Kryetarja e Shoqatës “Nënat e Srebrenicës”, thotë se gjithmonë, gjithmonë do ti korrigjojë të gjithë ata që në fjalimet e tyre nuk përmendin fjalën gjenocid
SREBRENICË – Me rastin e fjalimit hyrës të kryetarit të Kuvendit të Komunës së Srebrenicës Milosh Milovanoviç në hapjen e mledhjes komemorative kushtuar viktimave të Srebrenicës, në një rast ai theksoi se mbledhja është organizuar për ti kujtuar viktimat, kur kryetarja e shoqatës “Nënat e Srebrenicës” Hatixhe Mehmedoviç reagoi nga publiku duke plotësuar fjalën “gjenocid”.
Në një intervistë për Anadolu Agency (AA), Mehmedoviç sqaron se “sa do që të flasim për krime, ato janë bërë”.
“Por gjenocidi është diçka që po ia vret veshin të gjithëve dhe diçka që nuk duhet larguar nga fjalori sepse kjo është dëshmuar dhe vërtetuar. Këtë nuk e dëshmuam ne familjet por kjo u deshmua dhe u vërtetua nga gjykata për krime lufte se në Srebrenicë është kryer gjenocid. Sot unë doja të kisha fëmijën tim më shumë se mbarë botën. Në vend të kësaj unë jetoj plotësisht e vetme, jetoj me kujtime. Në fakt nuk jam duke jetuar, por jam duke vuajtur një burg të rëndë në terr pa dritare dhe derë”, tha Mehmedoviç.
Kryetarja e Shoqatës “Nënat e Srebrenicës”, thotë se gjithmonë, gjithmonë do ti korrigjojë të gjithë ata që në fjalimet e tyre nuk përmendin fjalën gjenocid.
“Fjala gjenocid është normale. Unë mendoj se është normale. Ata që mendojnë të shlyejnë këtë, janë mashtruar. Kjo nuk mund të ndodhë. Kjo është dëshmuar”, theksoi Mehmedoviç.
Na interesonte qëndrimi i kryetares së shoqatës “Nënat e Srebrenicës”, në lidhje me mesazhin se përfaqësuesit serbë nuk janë të mirëseardhur në shënimin e 21-vjetorit të gjenocidit ndaj boshnjakëve të Srebrenicës në “Zonën e sigurisë të OKB-së” dhe varrimi i viktimave të identifikuara nga korriku i vitit 1995.
“Nuk jam politikane, as analiste. Mund të flas vetëm si viktimë. Në këtë drejtim, funerali është vend ku mund të vjen çdo njeri i mirë që ndajnë dhimbjen me familjet, madje edhe ata që luftuan në Bosnjë, madje edhe ata që kanë kryer agresion në BeH, nëse ata pranojnë gabimet e tyre dhe nëse ata thonë: ‘Po, ne gabuam, kërkojmë falje. Por, jo vetëm të kërkojnë falje, por edhe të realizojnë atë që thonë. Mjaft më me kërkim falje. Ne kemi nevojë që ajo që thuhet të kalojë në vepër. Ndërsa ata që mohojnë gjenocidin, të cilët duan të na zvogëlojnë në vend që të numërojnë, dhe çdo ditë ulin numrin tonë, ose veprojnë sipas dëshirave të tyre, ata me të vërtetë nuk e kanë vendin këtu. Kjo nuk vlen vetëm për ata nga Serbia. Në deklartën time të parë unë kam sqaruar se jo vetëm më 11 korrik, por kurrë nuk janë të mirëseardhur në qendra përkujtimore në Potoçari ata që mohojnë gjenocidin”, tha Mehmedoviç duke shtuar se:
“Nuk mund ata që e bënë këtë ndaj fëmijëve tanë t’i japin të drejt vetes që pak të mohojnë, pak të përfitojnë mbi eshtrat dhe gjakun e më të dashurve tonë. Ne familjet nuk do të lejojmë një gjë të tillë kurrë. Këtë të drejtë nuk e ka askush që të vijë kur të dojë, si të dojë dhe të përfitojë si të dojë. Unë sot kam mundur të jem stërgjyshe, por këtë gëzim asnjëherë nuk do ta përjetojë, sepse disa janë përpjekur që të çrrënjosin të gjithë gëzimin nga shtëpia ime, zemra ime dhe jo vetëm e imja, por nga zemrat e mijëra nënave duke na lënë vuajtje të përhershme. Prandaj të gjithë duhet të kujdesemi, të japim minimumin dhe kjo është të jemi të sinqertë me veten dhe të tjerët”, konsideron Mehmedoviç.
Ajo thotë se fëmijët duhet të dinë të gjithat, çfarë ka ndodhur në BeH, se si është kryer agresion ndaj BeH-së nga Serbia dhe Mali i Zi, sado që dikush dëshiron apo jo.
“Sado që bashkësia ndërkombëtare ta ketë pastruar Serbinë duke ia hequr edhe njollën e fundit, ne e dimë se kujt i përkisnin avionët, tanket dhe ushtria, e dimë edhe mbështejen logjistike se e kujt ishte. Kjo ishte nga Serbia. Këtë kurrë nuk do ta bënin serbët e BeH-së. Serbia po të mos merrte dritën e gjelbër nga ata që realizonin projektin, kjo kurrë nuk do të ndodhte. Pse sot, pasi ishin të gatshëm të therrin, të vrasin, të kryejnë patrim etnik, pse nuk e pranojnë dhe të mbajnë përgjegjësi që të nisim të ndërtojmë një të ardhme më të mirë. Nëse fëmijët nuk e mësojnë të vërtetën, kjo do të jetë e vështirë, pasi nga vëllazërim-bashkimi fituam vetëm agresionin ndaj Bosnjës, fituam shumë krime, fituam gjenocidin në Srebrenicë”, porosit Mehmedoviç.
Ajo që kryeministri serb Aleksandar Vuçiç nuk do të vijë në Srebrenicë, kryetarja e Shoqatës “Nënat e Srebrenicë” konsideron se ky është “problemi i tij”.
Por, reagoi ashpër në paraqitjet e tij se do të vazhdojë të ndihmojë Srebrenicën.
“Jo, nuk janë paratë e tij. Ky është borxhi ndaj Srebrenicës për tokën e shembur. Askush të mos japë nga xhepi i tij. Nuk jemi ne të gjorë, nuk kemi nevojë për sadaka. Le ta kthen borxhin për tokën e shembur të Srebrenicës. Nuk është kjo ndihmë, siç pretendojnë ta quajnë. Ky është nënçmim edhe për të gjallët edhe për ata që u vranë në mënyrën më mizore”, tha Mehmedoviç.
Shoqata “Nënat e Srebrenicës” kanë parashtruar një kërkesë që më 13 korrik të mblidhen para Gjykatës dhe Prokurorisë së Srebrenicës, ku janë ekzekutuar më të dashurit e tyre në po këtë ditë, por nuk hasën në pajtim për një gjë të tillë.
“Ne do ta shënojmë, nëse lejohen të tjerët dhe nuk lejohemi ne, sepse ne posedojmë argumente, ne kemi fotografi, kemi audio -xhirimet që i ruajmë, kemi gjithçka. Ne do ta shënojmë me çdo kusht. Sepse megjithatë, a ka të drejtë viktima që të mbrohet? Ndërsa ata që na vranë tani duan të kthehen në tjetrën anë”, thotë kryetarja e shoqatës.
Ajo u shpreh se “sot në mëngjes nuk pranuan kërkesën për organizimin e tubimit para ndërtesës së Gjykatës dhe Prokurorisë në Srebrenicë”.
“Më thanë pse nuk kam shkuar më herët. Familjet ushtruan presion ndaj meje se kjo duhet të mbahet. Unë kisha një mbrëmje të vështirë, edhe pse të gjitha ditët janë të vështira posa afrohet korriku, mbrëmë ishte një natë vërtetë e vështirë, por çka të bëjë. Kjo ishte kërkesa e Këshillit organizativ. Megjithatë problemi qëndron në atë se akoma nuk dëshirohet të dihet e vërteta për Bosnjën. Srebrenica është simbol i vuajtjes, Srebrenica është turpi i botës”, përfundon Mehmedoviç.