VOAL

VOAL

Rikujtesa nga e kaluara dhe ngjarjet aktuale – Nga Skënder MULLIQI

November 5, 2015

Komentet

Beketi, një hap pranë marrjes së miliona eurove, Gjykata e Ekzekutimit në Bruksel rrëzoi qeverinë ‘Rama’

Sipërmarrësi italian, Francesko Beketi, është një hap pranë marrjes së miliona eurove nga qeveria shqiptare, megjithëse kryeministri Edi Rama ka këmbëngulur shpesh se ish-pronari i “Agon Channel” nuk do të marrë asnjë cent nga qeveria shqiptare.

“Syri Televizion” ka mësuar ekskluzivisht se Gjykata e Ekzekutimeve në Bruksel ka rrëzuar më 17 tetor 2024 aplikimin e qeverisë shqiptare për anulimin e vendimit për bllokimin e llogarive të kompanisë shtetërore Albcontrol pranë shoqërisë europiane të fluturimeve, Eurocontrol.

Në vendim thuhet se: “Gjykata e Ekzekutimeve i konsideron të papranueshme dhe të pabazuara kërkesat e qeverisë shqiptare për heqjen e sekuestros mbi fondet që janë mbledhur për llogari të Albcontrol”.

Sipas të dhënave të përmendura në vendimin gjyqësor, shuma e vendosur nën sekuestro ka arritur në vlerën e mbi 76 milionë euro, e cila tashmë ka kaluar në llogarinë e përmbaruesit gjyqësor.

Nga ana tjetër, ky vendim mund t’i hapë rrugë një penalizimi tjetër të rëndë të qeverisë shqiptare për shkak të moszbatimit të një vendimi të formës së prerë të Arbitrazhit Ndërkombëtar.

Beketi dhe bashkëpunëtorët e tij e kanë konsideruar një persekutim të dytë faktin që qeveria shqiptare ka refuzuar të zbatojë vendimin e Arbitrazhit, duke i krijuar premisat për të ndjekur një tjetër çështje civile, e cila, me shumë mundësi, do t’i kushtojë akoma më shtrenjtë Shqipërisë.

Historia e përplasjes mes Françesko Beketit dhe Edi Ramës ka nisur menjëherë sapo qeveria socialiste mori pushtetin në vitin 2013. Në atë kohë, Rama e bashkëpunëtori i tij i ngushtë, kryebashkiaku aktual i Tiranës, Erion Veliaj, nuk pëlqenin vijën editoriale të televizionit “Agon Channel”, në pronësi të Beketit.

Qeveria nisi një seri sulmesh ndaj bizneseve të Beketit, të cilat kulmuan me lëshimin e masave të arrestit ndaj tij dhe bashkëpunëtorëve të ngushtë, në vitin 2015. Masat e arrestit nuk u ekzekutuan dhe Beketi arriti të sigurojë prova të mjaftueshme për të provuar se ai ishte i persekutuar politik në Shqipëri. Në vitin 2017, Interpoli e hoqi Françesko Beketin nga lista e të kërkuarve.

Sipërmarrësi italian e ndoqi rastin e tij në Gjykatën e Arbitrazhit të Bankës Botërore. Kjo e fundit, në prill të vitit 2019, vendosi në unanimitet se qeveria shqiptare kishte kryer persekutim politik ndaj biznesmenit italian dhe gjobiti qeverinë shqiptare me 110 milionë euro.

Ky vendim u konfirmua në prill të vitit 2021, kur një komision i posaçëm i Arbitrazhit rrëzoi kërkesën e qeverisë së Edi Ramës për anulimin e vendimit të mëparshëm. Në mars 2023, Gjykata e Arbitrazhit refuzoi përfundimisht kërkesën e qeverisë shqiptare për rishikimin e vendimit.

Vendimi ishte i zbatueshëm drejtpërdrejt, por Rama nuk pranoi ta ekzekutojë. Në këto kushte, Beketi kërkoi nga gjykata në Bruksel që të bllokonte llogaritë e Albcontrol pranë Eurocontrol, të krijuara nga tarifat që kompanitë ajrore ndërkombëtare paguajnë për ulje-ngritje dhe tranzitimin në hapësirën ajrore shqiptare. sn

Image

BBC: Si do ta ndryshojnë botën zgjedhjet në Amerikë

Kur presidenti i SHBA Joe Biden shkoi në Kiev në shkurt 2023 në një vizitë të befasishme për të treguar solidaritet me Volodymyr Zelenskyn, homologun e tij ukrainas, sirenat ajrore ulërinin. “Ndjeva diçka… më fort se kurrë më parë,” kujtoi ai më vonë. “Amerika është një fener për botën.”

Bota tani pret të shohë se kush do të marrë përgjegjësinë për këtë fener të vetëshpallur pasi amerikanët të bëjnë zgjedhjen e tyre në votimet presidenciale të javës së ardhshme. A do të ecë Kamala Harris në gjurmët e Bidenit me bindjen e saj se “në këto kohë të trazuara, është e qartë se Amerika nuk mund të tërhiqet”? Apo do të jetë Donald Trump me shpresën e tij se “amerikanizmi, jo globalizmi” do të na prijë?

Ne jetojmë në një botë ku vlera e ndikimit global të SHBA-së është në pikëpyetje. Fuqitë rajonale po shkojnë secila në rrugën e vet, regjimet autokratike po bëjnë aleancat e tyre dhe luftërat shkatërruese në Gaza, Ukrainë dhe gjetkë po ngrenë pyetje të pakëndshme për vlerën e rolit të Uashingtonit. Por Amerika ka rëndësi për shkak të fuqisë së saj ekonomike dhe ushtarake dhe rolit të saj në shumë aleanca. Ja disa reflektime nga vëzhgues të informuar, mbi pasojat globale të këtyre zgjedhjeve shumë të rëndësishme.

Fuqia ushtarake
“Nuk mund t’i zbus këto paralajmërime,” thotë Rose Gottemoeller, ish-zëvendës sekretarja e përgjithshme e NATO-s. “Donald Trump është makthi i Evropës, jehona e kërcënimit të tij për t’u tërhequr nga NATO është ende në veshët e të gjithëve.”

Shpenzimet e mbrojtjes së Uashingtonit janë sa dy të tretat e buxheteve ushtarake të 31 anëtarëve të tjerë të NATO-s. Përtej NATO-s, SHBA shpenzon më shumë për ushtrinë e saj sesa 10 vendet që e pasojnë të marrë së bashku, përfshirë Kinën dhe Rusinë.

Trump mburret se po luan fort për të detyruar vendet e tjera të NATO-s të përmbushin objektivin e shpenzimeve ushtarake, që është 2% e PBB-së së tyre – vetëm 23 nga vendet anëtare e kanë arritur këtë objektiv në vitin 2024.

Nëse fiton Harris, zonja Gottemoeller beson se “NATO pa dyshim do të jetë në duart e forta të Uashingtonit”. Por edhe në këtë rast, ajo ka një paralajmërim. “Ajo do të jetë e gatshme të vazhdojë të punojë me NATO-n dhe Bashkimin Evropian për të arritur fitoren në Ukrainë, por nuk do të tërhiqet nga presioni ndaj Evropës për shpenzimet”.

Por ekipi i Harris në Shtëpinë e Bardhë do të duhet të qeverisë me Senatin ose Dhomën, të cilat së shpejti mund të jenë në duart e republikanëve dhe do të jenë më pak të prirura për të mbështetur luftërat e huaja sesa homologët e tyre demokratë. Ekziston një ndjesi në rritje se, pavarësisht se kush bëhet president, presioni do të rritet mbi Kievin për të gjetur mënyra për të dalë nga kjo luftë, pasi ligjvënësit amerikanë po ngurrojnë gjithnjë e më shumë të miratojnë paketa të mëdha ndihme.

Çfarëdo që të ndodhë, Gottemoeller thotë: “Unë nuk besoj se NATO duhet të shpërbëhet”. Evropa do të duhet të “bëjë një hap përpara për të udhëhequr”.

Paqebërës?
Presidenti i ardhshëm i SHBA-së do të duhet të punojë në një botë që përballet me rrezikun më të madh të konfrontimit mes fuqive të mëdha, që nga Lufta e Ftohtë.

“SHBA mbetet aktori ndërkombëtar më i rëndësishëm në çështjet e paqes dhe sigurisë”, thotë Comfort Ero, president dhe CEO i Grupit Ndërkombëtar të Krizave. Ajo shton një paralajmërim, “por fuqia e saj për të ndihmuar në zgjidhjen e konflikteve është zvogëluar”.

Luftërat po bëhen gjithnjë e më të vështira për t’u dhënë fund. “Konflikti vdekjeprurës po bëhet më i vështirë, me konkurrencën e fuqive të mëdha që po përshpejtohet dhe fuqitë e mesme në rritje”. Kështu e përshkruan zonja Ero peizazhin. Luftërat si Ukraina tërheqin fuqi të shumta dhe konflikte të tilla si Sudani i vendosin aktorët rajonalë me interesa konkurruese kundër njëri-tjetrit. Disa prej tyre preferojnë luftë dhe jo paqe.

Amerika po humbet epërsinë morale, thotë zonja Ero. “Aktorët globalë vënë re se ajo zbaton një standard për veprimet e Rusisë në Ukrainë dhe një tjetër për ato të Izraelit në Gaza. Lufta në Sudan ka parë mizori të tmerrshme, por trajtohet si një çështje e nivelit të dytë.”

Një fitore e Harrisit, thotë ajo, “përfaqëson vazhdimësinë me administratën aktuale”. Nëse fiton Trump, ai “mund t’i japë Izraelit një dorë edhe më të lirë në Gaza dhe gjetkë, dhe ka lënë të kuptohet se mund të përpiqet të ndërpresë një marrëveshje të Ukrainës me Moskën, në kurriz të Kievit”.

Në Lindjen e Mesme, kandidati demokrat ka përsëritur vazhdimisht mbështetjen e prerë të zotit Biden për “të drejtën e Izraelit për t’u vetëmbrojtur”. Por ka theksuar gjithashtu se “vrasja e palestinezëve të pafajshëm duhet të ndalet”.

Trump ka deklaruar gjithashtu se është koha që të “rikthehemi tek paqja dhe të ndalojmë vrasjen e njerëzve”. Por thuhet se ai i ka thënë liderit izraelit Benjamin Netanyahu që “bëni atë që duhet të bëni”.

Kandidati republikan krenohet se është një paqebërës. “Unë do të sjell paqe në Lindjen e Mesme dhe shumë shpejt,” u zotua ai në një intervistë me Al Arabiya TV të Arabisë Saudite të dielën mbrëma.

Ai ka premtuar të zgjerojë Marrëveshjet e Abrahamit të vitit 2020. Këto marrëveshje dypalëshe normalizuan marrëdhëniet midis Izraelit dhe disa shteteve arabe, por mendohet gjerësisht se i kanë lënë mënjanë palestinezët dhe përfundimisht kanë kontribuar në krizën aktuale.

Në Ukrainë, Trump nuk e fsheh kurrë admirimin e tij për njerëzit e fortë si Vladimir Putini i Rusisë. Ai e ka bërë të qartë se dëshiron t’i japë fund luftës në Ukrainë, dhe bashkë me të edhe mbështetjes së madhe ushtarake dhe financiare të SHBA-së. “Unë do të largohem. Duhet të largohemi”, këmbënguli ai në një miting të fundit.

Në të kundërt, Harris ka thënë: “Jam krenare që kam qëndruar dhe qëndroj krah Ukrainës. Unë do të vazhdoj të mbështes Ukrainën. Dhe do të punoj për të siguruar që Ukraina të dalë fituese në këtë luftë”. Por zonja Ero shqetësohet se, pavarësisht se kush zgjidhet, gjërat mund të përkeqësohen në botë.

Marrëdhëniet me Pekinin
“Tronditja më e madhe për ekonominë globale në disa dekada.” Ky është këndvështrimi i studiuesit të çështjeve të Kinës, Rana Mitter në lidhje me tarifat e propozuara nga Trump për të gjitha mallrat e importuara kineze.

Imponimi i kostove të mëdha ndaj Kinës dhe shumë partnerëve të tjerë tregtarë, ka qenë një nga kërcënimet më të vazhdueshme të Trumpit, në qasjen e tij “Amerika e para”. Por Trump gjithashtu lavdëron atë që ai e sheh si lidhjen e tij të fortë personale me Presidentin Xi Jinping. Ai i tha bordit redaktues të Wall Street Journal se nuk do të duhej të përdorte forcë ushtarake nëse Pekini do të lëvizte për të bllokuar Tajvanin, sepse udhëheqësi kinez “më respekton dhe ai e di që jam i çmendur”.

Por, si republikanët, ashtu edhe demokratët me peshë janë armiqësorë. Të dy e shohin Pekinin si të prirur për të eklipsuar Amerikën si fuqinë më të rëndësishme.

Por Mitter, një historian britanik që mban postin e ST Lee në marrëdhëniet SHBA-Azi në Shkollën Kennedy të Harvardit, sheh disa dallime. Me zonjën Harris ai thotë, “marrëdhëniet ka të ngjarë të zhvillohen në një mënyrë lineare, nga pozicioni ku janë tani”. Nëse Trump fiton, është një “skenar më i rrjedhshëm”. Për shembull, në Tajvan, Mitter tregon për ambivalencën e Trumpit nëse ai do të mbronte një ishull larg Amerikës.

Kriza klimatike
“Zgjedhjet në SHBA janë jashtëzakonisht të rëndësishme jo vetëm për qytetarët e Amerikës, por për të gjithë botën për shkak të imperativit urgjent të krizës së klimës dhe natyrës,” thotë Mary Robinson, kryetare e Elders, një grup liderësh botërorë të themeluar nga Nelson Mandela, si dhe ish-presidente e Irlandës dhe Komisionere e Lartë e OKB-së për të Drejtat e Njeriut.

“Çdo pjesë e një shkalle ka rëndësi për të shmangur ndikimet më të këqija të ndryshimeve klimatike dhe për të parandaluar një të ardhme ku uraganet shkatërruese si Milton janë të zakonshme,” shton ajo.

Por, ndërsa uraganet Milton dhe Helene bënin kërdinë, Trump përqeshi planet dhe politikat mjedisore për t’u përballur me këtë emergjencë klimatike si “një nga mashtrimet më të mëdha të të gjitha kohërave”. Shumë presin që ai të tërhiqet nga marrëveshja e klimës e Parisit e vitit 2015, siç bëri në mandatin e tij të parë.

Megjithatë, zonja Robinson beson se Trump nuk mund ta ndalojë vrullin që tani po akumulohet. “Ai nuk mund të ndalojë tranzicionin energjetik të SHBA-së dhe të heqë miliarda dollarë subvencione të gjelbra… as nuk mund të ndalojë lëvizjen e fortë jo-federale për klimën.”

Ajo gjithashtu i kërkoi Harris, e cila ende nuk e ka forcuar qëndrimin e saj, të përparojë “për të treguar lidership, për të ndërtuar mbi themelet e hedhura vitet e fundit dhe për të nxitur emetuesit e tjerë të mëdhenj që të shtojnë ritmin”.

Udhëheqja humanitare
“Rezultati i zgjedhjeve në SHBA ka një rëndësi të madhe, duke pasur parasysh ndikimin e pashembullt që Shtetet e Bashkuara kanë, jo vetëm përmes fuqisë së tyre ushtarake dhe ekonomike, por përmes potencialit të vet për të udhëhequr me autoritet moral në skenën globale,” thotë Martin Griffiths, një ndërmjetësues veteran konfliktesh, i cili deri vonë ishte Nënsekretari i Përgjithshëm i OKB-së për Çështjet Humanitare dhe Koordinatori i Ndihmës Emergjente.

Ai sheh një dritë më të madhe nëse Harris fiton dhe thotë se “një rikthim në presidencën e Trumpit i shënuar nga izolacionizmi dhe unilateralizmi, sjell edhe një thellim të paqëndrueshmërisë globale”.
Por ai ka kritika gjithashtu për administratën Biden-Harris, duke përmendur “ngurrimin” e saj mbi situatën e përkeqësuar në Lindjen e Mesme.

Krerët e agjencive të ndihmës kanë dënuar vazhdimisht sulmin vrastar të Hamasit të 7 tetorit ndaj civilëve izraelitë. Por ata gjithashtu i kanë bërë thirrje në mënyrë të përsëritur SHBA-së që të bëjë shumë më tepër për t’i dhënë fund vuajtjeve të thella të civilëve në Gaza dhe në Liban.

Biden dhe zyrtarët e tij të lartë vazhdimisht bënin thirrje për më shumë ndihma në Gaza dhe ndonjëherë kjo solli ndryshim. Por kritikët thonë se ndihma dhe presioni nuk ishin kurrë të mjaftueshme. Një paralajmërim i kohëve të fundit se një pjesë e ndihmës jetike ushtarake mund të ndërpritet e shtyu vendimin deri pas zgjedhjeve në SHBA.

SHBA është donatori i vetëm më i madh kur bëhet fjalë për sistemin e OKB-së. Në vitin 2022, ajo siguroi një rekord prej 18.1 miliardë dollarë (13.9 miliardë paund).

Por në mandatin e parë të Trump, ai hoqi fondet për disa agjenci të OKB-së dhe u tërhoq nga Organizata Botërore e Shëndetësisë. Donatorë të tjerë u përpoqën të mbushnin boshllëqet – kjo është ajo që Trump donte të ndodhte.

Por Griffths ende beson se Amerika është një fuqi e domosdoshme. “Në një kohë konflikti dhe pasigurie globale, bota dëshiron që SHBA të përballet me sfidën e udhëheqjes së përgjegjshme dhe parimore… Ne kërkojmë më shumë. Ne meritojmë më shumë. Dhe ne guxojmë të shpresojmë për më shumë.” /BBC – Bota.al/

Kosovë, gjendet një pajisje gjurmuese në makinën e gazetarit Vehbi Kajtazi

VOA/Leonat Shehu

Shoqata vendase dhe ndërkombëtare të gazetarëve reaguan me shqetësim pas raportimeve se në makinën e gazetarit Vehbi Kajtazi, drejtor i gazetës në internet, Paparaci, është gjetur një pajisje gjurmuese.

Policia e Kosovës po zhvillon hetime për rastin por ende nuk ka dhënë ndonjë hollësi.

Gazetari Vehbi Kajtazi shkroi në rrjetet sociale se gjatë kontrollit të makinës së tij në një pikë servisi është zbuluar një pajisje e dyshimtë. Ai tha se njësitë e specializuara të policisë kanë tërhequr pajisjen dhe kanë konstatuar së është një GPS, me numër serie.

Zoti Kajtazi tha se si gazetar që ka shprehur shqetësime të vazhdueshme për përndjekje nga pushteti, ka kërkuar siç tha, të vërtetohet pronësia e pajisjes, kush e ka vendosur dhe a ka bazë ligjore.

“Unë tashmë nuk ndjehem i sigurt, ndonëse nuk ua kam frikën. Po konfirmohet se nuk ka siguri juridike më. Mbase as fizike. Pajisja është prodhim britanik me kartë SIM. Është lehtësisht e verifikueshme se kujt i përket”, shkroi ai duke kërkuar që rasti të hetohet nga Prokuroria e Posaçme e Kosovës.

Qendra Evropiane për Lirinë e Shtypit dhe Medias tha se është alarmuar për rastin “vetëm disa ditë pasi ai dhe gazetarët e tjerë ngritën shqetësime serioze për ndjekjen nga pjesëtarë të Agjencisë së Zbulimit të Kosovës”.

“Ne i bëjmë thirrje policisë dhe prokurorisë së Kosovës që të kryejnë një hetim efektiv, të pavarur dhe profesional për të siguruar që personat përgjegjës për spiunimin e gazetarëve të identifikohen dhe të sillen para drejtësisë”, thuhet në reagim.

Asociacioni i Gazetarëve të Kosovës, duke e konsideruar si një rast të pashembullt, bëri thirrje që autoritetet e sigurisë të hetojnë rastin në hollësi dhe të zbardhin sa më shpejt rrethanat e kësaj ngjarjeje.

“Asociacioni i Gazetarëve të Kosovës do të përcjellë me vëmendje zhvillimet lidhur me rastin në fjalë, deri në sqarimin e tij të plotë nga autoritetet e sigurisë së Republikës së Kosovës”, thuhet në reagim.

Lupa e SPAK-ut mbi aromën e tradhtisë – Nga Lutfi Dervishi

Nuk është fjala për rreziqet e ngrohjes globale, as për rrezikun e një lufte bërthamore, as për rrezikun e asteroidëve dhe as për rrezikun e Inteligjencës Artificiale.
Lupa e hetimit të prokurorëve të SPAK shkoi sot te Elda Hoti një deputete e opozitës që guxoi të fuste një shishe parfum në Parlament. Madje ajo arriti deri aty sa te sprucoi sallën me parfum.

Harrojini baronët e drogës që gdhendin inicialet e tyre në muret e qyteteve me plumba. Harrojini vrasësit e abuzuesit. Sot vendi merr frymë i lehtësuar, sepse një nga 20 prokurorët që ka SPAK-u e ka përqendruar vëmendjen te i vetmi fajtor: një deputete që guxoi të sillte një shishe të vogël 50 ml në Parlament, që i shkaktoi një bezdi disa ministrave që nuhatën për herë të parë aromën e parfumin.
Harrojini krimet kibernetike. Rreziku kryesor është krimi aromatik.

Në vend që në zyrat e SPAK-ut të ushtojnë shuplakat e drejtësisë ndaj mafies aty gjendet kohë për të hetuar “erën e rrezikshme” të rebelimit parlamentar.
Ndoshta javën tjetër, prokurorët e SPAK do të kalojnë te hetimi i krimeve më të tmerrshme—flitet se një tjetër deputete e opozitës është kapur duke lënë një qeskë çaji në gotën e saj plot tre minuta.

Ndërsa bosët e krimit enden të lirë në makina që duken si arsenale në lëvizje, ndërsa dosjet e abuzimeve e bëjnë Malin e Dajtit të duket si kodër, prokuror të SPAK-ut kanë kohe të hetojnë krimin e rëndë ndaj produkteve të higjienës personale.
Mos e dhëntë Zoti që t’i kthejnë sytë te bisedat në Sky Ecc apo EncroChat, te minierat digjitale ku kriminelët e vërtetë diskutojnë hapur për vrasjet, zgjedhjet, biznesin dhe politikën. Por kush ka kohë për këto gjëra kur një shishe parfumi shqetëson shumicën në Parlament?
Por, çdokush mund të fle i qetë sonte sepse jo vetëm është zbuluar aroma e parfumit, por edhe aroma e partisë.

Le të shpresojmë që SPAK-u të kujtojë se paguhet jo për të humbur kohë me gjëra qesharake, por të merret me kriminelët e vërtetë që po e trajtojnë vendin si kënd lojrash në pronën që u ka lënë baba.
Deri tani SPAK është përmbytur me denoncime të rëndësishme dhe të pa rëndësishme. Mirë është të mos mbytet në një shishe parfumi…

Hulumtim i REL-it: Asistenti politik në Ambasadën hungareze, pjesëmarrës në tubimin e supermacistëve në SHBA

Supremacistët e bardhë gjatë një marshi me flakadanë në Sharlotsvill të SHBA-së më 11 gusht 2017. Në këtë marsh ishte i pranishëm edhe asistenti politik në Ambasadën hungareze në SHA, Taylor Ragg.

 

Flora Garamvolgyi, Akos Keller-Alant

Një qytetar amerikan, që shërben si asistent politik në Ambasadën hungareze në Uashington, më 2017 kishte marrë pjesë në një tubim të supermacistëve të bardhë në Sharlotsvill të Virxhinias, kur mbeti i vdekur një person që po protestonte kundër këtij tubimi, sipas një hulumtimi të kryer nga Shërbimi hungarez i Radios Evropa e Lirë.

Në shtatë vjetët e fundit, Taylor Ragg, është përfshirë në krahët konservatorë dhe të ekstremit të djathtë në skenën politike në SHBA dhe gjerësisht ka mbështetur sundimin autoritar të kryeministrit populist hungarez, Viktor Orban, si model për Shtetet e Bashkuara.

Ragg, 29 vjeç, shërben si asistent politik në Ambasadën e Hungarisë në Uashington që të paktën nga shkurti i vitit 2021, sipas fotografive të nxjerra nga ueb-faqja e Ambasadës dhe disa burime të afërta me Ambasadën.

Emri i Taylor Ragg figuron në ueb-faqen e Ambasadës hungareze në SHBA.

Emri i Taylor Ragg figuron në ueb-faqen e Ambasadës hungareze në SHBA.

Videoja, që është analizuar nga Radio Evropa e Lirë tregon Raggun duke mbajtur një flakadan gjatë marshit të zhvilluar gjatë natës nga supermacistët e bardhë në Sharlotsvill më 11 gusht 2017, si pjesë e një proteste kundër vendimit të autoriteteve të qytetit për të larguar një statujë të gjeneralit Robert E. Lee, udhëheqës ushtarak i Konfederatës gjatë Luftës Civile Amerikane.

Pjesëmarrësit në këtë marsh brohoritën slogane nacionaliste, edhe pse pamjet filmike të analizuara nga gazetarët nuk e shfaqin Raggun, i cili mbante në duar flakadan, duke brohoritur me marshuesit e tjerë, të cilët brohoritën “Nuk do të na zëvendësoni”.

Një ditë më pas, pati përleshje mes pjesëmarrësve në protestën e quajtur “Bashkoni të Djathtën” dhe kundërprotestuesve, teksa një grua u vra kur një burrë goditi turmën e kundërprotestuesve me makinë. Shoferi u dënua për krime të urrejtjes dhe u dënua me burgim të përjetshëm.

Tri burime të afërta me Ambasadën hungareze në Uashington konfirmuan për Shërbimin hungarez të REL-it se personi që shihet në video gjatë marshimit me flakadanë, në vigjilje të ngjarjeve vdekjeprurëse, është Taylor Ragg.

As Raggu e as Ambasada nuk iu përgjigjën pyetjeve të dërguara nga REL- lidhur me punësimin e tij.

Taylor Ragg, në marshin e supermacistëve më 11 gusht 2017.

Taylor Ragg, në marshin e supermacistëve më 11 gusht 2017.

Një muaj pas ngjarjeve vdekjeprurëse në Sharlotsvill, Ragg u bë lajm në SHBA, pasi një grua që studionte në të njëjtin universitet me të e akuzoi atë se kishte nxitur ngacmime kundër saj përmes një postimi në Facebook, ku u bënte thirrje të tjerëve të “raportojnë këtë person të paligjshëm në shkollën time që mburret për shkeljet e ligjit”.

Gruaja, Paola Garcia, ishte dërguar në SHBA nga prindërit e saj kur ishte fëmijë dhe qëndron në SHBA përmes programit të iniciuar nga ish-presidenti amerikan Barack Obama, që lejon imigrantët pa dokumente të qëndrojnë në shtet përkohësisht, nëse ata kishin arritur në SHBA kur kishin qenë fëmijë.

Presidenti i Universitetit të Transilvanisë në Leksington të Kentakit, më pas doli me një deklaratë duke thënë se postimi i Raggut ishte “i dënueshëm”. Më vonë universiteti tha se ai më nuk ishte student aty.

Ragg u fotografua vitin e kaluar në Konferencën e Veprimit Politik Konservator, një konferencë vjetore që mbledh aktivistët dhe politikanët konservatorë. Ai u fotografua së bashku me Mark Ivanyo, kreun e grupit Republikanët për Rilindje Kombëtare. Ky grup avokues konservator e përshkruan veten si “nacional-populist”.

Ivanyo e ka lavdëruar Orbanin, i cili e ka mbështetur për zgjedhjet presidenciale të 5 nëntorit ish-presidentin republikan Donald Trump, duke thënë se ai është “njeri i popullit dhe për popullin”.

Që kur erdhi në pushtet më 2010, Orban ka kufizuar të drejtat civile dhe ka shtrënguar kontrollin ndaj mediave, teksa ka vazhduar të mbajë raporte me presidentin rus, Vladimir Putin, pasi Moska nisi pushtimin në shkallë të plotë të Ukrainës. Raportet me Putinin e kanë përplasur Orbanin me udhëheqësit e tjerë evropianë.

Përgatiti: Mimoza Sadiku

International Day to end impunity for crimes against journalists

PEC press release
(French after English)
International Day to end impunity for crimes against journalists
2 November 2024
A particularly sombre record
Geneva, 31 October 2024 (PEC) The record in the fight against impunity is particularly gloomy this
year: the perpetrators of violence and murders committed against journalists over the past year have
so far enjoyed total impunity, the Press Emblem Campaign (PEC) deplored in Geneva.
Since the outbreak of the war in Gaza on 7 October 2023, more than 150 journalists have been
killed in Palestine and Lebanon as a result of Israeli reprisals for attacks by Hamas and Hezbollah.
Palestinian media facilities and equipment were systematically destroyed.
No one responsible at any level, military or civilian, has been prosecuted. The matter has been
referred to the International Criminal Court (ICC), in particular following the murder of a Reuters
employee in southern Lebanon, but Israel does not recognise the Court’s jurisdiction.
Last May, ICC prosecutor Karim Khan requested international arrest warrants for Israeli Prime
Minister Benjamin Netanyahu and Defence Minister Yoav Gallant, as well as for several Hamas
leaders, for alleged war crimes and crimes against humanity in the Gaza Strip and Israel since the
start of hostilities unleashed by the Palestinian Islamist movement on 7 October.
But Israel reacted by claiming in September that the ICC lacked jurisdiction over the case.
According to the Israeli government, the prosecutor did not respect the statutes of the Court and the
principle of complementarity, in that he did not give Israel the opportunity to exercise its right to
investigate the accusations made by the prosecutor before the latter submitted his request to the
judges.
In the absence of ICC proceedings, independent investigations must be carried out. The Jerusalem
authorities have banned foreign journalists from travelling to Gaza, in a bid to prevent credible
testimony. Israeli journalists have been allowed in, but only under the supervision of the Israeli
army. The PEC strongly condemns these practices.
This widespread impunity is very worrying, as it sends out the wrong signal. Elsewhere in the
world, impunity remains the rule, as in Mexico, Pakistan and Russia.
The PEC once again urges the Israeli army to respect international humanitarian law, and in
particular the distinction between civilians and combatants. Admittedly, this distinction is difficult
to observe when combatants are hiding among civilians. Nevertheless, the media, clearly identified
as such, are not taking part in the fighting and their freedom to inform must be fully respected, even
if they belong to the opposing camp.
For more information:
www.pressemblem.ch
Journée internationale de la fin de l’impunité pour les crimes commis contre les journalistes
2 novembre 2024
Un bilan particulièrement sombre
Genève, 31 Octobre 2024 (PEC) Le bilan du combat contre l’impunité est cette année
particulièrement sombre
: les auteurs de violences et de meurtres commis contre les journalistes au
cours de l’année écoulée jouissent, jusqu’ici, d’une totale impunité, a déploré à Genève la Presse
Emblème Campagne (PEC).
Depuis le déclenchement de la guerre à Gaza le 7 octobre 2023, plus de 150 journalistes ont été tués
en Palestine et au Liban en raison des représailles israéliennes aux attaques commises par le Hamas
et le Hezbollah. Les installations et les équipements des médias palestiniens ont été
systématiquement détruits.
Aucun responsable à n’importe quel niveau militaire ou civil n’a été poursuivi, aucun procès n’a été
entamé. La Cour pénale internationale (CPI) a été saisie, en particulier à la suite du meurtre d’un
employé de Reuters dans le sud du Liban, mais Israël ne reconnaît pas la juridiction de la Cour.
Le procureur de la CPI, Karim Khan, a requis en mai dernier des mandats d’arrêt internationaux
contre le premier ministre israélien Benjamin Netanyahu et le ministre de la Défense Yoav Gallant
ainsi que contre plusieurs dirigeants du Hamas pour des crimes de guerre et des crimes contre
l’humanité présumés dans la bande de Gaza et en Israël depuis le début des hostilités déclenchées
par le mouvement islamiste palestinien le 7 octobre. Mais Israël a réagi en affirmant en septembre
que la CPI était dépourvue de la compétence juridictionnelle pour cette affaire. Selon le
gouvernement israélien, le procureur n’a pas respecté les statuts de la Cour et le principe de
complémentarité, en ce qu’il n’a pas donné à Israël l’occasion d’exercer son droit à enquêter par lui-
même sur les accusations lancées par le procureur avant que celui-ci ne saisisse les juges de sa
demande.
A défaut d’une procédure de la CPI, des enquêtes indépendantes doivent être diligentées. Les
autorités de Jérusalem ont interdit aux journalistes étrangers de se rendre à Gaza, une manière
d’empêcher des témoignages crédibles. Des journalistes israéliens ont pu s’y rendre, mais seulement
encadrés par l’armée israélienne. La PEC condamne fermement ces pratiques.
Cette impunité à une large échelle est très préoccupante, car elle donne un mauvais signal.
Ailleurs dans le monde, l’impunité reste la règle, comme au Mexique et en Russie.
La PEC exhorte encore une fois l’armée israélienne à respecter le droit international humanitaire, et
en particulier la distinction entre civils et combattants. Certes, cette distinction est difficile à
observer, lorsque les combattants se cachent parmi les civils. Néanmoins, les médias, clairement
identifiés comme tels, ne participent pas aux combats et leur liberté d’informer doit être pleinement
respectée, même s’ils appartiennent au camp adverse.
Plus d’infos sur
:
www.pressemblem.ch

Evropa pret me ankth rezultatin e zgjedhjeve në SHBA

VOA/Marrë nga Associated Press

Aleatët evropianë të Shteteve të Bashkuara po përgatiten për një Amerikë që është më pak e interesuar për ata, pavarësisht se kush i fiton zgjedhjet presidenciale. Ata gjithashtu mund të ndeshen me traumat e vjetra dhe probleme të reja nëse Donald Trump kthehet në Shtëpinë e Bardhë.

Zgjedhjet vijnë dy vjet e gjysmë pas fillimit të sulmit në shkallë të gjerë të Rusisë ndaj Ukrainës, gjatë të cilit Uashingtoni ka dhënë kontributin më të madh në mbështetje të Kievit. Ndihma amerikane për Ukrainën dhe përkushtimi ndaj aleatëve të NATO-s mund të vihen në pikëpyetje nëse Donald Trumpi fiton zgjedhjet në Shtetet e Bashkuara.

Fitorja e Nënpresidentes Kamala Harris do të sillte një vazhdimësi të politikës aktuale, megjithëse ajo do të përballej me kundërshtimin republikan dhe lodhjen në rritje të publikut amerikan me luftën në Ukrainë, që po rrisin shqetësimin në Evropë se mbështetja amerikane për Kievin mund të zbehet.

Donald Trump në takimin e udhëheqësve të NATO-s më 2019.

Donald Trump në takimin e udhëheqësve të NATO-s më 2019.

Thirrja e zotit Trump për vendosjen e tarifave ndaj partnerëve amerikanë gjithashtu po shkakton shqetësim në Evropë, e cila tashmë po ndeshet me një rritjet të ngadaltë ekonomike. Por nuk është vetëm mundësia e një presidence të dytë të zotit Trump, që po shkakton ankth për të ardhmen në Evropë.

Zyrtarët evropianë besojnë se përparësitë e Shteteve të Bashkuara janë diku tjetër, pavarësisht se kush fiton. Lindja e Mesme është në krye të listës së përparësive të Presidentit Joe Biden tani, por Kina është përparësia kryesore në aspektin afatgjatë.

“Pozicioni qendror i Evropës në politikën e jashtme të Shteteve të Bashkuara është i ndryshëm nga sa ishte në fillim të karrierës politike të zotit Biden”, thotë Rachel Tausendfreund, studiuese në Këshillin Gjerman për Marrëdhëniet me Jashtë në Berlin. “Dhe nga ky këndvështrim, Joe Biden është presidenti i fundit transatlantik.”

Shtetet e Bashkuara do të vazhdojnë ta kthejnë vëmendjen nga Azia, thotë ajo. “Kjo do të thotë që Evropa duhet të përparojë. Evropa duhet të bëhet një partner më i aftë dhe të menaxhojë më mirë zonën e saj të sigurisë”.

Ministri i mbrojtjes i Gjermanisë, Boris Pistorius, gjatë nënshkrimit të një marrëveshjeje të re mbrojtje me aleatin e NATO-s, Britaninë, tha se Shtetet e Bashkuara do të përqendrohen më shumë në rajonin e Indo-Paqësorit, “pra pyetja shtrohet, a do të bëjnë ata (ShBA) shumë më pak në Evropë, apo vetëm pak më pak.”

Ian Lesser, ekspert për marrëdhëniet ndërkombëtare në Fondin Gjerman Marshall në Bruksel, thotë se “mbi të gjitha, Evropa po kërkon qartësi nga Uashingtoni” dhe kjo po mungon në një botë të trazuar, në të cilën çdo administratë do të përballet me probleme të tjera, që do të tërheqin vëmendjen e saj. “Por rreziku i përçarjes është qartësisht më i madh nëse Donald Trumpi kthehet në Shtëpinë e Bardhë.”

“Ekziston supozimi i vazhdimësisë së politikave aktuale” të Amerikës nëse Nënpresidentja Harris fiton, thotë ai. Shumë njerëz që janë marrë me politikat gjatë presidencës së zotit Biden ka të ngjarë të mbeten në detyrë. “Do të kishim një botë më të njohur, edhe nëse mjedisi strategjik do të sillte pasiguritë e veta.”

Ndërsa Shtetet e Bashkuara dhe Evropa po përqendrohen gjithnjë e më shumë në konkurrencën me Azinë, lufta e vazhdueshme në Evropë nënkupton që “kostoja e zhvendosjes së vëmendjes amerikane larg çështjeve të sigurisë evropiane do të ishte sot shumë më e larta se disa vite më parë”, thotë eksperti Ian Lesser. Aftësia e Evropës për t’u marrë me këtë varet nga shpejtësia me të cilën dalin këto probleme, shton ai.

Takimi i NATO-s në Uashington - 11 korrik 2024.

Takimi i NATO-s në Uashington – 11 korrik 2024.

Shpenzimet e pamjaftueshme në fushën e mbrojtjes të Evropës kanë acaruar administratat amerikane të të dyja partive për vite me radhë, megjithëse anëtarët e NATO-s, përfshirë Gjermaninë, i rritën ato pas sulmit në shkallë të gjerë të Rusisë ndaj Ukrainës në vitin 2022. NATO parashikon se 23 nga 32 vendet anëtare do të përmbushin objektivin e saj për të shpenzuar 2% ose më shumë të prodhimit të brendshëm bruto për mbrojtjen këtë vit, krahasuar me vetëm tre vende anëtare një dekadë më parë.

Gjatë mandatit të tij nga viti 2017 deri në vitin 2021, Donald Trumpi kërcënoi t’i braktiste vendet që nuk përmbushnin detyrimet e tyre financiare. Në fushatën e këtij viti, ai sugjeroi se Rusia mund të bëjë çfarë të dojë me këto vende.

Kritikat i tij kanë minuar besimin dhe kanë shqetësuar vendet që kufizohen me Rusinë, duke përfshirë Estoninë, Letoninë, Lituaninë dhe Poloninë.

Evropianët e shohin luftën në Ukrainë si një sfidë ekzistenciale. Me kalimin e kohës, Shtetet e Bashkuara mund të kenë mendim tjetër për këtë luftë, ndërsa shenjat e lodhjes kanë filluar të shfaqen edhe në vetë Evropën.

Nëse zoti Trump fiton, “ka shumë shenja se ai nuk do të jetë i interesuar të vazhdojë të mbështesë Ukrainën në këtë luftë” dhe mund të kërkojë arritjen e një marrëveshjeje armëpushimi apo një zgjidhje, që mund të mos i pëlqejë Kievit dhe Evropës, thotë ekspertja Rachel Tausendfreund. “Gjithashtu nuk ka shanse që Evropa të mund të mbushë boshllëkun ushtarak, nëse Shtetet e Bashkuara do të tërhiqnin mbështetjen për Ukrainën.”

“Edhe nëse Nënpresidentja Harris fiton, ka një debat në rritje në të dyja anët e Atlantikut mbi strategjinë që duhet ndjekur pas përfundimit të luftës në Ukrainë”, thotë eksperti Ian Lesser.

Presidenti Biden theksoi nevojën për të vazhduar strategjinë aktuale në Ukrainë gjatë një vizite të shkurtër në Berlin, ku ai u takua me udhëheqësit gjermanë, francezë dhe britanikë.

“Ne nuk mund të heqim dorë nga ndihma për Ukrainën. Ne duhet të vazhdojmë mbështetjen tonë”, tha Presidenti Biden. “Ne duhet të vazhdojmë mbështetjen derisa Ukraina të fitojë një paqe të drejtë dhe të qëndrueshme.”

Përvoja e ka mësuar 81 vjeçarin Biden se “ne nuk duhet nënvlerësuar fuqia e demokracisë dhe rëndësia e aleancave.”

Presidenti gjerman Frank-Walter Steinmeier, i cili i dha Presidentit Biden medaljen më të lartë të Gjermanisë për kontributin e tij në forcimin e marrëdhënieve transatlantike, shpreson që amerikanët do t’i dëgjojnë këshillat e zotit Biden.

“Në muajt në vijim, shpresoj që evropianët të kujtojnë se Amerika është e domosdoshme për ne”, tha ai. “Dhe gjithashtu shpresoj që amerikanët do ta kujtojnë se aleatët janë të domosdoshëm. Ne jemi më shumë se thjesht ‘vende të tjera’ në botë. Ne jemi partnerë dhe miq.”

Pavarësisht se kush do t’i fitojë zgjedhjet në Amerikë, vitet e ardhshme mund të jenë të trazuara.

“Pavarësisht se cili do të jetë rezultati i zgjedhjeve javën e ardhshme, gjysma e vendit do të jetë e zemëruar”, thotë eksperti Ian Lesser, duke vënë në dukje se shanset janë të mëdha për një qeverisje të ndarë në Uashington. “Evropa do të përballet me një Amerikë shumë kaotike dhe ndonjëherë jofunksionale”, shton ai.

Rruga e integrimit Evropian pa lirinë, demokracinë dhe të drejtat e njeriut, do mbetet një teatër politik – Nga Ndriçim Kulla

E dëgjuat gënjeshtarin spektakolarin, se çfarë tha në takimin që bëri me patronazhistët e diasporës në një takim të inskenuar   në New York.”Kam ardhur këtu që të kërkoj votën e diasporës për mandatin e katërt në mënyrë Shqipërinë në vitin 2030 ta bëjmë pjesë të Bashkimit Evropian”

Edhe integrimi ynë evropian  është futur në Piarin gëbelsian të Edi Ramës ku  tashti është  kthyer në një teatër politik në të cilin janë përfshihen edhe disa burokratë të korruptuar të Komisionit Evropian  në Bruksel.

Për Edi Ramën imazhi është  gjithmonë një çështje pushteti. Lërini për një moment përshkrimin e gënjeshtërt që i bën Edi Rama perspektivës se procesit të integrimit evropian përmes fotografive  dhe lajmeve  të rreme, për vizitat që bën në Bruksel, tek burokratët e niveleve  të ndryshme. Ka 12 vjet që gënjen, ku në vend që të kishim rezultatet e këtij projekti që ka bllokuar me keqqeverisjen e tij po reklamon një atmosfere të gënjeshtërt mbi një realitet që e ka kthyer mbrapsht këtë proces.

Pretendimet  e mazhorancës qeverisëse mbi  mundësinë e afërt të integrimit evropian të Shqipërisë në Bashkimin Evropian janë si një lugë hallve mbi një pjatë të  servirur mbas një ceremonie morti.

Patronazhistët e Ramës nuk po më ndahen edhe për këtë përfundim.

– “Si është e mundur ?!

-Po  ku ka mort?!..”

Po nuk ka shumë shqiptarë që nuk e shohin mortin e integrimit evropian të Shqipërisë.

Që nuk e shohin ose bëjnë sikur, janë vetëm ata që i shërbejnë regjimit dhe përfitojnë benefitet  prej tij.

Por paradoksi më i madh qëndron tek fakti, se Ramës po i bien  këmbët poshtë e lartë për të treguar me fjalë dhe veprime boshe, se punon për hijen e integrimit.

Por as hija integrimi nuk ekziston tashti, sepse mashtruesi e ka kthyer në fantazmën e hiçit të tij.

A nuk duket Edi Rama kudo si një vrasës i shpresës së shqiptarëve që shtiret se i vjen keq për këtë ëndërr të vrarë nga mëndja dhe duart e tij ?!

Ka edhe vrasës në historinë njerëzore të cilët shpien lule të përlotur në varrimin e viktimës. Pse të mos themi se Edi Rama është vrasës i perspektivës së Shqipërisë për në Bashkimin Evropian?

Unë gjendjen dëshpëruese të nivelit të integrimit evropian të Shqipërisë nuk e shikoj fare tek vizitat e burokratëve më të lartë evropian si znj Usurla Van der Leyen, por e shikoj tek rezultatet e hiçit.

Temenatë ndaj njeri tjetrit për mua mbeten një sjellje e neveritshme që nuk pasqyrojnë rezultatet e integrimit si nga ana evropiane ashtu dhe nga qeveria shqiptare.

Ato janë ekskluzivisht personale dhe nuk duhen shfrytëzuar  më tej.

Në rast se procesin integrues evropian e trajtojmë si një vepër shumë dimensionale së cilës përtej idesë ose rrënjëve i kishim ndërtuar çdo pjesë së strukturës saj, në pritje të suvatimit, lyerjes, arredimit dhe lejes për të hyrë brenda , tashmë ajo ndërtesë është shkatërruar dhe është kthyer në një karabina mbi tokë. Pothuajse është bërë gërmadhë, edhe pse ideja e saj ka mbetur gjallë. Po të kthjellohemi mirë me parimet me të cilat është i mbrujtur dhe ndërtuar Bashkimi Evropian, e kupton sa serioz është shkatërrimi i rrugës evropiane të integrimit të Shqipërisë.

Demokracia dhe liria ku përfshihet dhe liria politike janë dy kriteret bazë  mbi të cilat është konceptuar të vihet çdo gurë ose tullë në këtë aspiratë të madhe të popujve evropian.

Nuk po them se integrimi është një ëndërr e shuar sot, por është një ëndërr e vrarë për ne. Rruga evropiane e Shqipërisë,  jo vetëm që nuk ka përparim, por është devijuar plotësisht për shkak të agjendës së një klike që është instaluar .Nuk ka asnjë vëmendje serioze qoftë edhe minimale në këtë drejtim. Parimet dhe normat demokratike me të cilat Bashkimi Evropian mbështet ekzistencën e vetë të qëndrueshmërisë, sot janë zëvendësuar me parimet dhe rregullat e xhunglës në Shqipëri.

Edhe pse në fasadë, hera herës ka një hipokrizi të sforcuar qeverisëse mbi shqetësimin dhe interesimin qeveritar gjoja mbi këtë problem për ta kthyer në agjendën prioritare, rezultati që figuron është një proces dezintegrimi   dhe fatkeqësisht  duket se ngadalë ngadalë po na thotë lamtumirën.

Megjithatë, edhe përballë kësaj tragjedie dëshpëruese regjimi nuk thotë  se u vonuam dhe   na iku treni, por thjesht iku. Dhe për ti dhënë edhe më tej “dritë” gënjeshtrës shpërndan lajme dhe imazhe se rruga e integrimit është në rrugën e perspektivës së saj të vërtetë.

Këmbëngulja në dukje për ta bërë të vdekurin të gjallë, është gënjeshtra e gënjeshtrave  e kësaj qeverisje për sa i përket rrugës integruese të ndërprerë në mes .

Po si mund te integrohet Shqipëria  ne BE me këtë nivel lirie dhe demokracie të shkatërruar?!

Realiteti nuk mund të ndryshojë me imazhet  e rreme të propagandës së mashtruesit që drejton regjimin, kur realiteti buçet me denoncimet për të me fakte dhe ngjarje ulëritëse për ato që ndodhin në Shqipëri .

A mund ti japë Evropa e vlerave mbështetjen dhunuesit të vlerave dhe parimeve mbi të cilat  është ndërtuar krijesa evropiane ? Kjo për Shqipërinë sot është e njëllojtë sikur ti thuash Lukashenkosh ose Putinit” bujrëm “në Evropë !  Po a mund të ndodhë kjo ,që Evropa të mbyll sytë dhe ti premtojë diktatorit  perspektivë, në një kohë kur tre liderët  e partive opozitare janë realisht të burgosur politikisht dhe ndiqen me një proces gjyqësor fallso  të ndërtuar në emër të ligjit?!

A ka sot një shembull të ngjashëm në Evropë, ose në tërë botën  euroatlantike ku kryetari i opozitës, ish kryeministër, ish president, udhëheqës i lëvizjes pluraliste në Shqipëri, autor i shumë reformave demokratike në Shqipëri të mbahet në arrest shtëpie kur edhe pse ka 4 vjet që po i bëhen hetime ende nuk ka një akuzë?!

Nuk mund të hapet kurrë dera e Bashkimit Evropian kur  me sjellje ekstra diktatoriale të grabitësh në mes të rrugës ish presidentin, ish kryeministër dhe kryetar i partisë së dytë opozitare dhe ta futësh në qeli me agjenda politike.

Kush të lejon kështu të futësh kokën në Evropën e  qytetëruar dhe demokratike me diktaturën  politike të Maduros ose me  autoritarizmin e Erdoganit?

Më 31 tetor 2023 u nda nga jeta Bedri Alimehmeti, Mjeshtër i Madh

Më 31 tetor 2023 u nda nga jeta shkrimtari dhe gazetari sportiv Bedri Alimehmeti.

Bedri Alimehmeti lindi në Tiranë më 11 tetor 1945 në një famile autoktone tiranase me tradita patriotike dhe atdhetare e cila do të përjetonte persekutimet e regjimit komunist, duke nisur nga burgosjet dhe shtetëzimet e pasurive të krijuara me mund e djersë.

Që në moshë të re Bedri Alimehmeti ishte i pasionuar pas letërsisë dhe sportit, duke u frymëzuar nga emrat e shquar që identifikoheshin me Tiranën në letërsi, sport e kulturë.

Ai iu përkushtua gazetarisë dhe ishte një nga figurat më të spikatura si opinionist dhe gazetar sportiv, po ashtu edhe si skenarist dhe realizues spektaklesh.

Firmën e Bedri Alimehmetit mbajnë qindra shkrime, dossierë, tregime, novele e poezi botuar nëpër organe të shtypit periodik.

Ndërkohë Bedri Alimehmeti ka botuar edhe një numër të konsiderueshëm veprash letrare si vëllimet poetike: “Kjo këngë për ju”, “Mëhalla e vjetër”, “Shpirt Tiransi”, “Prapë zuri shiu në Tiranë”, vëllimet me tregime: “Natë madrilene”, “Tregimet e Tironës”, “Një mbrëmje tek bar “Capriccio”, novelën “Venusi Pereandorak” dhe romanet “brodueji i Tiranës”, “Duhet të mos harrosh”.

Penës së tij i përkasin edhe vepra të ndryshme studimore si “Mbiemrat e familjeve të Tiranës”, “Tirana e përgjakur” dhe monografitë “Skënder Halili vezullimi i një ylli”, “Gjigandi Arben Minga”, “Shyqyri Rreli një jetë për futbollin shqiptar” etj.

Bedri Alimehmeti, është nderuar me “Mjeshtër i Madh”(2016), “Fisnikëri Tiranase”(2009) “Mirënjohje” (2008) nga komiteti Olimpik Kombëtar Shqiptar e të tjera.

Një nga librat e suksesshëm e Bedri Alimehmeti është “Broduej i Tiranës” i cili u ribotua disa ditë përpara se shkrimtari të ndahej nga jeta.

VOA: Kosova dhe Serbia shkëmbejnë akuza në takimin e Këshillit të Sigurimit

Këshilli i Sigurimit i Kombeve të Bashkuara mbajti të mërkurën takimin e rregullt për Kosovën. Në këtë takim, Kosova u përfaqësua nga Ministrja e Punëve të Jashtme Donika Gërvalla ndërsa Serbia nga Ministri i saj i Jashtëm Marko Gjuriç.

Takimi vjen në një kohë kur procesi i dialogut i lehtësuar nga Bashkimi Evropian, ka ngecur me mospajtime të thella mes të palëve dhe kritikave të Uashingtonit dhe Brukselit se Serbia dhe Kosova po shkelin detyrimet nga marrëveshjet dhe u kanë bërë thirrje të vazhdueshme të dy vendeve të heqin dorë nga veprimet e njëanshme dhe të angazhohen në dialog.

Përballja e Kosovës dhe Serbisë para Këshillit të Sigurimit u karakterizua me akuza të ndërsjella dhe interpretime plotësisht të ndryshme të zhvillimeve në Kosovë.

Ministri i jashtëm i Serbisë, Marko Gjuriç tha se situata në Kosovë gjatë dy viteve të fundit ka shënuar përkeqësim për shkak të veprimeve të njëanshme të qeverisë së Kosovës, të cilën ai e akuzoi për krimin e një klime frike dhe mungese stabilitetit. Ai akuzoi autoritetet në Prishtinë se po refuzojnë të respektojnë marrëveshjen e Brukselit dhe nuk po krijojnë Asociacionin e komunave me shumicë serbe, duke thënë që veprimet e tilla të Kosovës janë një kundërshtim i drejtpërdrejt i Këshillit të Sigurimit dhe bashkësisë ndërkombëtare.

“Që nga kthimi i Kryeministrit Kurti në pushtet, qeveria e tij sistematikisht ka shtuar përpjekjet që synojnë izolimin dhe përjashtimin e komunitetit serb. Imagjinojeni sikur valuta juaj papritmas të ndalohet, që pensionet të hiqen dhe mbështetja sociale për serbët e Kosovës të ndërpritet. Këtu jemi sot. Kjo nuk është një situatë hipotetike. Ky është realiteti me të cilin serbët përballen sot në Kosovë”, deklaroi ministri Gjuriç.

Ndërkohë Ministrja e Jashtme e Kosovës, Donika Gërvalla i hodhi poshtë akuzat e ministrit serb si “gënjeshtra të çmendura” duke u bërë thirrje anëtarëve të Këshillit të mos u besojnë atyre.

Ajo mbrojti vendimet e Qeverisë së Kosovës duke thënë që asnjë shtet tjetër nuk do të pranonte që institucionet e jashtëligjshme të një shteti tjetër të lëshonin dokumente personale, ndërkohë që akuzoi Serbinë për shkelje të vazhdueshme të marrëveshjeve të ndërmjetësuara nga Bashkimi Evropian.

Ajo tha se Serbia po vazhdon të mbrojë pjesëtarët e sulmit të armatosur në Banjskë dhe akuzoi qeverinë e Serbisë se po luan rolin e aleates së Rusisë në rajon.

“Problemi për njerëzit e Vuçiçit nuk është Asociacioni. Ata e kanë problem vet ekzistencën tonë. Për ta Asociacioni nuk është mjet për të lehtësuar jetën e qytetarëve, është vetëm edhe një përpjekje për të shkëputur një pjesë të territorit të shtetit tonë, sikur që Putini ka bërë me Ukrainën. Ata nuk duan asgjë më pak se zhdukjen e Republikës së Kosovës”, deklaroi ministrja Gërvalla.

Përfaqësuesi amerikan, ambasadori Robert Wood, ndërkohë i bëri thirrje Këshillit të Sigurimit të rishqyrtojë mundësinë e mbylljes së misionit të OKB-së në Kosovë, të cilit tha ai i ka kaluar koha.

Përfaqësuesi amerikan kërkoi që këto takime të Këshillit të Sigurmit të zvogëlohen në një takim të vetëm vjetor që do të zhvillohej me dyer të mbyllura.

Shtetet e Bashkuara gjithashtu thanë se Serbia “nuk ka bërë përparim të konsiderueshëm” në mbajtjen përgjegjës të autorëve të sulmit paramilitar serb në Banjskë vitin e kaluar, përfshirë Milan Radojçiçin si dhe nxitën autoritetet serbe t’i vënë ata para përgjegjësisë.

Shtetet e Bashkuara po ashtu shprehën shqetësimin “për veprimet e pa bashkërenduara” të qeverisë së Kosovës që janë në kundërshtim me angazhimin e saj në procesin e dialogut.

Ambasadori Wood tha se procesi i dialogut mbetet rruga e vetme për të avancuar integrimin evropian të dyja vendeve dhe theksoi përkushtimin e Shteteve të bashkuara për të shtensionuar situatën në veri, për të parandaluar përshkallëzimet nga dyja palët dhe të kërkojnë nga palët zbatimin e marrëveshjeve, përfshirë krijimin e Asociacionit.

Qëllimi përfundimtar i Shteteve të Bashkuara mbetet njohja e ndërsjellë ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, tha zyrtari amerikan.

Ndërkaq ambasadori rus Vasily Nebenzya Rusia akuzoi autoritetet e Kosovës për këtë përshkallëzim për shkak të dëshirës së Prishtinës, siç tha ai, për të vendosur nën kontroll të plotë pjesën veriore të banuar me serbë krahas përkrahjes nga aleatët e tyre perëndimorë, që sipas përfaqësuesit rus përshkallëzuan tensionet në Kosovë.

Opozita shqiptare fiton ‘trofeun’ e fotografisë së ditës nga Agjencia e lajmeve Reuters

Prestigjiozja e agjencisë së lajmeve më e madhe në botë, Reuters ka publikuar një set fotografish këtë të mërkurë, 30 tetor të shkrepura në mbarë globin.

Mes setit të fotove të etiketuar si ‘Fotografitë e ditës’, Reuters ka përzgjedhur protestën e opozitës shqiptare të mbajtuar të martën e 29 tetorit, në atë që cilësohet mosbindja civile kundër narkoshtetit.

Fotoja, siç raporton agjencia e lajmeve ‘Reuters’, tregon qytetarët që protestojnë përballë forcave të policisë.

Image

Opozita Shqiptare

‘Mbështetësit e opozitës shqiptare që përleshen me policinë, teksa ata bllokojnë rrugën kryesore që të çon në kryeqytetin e vendit pasi ish-presidenti Ilir Meta u arrestua me akuza për korrupsion javën e kaluar, në Tiranë, Shqipëri’, shkruan Reuters përbri fotografisë, që është e para në setin prej 27 imazhe të përzgjedhura këtë 30 tetor.

Më poshtë keni disa nga fotografitë e përzgjedhura nga Reuters, që nga përmbytjet në Spanjë, fushata e kanidatit për president të SHBA-ve, Donald Trump etj./ Reuters.

Kryediplomatët e Kosovës dhe Serbisë përplasen në OKB

Kryediplomatët e Kosovës dhe të Serbisë janë përplasur në takimin e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, ku po diskutohet për raportin gjashtëmujor të sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së, Antonio Guterres, për misionin e OKB-së në Kosovë.

Ministri i Jashtëm i Serbisë, Marko Gjuriq, tha se serbët e Kosovës po diskriminohen dhe po shtypen nga autoritetet e Kosovës. Por, këto akuza u hodhën poshtë nga kryediplomatja e Kosovës, Donika Gërvalla.

Gërvalla mbrojti veprimet e Qeverisë së Kosovës në veriun e banuar me shumicë serbe, që komuniteti ndërkombëtar i ka cilësuar si veprime të njëanshme.

Ajo tha se nuk duhet t’iu besohet pretendimeve të Gjuriqit se serbët në Kosovë nuk kanë qasje në shëndetësi, arsim dhe llogari bankare.

“Realiteti është i qartë. Përfundimisht, qytetarët po marrin frymë lirshëm dhe pa frikë nga bandat kriminale”, tha Gërvalla.

Gjuriq u ankua se serbët po përballen me diskriminim, dhunë dhe shtypje, duke përmendur disa nga vendimet e fundit të Qeverisë së Kosovës, sikurse ndalimi i përdorimit të dinarit serb për pagesa me para të gatshme, mbyllja e degëve të Postës së Serbisë dhe komunave që punonin sipas sistemit serb.

Ai tha se Serbia qëndron me serbët në Kosovë dhe kërkoi nga komuniteti ndërkombëtar që të reagojë.

“Koha për veprime vendimtare është tani. Veprimet e Prishtinës vazhdon të minojë stabilitetin, shkelin të drejtat e njeriut dhe injorojnë marrëveshjet ndërkombëtare. Na duhen pasoja të qarta. Duhen të vendosen sanksione ndaj administratës së [kryeministrit të Kosovës, Albin] Kurtit dhe duhet zero tolerancë ndaj veprimeve të tjera të njëanshme që nxisin konflikte dhe tensione”, tha ai.

Shefja e misionit të OKB-së në Kosovë, UNMIK, Caroline Zijadeh, përmendi shqetësimin e shprehur nga sektori civil serb, banorët dhe partitë politike lidhur me vendimet për mbylljen e institucioneve në veri – që vepronin sipas sistemit serb – për ndikimin që kanë në jetën e tyre.

“Mbyllja e degëve të Postës së Serbisë dhe zyrave komunale që udhëhiqen nga ana e Serbisë kanë kufizuar qasjen e tyre në shërbime me rëndësi kyç, në veçanti sa i përket komunitetit serb në Kosovë”, tha ajo.

Ministri i Jashtëm serb, Marko Gjuriq, po ashtu kërkoi që Kosova të themelojë menjëherë Asociacionin e komunave me shumicë serbe në Kosovë, që tha se do të garantonte të drejtat e serbëve.

Sipas Gjuriqit, Kosova nuk do që ta themelojë këtë asociacion, për të cilin tha se nuk është opsion, por obligim nga dialogu i Brukselit.

Por, Gërvalla tha se presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, nuk është i interesuar që Asociacioni t’ua lehtësojë jetën serbëve të Kosovës.

“Për të Asociacioni nuk është vegël për të lehtësuar jetën e qytetarëve, është opsion për ta copëtuar një vend të territorit tonë. Sikurse [presidenti rus, Vladimir] Putin me Ukrainën, Vuçiqi nuk do asgjë më pak sesa zhdukjen e Kosovës”, tha ajo.

Gërvalla tha se Serbia nuk është e interesuar për dialog, duke e akuzuar Beogradin për bllokim të procesit.

Kosova dhe Serbia janë pajtuar për themelimin e Asociacionit prej vitit 2013. Më 2015, u arrit edhe Marrëveshja mbi parimet për themelimin e këtij asociacioni. Ndërsa, vitin e kaluar, ato e pranuan Marrëveshjen drejt normalizimit të marrëdhënieve, dhe një nga pikat e saj kërkon që komunitetit serb në Kosovë t’i ofrohet një nivel i caktuar i vetëmenaxhimit, përkatësisht Asociacioni.

Gërvalla po ashtu foli për sulmin e armatosur ndaj Policisë së Kosovës më 24 shtator të vitit 2023 në Banjskë të Zveçanit.

Ajo tha se ky ishte vetëm tentimi i parë, siç tha, i Serbisë, ndaj Kosovës, duke paralajmëruar se Vuçiqi “po përgatitet për më shumë”.

“Sulmi i Serbisë i 24 shtatorit të vitit të kaluar u planifikua si invasion ushtarak dhe aneksim i një shteti paqësor që ka mijëra trupa të NATO-s. Për ta bërë të qartë, ai ishte sulmi i parë i aleancës së Putinit kundër një shteti me prani të NATO-s. Është test për Perëndimin, test për më shumë. Dhe Vuçiqi e Putini nuk po heqin dorë. Prandaj, fillimisht na duhet parandalim, e më pas dialog. Vetëm me parandalim, paqja dhe siguria mund të jenë të sigurt”, tha ajo.

Kosova fajëson Serbinë për sulmin në Banjskë, por Beogradi mohon se ka gisht në të.

Përgjegjësinë për sulmin e ka marrë Millan Radoiçiq, ish-nënkryetar i Listës Serbe, partisë kryesore të serbëve në Kosovë që gëzon mbështetjen e Beogradit.

Ndaj tij dhe dhjetëra serbëve të tjerë, autoritetet në Kosovë kanë ngritur aktakuzë.

Gërvalla tha se Kosova kërkon ekstradimin e Radoçiqit nga Serbia.

SHBA-ja kërkon që përgjegjësit e Banjskës të dalin para drejtësisë

Ambasadori amerikan në OKB, Robert Wood, kritkoi Serbinë se nuk ka bërë mjaftueshëm që përgjegjësit e sulmit në Banjskë të përballen me drejtësinë.

“Ka kaluar më shumë që nga sulmi paramilitar serb ndaj Policisë së Kosovës në Banjskë dhe Serbia nuk ka bërë asnjë përparim të dukshëm për të mbajtur përgjegjës, përfshirë liderin e vetëshpallur të këtij sulmi Millan Radoiçiq. Ne kërkojmë përgjegjësi të plotë”, tha ai.

Ai po ashtu tha se SHBA-ja është e shqetësuar me veprimet e #pakoordinuar të Qeverisë së Kosovës, që nuk përkojnë me zotimet e Kosovës që të punojë në kuadër të dialogut që ndërmjetësohet nga BE-ja”.

“Këto veprime prekin mirëqenien e komuniteteve joshumicë dhe minojnë rrugën drejt normalizimit të raporteve mes Kosovës dhe Serbisë”.

Duke folur për normalizimin e raporteve mes Kosovës dhe Serbisë, ai tha se është e vetmja rrugë për anëtarësimin e palëve në institucionet evropiane.

Wood tha se SHBA-ja po punon me aleatët për uljen e tensioneve dhe zbatimin e të gjitha marrëveshjeve, përfshirë atë për Asociacionin.

“Qëllimi i SHBA-së mbetet njohja e ndërsjellë”, tha ai.

Ndërkaq, ambasadori rus në OKB, Vasily Nebenzya, kritkoi Kosovën për shkeljen e të drejtave të serbëve dhe, siç tha ai, dhunë ndaj serbëve.

“Tensionet ndëretnike në Kosovë janë më të lartat në 50 vjetët e fundit”, pretendoi Nebenzya, duke shtuar se Qeveria e kryeministrit të Kosovës, Albin Kurti “do të vazhdojë shtypjen e serbëve” nëse komuniteti ndërkombëtar “nuk e pengon”.

Ai, gjithashtu, kërkoi që Kosova të themelojë Asociacionin e komunave me shumicë serbe.

Gjatë mbledhjes, ambasadorët e Francës dhe Mbretërisë së Bashkuar kërkuan që përgjegjësit për sulmin në Banjskë të përballen me drejtësinë. Këto dy shtete, po ashtu, kërkuan përparim në zbatimin e marrëveshjeve të dialogut, përfshirë atë për themelimin e Asociacionit. REL


Send this to a friend