VOAL – Karakter polemik dhe i guximshëm, në mes të cilësive të tij të mëdha dhe të padiskutueshme sportive, pa lënë anash simpatinë. Të shohësh buzëqeshjen e tij është një ngjarje e rrallë dhe sa herë që hap gojën ai flet vetëm për veten e tij, përndryshe është e lehtë të pritet një fjali kundër dikujt. José Mário dos Santos Mourinho Félix – i njohur më thjesht si José Mourinho (Hozé Murinjo) – lindi në Setúbal (Portugali) më 26 janar 1963.
Djali i ish-futbollistit Félix Mourinho (portier i Vitoria Setubal) duket se José i ri tashmë në moshën pesëmbëdhjetë kishte në mendje të merrte profesionin e trajnerit. Që kur ishte fëmijë, ai ka ndjekur babanë e tij i cili pasi ndërpreru karrierën e portierit, fillon karrierën e trajnerit. José merr frymë në atmosferën e dhomës së zhveshjeve dhe si i ri fillon të hartojë raporte ku shkruan karakteristikat teknike dhe konkurruese të lojtarëve të ndryshëm.
Babi admiron aftësinë e tij dhe e dërgon atë të ndjekë ekipet kundërshtare. Ndërkohë José gjithashtu përpiqet të bëhet një futbollist profesionist: ai luan si mbrojtës, por është një lojtar mediokër. Prindërit e tij e shtynë për të marrë diplomën, por ai studioi në Lisbonë për t’u bërë fillimisht një mësues i gjimnastikës, dhe më pas një trajner futbolli. Ai fillon të trainojë ekipin e të rinjve të Vitoria Setubal; më pas fluturon në Skoci për të marrë një licencë trainimi të UEFA-s. Me titujt në xhep ai ka nevojë vetëm për një ekip që i ofron atij një mundësi të rëndësishme.
Mundësia erdhi më 1992 kur ai u bashkua me Bobby Robson në stolin e Sporting Lisbonës. Në këtë kontekst, fillon hartimi i asaj që quhet “Bibla e Mourinho”, një fletore ku ai transkripton – dhe do të vazhdojë ta bëjë këtë në secilin ekip që ai do të trainojë – raporte të hollësishme dhe raporte të të gjitha seancave trajnuese. Më 1996 Bobby Robson u transferua në Barcelona dhe Mourinho e ndoqi atë për të punuar si përkthyes. Pastaj kur Robson u transferua në Holland në PSV Eindhoven, verën tjetër Mourinho vendosi të qëndrojë në Katalonjë, ku mori detyrën e trajnerit të seksionit të të rinjve të Barcelonës.
Në vitin 2000 ai la djemtë e Barcelonës për të kaluar në udhëheqjen e Benfica, skuadra portugeze nga Lisbona. Ai merr rezultate të mira prandaj i kërkon presidentit të zgjasë kontratën, por ai nuk pranon. José Mourinho largohet për të udhëhequr ekipin e Leiria, gjithnjë në atdheun e tij.
Dy vjet më vonë, Porto e nënshkroi marrëveshjen: në vitin e parë ai fitoi kampionatin Portugez, Kupën Portugeze dhe Kupën e UEFA-s; në vitin e dytë ai konfirmon veten si një trajner fitues duke pushtuar ligën, por mbi të gjitha përsëri Ligën e Kampionëve, duke nënshkruar kështu një rezultat historik për ekipin dhe për futbollin portugez.
Në vitin 2004, pas disa mosmarrëveshjeve burokratike në lidhje me përfundimin e kontratës së tij me Porto, ai u thirr për trajner në Angli: projekti është ambicioz, siç është pronari i ekipit që e punëson atë; po flasim për multi-miliarderin rus Roman Abramovich, pronar i skuadrës londineze të Chelsea. Mourinho bëhet kështu trajneri i ri i Blues.
Për shkak të një përkufizimi që ai i jep vetvetes, shqiptuar gjatë konferencës së tij të parë për shtyp, në Angli ai është mbiquajtur “ai speciali”. José Mourinho ndërton shpejt një ekip shumë të fortë i cili nën udhëheqjen e tij fiton dy kampionate në Angli (2004/2005 dhe 2005/2006) dhe një kupë të Ligës (2004/2005). Në këtë periudhë, për dy vitet radhazi 2004 dhe 2005, ai tregohet nga IFFHS – Instituti Ndërkombëtar i Historisë dhe Statistikave të Futbollit – si trajneri më i mirë në botë.
Në sezonin 2006/2007 Chelsea mbetet në diskutim për pothuajse të gjitha golat deri në fazat përfundimtare të sezonit. Portugezët do të arrijnë të udhëheqin ekipin deri në fitoren e Kupës së FA kundër Djajve të Kuq të Mançesterit dhe Kupës së Karlingut (Kupës së Ligës) kundër Arsenalit; në kampionat është kapërcyer nga Manchester United dhe në Ligën e Kampionëve të eleminuar në gjysmëfinale nga bashkatdhetarët rivalë të Liverpoolit, në penallti.
Siç e dini, veçanërisht në botën e sportit dhe veçanërisht në futboll, pyeten ata që fitojnë më shumë: kështu që këto gola të humbur të Mourinho provokojnë shumë kritika në Angli ndaj tij. Ai është akuzuar vazhdimisht se nuk ka mundësi të menaxhojë shumë kampionët që janë të pranishëm në skuadër; kritika të tjera janë bërë prej tij për fërkimet me sulmuesin ukrainas Andriy Shevchenko – të blerë nga Milano për 31 milion paund në maj 2006 – mezi përdoret për pjesën më të madhe të sezonit 2006-2007.
Pas një fillimi të shpejtë të sezonit dhe një barazim kundër skuadrës norvegjeze Rosenborg në ndeshjen e parë të Ligës së Kampionëve të UEFA 2007-2008, më 20 shtator 2007 Mourinho ndërpreu kontratën e tij me marrëveshje të ndërsjellë me kompaninë. Në rrënjë të dorëheqjes do të kishte një marrëdhënie më pak se optimale me Presidentin Abramovich.
Në fund të majit ai arrin në Itali për të udhëhequr kampionët italianë të Interit në sezonin 2008-2009.
Ai nuk e arrin në finalen e Champions League, qëllimin sezonal të deklaruar, por ai fiton titullin e 17-të të ligës në historinë e klubit.
Në sezonin 2009-2010 ai drejton skuadrën të bëjë një histori të re dhe legjendare, atë të fitimit të Scudetto, Kupës së Italisë dhe Ligës së Kampionëve në të njëjtin vit. Atëherë trajneri ambicioz Portugez largohet nga Italia për në Spanjë, ku shkon për të trajnuar Real Madridin, me qëllimin e deklaruar të dëshirojë të bëhet trajneri më i ri dhe më i suksesshëm ndonjëherë.
Në vitin 2012 ai e solli Real Madridin në sukses në Spanjë duke fituar La Ligën.
Më 3 qershor 2013 ai u kthye në Chelsea pas 6 vjetësh, duke nënshkruar një kontratë katër vjeçare.
Më 27 maj 2016 u njoftua se do të fillojë si menaxher i ri i Manchester United për të zëvendësuar Louis Van Gaal, duke nënshkruar një kontratë tre vjeçare me një mundësi për një vit shtesë.
Më 20 nëntor 2019 u njoftua se do të fillojë si menaxheri i ri i Tottenham, duke zëvendësuar Mauricio Pochettino të mërguar; me ekipin e Londrës ai nënshkruan një kontratë deri në vitin 2023./Elida Buçpapaj
Komentet