Teksa vraponte nëpër rrugët e Leposaviqit – e rrezikuar nga gurët, shok-bombat dhe shtyrjet fizike nga disa persona të grumbulluar për protestat në veri të Kosovës – gazetarja Venera Xhoxhaj e kishte të vështirë të mendonte qartazi.

E premtja e 16 qershorit kishte nisur çuditshëm për të. Që në mëngjes, Xhoxhaj dhe pjesëtarët e tjerë të ekipit të Radio Televizionit të Kosovës (RTK) e kishin nuhatur një rrezik.

“Gjatë gjithë kohës kemi pasur dilema se deri ku mund të shkojmë. Por, puna e gazetarit është mision dhe të nxitë ta përmbushësh, sepse nuk mund të raportosh nga Mitrovica e Jugut për Leposaviqin”, thotë Xhoxhaj për Radion Evropa e Lirë.

Vetëm një natë më parë, vetura e kolegëve të saj në RTK ishte sulmuar në Zveçan. Në këtë komunë, si edhe në Leposaviq e Zubin Potok, serbë lokalë kanë protestuar që nga 26 maji shkaku i hyrjes së kryetarëve të rinj shqiptarë në objektet komunale.

Por, vizita e ministrit të Administrimit të Pushtetit Lokal, Elbert Krasniqi, te kryetari i komunës së Leposaviqit, Lulzim Hetemi, bëri që Xhoxhaj dhe shumë gazetarë të tjerë të udhëtonin mbi 70 kilometra në veri të Prishtinës.

Atje, më 19 qershor, nëntë gazetarë u sulmuan nga disa persona. Deri më 19 qershor, tre persona me kombësi serbe janë arrestuar për këto sulme.

Përderisa lëndimet fizike i shkaktojnë dhimbje, ajo thekson se gjendjen e ka më të rënduar shkaku i gjendjes emocionale.

“Çështja e gjendjes emocionale, përgjegjësisë për ekipin, po vazhdon të më rëndojë bukur shumë. Fillimisht ishim përkujdesur që të tregojmë te të gjitha mediat që jemi mirë që të mos i shqetësojmë familjarët, por tani po vazhdoj të jem në një gjendje jostabile”, thotë Xhoxhaj, me zërin që i dridhej.

Xhoxhaj ka 22 vjet përvojë në punën e saj si gazetare. Përderisa ka qenë cak i sulmeve verbale disa here në karrierën e saj, ajo nuk ishte përballur asnjëherë me një sulm si ky.

Kolegia e saj, gazetarja Qëndresa Sinani e Klan Kosovës, ishte pranë Venerës në momentet e këtij sulmi. Qëndresa u godit me gurë dhe mbeti me gjurin e djathtë të lënduar.

“Dita e premte ka qenë njëra nga ditët më të vështira që kur kam filluar punën si gazetare tash e më shumë se katër vjet”, thotë Sinani për Radion Evropa e Lirë.

Ajo thekson se “tani jam më mirë fizikisht, por emocionalisht ndoshta edhe jo”.

Megjithëse e frikësuar nga ndjenja se ishte e pafuqishme për ta mbrojtur veten dhe gazetarët e tjerë, Sinani thotë se ajo do të vazhdojë të raportojë edhe nga veriu i Kosovës, pavarësisht se 30 sulme janë raportuar nga Asociacioni i Gazetarëve të Kosovës që nga tensionimi i situatës atje.

“E kam ditur gjithmonë që gazetaria të përballë me gjithkënd dhe të dërgon gjithkund, por asnjëherë nuk e kam menduar se unë do të jem në rrezik për jetën”, tregon Sinani.

Ai tregon se dhimbjet nga lëndimet e pësuara nuk i kishte ndier për një kohë të gjatë pas sulmit, por sytë e tij mbushen me lot teksa flet për atë që ka përjetuar që nga atëherë.

Si “plotësisht shkatërruese” e përshkruan Zorica Vorguçiq, gazetare e RTV KIM nga Çagllavica, ndjesinë që kishte pasur më 16 qershor. Asaj dhe disa gazetarëve të tjerë i ishte ndaluar rreptas incizimi apo fotografimi në Mitrovicën e Veriut.

“Shkon në terren për të raportuar se çfarë po ndodh atje dhe më pas shfaqen disa persona të maskuar që nuk ju lejojnë ta bëni këtë. Ju nuk e keni idenë se kush janë ata, por frikësoheni se kush mund të jenë”, thotë Vorguçiq.

Ajo shton se gazetarët asnjëherë nuk e dinë se çfarë i pret në terren dhe për këtë arsye kanë gjithmonë njëfarë frike sa herë që shkojnë në veri.

“Arma” e saj për ta luftuar stresin dhe frikën është nevoja për të qenë gjithmonë në terren në situata krize.

Vorguçiq kujton se më 16 qershor kolegët e saj e “paralajmëruan” se nuk do të mund të incizonte apo fotografonte asgjë edhe para se të arrinte në vendin në Mitrovicën e Veriut ku po mblidheshin njerëzit për arrestimin e Millun Milenkoviq- Llune, i dyshuar për organizimin e sulmeve ndaj pjesëtarëve të KFOR-it më 29 maj në Zveçan.

Kur bëhen tubime të tilla, në mesin e tyre ka pothuajse gjithmonë njerëz të maskuar.