Ajo kurrë nuk kishte parë borë. . . .
Ajo mendoi se pema kishte lulëzuar papritmas
Ajo vrapoi jashtë dhe ndjeu ato petale të bardha
që zbritën nga qielli dhe prekën fytyrën e saj,
I dukeshin përkëdhelje. . . .
ato që nuk i kishte pasur kurrë.
U gjunjëzua në rrëzë të pemës
dhe qëndroi kështu, mosbesuese
duke parë qiellin që nuk pushonte
duke e mbështjellë me ato petale të bardha,
si në një përqafim të madh dhe
ndoshta për herë të parë
i dukej se ishte e dashuruar.