nuk arritën të gjejnë gjuhën e përbashkët për të shkuar me një listë të përbashkët në zgjedhje. Sidoqoftë, tash kemi një situatë të re premtuese, që partitë politike do t’i detyrohen vëmendshëm ti bëjnë lëvizjet e tyre nga shkaku se panë që elektorati dinë të vlerëson se kush duhet ta përfaqësojë në dhomën e përfaqësuesve dhe gabimi eventual do të jetë edhe më ndëshkues në zgjedhjet e radhës”, deklaroi Memedi. Nikolla Gruevski, i VMRO-DPMNEsë gjatë fushatën parazgjedhore ka lëshuar mllef ndaj shqiptarëve, duke i vlerësuar qëndrimet e shqiptarëve të rrezikshme për ardhmërinë e vendit.

Marrëveshja

Edhe pse në vitin 2001 u nënshkrua Marrëveshja e Ohrit, duke i dhënë fund konfliktit shqiptaromaqedonas, dhe pavarësisht se pika kryesore e kësaj “ujdie” ishte përdorimi i gjuhës shqipe në të gjitha institucionet shtetërore, të gjitha qeveritë, që kanë drejtuar prej nga ajo kohë vijojnë ta konsiderojnë Maqedoninë si shtet vetëm të maqedonasve. Gjatë 15 viteve, shqiptarët janë diskriminuar pareshtur. Dy partitë kryesore shqiptare që kanë pasur dhe përfaqësuesit e tyre në Kuvend dhe bashkëqeverisje, krejt ajo që kanë bërë ka qenë shfrytëzimi i privilegjeve të pushtetit, ndërsa në raport me njëra-tjetrën vetëm sa e kanë thelluar përçarjen ndërshqiptare atje.

Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, deklaroi sot se në krye të pushtetit është vendosur një kastë politike – ekonomike, e cila ka futur në sistem korrupsionin, drogën dhe blerjen e votës.

Zoti Basha i bëri këto komente në festën e 26 vjetorit të themelimit të Partisë Demokratike, ku theksoi se kjo gjendje e rëndë, po u vret shqiptarëve shpresën dhe po i shtyn në arrati.

“Ortakëria mes politikanëve dhe klientëve të partisë ka shkatërruar çdo mundësi për një ekonomi të lirë të tregut. Etja për të marrë pushtetin me çdo kusht, e shtyu politikën në kthetrat e krimit dhe solli kriminelët në majat e pushtetit. Njerëzit e thjeshtë janë braktisur në varfëri. Sfida e Partisë Demokratike është kthimi i besimit të njerëzve tek politika dhe tek tek e ardhmja” – tha zoti Basha.

Ai theksoi se Partia Demokratike do të sigurojë hapjen në kuptimin me të gjerë të fjalës, hapjen e mendjeve, të radhëve, hapjen ndaj aleatëve dhe aleancave, ndaj shoqërisë, ndaj vlerave, ndaj rregullave, ndaj garës, ndaj mendimit të lirë.

“PD do t’u ofrojë shqiptarëve një model të ri politik e shoqëror. Deputetët do të zgjidhen përmes konkurrencës dhe vendimmarrjes së anëtarësisë. Ne do të shkurtojmë kohëzgjatjen e mandatit të kryetarit dhe drejtuesve deri në dy vjet” – tha ai.

Përfaqësimi politik i PD do të vendoset nga anëtarët e saj, theksoi drejtuesi i saj, me një strukturë partiake perëndimore, të çliruar nga ofiqet dhe pushtetet.

Meta flirton antishqiptarizem ne Greqi dhe dekorohet nga greket , ndersa Rama dorezon pa kushte kombin shqiptar ne Nish… E pamundur te mos kete koordinim ndryshe Rama dhe Meta sot do te ishin therur me njeri tjetrin. Kryeparlamentari Meta i shoqeruar me nje shpure grekesh e filogrekesh u nis me buje per ne Athine ne nje situate te veshtire per diplomacine greke mbas deklarimit te komisionerit te BE Hahn mbi ekzistencen e ceshtjes came mes dy vendeve. Por deklarata e Metes se ne do te shohim nga e ardhmja i varrosi camet dhe cliroi diplomacine greke , e cila pergatiti menjehere dekorimin e Metes. Meta i beri nje sherbim te vyer Greqise duke kerkuar te gjeje mbeshtetje ne BE dhe Greqi per te nesermen e tij politike dhe civile , mbas krimeve te shumta qe ka kryer ndaj shtetit dhe kombit . Nderkohe Rama mbriti ne Beograd i krekosur me nje retorike nacionaliste te panevojeshme, ndersa qetesia e Vucicit kunder thirrjeve te PD sebe per debim te Rames ishte sinkron politik qe neutralizon vemendjen e shqiptareve patriote nga takimi i Nishit, qe behet per te perligjur sundimin e kapitaleve teknologjike dhe financiare serbe mbi tregun Ballkanik qe ze fill nga ky takim.

Rreth nje vit me pare Merkel perdori perkedheljen diplomatike ndaj Rames duke e mbushur rendin e dites se mediar Europiane me fotot e saj pozuar ne krah me Ramen te cilin e citonte si lider rajonal e me tej.Vete Merkel pak kohe me pare kishte lancuar projektin ” Europa me dy shpejtesi” , ku normalisht Tregu i madh Europian i vendeve te zhvilluara do te perbente shpejtesine e pare , ndersa Tregu Ballkanik i vendeve te varfra dhe shme te varfera ku bejne pjese Serbia , Bosnja , Mali i zi , Maqedonia , Kosova dhe Shqiperia do te perbente shpejtesine e dyte.Kur BE nisi zgjerimin e Madh zonja e hekurt britanike Theacher do te deklaronte …” Hyrja ne BE e vendeve te varfera do te jete shkaterrimtare per to””” … Kjo deklarate e Teacherit nuk shqetesoi askend ne Shqiperi jo vetem klasen politike mafioze , por as klasen akademike e studjuesit me tituj e grada te shumta te blera nga marredheniet korruptive ne Shqiperine komuniste e postkomuniste , e cila prej 75 vjetesh nuk ka prodhuar produkt akademik dhe shkencor , por ka bashkejetuar me mjerimin filozofik te tyre. Per kete ka menduar Merkel duke i ftuar vendet e mesiperme te permovojne Tregun Rajonal ne Nish ku shqiptaret do te operojne ne nje treg me te pershtatshem , por perseri me diferenca negative me teknologji dhe mjete financiare. .Serbia e cila humbi luften dhe per pasoje leshoi relativisht Kosoven tashme ka fituar nje treg te madh rajonal Ballkanik .

Pra Europa na shiti pa kushte perseri tek serbet duke rikrijuar Jugosllavine pa sovranitet shteteror qe ishte e pamundur te jetonte ,, por sundimtare me rregulla te tregut me rolin e superfqise rajonale ku marredheniet ekonomike do te vendosin mbi politiken dhe zhvillimet,,, ku serbia do te kete ne dore bankat dhe teknologjine ,,, ndersa shqiptaret te ndare ne 5-6 shtete do te coptohen e therrmohen nga mekanizmat e tregut. Ne fund rreziku eshte i madh , por edhe zgjidhjet jane te veshtira,,,, Kerkohet rrezmii i burokracise shteterore e politike shqiptare ne Tirane, Prishtine dhe Shkup dhe te kerkohet statusi i bashkimit Kombetar…Perfundimisht cdo komb duhet ti menjanoje bijte e tij te rrezikshem qe te mund te ece perpara…..

Pronaret Legjitimë Shqiptare Kryetari Ferdinant Sulaj

Qeveria shqiptare është kërcënuar nga hakerat Anonymous, nëpërmjet një mesazhi në gjuhën angleze që është publikuar në Youtube. Ata i rendisin qeverisë shqiptare disa nga reformat që ajo ka marrë, të cilat kanë qenë në dëm të qytetarëve të këtij vendi. Sipas tyre populli është mërzitur me çdo gjë dhe po largohet nga vendi.

Sulmi i parë ka qenë ai i djeshmi, ndaj faqes së Facebook-ut të ministrit të Drejtësisë Ylli Manjani, i cili ka pranur ditwn e djeshme se faqja e tij është bllokuar.

Mesazh i plotë për Qeverinë Shqiptare

Qeveria e Shqipërisë, jeni në vëmendjen tonë, sepse pavarësisht nga paralajmërimet tona të vazhdueshme, ju keni vendosur që të shpërfillni kërkesat tona për të ndihmuar popullin e këtij vendi dhe keni vazhduar në drejtimin e një sistemi, i cili përfiton vetëm për vete.

Ne kemi kërkuar me edukatë në shumë raste që të ndryshojë qëndrimi juaj ndaj udhëheqjes, që ju ti shërbeni vendit, në vend që ta kontrolloni atë, që ju të ruani të drejtat dhe liritë e qytetarëve. Në vend të kësaj, ju keni vendosur për të imponuar përkeqësimin e masave shtrënguese mbi popullin e Shqipërisë, rritja e taksave për qytetarët dhe bizneset e vogla, miratimin e reformës së arsimit të lartë për studentët që favorizon universitetet private dhe shkatërrimin e universitetet publike.

Situata në Shqipëri është e dëshpëruar. Ky vend i vogël i Evropës është grimcuar në mes të korrupsionit dhe papunësisë ekstreme. Shumë shqiptarë kanë humbur shpresën në vend të tyre dhe përpiqen çdo vit të kërkojnë një të ardhme në Gjermani apo vende të tjera evropiane. Në njëzet vitet e fundit, rreth një e katërta e popullsisë është larguar nga vendi.

Ju keni krijuar një sistem që po dështon dita ditës. Një qeveri e përbërë nga vrasësit, kriminelët dhe përdhunuesit krijon vetëm shkatërrimin e këtij vendi. Shqiptarët janë ngopur me kriminelët në politikë. Ata duan vetëm drejtësi në këtë vend.

Ju vazhdoni të shkelni mbi të drejtat dhe liritë themelore te njerëzve , duke u përpjekur për të fituar qasje në informacionin tonë private dhe konfidencial. Ne tani e kemi shumë të qartë se ju nuk keni ndërmend të drejtoni vendin për popullin tonë, por ju do të vazhdojë të kandidoni përsëri për të përfituar vetë.

Ky sistem ka dështuar. Ne tani shohim të pastrehët që vdesin në rrugë këtë dimër, njerëzit të paaftë për të mbështetur familjet e tyre. Njerëzit nuk mund të përballojnë arsimimin e tyre; ju mbani të moshuarit në punë për një kohë të gjatë, duke e mbajtur vende pune dhe mundësitë për të rinjtë që të shkojnë jashtë. Numri i të papunëve ka pësuar rritje marramendëse.

Ne jemi anonimët

Ne jemi një legjion

Ne nuk falim

Ne nuk harrojmë

Na Prisni

Ç’mjerim të lumturohesh për vdekjen!…

“Pashë jetën tënde, t’lëshoj bè e t’lutem/ pashë këta gjunjë e prindët që të linden/ mos ma lër trupin pranë galeve akeje/ ta coptojnë larot, por prano shpërblesat”… Nga lutja e Hektorit ne Iliadë…

Do të desha i ndjeri Andrea të kishte bërë të njejtën gjë me lexuesit e tij të shumtë para se të jepte shpirt…

Këto ditë ndërroi jetë Andrea Stefani një gazetar analist i lexuar në Shqipëri dhe kudo ka shqiptarë. Vdekja e tij e parakohshme pothuajse gjysmën e shqiptarëve e hidhëroi dhe gjysmën e “gëzoi” mos e dhëntë Zoti këtë lloj “gëzimi” për vdekjen e një gazetari apo qoftë dhe të një njeriu çfarëdo…

Ajo qe me tronditi pamasë ishte ngazëllimi dhe shfryrja e urrejtjes karshi kufomës, kur akoma nuk i ishte bërë varrimi. Mos bre njerëz me kufomën, kini durim, respektoni kodet!

Qysh në kohët e lashta kufomat nuk përdhoseshin… Në Iliadë në luftën e tmerrshme vdekjeprurëse midis dy luftëtarëve Hektorit dhe Akilit, është shumë prekës lutja e Hektorit kur vritet nga Akili… dhe po më prekëse është lutja e të atit të Hektorit, Priami kur i lutet Akilit që të mos ia përdhosë kufomën e të birit rrugëve…

Por vetë Hektori në momentet e fundit të jetës i lutet Akilit për t’ia kthyer trupin babait të tij dhe nënës dhe ja se si:

Duke dhënë shpirt Hektor kreshniku i foli:

“Pashë jetën tënde, t’lëshoj bè e t’lutem,

pashë këta gjunjë e prindët që të linden,

mos ma lër trupin pranë galeve akeje,

ta coptojnë larot, por prano shpërblesat”!…

Do të desha i ndjeri Andrea të kishte bërë të njejtën gjë me lexuesit e tij të shumtë para se të jepte shpirt…

Të vdekurit duhet t’i bëhen të gjitha nderimet që i takojnë një qenieje njerëzore. Më vonë pas varrimit për bëmat e tij apo të saj, për veprimtarinë patriotike apo kriminale, për analizat e drejta apo të shtrembëra, për qëndrimet e tij djallëzore apo ëngjëllore në publik kemi mundësinë të shprehim lirshëm çfarë ndjejmë…

Nga të gjithë statuset dhe shkrimet që kam lexuar rreth të ndjerit Andrea më preku thellë dhe më tërhoqi vëmendjen ku dhe kam se çfarë të mësojë qëndrimi i ish të përndjekurit politik i cili qysh në moshen 16 vjeç ka qene i burgosur, ndërsa familja e tij ka bërë plot 104 vjet burg, është fjala për shkrimtarin Viktor Martini, i cili është dhe Heroi im.

Ju ftoj ta lexoni qëndrimin e VIKTOR MARTINIT

Sikur më befasoi lajmi i vdekjes së Andrea Stefanit. Megjithëse nga pikëpamjet politike ishim të kundërt, ai me kurajon civile më ngjallte respekt. Ishte i mprehët, kurajoz e i saktë. Gjallnija e tij në medje ka me mungu. Një gjeneral që po vizitonte vorrezat e një vendi që kishte pushtue, u ndodh para vorrit të një gjenerali kundërshtar. Gjenerali mori qëndrim ushtarak, duke hjekun kapelen. Mbasi kreu qëndrimin ndaj kufomës, shoku i tij i drejtohet: “Si spjegohet kjo sjellje ndaj kundërshtarit tuej ndër ma të mëdhej”? -Gjenerali përgjigjet: Urrejtja njerëzore nuk duhet të shkapërcej rrasën e vorrit. I përcjelli familjarëve dhe medies shqyptare ngushëllimet e mia të cilët do e ndiejnë gjatë mungesën e Andreas.

6 dhjetor, 2016

Staten Island, New York

Depresioni social tek neve dhe nëpër botë nuk ka ngjarë sot, në këtë periudhë. Depresioni social e ka shoqëruar shoqërinë në të gjitha etapat e zhvillimit të saj. Ngjarja e fundit në Korcë ka përmasa “kanibaleske”, por që duhen studjuar me vemendje dhe shkencërisht nga studjuesit e mirëfilltë, psikologë e punonjës social dhe e gjithë shoqëria në përgjithësi. Por dicka që më bëri të reagoj ishin prononcimet e psikologëve dhe profesorëve të shkencave sociale për ngjarjen në media duke konstatuar “depresionin social”. Ok, ka dpresion social! Paturpësisht mbushin hapsirat e mediave të “shpifura”, tregojnë nivelin e tyre intelektual, ndyshojnë veshjet dhe tregojnë nivel në komunikim. Që do të thotë, vetëm konstatojnë dhe nuk “aplikojnë” asnjëherë dhe mbrojnë interest e shoqatave jo-qeveritare dhe shfytëzojnë hapsirat mediatike. A ka ndonjë punonjës social dhe psikolog në Korcë që ka shkuar tek ajo familja që ndodhi ngjarja për të ndikuar sadopak tek problematikat që ka patur kjo familje?! Në planin ligjorë më duket se sot kishte një vendim për masat e mbrojtjese për gjygjtarin. Të gjithë “llapin në media”, përpiqen të justifikojnë detyrimet! Mbas tre ditësh harrohet kjo ngjarje. Tre ditë zgjat lajmi, edhe sot në botën globale. Por turpi i madh është i politikës që kërkon të “përfitojë” nga këto ngjarje! Ok politika dhe media kanë këtë punë. Natyra e vërtetë e mediave doli në zgjedhjet e fundit në SH.B.A.
Por psikologët dhe punonjësit social kanë mision tjetër. Misioni i tyre në shoqërinë post-moderne është i madh. Ato nuk duhet vetëm të konstatojnë dhe “fitojnë” projekte nga bashkia dhe qeveria për të plotësuar nevojat e tyre individuale. Ato duhet të jenë më afër shoqërisë në planin psikologjik dhe social, më afër shoqërisë dhe individit. Klienti, individi dhe shoqëria nuk janë vetëm për tu “studjuar” dhe bërë teste! Ato janë baza e të gjithë zhvillimit tonë!
Po sjell një thënie të filozofit antropolog të madh bashkëkohorë Umberto Galimbeti: “Është e nevojshme njohja e alfabetit emocional: e zemërimit, frikës, dashurisë, trishtimit “Emocionaliteti ynë mund të edukohet dhe nëse duam një shoqëri më të mirë, ai duhet të edukohet”, shkruan filozofi Italian”.!

Më 13 nëntor 2016, në qytetin Bilbao, në Spanjë, u nda nga jeta Prof. Dr. Pëllumb Jani Bitri, një humbje e dhimbshme për familjen, për shkencat mjekësore, për pedagogjinë, kulturën dhe shoqërinë shqiptare.

Ndarja e papritur nga jeta e Prof Pellumb Bitri, la në pikëllim familjen, të afërmit, studentët, kolegët, miqtë e shumtë në Shqipëri, Spanje, Kosovë dhe ne Maqedoni.

Prof. Dr. Pëllumb Bitri lindi në vitin 1928 në një familje të thjeshtë elbasanase, por arsimdashëse. Me gjithë vështirësitë ekonomike, prinderit e tij arritën të shkollonin te tre djemtë.

Pas çlirimit të vendit, Prof. Pëllumbi shkoi per studime ne Bashkimin Sovjetik, ne Universitetin e qytetit Gorki, ku studioi dhe u diplomua në mjekësi e në filozofi me rezultate shkelqyeshem.

Në vitin 1954, Ai u kthye në atdhe dhe u emërua shefi i katedrës së Anatomisë Patologjike, që e drejtoi për shume vite me radhë dhe me nivel të lartë, duke krijuar shkollën shqiptare të Anatomisë Patologjike, ku u formuan profesionalisht me dhjetra specialistë dhe me dhjetra mijëra studentë.
Prof. Pëllumb Bitri është autori i tekstit “Patologjia Morfologjike”, teksti i parё historik i Fakultetit tё Mjekёsisё. Në kohën kur u botua ky libër voluminoz, ai ishte 38 vjeç; i ri në moshë, por me formim dhe përvojë tё pasur profesionale dhe shkencore.

1954. Prof Pellumb Bitri dhe Prof Ekaterina Petrovna Seminova ne provimin e pare te anatomise patologjike,

Prof Pellumb Bitri, me studentet e vitit III te Fakultetit te Mjekesise te Universitetit te Tiranes

Prof. Pëllumb Bitri është personaliteti publik, intelektuali i shquar, patrioti i çështjes tonë kombëtare. Ai është shkencëtari dhe profesori i famshëm, lektori i admiruar nga mijërastudentë dhe mjekë, oratori i paimitueshëm, poligloti dhe poliedriku, bashkëshorti dhe prindi shembullor.

Prof. Pëllumb Bitri mbetet simbol i pedagogut, që me dinjitet, me personalitet dhe me aftësi profesionale e shkencore kontribuoi në edukimin dhe formimin profesional të dhjetra mijëra mjekëve, në veçanti me botimin e shumë teksteve universitare, të monografive dhe studimeve shkencore.

Prof. Dr. Pëllumb Bitri është personifikim i intelektualit, eshte pedagogu “rrebel”, që me kurajo ndoqi rrugën e së vërtetës, të progresit social, kulturor dhe shkencor të shoqërisë shqiptare, duke u bërë protagonist dinjitoz i saj.

Ai gjithë jetën luftoi dhe punoi për një mjekësi të fortë, shkencore e të zhvilluar në nivelet bashkëkohore, duke u renditur ndër figurat e shquara të historisë, të kulturës dhe të shkencës shqiptare.

Pof Pellumb Bitri, kontribuoi dhe ne formimin profesional dhe shkencor te katedres te Anatomis Patologjike te Fakultetit te Mjekesise te Universitetit te Prishtines, ku zhvilloi leksione dhe ndihmoi ne programet kerkimore shkencore.

1979. Prof Pellumb Bitri, me studentet e mjekesise te vitit III, Universiteti i Prishtines.

Trashëgimia profesionale, shkencore dhe kulturore e Prof. Pëllumbit është një thesar me vlera të veçanta për kombin tonë. Kontributet në fushën e mjekësisë, të pedagogjisë dhe të shkencës, janë vlerësuar dhe nderuar me çmime kombëtare, me urdhra dhe dekorata të shumta, që shprehin qartë vlerat e larta shkencore të veprave që ai krijoi.

Prof Pellumbi, ka merita te veçanta ne formimin shkencor te pedagogeve te katedres te Anatomise Patologjike, te cilet i udheheqi ne veprimtarite kerkimore shkencore, qe u kurorzuan me tituj dhe grada shkencore te te gjithe stafit pedagogjik.

Prof. Pëllumb Bitri, profesori i madhi dhe i paharruar, është në mendjet dhe zemrat tona si pedagogu ynë i zjarrtë, shkencëtari, personaliteti dhe poligloti me vlera të larta kulturore, me inteligjencë të veçantë. Këto aftësi ai i vuri në dispozicion të shoqërisë shqiptare, duke u shquar si veprimtar shoqeror, si dhe nëpërmjet veprave të tij, me studimet e shumta të botuara dhe të prezantuara në konferenca e kongrese kombëtare dhe ndërkombëtare.

Njëzet vjet më parë ai emigroi familjarisht në Spanje, ku jetoi e punoi në Bilbao. Dhe në Spanje, Profesor Pëllumbit ia vlerësuan aftësitë e tij pedagogjike dhe shkencore dhe e pranuan si pedagog në Fakultetin e Mjekësisë të Universitetit Publik De Pais Vasco, ku dha leksione dhe drejtoi seminare me studentët. Për aftësitë e tij të shquara didaktike dhe shkencore, Prof. Pëllumb Bitri u zgjodh anëtar i Këshillit Shkencor të Fakultetit te Mjekesise.

2002  Bilbao – Spanje. Prof. Maria Gabriel Inklan Iribar  (Ministri i Shendetesise i Rajonit Bask) dhe Prof Pëllumb Jani Bitri

Prof Pellumb Bitri me antaret e keshillit shkencor te Fakultetit te Mjekesise Universitetit Publik De Pais Vasco – Bilbao, Spanja

Prof Pellumb Bitri, ne seminar me studentet ne Deparimentin e Antomise Patologjike te fakultetit te Mjekesise ne Bilbao

Humbja e papritur e Prof. Dr. Pëllumb Bitri, personalitetit të shquar të shkencës, të mjekësisë, të pedagogjisë dhe të kulturës shqiptare, është një dhimbje e madhe për të gjithë ne.

Shkencëtari i shquar Prof. Pëllumb Bitri, profesori i famshëm i mjekësisë, burri i mençur dhe prindi shembullor, na mungon fizikisht, por emri dhe vepra e tij e shquar do të jetojnë në jetë të jetëve.

Aleanca Kosova e Re do ta mbështesë në balotazh kandidatin e Nismës për Kosovën, Isa Xhemajli.

Trupi i pajetë i publicistit të ndjerë Andrea Stefani pritet të mbërrijë në Tiranë ditën e të martë.

Analisti i njohur Andrea Stefani u nda nga jeta pardje, teksa vuante prej disa muajsh nga një sëmundje e rëndë.

Ai ishte prekur nga një tumor në stomak. Për fat të keq, kimioterapia nuk dha efektet e pritshme. Ndërhyrja kirurgjikale rezultoi fatale.

Kolegu ynë është shuar të shtunën pasdite në një spital në Romë. Ai nuk dëshironte që sëmundja e tij të bëhej publike dhe vazhdimisht qetësonte ata pak miq që e dinin duke u thënë që ishte diçka e lehtë që po kalonte dhe se kurimi po ecte mirë.

Andrea pas pak ditësh festonte 58 vjetorin. Ai ka lindur në 8 dhjetor të vitit 1958. Andrea la pas bashkëshorten e tij Enkeleden dhe dy fëmijë, Danielin 15 vjeç dhe Stefaninë 12 vjeçe

65 vite nga krijimi i Universitetit Politeknik të Tiranës, një kompani e huaj e akrediton zyrtarisht për cilësinë e kurrikulave dhe programeve të studimit.

Gazetari Marin Mema ka reaguar pas deklaratës së deputetes Eleni Teocharus.

Ai ka përdorur gjuhë të ashpër duke thënë se “mund t’iu thyhen dhembët nëse i kërcisni shumë në vendin tonë”.

Ja reagimi i plotë i Memës:

Nje Eurodeputete greke nga Qipro erdhi ne Tirane ne emer te PBDNJ ( e cila ne leter duhet te jete nje parti qe bashkon , mbron, pa paragjykim te drejtat e njeriut) e tha se tashme na qenka momenti te mbrohen te drejtat e Vorio Epirit,per te mos perfunduar ne nje tragjedi siç ka ndodhur sipas saj me helenizmin qipriot. Nga krahu tjeter ministri i mbrojtjes grek kercellit dhembet nga kufiri perballe nje tjeter vendi antar te Natos siç eshte Shqiperia….

Ore te dashur fqinje a ju ndodh ndonjehere ne jete te lini menjane ekstremizmin e te jeni qytetare te thjeshte ?

Te mendoni se nuk eshte e drejte qe mijera njerez , popullesi civile te masakrohen , te vriten, tu hapet barku, te dhunohen gra e femije ? A ju ndodh te mendoni se ata femije kishin nena e baballare ? Se ata femije kishin prinder, gjysher ? A ju ndodh te mendoni se njeriu nuk eshte nje cope guri qe mund ta rrahesh me çekiç e ta gjysmosh e te mos ndjeje dhimbje ??? A mundet njehere te vetme te jeni njerez te thjeshte pertej politikes e te kujtoni mijera njerez te vdekur rrugeve sepse nuk ju la zgjidhje tjeter ? Po femijet qe nuk mundet te shikojne varrin e prinderve a i mendoni ? A ju duket e drejte kjo si qytetare, si nena e baballare, si njerez te thjeshte ?

Ju vini ne Shqiperi hyni e dilni e mendoni se ne do te fleme ? Do te vazhdojme te pranojme ? Do te ulim koken e do te krrusim shpatullat pa klithur ? Jo, pra jo !! Nuk ka me histori te tille. Ne kemi te drejten e zotit te klithim, te flasim , te tregojme, te ulurasim, sepse ata mijera njerez sot nuk kane as nje varr te prehern.

Ju flisni per te drejta te njeriut me Vangjel Ziun (shtate standartesh ne krye), por nuk thoni kurre sesi mundet te keni frike nga nje gazetar , qe mund te mos jete Marin Mema, por do te jete kushdotjeter qe kerkon te tregoje te vertetat.

Ju flisni per te drejta njeriu, por nje shkolle per shqiptaret ne Filat, Margelliç, Gumenice, Paramithi, Preveze, Parge, Arte, Negovan, Konice, Bellkamen, Plikat etj nuk e hapni. Bile ju as nuk i lejoni te ndihen shqiptare sikurse jane nga rrenjet. Ju nuk lejoni nje kamera e jo me nje shkolle. Ju flsni per te drejtat e njeriut , por kurre nuk pranoni nje varreze per çamet e masakruar, se pertej mendesive dhe justifikimeve tuaja, nuk besoj se femijet ne barke te nenes, ishin bashkepuntore me nazistet.

E pra ne nuk kemi frike nga e verteta, aspak, e aq me pak nga nje ekstremist qe fle gerxheve me ushtrite si per te treguar se jeni te fuqishem. Nuk kemi frike se jemi me te drejten e te verteten, nuk kemi frike sepse ne kurre s’kemi patur frike nga ekstremistet qe qarraviten sikur tu kene çjerre fytyren e tu kene vjedhur buzkuqin.

Nuk dua aspak ti futem çeshtjes se pronesise e perplasjeve ne Himare edhe pse familjes sime dikur pronat ne Libohove e Gjirokaster na i morri me para nen dore ne gjykata nje biznesmen i madh e i njohur grek qe ne fillim vitet 1990 kishte para te madhe ndryshe nga fisi yne. E pra ne kishim te drejte te nginim gjithçka ne kembe sepse na morren te drejten, por ne shqiptaret shpesh here kemi qene te tille, te urte, te permbajtur, duke pranuar edhe vendime te tilla. Ne nuk gerthitem se po na cenonin te drejtat, as se po na grabisnin, por pranuam korrupsionin e imponuar nga greku para-madh.

Ne kete rast nuk dua te futem ne debatet e Himares, edhe pse besoj se nuk eshte ndryshe Himara nga Tropoja, Kukesi, Durresi, Tirana, Vlora apo tjeterkund. E ne rradhe te pare ç’pune ka nje eurodeputete qipriote qe boll probleme ka ne ishullin e saj te merret me problemet shqiptare ? E keshtu gjithelloj figurash edhe nga ata qe dikur mbronin pronat e shqiptareve himariote , por qe sot per nje post deputeti kane shitur edhe breçkat bashke me rrenjet ???

Te dashur fqinje kohet e presioneve kane shkuar, kohet e ekstremizmave po ashtu, e bashke me to edhe kohet kur kercellitjet e dhembeve na shtangnin….

Nese doni Shqiperia ketu eshte, ka burra, ka djem, ka gra, ka femije, ka shqiptare, ju siguroj shume me europiane sesa ju , qe dine te duan e mbrojne kete vend. E pra ne do te kerkojme çdo te drejte tonen. Nuk ju pelqen ???? Ky eshte problemi juaj. Mund t’ju them veç keq; hapni syte, ngrini ura te verteta bashkepunimi, pranoni te bashkejetoni si europiane, te ecni bashke me ne ne Ballkanin e trazuar, e mos kercellisni fort dhembet se rrezikoni ne kete vend t’ju thyhen. E ne nuk jemi dentiste.

Zbulohen detaje të tjera nga vdekja e teknologut të Uzinës në Ballsh, Shefo Duraj.

Voal – Një sherr ka ndodhur brenda mazhorancës. Vëllai i ministrit të Mjedisit, Lefter Kokës, Leonard Koka ka patur përplasje të ashpra me Ministrin e Jashtëm, Ditmir Bushati.

Kështu, “Syri.net”, publikoi disa SMS ku Leonard Koka bënte sherr me SMS me ministrin Bushati për emërime në këtë dikaster. Në një moment, madje ai edhe e shan ministrin Bushati. I kontaktuar nga “Panorama.al”, Leonard Koka ka pranuar se SMS-të janë autentike.

Ai ka thënë se biseda me ministrin në “whatsapp” është bërë rreth 1 orë para publikimit të lajmit mbi përplasjen. Koka ka thënë se ministri Bushati është person i korruptuar dhe se merr para për emërimet në trupin diplomatik dhe nëpër ambasada dhe konsullata. Ai tha gjithashtu se do ta denoncojë ministrin Bushati. Kujtojmë se Leonard Koka është një nga personat që ka ndërmjetësuar mes Metës dhe Ramës për marrëveshjen e 1 prillit që u finalizua me koalicionin PS­-LSI që fitoi zgjedhjet në vitin 2013, shkruan “Panorama”

Policia italiane njoftoi operacione të reja ndaj trafikantëve të marijuanës nga Shqipëria.

Sipas burimeve zyrtare policore nga Leçe, zonës kufitare detare me Shqipërinë, forcat e antidrogës kanë bllokuar rreth një tonë marijuanë duke arrestuar edhe katër shtetas shqiptarë.

Sasitë e narkotikëve dyshohet se mbërritën nga Shqipëria në Itali përmes hapësirës detare ndërkohë që rrjetit të trafikantëve i janë bllokuar edhe armë. Operacione ndaj narkotikëve janë kryer edhe në territorin shqiptar.

Dy ditët e fundit policia shqiptare ka bllokuar në operacione kontrolli rreth 300 kilogramë marijuanë në Portin e Durrësit, Pikën Kufitare të Kakavijës dhe Fier.

Rastet e shtuara të trafikut të marijuanës kanë nxitur Prokurorin e Antimafias së Leçes Kataldo Motta të takohet në Tiranë me autoritete prokurorisë shqiptare dhe Policisë për të bashkërenduar hetimet ndaj trafikut në hapësirën detare mes të dy vendeve. Autoritetet shqiptare po përballen me raste të shtuara të trafikut pas përmasave të kultivimit të narkotikëve në shumë zona të Shqipërisë.

Rreth flamurit të përbashkuar

Me një dëshir` e një qëllim,

Të gjith` atij duk` ju betuar

Të lidhim besën për shpëtim.

Prej lufte veç ay largohet

Që është lindur tradhëtor,

Kush është burrë nuk frikohet,

Po vdes, po vdes si një dëshmor!

Në dorë armët do t`i mbajmë

Të mbrojmë atdhenë më çdo kënd,

Të drejtat tona ne s`i ndajmë;

Këtu armiqtë s`kanë vënt.

Se Zoti vetë e tha me gojë

Që kombe shuhen përmi dhe,

Po Shqipëria do të rrojë;

Për të, për të luftojmë ne!

O flamur, flamur, shenj` e shenjtë,

Te ty betohemi këtu,

Për Shqipërin` atdhen` e shtrenjtë,

Për nder` edhe lavdimn` e tu.

Trim, burrë quhet dhe nderohet

Atdheut kush iu bë theror;

Për jet` ay do të kujtohet

Mbi dhe, nën dhe si një shenjtor!

Himni i Flamurit është himni kombëtar i Shqipërisë që nga shpallja e pavarësisë më 1912. Himni, shkruar nga Aleksander Stavre Drenova, njihet zyrtarisht në Kushtetutën e Republikës së Shqipërisë si Himni I Flamurit.

Sipas Lagush Poradecit, ky u zgjodh si himni i Shqipërisë sepse: “… kjo ngjau se populli e gjeti të pëlqyer; vetë e dëshiroi ai ashtu, nga gjiri i tij i dha trajtën dhe frymën, vetë e shënjtëroi, duke e dashur me zemër gjer në therori dhe më shumë e përtej vetëtherorisë. Me të luftuan çetat e kryengritjes që ishin nëpër gjithë viset e Atdheut, dhe vdiqën vdekjen e ëmbël dëshmorët e lirisë. Me të u ngrit Flamuri në Vlorë…”. Me pak fjalë, kjo do të thotë që ngritja e flamurit nën tingujt dhe fjalët e “Betimit mbi flamur” ishte vetëm një akt formal nga ana e Ismail Qemalit për ta njohur këtë këngë si këngën tonë kombëtare.

“Himni i Flamurit” ështe i vetmi himn në botë që i kushtohet simbolit të flamurit.

Voal –  Në prag të kremtimit të 100-vjetorit të Pavarësisë dhe Ditës së Çlirimit të vendit nga pushtimi nazist, historianët nxjerrin fakte të reja të cilat risjellin sërish në vëmendje debatin politik mbi datën e çlirimit.

Historiani Bernd Fisher tha se ekzistojnë dy raporte për Shqipërinë të publikuara në vitin 1945, njëri i shkruar nga misioni diplomat amerikan që ndodhej në atë periudhë në Shqipëri dhe tjetri i përpiluar nga gjermanët.

Sipas raportit të shkruar nga gjermanët thuhet se gjermani i fundit u largua nga territori shqiptar më 4 dhjetor.

“Ushtria gjermane kishte në Shqipëri përfaqësuesin e tij i cili përpilonte raporte të hollësishme mbi situatën. Të dyja raportet, ai amerikan dhe gjerman ndryshojnë shumë nga njëri-tjetri.Në raportin amerikan, flitet me nota pozitive për regjimin e Hoxhës, për shqiptarët dhe luftën e tyre, ndërsa raporti gjerman kuptohet se përdor një gjuhë krejt ndrshe për shqiptarët.Por në raportin gjerman dalin fakte të reja historike që mund t’i shërbejnë debatit tuaj mbi datën e clirimit të vendit pasi në të thuhet qartë se ushtari i fundit gjerman është larguar nga Shqipëria në datën 4 dhjetor”, tha Fisher.

Drejtori i Institutit të Historisë Beqir Meta tha se historianët shqiptarë kanë nxjerrë fakte e analiza të reja mbi historinë e Shqipërisë nga Periudha e Rilindjes dhe deri në Periudhën e Komunizmit.

Këto deklarata u bënë gjatë Konferencës Ndërkombëtare për 100-vjetorin e Pavarësisë, ku morën pjesë historianë të njohur shqiptarë dhe të huaj.

Në shërbesën e tij të parë në Shqipëri si Kardinal, dom Ernest Troshani, bekoi sot varrezën e përbashkët në Shkodër, ku gjatë regjimit komunist u pushkatuan dhjetra martirë të fesë dhe atdheut.

Kardinal Troshani tha se kishte përjetuar pushkatimet e disa prej figurave më të njohura të klerit, ndërsa apeloi për paqe, begati dhe ndihmë për njerëzit në nevojë.

Të shtunën, në Vatikan, në një ceremoni të veçantë, Papa Françesku pranoi zyrtarisht si kardinal priftin shqiptar, dom Ernest Troshanin, i cili është kardinali i dytë shqiptar.

Jeta është e mbushur me plot të papritura që mbart natyrshëm gëzimin dhe hidhërimin brenda saj…  Dhe vjen një dite si kjo sot, kur përballesh me një lajm shumë të hidhur që ta kanë servirur në tryezën e ekranit të përbashkët përreth globit si kupë helmi me ndarjen e parakohshme nga jeta të shkrimtarit dhe poetit të mirënjohur të ndjerin Novruz Xh.Shehu.  Lajmin trishtues e ka shpërndarë me pikëllim i biri I tij, një lajm që përhapet si vetëtimë me shpejtësi, sepse është një lajm që lajmëron ikjen nga kjo botë të një Njeriu, ikjen nga kjo botë të një babai, ikjen nga kjo botë të një studjuesi dhe shkrimtari…

Kur përballesh me keto lajme tejet trishtuese dhe sidomos kur personin e njeh direkt, nga se ke komunikuar, ke ndarë së bashku mendime të ndryshme, ke realizuar projekte të dobishme, lajmi bëhet dhe më i dhimbshëm, më gërryes si gjëmimet në kohë me vranësira të labërisë tepelenase që përplasen ethshëm dhe thyejnë kokën në malet hijerënda të Salarisë, aty ku i ka rënë koka Heroit legjendar Selam Musait, aty ku lindi biri dhe poeti i saj Novruz Shehu.

Në mënyrë marramendëse me shpejtësi drite më enden në kokë si fijëza të arta gjithë krijimtaria letrare dhe gjithçka të vyer që i la botës së letrave shqip, dhe kjo është tejet ngushëlluese për bashkëshorten e tij fisnike, fëmijët e tij, të afërmit e shtrenjtë dhe lexuesit e shumtë që krijoi nëpërmjet penës së tij serioze.

Kujtova poezinë “Meridianët i mjekon bukuria” në librin e poetit Novruz Xh. Shehu “Të vdekurit na përgjojnë” për të cilën kam shkruajtur esenë me titull: “E bukura e Dheut kreh flokët me vargjet e poetit tepelenas” botuar në gazetën “Dielli”, “Illyria” si dhe në librin “Diaspora krah shqiponje” dhe për pak çaste s’do ta mendosh kurrë shkrimtarin Shehu se ka ndërruar jetë, pasi shpirti I Tij mjekohet me bukurinë, me bukurinë që poetët e kësaj race e duan shumë.

Nëpërmjet poezive të tij aq të ndjera na shfaqet kudo e Bukura e Dheut, në gjokset e saposythura, apo në odat e gjetheve të virgjëra të nusërisë, që lajnë dhe fshijnë sytë, duke e veshur ajrin me një cipë të mëndafshtë laureshash.

Autori Shehu ka një kod krejtësisht të veçantë lirizmi, një lirizëm të hollë që vjen pikërisht nga mënyra se si e percepton dhe e shijon ai të bukurën, me një etje të përjetshme, ndaj dhe vargu i tij këndon:

Natyrisht e pashë/ Rrrinte mes nesh e Bukura e Dheut!

Ai mjeshtërisht di ta vesh vargun me një fustan të bukur nusërie, duke hedhur në breg dallgë me valë ku dhe foletë e pranverës së blertë mbushen me vezë zogjsh, nga dashuria për të Bukurën e Dheut!

Dhe të ngjit kjo ndjesi e ëmbël ngase ka çelur në plagë poetësh, në buronjat e dhembjes të cilat me llambat e shpirtit i djegin ngadalë, fare ngadalë, ndërsa e Bukura e Dheut varet në degëzat lotues të vështrimeve të poetit, ku sytë e tyre së bashku notojnë në valëza të kaltra dhe buzë të vesta…

Brenda palcës së fjalës shprehet se nuk mund ta konceptojë dot jetën njerëzore pa atë perëndeshë bukurie ndaj dhe vargëzon:

“Hamall akullnajash përzënë nga ajsbergët/ do të isha/ pentagram/ me solin të humbur/ do të isha/ shpellë (gojë e hapur kufome)/ kambanë e zhveshur nga jehonat/ zog me flatra të rëna nga rebelimi do të isha/ nën këtë qiell me dashuri ulëritëse”.

Ai është në Qiell me penën e tij që është një bisturi shpirti, dhe lëshon pikëza dielli poezie, për të thurur tantella si shkumë e bardhë në maja malesh Labërie dhe Shqipërie aty ku Perënditë kanë fronin.

Të vdekurit na përgjojnë…/I veshur me pushtetin e ajërt/ Në poltronmortin qëndron/ Mediton, vëzhgon/ Faik Konica!

Në poezinë “Faik Konica”, poeti Shehu duket gati si shenjt, sjell botën e përtejme pranë nesh, nga se amanetet e tyre jane akoma të pakryera dhe sipas filozofisë së popullit: “Amanetet nuk i tret dheu”

Pena e tij pikon dhimbje dhe brenga për ata që ikën papritur nga kjo botë, aksidentalisht ose me tmerr.

Autori ka parë një kafkë dhe era luan me zgavrën e saj si fëmija në lisharëse, ndërsa një miush bën aerobi në këtë godinë fosforeshente.

Çuditërisht me emrin kafka lidhet shkrimtari i famshëm Kafka, por me ndryshimin se ne jemi të divorcuar me famën dhe emrin e tij.

Poezia sjellë një monolog nga bota e përtejme, një monolog që e bëjmë ne me veten, sepse kafka jemi ne thotë autori, prekshëm…

Shkrimtari dhe Poeti Shehu mjeshtërisht sjellë dhe respekton ne gjak figurat e ndritura kombëtare si tek poezia: “Shën Tereza”, lexuesi mjekohet nga duartë e saj si fashot e buta të mëndafshta, e cila shëron plagët e shkaktuara nga të verbërit e pasurive.

Ajo ecën bashkë me Skënderbeun, krah nesh thotë poeti, si ëngjëllore duke mbajtur diellin në dorë dhe Gjergj Kastrioti e arrin mbi kalin prej tingulli dhe i jep shpatën: Për ty e mpreha – i thotë/ për ty i lashë pas vdekatarët/ për ty i mblodha të gjitha këngët që m’u kënduan/ Shën Tereza e puthi/ shkriu shpatën dhe thirri Paqen/ që t’ia bekojë botës unazën më të bukur!

Eshtë e pamundur të shpreh në këtë shkrim homazh gjithë krijimtarinë e Tij, por arti I fjalës është si tek Ansambli i Deave/ sërish i kthen shpejtë tek detet/ me porosinë e vetme/ të tregojnë brigjet/ Këngëtarja Elena Mërkuri/ pi një filxhan diell/ dhe nxjerr nga gjiri/ vajzën e porsazgjuar të valëve…

Pena e autorit duket sikur merr butësi dhe mirësi Vaisliqie, nga gruaja e Ali Pashë Tepelenës, bukuri hëne të Haidesë, bijës së tij, dhe ndriçim nga ylli i Jataganit…

Vasliqia shprehet autori me nje puthje e vuri në gjumë Janinën, dhe mbi kuaj hipi detin e shtrirë…

Si familje kujtimet me autorin janë të shumta dhe ajo që na lidhi më së shumti së bashku ishte ardhja në këtë botë e mbesës tonë Dea, I cili u frymëzua ndjeshëm ashtu sic dine të frymëzohen shkrimtarët dhe njerëzit e vërtetë, si dhe hapja e Shkolles Shqipe “Alba Life” në New York.

Konceptimi i shkrimtarit me njerëzit që ikën nga vendi, dhe mosharrimi I rrënjëve të të parëve, I dhanëpoetit fuqinë e Muzës, perëndeshen e frymëzimit dhe dërgoi si dhuratë nga më të cmuarat librin “Letrat Deas në New York”.  është një komunikim I magjishëm midis një shkrimtari dhe fëmijëve me prindër shqiptarë që lindin matanë oqeanit.  Poezitë në libër janë mesazhe tejet emocionuese, drithëruese, patriotike, që Dea kur të rritet dhe do të dije të lexojë shqip të ndjejë historinë shqiptare dhe atë tepelenase, atje ku I kanë rrënjët gjyshërit e saj shkruan autori.

Në prologun e librit Ai i drejtohet bebes Dea ne menyrën më poetike dhe më të ngrohtë:

Ashtu si udhëtarët që, në herëshmërinë e banorëve të këtij planeti, preferonin yllin e mëngjezit si pikë referimi për të mundësuar rrugën e duhur, preferova  pikërisht Dean që disa ditë mbas lindjes. Unë kështu arrita të komunikoj me një kontinent tjetër me lexuesit e denjë dhe njëkohësisht në një kohë tjetër, kur Dea të rritet e të mund të asimilojë e artikulojë historitë e vendit nga kanë rrënjët mamaja dhe gjyshët e saj. Ati i saj amerikan me prejardhje angleze dhe gjermane bëri dasmën në Shqipëri e pikërisht fotot tek lokali pranë Varrit të Ashikut, duke realizuar kështu në një farë mënyre portretin e dashurisë universale, ndersa dasmen tek .  Këtë ndodhi do ta përshkruaj ,në një libër tjetër, por ishte pikërisht kjo ndodhi një pikë tjetër referimi artistik njerëzor dhe historic për t’i dhënë hapësira mbarënjerëzore ndjesësië, dashurisë,b ujarisë, humanizmit, paqes dhe mbi të gjitha Lirisë.

Ai frymëzohet nga ardhja e një bebeje shqiptare dhe ja si i këndon: “Mirëseardhe! Uaaa! Paske ardhur/ si maket i Hënës ke zbritur në New York/ Ti erdhe befas, kur se prisnim/ me gjithë floririn e botës mbi flokë”!

Shkrimtarin Shehu i cili ushtroi tërë jetën profesionin e mësuesisë e patëm së bashku me një delegacion vitin e kaluar pranë nxënësve të Shkollës Shqipe “Alba Life” në New York, të ftuar nga drejtori dhe themeluesi e kësaj shkolle z.Qemal Zylo.  Anëtarët e delegacionit ishin znj.Nora Malaj, z/v ministre e arsimit dhe e sporteve, znj.Ermioni Cekani drejtore e arsimit të Bashkisë së Kamëzës, drejtori i gjimnazit të Kamëzës z.Sherif Koldashi, znj.Albana Muhametaj z/v drejtore e shkollës në Paskuqan si dhe vajza simpatike, më e reja e ekipit zonjusha Klestia Cekani.  Ata vizituan shkollat shqipe “Alba Life” në Staten Island, Brooklyn dhe në Manhattan.

Me shkrimtarin Shehu dhe skulptorin Vladimir Llakaj, stafin e TV “Alba Life”  patëm fatin të merrnim vleresimin e merituar për regjisorin e famshëm hollivudian me origjinë nga Dragoti I Tepelenës dorëzuar nga kryetarii I Bashkisë së Tepelenës z.Tërmet Peci dhe më vonë shkuam pranë shtëpisë së regjisorit të famshëm hollivudian në Dragot për të parë dhe prekur nga afër portën e “argjendtë” të këtij Burri të madh të Kombit.  Më duhet të shtoj se ideja e hedhur nga Shkrimtari Shehu në bashkëpunim me TV “Alba Life” dhe Bashkinë e Tepelenës për ta vlerësuar Stan Dragotin me çmimin më të lartë “Nderi I Kombit” u bë realitet në muajin Shtator ku presidenti I Repbulikës së Shqipërisë z.Bujar Nishani ia dorëzoi z.Zylo në emër të Stan Dragotit, në mjediset e “Russian Tea Room” në Manhattan.

Jam e sigurtë se pena me krijimtarinë e Tij do të udhëtojë lumit të Vjoses që kthehet herë i kthjellët dhe herë i trazuar dhe që derdhet deteve të thinjur, detyrimisht do të trokasë si kambanë mureve të kalasë së Aliut, do të çeli si manushaqez Naimi tokës së ringjallur, do te çajë mjegullnaja kokëfortë dhe pastaj Shpirtin e Tij si Dritëz do ta lerë të prehet qetëisht dhe hyjnisht në botën e përtejme, ashtu siç e meritonte.

Amen!

Staten Island, New York

24 Nentor, 2016