Arinjtë deri tani në Zvicër kanë arritur kryesisht në Engadinën e Poshtme, të gjithë vijnë nga Trentino
Pas sulmit fatal në Trentino, një intervistë me drejtorin e Parkut Kombëtar Engadine: “Kemi vetëm disa ekzemplarë kalimtarë”
VOAL- Historia e vrapuesit 26-vjeçar, i cili vdiq nga një sulm i një ariu në pyllin mbi Caldes, në Trentino, po shkakton shumë diskutime në të gjithë botën alpine, përfshirë atë zvicerane-italiane. Nuk ka më asnjë dyshim se vdekja ka ndodhur për shkak të sulmit të grabitqarit pas autopsisë së urdhëruar nga Prokuroria Publike e Trentinos: sportisti ishte ende gjallë në momentin e sulmit. Dhe kjo do të thotë se në fakt është vrasja e parë e një personi nga një plantigrad në Alpe për më shumë se një shekull tani.
Një histori që tashmë mund të përfundojë në gjykatë. Familja e të riut ka njoftuar në fakt, siç është shkruar tashmë, synimin e tyre për të paditur Provincën Autonome të Trentos dhe shtetin italian për rifutjen e arinjve në Trentino.
Por si është situata në Zvicër dhe sa arinj janë të pranishëm në zonën tonë?
Aktualisht është e paqartë nëse ka arinj në Zvicër. Në fakt, pamjet e fundit të njohura datojnë në vitin 2022 – shpjegon drejtori i Parkut Kombëtar Ruedi Haller për RSI: “Vitin e kaluar, dy ose tre arinj arritën në Engadinën e Poshtme. Një pasazh – duhet theksuar – me kohëzgjatje të shkurtër: kafshët qëndruan në territorin retian vetëm për disa ditë”.
Dhe me sa dimë, vazhdon Haller, ky grabitqar i madh nuk ka mbërritur në pjesën tjetër të Zvicrës. Mostrat që vijnë tek ne janë përgjithësisht të rinj dhe bëjnë atë që mund të përkufizohet si udhëtime eksplorimi. “Territori brenda të cilit lëvizin është Alpet qendrore dhe për këtë arsye është e qartë se ata kalojnë edhe përmes Engadinës së Poshtme. Ato janë si rrugë tipike për të cilat njeriu është i vetëdijshëm, ashtu siç dihet edhe nga cili rajon vijnë kafshët që arrijnë në Graubünden. Janë arinj që largohen nga Trentino…”.
Por më pas, pyesim, a ka mundësi të vijë edhe tek ne një nga arinjtë e konsideruar si problematikë? “Teorikisht është e mundur, por – vazhdon Ruedi Haller – është e paimagjinueshme që autoritetet italiane të qëndrojnë duarkryq. Për sa i përket Zvicrës, plantigradat e vëzhguara kanë rezultuar gjithmonë shumë të ndrojtura, të vështira për t’u vëzhguar dhe nuk u janë afruar asnjëherë zonave të banuara. Dhe kjo ndodh edhe sepse në territorin tonë jemi të organizuar mirë për të parandaluar sulmet ndaj koshereve dhe tufave, një aspekt shumë i rëndësishëm nëse duam t’i mbajmë arinjtë larg njerëzve. Por sigurisht që një takim nuk mund të përjashtohet apriori”, shton Haller.
Në fakt, bëhet fjalë për një grabitqar të madh që lëviz në zona ku mund të ketë edhe njerëz. “Për këtë arsye – përfundon Ruedi Haller – Parku Kombëtar i Zvicrës, si dhe autoritetet kantonale të retiane, kanë përgatitur dokumentacion për vizitorët e tij se si të sillen në rast të takimit të ariut”, përfundon Haller. rsi-eb