Ëndërrojnë ato jetët e shkuara dhe ëndërrat
njerëzisht të pashpjegueshme dhe kafshërisht të papërfytyrueshme?

Luftojnë ato për të kapur në gjumin e tyre
çfarë ishte tepër e rrëshqitëshme për gishtat e ditës?

Janë ëndërrat shenja të brishta natore
për t’i ndriçuar orët e tyre të paëndërra?

A rivizitohen ato nga krimet e tyre
të dëshifruara në hieroglife torturuese?

A i ripërjetojnë ato pasojat e plagëve të tyre
apo, në vend të tyre, ëndërrojnë transformimin?

Janë ato të mbërthyer nga fantazmat e pikëllimit
i vizitojnë ato të vdekurit e tyre në mirënjohjen e përgjumjes?

I ndukin ato në nyjet kokëforta
epshet e papranueshme dhe mundimet e çuara dëm?

Janë ato drithërime, turbullime apo rebelime
kundër ndijave të vetjeve të tyre apo të fatit?

Janë ato të çliruara nga fortësitë dhe dobësitë e veçanta
të kalit, drerit, cjapit, gjarpërit, qengjit apo luanit?

Janë ato as kafshërore as njerëzore,
por vetëm krijesa dhe Qenie?

Kanë ato momente të shenjtë dhe mirëkuptime
thellë në thelbin e entitetit të tyre?

E përjetojnë ekzistencën e tyre më plotësisht
të çliruar prej barrës dhe gjithëdobësisë?

A dyshojnë ato, me poetët, se gjithçka ne shohim a kemi parë
nuk është tjetër veçse një ëndër brenda një ëndërre?

Apo është ëndërra më tepër një vdekje e vogël
njëfarë shijimi i asgjësë që mblidhet në gojët e tyre?