Serbia dhe serbët ndoshta janë i vetmi popull në botën demokratike, që preferojnë dhunën mbi popujt e tjerë, dhe kriminelet e luftës i lartësojnë në heronj.Kjo tashmë është bërë ideologji jo vetëm e partive politike por edhe të popullit serb.Dhe, frika nga rezoluta e vonuar që pritet të ndodhë në Këshillin e Sigurimit të OKB-së, është bërë e madhe për Serbinë e Vuqiqit.Dhe, ekziston edhe një frikë dhe panikë tjetër i regjimit racist vuqiqian, së Kosova do të pranohet në Këshillin e Evropës.Vuqiqi dhe kamarrilla e tij kan kërcënuar së do të braktisin këtë organizem të rendësishem të Evropës, në rast së Kosova bëhët pjesë e saj.Nxënësi i Sheshelit , presidenti serb, Aleksander Vuqiqi, sa po afrohet koha e miratimit të rezolutës dhe koha për pranim të Kosovës në Këshillin e Evropës , po e kaplon ndjersitja e madhe.Është rast për studim së si edhe pas 35 viteve të përfundimit të luftës në ish-Jugosllavi, në krye të Serbisë gjenden frymëzuesit e gjenocidit.Janë këta garnitura më idioteske të cilët mohojnë mëkatët e tyre shfarosese mbi baza kombëtare e fetare. Kriminelët në pushtetin e Serbisë, po mohojnë gjenocidin në Srebernicë , që u kualifikua si i tillë edhe nga TPI-ja në Hagë, siq i mohuan të gjitha vrasjët dhe deportimet në masë të gjërë-Etnocidin dhe Urbicidin në Bosnje dhe në Kosovë.Krenaria e popullit serb pikërishtë po manifestohet dhe frymëzohet nga kriminelët e luftës të vdekur dhe të gjallët .Ata po i ushqejnë popullin më urrejtje patologjike ndaj shqiptarëve në rajon.TPI,nuk ndëshkoj të gjithë kriminelët e luftës të cilët kryen masakrën më të madhe të pasluftës së Dytë Botërore-Srebrenicës në korrik të vitit 1995, dhe siq nuk u dënuan të gjithë kriminelet e masakrave në Kosovë. Dënimi për gjenocid të Serbisë, do të ishte ngushëllim sado i vogël për mijëra viktimat e pafajshme që ranë më shpërbërjën më dhunë të ish –Jugosllavisë nga Serbia e Millosheviqit.Duke i ndëshkuar idiotet, terroristët e racistët serb, edhe pse më vonesë shumë të madhe do të vihej drejtësia në vend.Kështu do të shihnim edhe shthurjën e elitës politike që po e sundon Serbinë për një kohë të gjatë.Ndoshta një rezolutë e tillë ku Serbia do të dënohej për gjenocid, do ti lëshonte rrugë një katarsisi të serbëve për kërkim falje ndaj popullit mysliman në Bosnje dhe ndaj shqiptarëve të Kosovës.Sigurishtë së më një vendim të tillë, Dodik, Vuqiq, Sheshel , Nikoliq, Daciq, Vulin dhe kriminelët e tjerë serb, nuk do tu mbetej vend në udhëeheqje dhe as në politikë.Nese ndodhe që mos të dënohet Serbia për gjenocid, agonia e rajonit do të vazhdon.Me ata që ushqyen ultranacionalizmin dhe ngritën lartë flamurin e gjenocidit, nuk mund të bisedohet dhe as ta arrihet paqja e pretenduar nga BE dhe Amerika në Ballkan.Bota demokratike duhet tua merre më në fund armën e rrezikshme nga dora ultranacionalistëve të tërbuar serbomëdhenj.