Kinezët kanë një problem. Të paktën kështu e sheh Partia Komuniste në pushtet. Mjerimi: Ata nuk riprodhohen, ose vetëm riprodhohen në mënyrë joadekuate. Qeveria tani dëshiron ta kundërshtojë këtë me dy masa: martesa do të jetë më e lehtë, por divorci do të jetë pak më i vështirë. Javën e kaluar Ministria e Çështjeve Civile ka paraqitur disa propozime për të lehtësuar martesën për çiftet. Kjo do të thotë se duhet të dorëzohen dukshëm më pak dokumente. Duhet të lehtësohet edhe martesa mes partnerëve nga krahina të ndryshme. Për më tepër, dëshmia e “Hukou”, ose regjistrimi i familjes, nuk do të kërkohet më.

Numri i martesave kohët e fundit kishte arritur në një pikë të ulët. Me 3.4 milionë martesa në gjysmën e parë të 2024, numri ishte më i ulëti në mbi dhjetë vjet. Krahasuar vetëm me të njëjtën periudhë të vitit të kaluar, ishin 500 mijë më pak.

Dhe kjo është vetëm maja e një tendence të gjatë. Kapitalizmi i vonë me të gjitha manifestimet e tij shoqërore e goditi vendin me forcë të plotë dhe e ktheu brenda në një hapësirë ​​shumë të shkurtër kohore. Në vitet 1980, “Dan Wei”, njësia e punës në të cilën ishte organizuar çdo kinez, përcaktonte se kush duhej të martohej me kë. Me rritjen e prosperitetit, u rrit edhe nevoja për liri sociale. Me pak fjalë, të rinjve kinezë nuk u pëlqen më të martohen dhe kinezët jo shumë të rinj preferojnë të divorcohen, sesa të kalojnë pjesën tjetër të jetës së tyre me një partner me të cilin kanë pak të përbashkëta.

Kur bëhet fjalë për martesën, ajo që ka rëndësi janë gjërat materiale

Moderniteti, traditat dhe e kaluara komuniste ende përplasen në të dyja temat. Martesat e dashurisë, si ato në shumicën e vendeve perëndimore, janë ende të pazakonta në Kinë. Për shumë të rinj kinezë, faktorët materialë si godina, makina dhe paga luajnë një rol shumë më të madh sesa në shoqëritë perëndimore.

Në tregjet e martesës si ai në Parkun Popullor të Shangait, prindërit lartësojnë virtytet e vajzave dhe djemve të tyre dhe negociojnë martesat e mundshme mbi kokën e fëmijëve të tyre. Edhe nëse tregje të tilla martese tani janë mjaft të pazakonta për publikun e gjerë, prindërit ende kanë një rol relativisht të madh në martesë. Dhe kështu disa përdorues të internetit në Kinë kritikuan gjithashtu masat për të thjeshtuar martesën nga një perspektivë konservatore: Për shkak se regjistrimi në Hukou nuk është më i nevojshëm, prindërit nuk kanë më nevojë të informohen.

Periudha e ftohjes para divorcit

Nga ana tjetër, divorci duhet të bëhet pak më i vështirë. Në vitin 2021, qeveria prezantoi një “rregull 30-ditor” për të parandaluar ndarjet impulsive. Gjatë kësaj kohe, të dyja palët duhet të “qetësohen” dhe të mendojnë për planet e tyre dhe secila palë mund të tërheqë aplikimin. Pasi të ketë mbaruar periudha e ftohjes, të dyja palët duhet të aplikojnë për një certifikatë divorci nga autoriteti origjinal i regjistrimit. Pas kësaj, shkalla e divorcit në fakt ra ndjeshëm – megjithëse është e paqartë nëse rënia mund t’i atribuohet edhe faktorëve të tjerë siç janë bllokimet gjatë periudhës së Koronës.

Për më tepër, shkalla e divorcit mund të bjerë thjesht sepse martesat kanë rënë. Statistikisht, aktualisht ka 3.1 divorce për 1000 njerëz në Kinë. Kjo është e lartë: Edhe pse pothuajse çdo martesë e dytë në Austri përfundon me divorc në një moment, ka vetëm 1.7 divorce për 1000 banorë.

Asnjë nga këto nuk ndikon pozitivisht në lindjen, të cilën qeveria është e vendosur ta rrisë sërish. Edhe pse qeveria i dha fund zyrtarisht politikës së një fëmije në vitin 2016, kinezët nuk po përmbushin dëshirën e partisë për të pasur fëmijë. Vitin e kaluar pati një nivel të ri të ulët prej 1.09 fëmijë për grua. Kjo vë një tendosje mbi sistemet sociale dhe pengon rritjen ekonomike. Aftësia e qeverisë për të zgjidhur dilemën po rezulton të jetë e kufizuar. Mbetet një zgjidhje, të cilën Pekini nuk është i prirur ta marrë në konsideratë për arsye historike dhe ideologjike: të qëndrojë përfundimisht jashtë preferencave riprodhuese personale të qytetarëve./ Der Standard.