Londër, ekspozita “Michelangelo: Vitet e fundit” hapet më 2 maj dhe zgjat deri më 28 korrik.
Ndër pikat kryesore të ekspozitës është boceti i vetëm i shpëtuar i Mikelanxhelos (Epifania), një vizatim përgatitor në shkallë të plotë, i cili është një nga veprat më të mëdha të Rilindjes në letër.
Michelangelo, gjeniu italian i tavanit befasues të Kapelës Sistine dhe statujës ikonike të Davidit, duartrokitet shpesh për arritjet e tij të hershme.
Megjithatë, një ekspozitë e re që hapet sot (më 2 maj) në Muzeun Britanik të Londrës synon të hedhë dritë mbi një periudhë më pak të njohur: vitet e tij të fundit.
Që nga të 50-at deri në vdekjen e tij në pothuajse në moshën 89 vjeç, ekspozita e titulluar “Michelangelo: Vitet e fundit” shfaq thesare të rralla, duke përfshirë “Epifaninë” dy metra të lartë. Vizatimi i përfunduar me shkumës të zi nga Michelangelo po zbulohet për publikun për herë të parë që nga restaurimi i tij në vitin 2018.
Si i vetmi vizatim i plotë i mbijetuar nga Michelangelo, ky vizatim përgatitor në shkallë të plotë është një nga veprat më të mëdha të Rilindjes në letër dhe qëndron si një nga thesaret më të çmuara të Muzeut Britanik.
“Veprat e mëvonshme tregojnë një anë krejt tjetër të tij, shumë më introspektive, shumë më zhytur në mendime. Ne e shohim më shumë prej tij si një person që pajtohet me këto ndjenja njerëzore shumë universale me të cilat ne të gjithë përballemi ndërsa rritemi, duke u përpjekur të peshojë nëse keni jetuar një jetë të mirë dhe duke medituar mbi aspektet e besimit, të cilat ai shpreson se do ta çojnë drejt shpëtimit”, shpjegon kuratorja kryesore e ekspozitës, Sarah Vowles.
Vizitorët mund të eksplorojnë studimet e hershme për veprat e tij të famshme, të tilla si “Gjykimi i Fundit”, afresku që mbulon të gjithë murin e altarit të Kapelës Sistine, së bashku me vizatimet e mëvonshme të bëra pak para vdekjes së tij, duke zbuluar evolucionin e stilit të tij.
“Kur e fillojmë ekspozitën me vizatimet për “Gjykimin e Fundit” ky është ndoshta ai Michelangelo që njerëzit presin të shohin: këto poza shumë dramatike, ekstravagante, figura të lidhura me muskuj, magjepsja me anatominë mashkullore,” vëren Voëles.
“Ndërsa shkojmë përpara, interesi dhe stili i tij ndryshon. Ai bëhet pak më i interesuar për brendësinë shpirtërore të figurave që ai përfaqëson. Figurat shpesh bëhen pak më kompakte, pak më të dendura dhe me peshë. Në të njëjtën kohë , kur ai ka të bëjë me figurën e Krishtit, për shembull, ajo bëhet mjaft e lehtë, pothuajse eterike.”
Foto lart: “Epifania”, rreth viteve 1550-53, nga Michelangelo, e ekspozuar në Muzeun Britanik.
Foto lart: “Ndëshkimi i Tityus” nga artisti italian i Rilindjes, Michelangelo (1532), ofruar nga Trusti i Koleksionit Mbretëror, Madhëria e Tij Charles III
Letër nga Daniele da Volterra drejtuar Leonardo Buonarrotit, e datës 14 shkurt 1564
Letrat e ekspozuara në ekspozitë japin një pasqyrë të jetës së Mikelanxhelos përtej artit. Ai i shkruan nipit të tij Leonardo Buonarroti për ta falënderuar për verën e dërguar nga ferma familjare.
Një tjetër letër prekëse vjen nga Daniele da Volterra, duke i kërkuar Leonardos të vizitojë xhaxhain e tij të sëmurë sa më shpejt të jetë e mundur.
Pavarësisht moshës së tij të avancuar, ambicia e Mikelanxhelos mbeti e pashuar. Planet për kupolën e Bazilikës së Shën Pjetrit demonstrojnë krijimtarinë e tij të qëndrueshme dhe aftësinë e projektimit.
“Kjo ekspozitë e bën të qartë se edhe pas moshës 60-vjeçare dhe për një kohë të gjatë pas kësaj, artistët mund të mbeten tepër krijues dhe inovativë dhe mund të ndërmarrin projekte të reja dhe vërtet sfiduese”, thotë Vowles.
“Ju keni Mikelanxhelon duke punuar në disa nga projektet më të mëdha të jetës së tij në këtë periudhë. Dy komisione të mëdha afreske, Gjykimi i Fundit në Kapelën Sistine, Kapela e Pauline, dhe më pas edhe ajo e Shën Pjetrit, që është kantieri më i madh në botë në këtë pikë.”
Ekspozita “Michelangelo: Dekadat e fundit” hapet më 2 maj dhe zgjat deri më 28 korrik.
“Studime për kupolën dhe fenerin e Shën Pjetrit, me skica figurash”, rreth viteve 1558-59, Michelangelo
syri.net