Edhe deklaratat janë të tepërt në një Zvicër tashmë me shpinën pas murit

VOAL- Një gol i shënuar, tetë i pësuar. Zero pikë në renditje dhe detyrimi, tani, për të rikuperuar katër në vetëm tri ndeshje kundër Serbisë për të shmangur rënien në Grupin B që do të përfaqësonte dështimin e parë të kombëtares sonë në epokën e Ligës së Kombeve. Në fund të fundit, këto shifra do të mjaftonin për të përcaktuar krizën post-evropiane që po përjeton Zvicra. Një turne, ai kontinental, i cili duket shumë më larg se vetëm tre muajt që kanë kaluar. Dhe nuk mund të jenë vetëm lamtumirat (e rëndësishme) e Sommer, Schär dhe Shaqirit që kanë përmbysur një nga skuadrat më proaktive në Gjermani dhe sot të paaftë për të përballuar Serbinë.

Nëse në dy ndeshjet e para, ato kundër Danimarkës dhe Spanjës, ishte nënvizuar disa herë pamundësia për të stërvitur me një farë konsistence, edhe për të rikthyer në rrugën e duhur lojtarët e paraqitur në forma të ndryshme pas verës, sot justifikimet nuk mund të ekzistojnë.  Kishte mjaft kohë për t’u përgatitur së bashku dhe lojtarët – disa më shumë, disa më pak – patën mundësinë të futeshin në ritmin e kampionateve të tyre në ndërkohë. Dhe kështu – pa një boshllëk të madh, evident dhe të rëndësishëm në zonën e shënimit dhe në cilësinë (pak) në stol – problemi duket më shumë si një çështje e vullnetit të mirë dhe e qëndrimit të duhur. Elementë që nuk munguan dje në 20′ e para inkurajuese, veçanërisht të mira në manovrim, por u zhdukën në 70′ të mbetura. Në mënyrë të pakuptueshme.

Disa deklarata janë të pakuptueshme, ose të paktën të vështira për t’u lexuar. Para së gjithash ata të Yakinit, i cili nga fundi i tubimit të fundit dhe fillimi i atij aktual përsëriti disa herë se donte të këmbëngulte në rrugën e gjurmuar, sepse “çdo gjë ka shkuar keq dhe nuk mund të shkojë gjithmonë kështu. “. Thuajse si për të hequr përgjegjësinë e grupit përballë shfaqjeve që objektivisht ishin nën pritshmëritë dhe potencialin. Pothuajse sikur të thuash që herët a vonë, nëse do të vazhdonim në të njëjtën mënyrë, rezultatet do të vinin. Një mesazh sinqerisht i gabuar i cili, për fat të keq, duket se është marrë në këtë mënyrë. Dhe ndërkohë, rruga e ndjekur është gati të kalojë rrugën e papritur të rënies nga kategoria. Për ta shmangur atë, nevojitet një ndryshim i menjëhershëm. RSI