“Perëndia mbrapsht dhe e dashura” është një roman i shkrimtarit Visar Zhiti, thellësisht prekës i dhimbjes dhe i dashurisë përmes optikës së vuajtjeve të grave gjatë regjimit komunist të një vendi që luftonte vetveten.
Shpirti i Emës përshfaq një dëshirë të vazhdueshme për paqe mes dhimbjes therêse që i shkaktohet asaj (duke u bërë përfaqësuese dhe e të tjerave.)
Rrëfimi gërmon thellësitë në rropatjet dhe padrejtësitë e shkaktuara nga shteti totalitar. Nëpërmjet objektivit të një “njeriu të çmendur” që përmbledh dëshpërimet e brendshme emocionale dhe kaosin, edhe trishtimin që ai ndjen për vendin e tij, i paaftë për të shijuar qëllimin kryesor të jetës, as momentin, më e rëndësishmja që ai nuk mund të shohë shpirtin hyjnor të Emas (kupto dhe të tjera si ajo.)
“Perëndia mbrapsht dhe e dashura” merr në zotërim thelbin e femërores si një forcë e qendrueshme e karakterit, e paqes dhe e fuqisë së patundur, e simbolizuar nga një perëndeshë – protagonistja që rrezaton dashuri dhe dhembshuri për botën.
LOVE AND COMPASSION
FOR THE WORLD
By Dr. Sonila Sejdaras
Psychologist, Chicago
“Perëndia mbrapsht dhe e dashura” is a profoundly touching novel of pain and love through the lens of the suffering of women during the communist regime of a country that was fighting itself.
Ema’s spirit embodies a constant desire for peace amidst the intense pain inflicted upon her (becoming a representative for others as well.)
The narrative delves into the depths of the struggles and injustices caused by the totalitarian state. Through the lens of an “insane man” who encapsulates the internal emotional despair and chaos, as well as the sadness he feels for his country, unable to savor life’s main purpose, not even the moment, most importantly, that he cannot see Ema’s divine spirit (understand and others like her.)
“Perëndia mbrapsht dhe e dashura” captures the essence of femininity as a resilient force of character, of peace, and of unyielding strength, symbolized by a goddess – the protagonist who radiates love and sorrow for the world.”