Qeveria e Kosovës, e joshur nga dëshira dhe nevoja, për t`u pranuar në Këshillin e Evropës, bëri një letër të dytë zotuese, për ta bërë e dërguar në Gjykatë Kushtetuese një draft-statut tjetër për Asociacionin, por jo atë franko-gjerman. Qeveria po punon për një draft-statut, të frymëzuar nga ai që dikur kishte hartuar Fondacioni Friedrich Ebert (FES), – ka sqaruar zëvendëskryeministrja dhe ministrja e Jashtme dhe e Diasporës, Donikë Gërvalla. Kjo nismë nuk funksionoi, shkoi huq, sepse çështja e Kosovës nuk u shtrua në mbledhjen e radhës të Këshillit të Evropës, me arsyetimin se letra ishte e vonuar! Për rrjedhojë, Ministrja në fjalë e devalvoi atë letrër, duke e konsideruar si të pa qenë dhe “as ne nuk do ta bëjmë Asociacionin”. Dhe, mirë bëri.

     Mungesa e koordinimit në mes të krerëve drejtues në koalicion, respektivisht, mos konsultimi i presidentës Vjosës Osmanit, reagimi i saj për shpërfillje të Institucionit të parë shtetëror, ka përfshirë kupolën drejtuese të Kosovës: Presidentën, Kryetarin e Kuvendit, Kryeministrin, zëvendëskryeministrën e Jashtme dhe të Diasporës. Me skajshmëri keqardhje, kjo po ndodhë në një kohë zezonë për Kosovën.

      Parisi e Berlini ndërhynë qëllimshëm dhe hiç logjikshëm, duke ngatërruar procesin e dialogut me çështjen e anëtarësimit në Këshillin e Evropës. Krerët e Kosovës reaguan bindshëm se “ky kusht nuk përkon me vlerat e parimet e Këshillit të Evropës”.

     Presidentja Osmani e vë pikën mbi -i-, akuzon Kurtin se nxori Asociacionin nga pakoja e Marrëveshjes Bazike, për rrjedhojë “u ndryshua qëndrimi në tërësi”. Dhe, shpjegon se “nuk mund të nxirret çështja e Asociacionit nga Marrëveshja, që nuk mund të këtë zbatim të njëanshme të marrëveshjes vetëm nga Kosova, por duhet të këtë zbatim paralel, që nuk mund të ndërlidhet procesi i dialogut me procesin e anëtarësimit në Këshillin e Evropës”.

     Mëtej Presidentja shton:

     Me ofërtën e Qeverisë të 15 majit, “të gjitha kanë rënë në ujë”. “Ajo ofërtë nuk ka qenë as për nga përmbajtja e as për nga procedura vazhdimësi e listës së zotimeve që kanë nënshkruar të tre liderët”.

     Edhe vet Kurti më parë ka thënë: “Ata të cilët flasin për Asociacionin, pa folur për Marrëveshjen Bazike dhe Aneksin e Zbatimit, më falni, por e bëjnë punën e Beogradit”.

      Kryeparlamentari Glauk Konjufca, për ta lehtësuar kryeministrin, arsyetoi mosinformimin e Presidentës të shtetit si “institucion kushtetues me kompetenca të qarta në fushën e politikës së jashtme”, për letrën nxituese, sepse ndodhej në largësi, në SHBA. Por, Presidentja nuk e pranoi justifikimin, madje e quajti “qesharake”, sepse telefoni gjithmonë ka qenë mjet i komunikimit tonë institucional.

     Presidentja shprehë habinë:

     Qysh është e mundur që një njeri nga Shoqëria Civile në Gjermani, që po ashtu s`ka qenë në Kosovë, mori letrën para presidencës së vendit, para parlamentit, para Shoqërisë Civile në Kosovë, kjo vërtet është qesharake”.

     Përsonalisht, mendoj se meqë përfaqësuesi i Shoqërisë Civile në Gjermani është mik i pahile i Kosovës, letra mund të jetë dërguar për arsye të plasimit të shpejtë të premtimit, se Kosova po levizë në drejtim të bërjes së Asociacionit, ngaqë vetëm pas dy ditësh mbahej mbledhja e Këshillit të Evropës.

     Zëvendëskryeministrja Gërvalla arsyeton: “Të jeni të sigurtë se edhe presidentja, siç e keni parë, ka qenë bashkënënshkruese e zotimeve dhe kjo letër e sotme nuk është asgjë e re; është vetëm përsëritje”.

     Ndërkohë, Presidentja mendon ndryshe: Çfarëdo Asociacioni që të jetë, nuk guxon të nxirret nga pakoja, të zbatohet i shkëputur nga çështjet tjera, që janë brenda pakos të Marrëveshjes Bazike dhe Aneksin e Zbratimit. Ajo aludon dhe dyshon se mos kryeministri Kurti ka ndërruar mendje për Asociacionin, duke shkelur vendimin e përbashkët. Sepse nga BE-ja, me aleatë, kërkohet zbatimi i njëanshëm i pikës të Asociacionit dhe të tjerave, në -MIRËBESIM-! Cinike dhe e turpshme! Çfarë -mirëbesimi- mund të këtë tek një fqinj armik, i cili na ka vrarë e poshtëruar dhe kurrë nuk ka kërkuar falje?!

     Skajmërisht e habitshme dhe kriminale, për të gjitha masat që vazhdon të merr pozita, qeveria e Kosovës, për shtrirjen e sovranitetit të munguar në veriun e Mitrovicës, opozita destruktive e kundërshton, e saboton, hapur e zëshëm, duke u bërë aleate servile e turpruese me Serbinë dhe eksponentët e politikës ndërkombëtare, madje, herë-herë, është prijetare! “E kishim shtrirë sovranitetin në veri, por qeveria aktuale e humbi këtë sovranitet, me provokimet që po ndërmerr, në vijimësi, në veri”, – thotë opozita në kor!

     Ndërkohë, edhe në vitin 2018, administrata në veri, kishte hapur 6 (gjashtë) njësi bankare ilegale, ku depozitoheshin -dinarët e bartur me thasë nga Serbia-! “Opozita e pranon se “sanksionet e vëna Kosovës janë të padrejta”. Por, kur duan ta akuzojnë pozitën dhe kreun e saj, thonë se “sanksionet na i vuri Kurti!” Por, dy të vërteta nuk ka. Opinioni shqiptar është i një mendje se “përçarja e subjekteve politike, në luftën për pushtet, po e dëmton përmbylljen e shtetësisë të Kosovës!”

    Edhe pse vullneti i Qeverisë duket i mirë, ka vepruar nxitimthi, për të përfituar në kohë dhe besuar se votimi do të jetë pozitiv. Por, deri sa kanë -hyrë në lojen- mohuese tri shtetet e Quintit, përgjigja negative ka qenë e pritshme. Megjithatë, datimet e letrës në fjalë dhe të udhëtimit të Presidentës, demantojnë faktueshëm mungesën e saj në Prishtinë.

     E kam thënë dhe përsëritur, ekziston një doktrinë juridike ndërkombëtare, – Clausula “Rebus Sic Stantibus”, e cila mundëson korrigjimin e Marrëveshjeve apo kontratave të nënshkruara, nëse rrethanat ndryshojnë tërësisht, nga koha kur janë nënshkruar.

     Megjithatë, qeveritë njëra pas tjetrës, anashkalojnë, e heshtin të vërtetën, duke mos marrë guximin ta trajtojnë çështjen e Asociacionit, duke shfrytëzuar, pikërisht, këtë doktrinë juridike ndërkombëtare. Shantazhimi ka qenë dhe mbetet e keqja e madhe e Kosovës. PAN-i duhet të mbahet larg pushtetit. Përndryshe, me hafijet-pengje të Serbisë, Kosova do të vazhdojë të tkurret, ashtu siç ka ndodhur në Debëllde; zbatimi i vendimit të Millosheviqit për dhurimin e tokës Manastirit të Deçanit; faljen e Çakorrit dhe të Kullës së Zhlebit.

     Janë tri arsye bazike që Asociacini njëetnik nuk duhet krijuar kurrë, pavarësisht presionit të turpshëm e kriminal ndërkombëtar:

     1) Nënshkruesi i Asociacionit u bë nën shantazhin e dosjeve të krimeve faktike, për çka Hashim Thaçi edhe përballet me drejtësinë ndërkombëtare.

     2) Kur BE-ja dhe SHBA filluan presionin, sa të padrejtë, aq edhe absurd, për krijimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe në Kosovë, festuan – njëherësh: serbët në Kosovë; Beogradi zyrtar; serbët në Mal të Zi; por edhe Moska zyrtare, duke uruar njëri-tjetrin se fituam “Republika Srpska” të dytë, pas asaj në Bosnje.

     3) Presioni i BE-së, me aleatë, ishte enorme, për ta shpallur Kosovën -multi-etnike-, ndërsa sot kërkojnë Asociacionin -njëetnik-, edhe pse Kushtetuta e Kosovës nuk e lejon këtë!

     Nëse u dashka një Asociacion i komuniteteve pakicë, lë të bashkohen edhe komuna e Mamushës, e dominuar nga komuniteti turk dhe Dragashi me goranë e boshnjakë ose myslimanë, siç u pëlqen ta quajnë vetën e tyre. Dhe, ky Asociacion i dytë, tashmë, multietnik, të monitorohet nga BE-ja. Shqiptarët respektojnë Institucionin e faljes, janë popull fisnik dhe kurrë nuk kanë pasur dhe as nuk e kanë ndjesinë e urrejtjes, të keqtrajtimit, të shkeljes së të drejtave të njeriut, pavarësisht përkatësisë nacionale, fetare, ngjyrës.

     Përflitet bollshëm se cila është arsyeja e vërtetë e mosmarrëveshjes, në kupolën drejtuese të koalicionit LVV-Guxo? Një takim në mes të kryetarëve partiakë, Albin Kurtit dhe Memli Krasniqit, u përfol shumë për një mundësi të koalicionit, meqë të dyja partitë  janë të majta. PDK-ja mashtron e gënjen me djathtizmin e saj fallco, kur dihet se mëmë ka LPK-në staliniste. Dhe, nëse do të kishte diçka të djathtë, do të kishte afri me PDSH-në e Berishës dhe jo me PS-në e Ramës. Kjo vlen edhe për grupin stalinist të Ali Ahmetit.

     Koalicioni në mes dy apo më shumë partive, nënkupton obligimin e ndarjes së pushtetit, mbi bazën e fuqisë së votës zgjedhore. (Përjashtim bënë Pacoll dallaverja, për 3 deputetë, merr 4 ministri!!) Dhe, një koalicion i bollshëm në numra, nëse merr partner të madh, i harron të vegjëlit. Dihet, të paktën, përgjatë shekullit të shkuar dhe dy dekadave të këtij shekulli, është dëshmuar me fakte, se e majta, komunistët, janë jo vetëm të pabesë, por edhe kriminelë.

     Për shembull: Enver Hoxha, me bandën e tij byroiste-komuniste, për ta marrë dhe mbajtur pushtetin, në mesin e shumë mijëra nacionalistëve, kombëtarëve, 6.OOO syrësh, kryesisht intelektualë, i ekzekutoi, duke i lënë edhe pa varr! Edhe në Kosovë, LPK-ja e djeshme, PAN-i i sotëm, përgjatë luftës dhe pas saj, ekzekutoi 1.828 luftëtarë FARK-istë, veprimtarë të LDK-së dhe të tjerë, të cilët i konsideronin pengesë për marrjen dhe mbajtjen e pushtetit të pamerituar. Po të mos ishte forca monitoruese ndërkombëtare në Kosovë, do të sundonte një qeveri fashiste, krejt e njejtë me fashizmin 50 vjeçar të kumunistëve në Shqipëri.

     Donikë Gërvalla dhe Vjosë Osmani, lë ta dijë LDK-ja dhe LVV, por edhe Kosova, se këto dy veprimtare kanë bërë një sakrificë unike, duke denoncuar hapur dhe me guxim qytetar, kriminelët vrastarë, hajnat zyrtarë dhe argatët e tyre klanorë, të cilët kishin kontaminuar shoqërinë, shtetin e Kosovës, me pazarllëqet e pista të koalicioneve të paprincipta e kriminale, duke i vrarë viktimat e PAN-it, dëshmorët, viktimat e luftës si dhe njollosur edhe akronimin tri gërmash – UÇK.

     Prandaj, Albin Kurti duhej të bëjë një përjashtim nga soji i tij majtist, t`i trajtojë me respekt e dinjitet Vjosë Osmanin dhe Donikë Gërvallën, ashtu siç e meritojnë. Sepse me veprimet e tyre ngulmuese, shporrën nga skena politike partitë-banda të PAN-it, me patericën e tij, klanin uzurpator brenda Kryesisë të LDK-së, të kryesuar nga njeriu i Hashimit, Isa Mustafa. Sikur edhe sot ta pushonin veprimtarinë politike, me kontributin e tyre të veçantë, në një kohë zezonë për Atdheun, kanë hyrë krenare në historinë më të re të Kosovës. Andaj, çdo anashkalim i tyre, nga ana e Kurtit, për hirë të koalicioneve me partnerë të tjerë, do ta turpëronte atë, madje përjetësisht.

     Pacipërisht dhe cinikisht, zyrtarët e inkriminuar të PDK-së, llomotisin se “pa u transformuar, reformuar LVV dhe larguar Kurti me shokë, nuk bëjmë koalicion me LVV!” Por, vërtet, do të ishte sa humbëse, aq edhe e turpshme për LVV, nëse do të koalicionohej me PAN-in e krimit vrastar, hajnisë zyrtare, haraçit, zhvatjes dhe të rrënimit të Kosovës, ekonomikisht dhe politikisht. Këtë lë ta këtë -vath në vesh- Kurti me shokë, sepse do ta pësojë si LDK-ja dikur. Ndërkohë, në raport me PAN-in, LVV nuk identifikohet me asnjërin nga këto mëkate, për të cilat PAN-i faktueshëm akuzohet dhe po përballet me drejtësinë ndërkombëtare. Rrjedhimisht, koalicioni me një parti të inkriminuar, apriori partneri në koalicion me atë, bëhet pjesë e krimit. Kjo do t`i ndodhte edhe Lëvizjes Vetëvendosje.

     Tashmë, shkaku i mosmarrëveshjes, në relacionin Presedencë-Qeveri, është qartësuar. Edhe fajtori gjithashtu, sepse Qeveria ka anashkaluar Presidentën, qëllimshëm apo neglizhencë, pakujdesi, mbetet të sqarohen akteret e kësaj mosmarrëveshjes mes tyre, pa praninë e opinionit. Mendoj se Presidentja e nderuar, Vjosë Osmani, duhej ta menaxhonte ndryshe mosmarrëveshjen, pavarësisht hatërimit të përligjur. Nëse nuk mund ta kapërdinte në heshtje totale, të paktën, duhej të mjaftohej me reagimin e këshilltarit Bekim Kupina.

     Siç thonë korçarët tanë: -Të shkruara dhe të harruara! Harrojeni si një ëndërr të keqe! Lëndimi i anëtarësisë së Vetëvendosjes, por edhe i shqiptarëve të përbotshëm, tashmë, ka ndodhur. Por, është fisnikëri dhe obligim moral, që kupola drejtuese e LVV-Guxo, njëherësh, edhe pushtetare e shtetërore, ta tejkalojnë hatërimin në fjalë dhe ta vazhdojnë përmbushjen e misionit të besuar nga shumësia e popullit të Kosovës. Për më shumë pajtimin e obligon, vota e tej 4OO mijë votuesëve besnikë. Këtë përgjegjësi vajzat dhe djemtë e koalicionit GUXO-LVV, e dijnë mirëfilli dhe po vazhdojnë qeverisjen normale, duke tejkaluar edhe hatërimin e zonjës së nderuar Vjosë  Osmani. Krerët e koalicionit janë të vetëdijshëm se konsultimet e çiltra dhe pajtueshmëria, për çështjet kardinale, janë në interes të Kosovës. Urojmë për mirëkuptim!

     Analistë e banalistë, horra e smirëzinj, mezi pritën të komentojnë mosmarrëveshjen në kreun e pozitës. TV-T7 kishte ftuar në PRESSING tre avoketërit e opozitës PAN-iste: Baton Haxhiun, Dukagjin Goranin, Ilir Morenën. Secili më i zi se tjetri. Ata sterrosën, nxinë çdo gjë të krerëve shtetërorë e pushtetarë. Fjalori i tyre ngjasonte me sharjet e karrocierëve ambulatorë, të cilët, në ditën e tregut, pengohen në lëvizje nga fshatarët shitës të produkteve të tyre.

     Këta klyshër, shërbëtorë të shefave të inkriminuar, kanë gjetur strehë për të denigruar me gjuhë lehaqene, me porosi. Në të njëjtën kohë, në një televizion tjetër, villte vrerë Bernard Nikaj, një zvarranikë i shefit të dështuar, i cili lavdërohej për dialogun konspirativ me Serbinë, për ndarjen e Kosovës. Urrejtja e tij patologjike për pozitën aktuale, ishte patologjike, shfrenuese. Këta altoparlantë të opozitës PAN-iste, janë bërë palë me Serbinë, duke qenë të njëzëshëm me atë, në sulmet ndaj pozitës të Kosovës. “Çka na duhet Liqeni i Ujmanit, kur e kemi Liqenin e Kukësit”, – deklaron argati i Serbisë, Baton Haxhiu, nga ekrani i këtij televizioni! Ai, duke qenë në cilësinë e këshilltarit politik të presidentit Thaçi dhe kryeministrit shqiptar Rama – njëherësh, bënë thirrje publike për dhënie territor të Kosovës fqinjës Serbi! Dhe, megjithatë, nuk zinxhiroset për tradhti!?