Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro (lindur më 5 shkurt 1985),^[3] i njohur si Cristiano Ronaldo, është një futbollist profesionist portugez i cili luan me klubin spanjoll Real Madrid, dhe me Kombëtaren portugeze. Ai është një sulmues dhe kapiten në ekipin kombëtar. Që nga moshën 22 vjeçare, Ronaldo është kandiduar për çmimet Topi i artë dhe FIFA Lojtari Botëror i Vitit. Në vitin tjetër, ai fitoi për herë të parë çmimet Topi i Artë dhe FIFA Lojtari Botëror i Vitit. Ai e pasoi këtë duke fituar Topin e Artë në vitin 2013 dhe 2014. Në shtator 2015, Ronaldo shënoi golin e tij të 500 në karrierë për klubet dhe kombëtaren.^[4]

Ronaldo është përshkruar dhe cilësuar si lojtari më i mirë në botë aktualisht dhe një nga më të mirët e të gjitha kohërave.^{[5][6][7][8][9][10][11]} Ronaldo është portugezi i parë që ka fituar dy herë çmmet Topi i artë/FIFA Lojtari Botëror i Vitit,^[12][13] dhe portugezi i dytë që fiton tre herë çmimin Këpuca e Artë Europiane. Me Manchester United dhe Real Madridin, Ronaldo ka fituar tre Premier Liga, një La Liga, një FA Cup, dy Football League Cup, dy Copa del Rey, një FA Community Shield, një Supercopas de España, dy Liga Kampionesh, një Superkupë Europiane dhe dy FIFA Kupa Bote për Klube.

Ronaldo filloi karrierën e tij si lojtar i ri te Andorinha, ku luajti për dy vite, përpara se të lëvizte te C.D. Nacional. Në vitin 1997, ai kreu një lëvizje te gjigandët portugez të Sporting CP. Në vitin 2003, ai tërhoqi vëmëndjen e trajnerit të Manchester United, Alex Ferguson, i cili e bleu atë për 12.2 milion £. Në vitin 2004, ai fitoi trofeun e parë, FA Cup. Në vitin 2007, Ronaldo u bë lojtari i parë në Angli që fitonte të gjitha çmimet kryesore të PFA dhe FWA. Në vitin 2008, ai fitoi tre nga katër çmimet e PFA dhe FWA dhe ishte nominuar për çmimet FIFA Lojtari Botëror i Vitit, FIFPro Lojtari i Vitit, World Soccer Lojtari i Vitit dhe Onze d’Or.^[14][15][16] Në vitet 2007 dhe 2008, Ronaldo u emërua FWA Futbollisti i Vitit. Ai ishte fituesi ingaurues i Çmimi FIFA Puskás për golin e Vitit në vitin 2009. Ai u bë lojtari më i shtrenjtë në historinë e futbollit pasi u transferua nga Manchester United te Real Madridi në vitin 2009 për 80 milion £ (94 milion €/132 milion $). Klauzola e blerjes së tij vlersohet rreth 1 bilion €.^[17] Në një sondazh të UEFA-s në vitin 2014, ai u shpall golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave që luan në Ligën e Kampioneve.^[18] Ronaldo mban rekordin më shumë gola të shënuar në një edicion të vetëm të Ligës së Kampioneve, duke arritur të shënojë 17 gola në sezonin 2013–14.^[19] Në maj 2012, ai u bë futbollsiti i parë që shënon gol kundër të gjitha skuadrave në një sezon të vetëm në La Ligas. Në dhjetor 2014, Ronaldo u bë lojtari më i shpejtë që arrin të shënojë 200 gola në La Liga, ku në ndeshjen e tij të 178, shënoi një tregolësh kundër Celta Vigos; tregolshi i tij i 23të ishte gjithashtu një rekord në La Liga.

Ronaldo bëri debutimin e tij ndërkombëtar me Portugalinë në gusht 2003, në moshën 18 vjeçare. Që pas asaj kohe ai ka luajtur më shumë se 100 ndeshje dhe ka marrë pjesë në gjashtë turnamente madhore: tre Kampionate Evropiane (2004, 2008 dhe 2012) dhe në tre Kupa Bote (2006, 2010 dhe 2014). Ronaldo është portugezi i parë që arrin 50 gola ndërkombëtarë, duke u bërë golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Portugalisë dhe golashënuesi më i mirë i shtetit në Kampionatin Europian me 6 gola. Ai shënoi golin e parë ndërkombëtarë në ndeshjen hapëse të Euro 2004 kundër Greqisë, dhe ndihmoi Portugalinë për të arritur deri në finale. Ai u bë kapiteni i kombëtares në korrik 2008, dhe udhëhoqi Portugalinë në gjysmë–finalet e Euro 2012, duke e përfunduar turnamentin si golashënuesi më i mirë me 3 gola sëbashku me disa lojtarë të tjerë. Në nëntor 2014, Ronaldo u bë golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Kampionatit Evropian (përfshirë edhe kualifikueset) me 23 gola.

Jeta e hershme

Ronaldo ka lindur në Santo António, që është një lagje e Funchal, Madeira. Maria Dolores dos Santos Aveiro ishte një kuzhinjere kurse José Dinis Aveiro ishte një kopshtar komunal.^[21][22] Emri i dytë “Ronaldo”, u zhgjodh pasi atëherë presidenti i SHBA-së ishte aktori i preferuar i babait të Cristianos. Ronaldo ka një vëlla më të madhë i cili quhet Hugo, dhe dy motra më të mëdhaja që quhen Elma dhe Liliana Cátia.^[1] Stërgjyshja e Ronaldos, Isabel da Piedade ka lindur në Kepin i Gjerlbër.^[23]

Familja e tij ishin katolik të patundur dhe Ronaldo ka pranuar se ai ka jetur në varfëri, duke e ndarë dhomën me vëllain dhe motrat e tij.^[24] Ai ishte popullor me studentët e tjerë në shkollë, por u përjashtua nga shkolla pasi i hodhi një karrige mësuesit të tij. Ronaldo foli për incidentin duke thënë: “Ai nuk më respektoi mua”.^[25] Nga mosha 14 vjeçare, Ronaldo ra dakort me mamanë e tij që ai të përqëndrohej tërësisht në futboll.^[25]

Karriera

Karrera e hershme

Në moshën tetë vjeçare, Ronaldo luajti për ekipin amater Andorihna ku babai i tij ishte njeriu që merrej me fanellat e skuadrës. Në vitin 1995, Ronaldo nënshkroi me klubin lokal Nacional, dhe pas titullit të fituar në fushë, ai shkoi në një provë tre-ditore me Sporting CP, të cilin e kaloi duke nënshkuar në një shumë të pacaktuar.^[26]

Sporting Clube de Portugal

Ronaldo hyri tek skuadrat e moshave të Sporting, dhe u stërvit te akademia e klubit, në Alcochete. Ai u bë i pari lojtar që luajti me skuadrën U–16, U–17, U–18, skuadrën B dhe skuadrën e parë në një sezon të vetëm. Më 7 tetor 2002, Ronaldo shënoi dy gola në debutimin e tij në skuadrën e parë, në fitoren 3–0 kundër Moreirense, ndërsa gjithashtu luajti me Portugalinë U–17 në Kampionatin Europian U–17.^[27]

Që në moshën 15 vjeçare, Ronaldo u diagnostikua me një sëmundje zemre, gjë që e detyronte të hiqte dorë nga futbolli. Stafi i Sportling e mori vesh këtë lajm nga mamaja e Ronaldos, për shkak se ajo e kishte autorizimin që të qëndronte në spital. Ndërsa në operacion, u përdor një lazer për të rregulluar problemin që i ishte shkaktuar në zemër. Operacioni u zhvillua në mëngjes dhe ai u lirua nga spitali deri në fund të pasditës; ai më pas rifilloi stërvitjen vetëm disa ditë më vonë.^[28]

Në nëntor 2002, Ronaldo u ftua në qëndrën stërvitore të Arsenalit, London Colney për të takuar trajnerin Arsene Wenger dhe stafin e tij.^[29] Wenger, i cili ishte i interesuar që të nënshkruante me mesfushorin, kishte bërë gati takimin me pëfaqësuesit e Ronaldos, të quajtur Formation (të cilët ja sygjeruan lojtarin trajnerit të Liverpoolit Gérard Houllier, më pas presidentit të Barcelonës Joan Laporta) në muajt pasues për të diskutuar një marrëveshje për transferimin.^[30] Rreth një lëvizje të mundshme te Liverpooli, ai tha: Liverpooli është një nga klubet më të mira në Angli dhe do të ishte një ëndërr për çdo lojtar të përfaqsonte një klub me aq traditë më madhe.”^[31]

Megjithatë, ai tërhoqi vëmëndjen e trajnerit të Manchester United Alex Ferguson në verën e vitit 2003, ku Sportingu kishte mposhtur Unitedin me rezultatin 3–1 në ndeshjen ingauruese të Estádio José Alvalade në Lisbonë. Performanca e Ronaldos gjithashtu impresionoi edhe lojtarët e Manchesterit, që i kërkuan Fergusonit që të firmoste me të.^[32] Në prill 2013, Ronaldo u nderua nga Sporting, i cili kishte lajmëruar që Ronaldo ishte antari i tyre i 100.000.^[33]

Manchester United

2003–2006

Ronaldo u bë lojtari i parë portugez te Manchester United kur nënshkroi kontratën për 15 milion €^[35] përpara fillimit të sezonit 2003–04.^[36] Atij ju dha fanella me numrin 7 nga trajneri Alex Ferguson,^[37] i cili tha se pas ndeshjes miqësore me Sporting, lojtarët e United “folën rreth tij vazhdimisht”, “duke thënë se klubi duhet t’a blejë atë urgjentisht” dhe se “ai ishte një nga lojtarët e rinj më të mirë që kishin parë”.^[38][39] Ronaldo më vonë zbuloi se ai kishte kërkuar fanellën me numrin 28 (atë që kishte pasur te Sporting), pasi nuk e donte presionin e gjatë që do t’i dhuronte fanella me numrin 7, e cila më parë ishte mbajtur nga legjenda si George Best, Bryan Robson, Eric Cantona dhe David Beckham.^[40]. “Pasi unë u bashkova, trajneri më pyeti se çfarë numri do të më pëlqente. Unë thashë 28, por Ferguson më tha: Jo, jo ti do të mbash fanellën me numrin 7, dhe fanella e famshme ishte një motivim shtesë për mua. Unë isha i detyruar që të jetoja me këtë nder”.^[40]

Ronaldo bëri debutimin për Manchester United duke hyrë si zëvëndësues në minutën e 60të në fitoren 4–0 kundër Bolton Wanderers. Ai shënoi golin e tij të parë me fanellën e Manchester United më 1 nëntor me një goditje dënimi kundër Portsmouth, ku Manchester United fitoi me rezultatin 3–0. Ai e përfundoi sezonin duke shënuar një gol në finalen e FA Cup kundër Millwall, në ndeshjen ku Manchester United fitoi 3–0, dhe Ronaldo fitoi trofeun e tij të parë pas mbërritjes në Angli.^[41]

Më 25 tetor 2005, Ronaldo shënoi golin e 1000të të Manchester United në Premier Ligë në humbjen poshtëruese 4–1 kundër Middlesbrough.^[42] Ai shënoi 10 gola në të gjitha kompedicionet dhe tifozat e Djajve të Kuq e votuan si FIFPro Lojtarin e ri Special të Vitit për vitin 2005.

Më 14 janar 2006, Ronaldo morri karton të kuq në Derbin e Manchesterve, pasi bëri një ndërhyrje të rëndë kundër ish lojtarit të Manchester United, Andrew Cole, në ndeshjen ku Manchester United humbi 3–1 përball Manchester Cityt.^[43]

Ronaldo fitoi trofeun e tij të dytë me Manchester Unitedin në sezonin 2005–06, pasi shënoi golin e tretë në fitoren 4–0 kundër Wigan në finalen e Football League Cup.^[44]

Sezoni 2006–07

Sezoni 2006–07 ishte i destinuar që të ishte sezoni i Ronaldos, pasi ai e kaloi shifrën e 20 golave dhe fitoi gjithashtu edhe kampionatin e parë me Manchester United.

Në nëntor dhe dhjetor të vitit 2006, Ronaldo u shpall si lojtari më i mirë i muajit në Premier Ligë, duke u bërë lojtari i tretë pas Dennis Bergkamp (1997) dhe Robbie Fowler (1996) që shpalleshe dy herë rrasht lojtari i muajit në Premier Ligë.^[45][46] Ai shënoi golin e tij të 50të me klubin kundër rivalëve të Manchester Cityt më 5 maj 2007, ku Manchester United fitoi kampionatin e parë në katër vitet e fundit, dhe Ronaldo fitoi për herë të dytë rresht trofeun FIFPro Lojtari Special më i ri i Vitit në fund të vitit.

Pavarësisht thashetheme që qarkullonin në mars të vitit 2007 se Real Madridi ishte e gatshme të paguante 80 milion € (54 milion £) për Ronaldon,^[47] më 13 prill 2007, Ronaldo nënshkroi një kontratë të re me Manchesterin; kontrata ishte pesë vjeçare me një pagë 120 mijë £, duke u bërë lojtari më i pagur në historinë e klubit.^[48][49]

Ronaldo fitoi shumë çmime personale gjatë sezonit 2006–07. Ai fitoi trofeun “PFA Lojtari i Vitit nga Lojtarët” dhe “PFA Lojtari më i ri i Vitit”, duke u bashkuar me Andy Gray, i cili ishte i vetmi lojtar që i kishte fituar këto trofe sëbashku në vitin 1977.^[50] Në prill ai kompletoi tripletën e çmimeve personale duke fituar edhe “PFA Lojtari i Vitit” nga Tifozët. Ronaldo gjithashtu fitoi “FWA Futbollisti i Vitit”, duke u bërë lojtari i vetëm që fitoi të katërta trofetë e PFA-së dhe FWA-së. Ronaldo ishte gjithashtu një nga tetë lojtarët e Manchester Unitedit në formacionin e vitit në Premier Ligë për sezonin 2006–07.

Sezoni 2007–08

Ronaldo e filloi sezonin 2007–08 me një karton të kuq në ndeshjen kundër Portsmouth, pas një ndërhyje të ashpër kundër skocezit Richard Hughes gjatë ndeshjes së dytë të sezonit të Manchester United, ku Ronaldo u pezullua edhe me tre ndeshje.^[51] Ronaldo tha se nga kjo gjë ai kishte mësuar shumë dhe tha që nuk do t’i lejojë që lojtarët ta provokojnë gjatë ndeshjeve.^[52] Pasi shënoi golin e vetëm në ndeshjen e Ligën e Kampioneve kundër Sporting, Ronaldo gjithashtu shënoi edhe golin në minutat shtesë në ndeshjen e kthimit duke e vendosur Manchester United në vendin e parë të grupit.^[53]

Në garën për Topin e artë, Ronaldo përfundoi i dyti, kurse fituesi ishte braziliani Kaká,^[54] dhe ishte renditur i treti për trofeun “FIFA Lojtari Botëror i Vitit”, mbrapa Kakás dhe Lionel Messit.^[55]

Ronaldo shënoi tregolshin e tij të parë për Manchester United në fitoren 6–0 kundër Newcastle United në Old Trafford më 12 janar 2008, duke e ngjitur skuadrën në krye të tabelës së Premier Ligës.^[56] Ai shënoi golin e tij të 23të në kampionat në fitoren 2–0 kundër Reading, dhe barazoi numrin e golave që shënoi në sezonin 2006–07.^[57] Gjatë barazimin 1–1 kundër Lyon në ndeshjen e parë në Ligën e Kampioneve, një tifoz i paidentifikuar i klubit francez, gjatë gjithë ndeshjes i drejtonte një lazer jeshil atij dhe shokut të tij të skuadrës Nani, duke bërë që UEFA të hapte një hetim.^[58] Një muaj më vonë, UEFA ndëshkoi Lyonin me 5000 franga zvicerane (2,427 £) për incidentin.^[59]

Më 19 mars 2008, Ronaldo u bë për herë të parë kapiten i Manchester Unitedit në fitoren në Old Trafford kundër Boltonit, ku ai shënoi të dy golat në fitoren 2–0.^[60] Goli i dytë erdhi në minutën e 33të, ku Ronaldo vendosi një rekord të ri për golat e shënuar nga një mesfushor, duke thyer rekordin e George Best që u vendos në sezonin 1967–68 me 32 gola.^[61] Ronaldo shënoi një tjetër dygolësh kundër Aston Villës në fitoren 4–0 më 29 mars, dhe pas ndeshjes, Ronaldo numëronte 35 gola në 37 ndeshje në të gjitha kompedicionet si titullar dhe si zëvëndësues. Rekordi i Ronaldo për golat e shënuar rradhazi vazhdoi, duke bërë që të fitonte çmimin Këpuca e Artë Europiane, duke lënë Dani Güizan me tetë pikë mbrapa dhe u bërë sulmuesi i parë anësor që e fiton këtë trofe.^[62]

Më 21 maj 2008, në finalen e sezonit 2007–08 në Ligën e Kampioneve kundër rivalëve të Çelsit, Ronaldo shënoi golin e parë, përpara se Çelsi të barazonte në minutën e 45të me Frank Lampard. Në gjuajtjet e penalltive, penalltia e Ronaldos u prit nga portieri Čech, por John Terry dhe Nicolas Anelka gabuan dhe Manchester United fitoi me rezultatin 6–5. Ronaldo u emërua nga UEFA si lojtari i ndeshes,^[64] dhe e përfundoi sezonin me 42 gola të shënaur në të gjitha kompedicionet, duke dështuar të thyente rekordin e Denis Law me 46 gola në sezonin 1963–64. Në Ligën e Kampioneve, Ronaldo u shpall sulmuesi më i mirë dhe lojtari i turnamentit dhe sigurisht golashënuesi më i mirë me 8 gola në 11 ndeshje.

Sezoni 2008–09

Më 8 qershor 2008, Sky Sport raportoi se Ronaldo kishte shprehur një interes për transferimin te Real Madrid, nëse ata i ofronin atij të njëjtën sasi parash që kishte te Manchesteri; pretendohej se skuadra spanjolle i kishte premtuar atij në fillim të vitit.^[65] Më 9 qershor 2008, Manchester United për këtë gjë shprehu ankes te FIFA për çështjen e Ronaldos dhe Realit, por FIFA nuk mori asnjë vendim për të ndëshkuar skuadrën spanjolle.^[66][67] Spekullimet thonin se Ronaldo do të transferohej te Real Madridi më 6 gusht 2009, ku Ronaldo konfirmoi se do të qëndronte te Unitedi edhe për një vit tjetër.^[68]

Ronaldo ju nënshtrua një operacioni në kyçin e këmbës në qendrën akademike mjekësore në Amsterdam më 7 korrik 2008.^[69] Ai u rikthye në aksion më 17 shtator 2008, ku Manchester United barazoi pa gola kundër Villarrealit në një ndeshje të fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve. Ronaldo zëvëndësoi Park Ji-Sung,^[70] dhe shënoi golin e parë të sezonit në fitoren 3–1 në raundin e tretë të Kupës së Ligës kundër Middlesbrough më 24 shtator 2008.

Në fitoren 5–0 kundër Stoke Cityt, Ronaldo shënoi golin e 100të dhe 101të në të gjitha kompedicionet me Manchester Unitedin, me të dy golat që erdhën nga goditjet e dënimit.^[71] Nga dy golat kundër Stoke Cityt, Ronaldo vendosi një rekord të ri, duke u bërë lojtari i parë në historinë e Premier Ligës që i shënon gol të gjitha skuadrave të Premier Ligës. Më 2 dhjetor 2008, Ronaldo fitoi Topin e artë, duke u bërë lojtari i parë i Manchester Unitedit që fiton një Top të artë pas George Best që e fitoi në vitin 1968. Ai kishte 466 pikë, kurse Lionel Messi që ishte në vendin e dytë kishte vetëm 165 pikë ^[72]. Ronaldo fitoi edhe trofeun Topin e Argjendë në Kupën e Botës për Klube ku ai shënoi dy gola dhe Manchesteri fitoi trofeun më 19 dhjetor 2008.^[73]

Më 8 janar 2009, Ronaldo u dëmtua pas aksidentit me makinë që pësoi, ku ai doli jashtë rrugës sëbashku me makinën e tij Ferrari 599 GTB Fiorano pranë aeroportit të Manchesterit.^[74] Katër ditë më vonë pas aksidentit, ai u bë lojtari i parë portugez që nga Luis Figo në vitin 2001, dhe i lojtari i parë në Premier Ligë që fiton çmimin “FIFA Lojtari Botëror i Vitit”.^[75]

Ronaldo shënoi golin e parë në Ligën e Kampioneve, të parin që pas finales me Çelsin, në fitoren 2–0 kundër Interit në ndeshjen e raundit të 16, duke e dërguar skuadrën e tij në çerek-finale.^[76] Në ndeshjen e kthimit të çerek-finales në Ligën e Kampioneve kundër Portos, Ronaldo shënoi një supergol nga 40 metra, duke e kualifikuar skuadrën e tij në gjysmë-finale. Për këtë gol, Ronaldo fitoi FIFA Çmimi Puskás në vitin 2009, një çmim që i jepet futbollistit që shënon golin më të bukur të sezonit.^[77] Ai më vonë e quajti golin kundër Portos si golin më të bukur të karrierës së tij.^[78][79] Ronaldo luajti në një finale të Ligës së Kampioneve për sezonin e dytë rradhazi, por dështoi të fitonte, pasi Barcelona fitoi me rezultatin 2–0 me golat e Samuel Eto’o dhe Lionel Messi. Ai e përfundoi sezonin me 53 ndeshje të luajtura në të gjitha kompedicionet, duke luajtur katër ndeshje më shumë se sezonin e shkuar, por shënoi vetëm 26 gola, duke pasur rënie nga sezoni i shkuar ku shënoi plot 42 herë.

Më 11 qershor 2009, Manchester United pranoi ofertën prej 80 milion £ nga Real Madridi për Ronaldon, pasi u zbulua se ai kishte shprehur përsëri dëshirën për t’u larguar nga klubi.^[80] Ky transferim i konfirmua nga një përfaqësues i familjes Glazer dhe në fund nga trajneri Alex Ferguson.^[81] Pasi u përfundua transferimi i tij tek Reali, Ronaldo shprehu mirnjohjen e tij ndaj Fergusonit, i cili e kishte ndihmuar atë që të rritej dhe zhvillohej si lojtar, duke thënë: “Ai ka qenë babai im në futboll, një nga faktorët më të rëndësishëm dhe më me ndikim në karrierën time futbollistike”.^[82]

Real Madrid

Sezoni 2009–10

Me 26 qershor 2009, Real Madrid komfirmoi se Ronaldo do të bashkoheshe me skuadrën më 1 korrik 2009. Real Madrid pagoi 80 milion £ (93.9 milion €) duke u bërë lojtari më i shtrenjtë në historinë e futbollit.^[83] Ronaldo firmosi një kontratë gjashtë vjeçare me një pagë 11 milion € në vit dhe kishte një klauzolë lirimi prej 1 miljard €, që është klauzola më e shtrejntë në historinë e futbollit.^[84][85]

Ronaldo u prezantua përpara mediave më 6 korrik 2009,^[86] dhe mori fanëllen me numrin 9 që ja dhuroi legjenda Alfredo Di Stéfano,^[87][88] dhe kur bëri prezantimin e tij në Santiago Bernabeu ishin të pranishëm 80.000 tifozë nga 85.000 ulëse që ka stadiumi. Ronaldo vendosi një rekord pasi kjo ishte mikpritja më e madhe në historinë e futbollit në prezantimin e një futbollisti, duke thyer edhe rekordin e Diego Maradonës me 75.000 tifozë në prezantimin e tij në Itali tet skuadra e Napolit në vitin 1984.^{[89][90][91][92]}

Ronaldo bëri debutimin e tij për Real Madridin më 21 korrik 2009, në një ndeshje miqësore që përfundoi me fitoren 1–0 për los Blancos kundër Shamrock Rovers. Goli i tij i parë për klubin erdhi një javë më vonë kundër skuadrës kolumbiane LDU Quito, ku ai shënoi nga pika e penalltisë në minutën e 48të, duke ndihmuar skuadrën të fitojë ndeshjen me rezultatin 4–2.^[93]

Ronaldo debutoi në La Liga kundër Deportivo La Coruña, ku arriti të shënoj edhe një gol në fitoren 3–2 në shtëpi.^[94] Më 15 shtator 2009, Ronaldo shënoi dy gola me goditje dënimi kundër Zürich në fitoren 5–2 të skuadrës në Ligën e Kampioneve.^[95] Ai theu rekordin e Real Madridit, pasi shënoi një gol kunder Villarreal CF, dhe u bë lojtari i parë i klubit që shenon gol në katër ndeshjet e para të La Ligës.^[96]

Ronaldo u dëmtua në kembë më 10 tetor 2009, ndëkohë që ishte thirrur me Portugalinë. Ky dëmtim e mbajti atë jashtë fushave të lojës dëri më 25 Nentor 2009. Ai humbi dy ndeshjet e fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve kundër Milanit. Ai u rikthye të luaj një ndeshje për Real Madridin pas demtimit më 26 nëntor 2009 në El Clásicon kundër Barcelonës, ku Real Madrid humbi me rezultatin 1–0.

Më 6 dhjetor 2009, Ronaldo mori kartonin e tij të parë të kuq me klubin, ne fitoren e Los Blancos 4–2 kundër Almerías, ku Ronaldo gjithashtu humbi edhe një penallti. Ai mori karton të kuq sepse kur shënoi gol në minutën e 84të, hoqi fanellën dhe festoi duke u ndëshkuar, që u pasua edhe me kartonin e dytë të verdhë pasi bëri një ndërhyrje të parregullut.^[97] Ronaldo përfundoi i dyti në garën për çmimin e Topi i artë dhe sërisht i dyti për çmimin FIFA Lojtari Botëror i Vitit.

Me 5 maj 2010, Ronaldo shenoi tregolshin e tij të parë për fanellen e Real Madridit kundër majorkës. Ronaldo dhe Gonzalo Higuain shënuan sëbashku 53 gola në La Liga, duke thyer një rekord dhe duke u bërë dyshja e parë e Real Madridit që shënon 53 gola në një sezon të La Ligas.^[98] Ronaldo e përfundoi sezonin e tij të parë 33 gola në të gjitha kompedionet, me Realin që e mbylli sezonin në La Liga me 96 pikë, u eleminua në raundin e 16 në Ligën e Kampioneve dhe në raundin e 32 në Copa del Rey.

Sezoni 2010–11

Pasi Raúl u largua nga Real Madridi në verën e vitit 2010, Ronaldo mori fanellën me numrin 7.^[99] Më 23 tetor 2010, Ronaldo i impresionoi të gjithë duke shënuar katër gola kundër Racing de Santander,^[100] kjo ishte hera e parë në karrierë që Ronaldo shënonte katër gola në një ndeshje të vetme.^[101] Ronaldo vazhdoi të shënonte në gjashtë ndeshjet e fundit (tre gola në La Liga, një në Ligën e Kampioneve dhe dy gola me Portugalinë), ku gjithsej shënoi 11 gola, duke ku vendosi një rekord personal për golat e shënuar në një muaj të vetëm. Përpara se Los Blancos të mundeshin nga Barcelona me rezultatain 5–0 në Camp Nou, Ronaldo shënoi tregolshin e tij të dytë në La Liga në fitoren 5–1 kundër Athletic Bilbaos.^[102] Në ndeshjen e fundit të vitit 2010, Ronaldo shënoi një tjetër tregolësh në fitoren shkatërrimtare 8–0 kundër Levantes në raundin e 16 të Copa del Reyt.^[103]

Ronaldo e filloi vitin e ri 2011 me një opinion shumë të mirë, pasi Real Madridi tregoi disa rekorde të thyera të Ronaldos kundër lojtarëve si Alfredo Di Stéfano, Hugo Sánchez dhe Manuel Alday.^[104][105] Gjatë muajit janar, Ronaldo shënoi dy gola më 3 janar kundër Getafes, tre gola të tjerë kundër Villarrealit më 9 janar dhe dy gola në dy ndeshje të Copa del Rey kundër rivalëve të Atlético Madrid më 13 dhe 20 janar.^[106] Më 3 mars 2011, Ronaldo shënoi një tregolësh në fitoren 7–0 kundër Málagës, por gjithshtu pësoi edhe një dëmtim në muskulin e këmbës në fund të ndeshjes. Ronaldo për t’u riaftësuar nga ky dëmtim, shpenzoi 10 ditë.

Në prill 2011, Ronaldo bëri një rikthim fantastik nga dëmtimi, duke shënuar në tre ndeshje rradhazi (përfshirë dy gola në çerek-finalen e Ligës së Kampioneve kundër Tottenham Hotspur), kështu që i duheshin edhe dy gola për të barazuar rekordin e 42 golave të shënuar në të gjitha kompedicionet në sezonin 2007–08 me Manchester United.

Gjatë ndeshjes së kthimit të El Clásicos, Ronaldo shënoi një gol me penallti duke arritur shifrën e 41 golave; kjo ishte ndeshja e katërt rradhazi që Ronaldo shënonte gol gjithashtu ishte hera e parë që ai shënonte gol në një El Clásico. Më 20 prill 2011, Ronaldo shënoi folin fitues në minutën e 103të kundër Barcelonës në finalen e finalen e Copa del Reyt.^[107] Ky gol u zgjodh nga tifozët dhe gazeta sportive “Marca” si goli më i bukur i sezonit.^[108][109] Data 7 maj 2011, e pa Real Madridin që të udhëtonte për në Stadiumin Ramón Sánchez Pizjuán për t’u ndeshur kundër Seviljes, ku Ronaldo udhëhoqi fitoren shkatërrimtare 2–6 duke shënuar katër gola.^[110] Me këto katër gola, Ronaldo arriti shirën e 46 golave, duke thyer rekodin e sezonin 2007–08 me 42 gola me Manchester Unitedin.^[111] Tre ditë më vonë, Ronaldo shënoi edhe një tregolësh në fitoren 4-0 kundër Getafes në Santiago Bernabeu, duke arritur edhe shifrën e 49 golave sezonal.^[112] Më 15 maj 2011, pasi shënoi dy gola me goditje dënimi në fitoren 3–1 kundër Villarreal, ai barazoi rekordin e 38 golave të shënuar në një sezon të La Ligës, mbajtur nga Telmo Zarra dhe Hugo Sánchez.^[113]

Më 21 maj 2011, Ronaldo shënoi dy gola në javën e fundit të La Ligas, ku Real Madridi fitoi me rezultatin 8–0 kundër Almerías,^[114] ku fitoi edhe çmimin “Pichichi” me 41 gola në 34 ndeshje, dhe u bë gjithashtu lojtari i parë në La Liga që shënon 40 gola. Nga kjo gjë, Ronaldo fitoi edhe “Këpucën e Artë Europiane” për të dytën herë, duke u bërë lojtari i parë që e fiton këtë trofe në dy liga të ndryshme. Gazeta sportive “Marca”, i cili jep çmimin “Pichichi”, i anulloi një gol të shënuar më 18 shtator 2010 kundër Real Sociedadit, i cili u bë zyrtarisht goli i Pepes.^[115] Ronaldo theu rekordin e Zarrës, pasi kishte një mesatare 1 gol në çdo 70,7 minuta. Thyjet e rekordeve nga Ronaldo u bënë burim i madhë vëzhgimi nga mediat publike, përfshirë Sports Illustrated World XI,^[116] që e vlerësoi atë si një nga futbollistët më të mirë të botës.

Gjithsej në të gjithë kompedicionet, Ronaldo luajti 54 ndeshje dhe shënoi 53 gola; në La Liga, ai luajti 34 ndeshje dhe shënoi 40 gola, në Copa del Rey, Ronaldo luajti 8 ndeshje dhe shënoi 7 gola, kurse në Ligën e Kampioneve luajti 12 ndeshje dhe shënoi 6 gola. Nga këto 53 gola, 25 prej tyre i shënoi me këmbën e dhjathtë, dhe 9 gola me këmbën e majtë.^[117] Ronaldo e përfundoi sezonin e tij të dytë me fitimin e Copa Del Reyt, arritjen në gjysmë–finalen e Ligës së Kampioneve, dhe vendi i dytë në La Liga me 92 pikë.

Sezoni 2011–12

Faza përgatitore e Real Madridit filloi me fitoren 4–1 kundër Los Angeles Galaxy,^[119] me golat e sulmuesve Callejón, Joselu, Ronaldo dhe Benzema.^[120] Katër ditë më vonë, Ronaldo shënoi një tregolësh në pjesën e parë kundër Guadalajaras, ku Real Madrid fitoi me rezultatin 3–0. Më 17 gusht 2011, Ronaldo shënoi golin e tij të 100të për Los Blancos në pjesën e parë të ndeshjes kundër Barcelonës në ndeshjen e kthimin të Superkupës së Spanjës në Camp Nou. Më 27 gusht 2011, Ronaldo e filloi La Ligan me një tregolësh kundër Real Zaragozës në fitoren 6–0 në Santiago Bernabeu.

Në javët e para të shtatorit, performanca fizike e Ronaldos ka qenë subjekt i shqyrtimit nga ana e mediave botërore, pasi edhe Castrol lëshoi një film televiziv me emrin Ronaldo; ai u vu në provë në disa fusha, duke provuar aftësitë e tij mendore dhe fizike. Më 24 shtator 2011, Ronaldo shënoi një tregolësh tjetër (me dy gola me penallti) në fitoren 6–2 kundër Rayo Vallecanos në Santiago Bernabéu. Ky ishte tregolshi i nëntë në La Liga për të, dhe i dhjeti gjithsej me Realin.

Më 27 shtator 2011, Ronaldo shënoi golin e parë në Ligën e Kampioneve për sezonin 2011–12 fitoren 3–0 kundër Ajax. Më 22 tetor 2011, pasi nuk kishte shënuar në tre ndeshjet e fundit, Ronaldo shënoi tregolshin e 10të në La Liga dhe të 11të gjithsej me Real Madridin në ndeshjen jashtë fushe kundër Málagas, ku Los Blancos fituan me rezultatin 4–0. Tregolshi i tij i 12të me klubin erdhi më 6 nëntor, në fitoren shkatërrimtare 7–1 në shtëpi kundër Osasunas, duke bërë që Reali të ishte në krye të klasifikimt në La Liga.^[121]

Më 19 nëntor 2011, Ronaldo shënoi golin e dytë në humbjen e Real Madridit me rezultatin 2–3 kundër Valencias. Më 26 nëntor 2011, ai shënoi dy gola me penallti në fitoren e skuadrës me rezultatin 4–1 kundër rivalëve të Atlético Madrid. Më 3 dhjetor 2011, Ronaldo shënoi golin e dytë në fitoren 0–3 kundër Sporting Gijón në një ndeshje të La Ligas. Ronaldo ishte një nga tre finalistët për të fituar Topin e artë. Më 13 dhjetor 2011, Ronaldo shënoi golin e dytë në fitoren 0–2 kundër SD Ponferradina në raundin e parë të Copa del Reyt. Më 17 dhjetor 2011, Ronalo shënoi tregolshin e tij të 12të në La Liga dhe të 13të gjithsej në fitoren 6–2 jashtë fushe kundër Seviljes.

Ronaldo përfundoi i treti në nominet për të fituar çmimin “UEFA Lojtari më i mirë në Europë”, duke u renditur mbrapa Lionel Messit dhe Xavit, dhe i dyti në nominet për Topin e artë. Në ndeshjen e Real Madridit kundër Granadës, Ronaldo shënoi golin e pestë në fitoren 5–1. Më 22 janar 2012, Ronaldo shënoi dy gola me penallti në fitoren 4–1 kundër Athletic Bilbao, dhe më 28 janar shënoi golin e dytë të Real Madridit në fitoren 3–1 kundër Real Zaragozës. Ronaldo gjithashtu shënoi edhe dy gola të tjerë kundër Barcelonës në çerek-finalen e Copa del Reyt, ku Reali u eleminua me rezultatin e përgjithshëm 4–3. Më 12 shkurt 2012, Ronaldo shënoi një tregolësh, i 13ti në La Liga dhe 14ti gjithsej me Realin, në fitoren 4–1 në Santiago Bernabeu kundër Levantes. Kjo fitore shpalosi epërsinë e Realit kundër Barcelonës që ishte 10 pikë.

Më 24 mars 2012, Ronaldo kaloi shifrën e 100 golave në La Liga me Real Madridin në vetëm tre sezone duke shënuar dy gola kundër Real Sociedadit, dhe duke u bërë lojtari i dytë në historinë e La Ligas që e arrinë këtë shifër më shpejtë mbrapa Isidro Lángaras, i cili e arriti këtë shifër në vetëm 92 ndeshje duke thyer rekordin e vendosur me parë nga hungarezi Puskás.^[122] Nga 24 marsi i 2012, Ronaldo ka mesatare 1.01 gola në ndeshjet në La Liga.

Më 11 prill 2012, Ronaldo shënoi një tregolësh kundër skuadrës rivale të Atlético Madrid në fitoren jashtë fushe me rezultatin 1–4, duke assituar gjithashtu edhe golin e katërt. Tregolshi i tij erdhi nga një goditje dënimi, një nga 30 metra dhe një nga penalltia, duke kapuar shifrën e 40 golave në La Liga, dhe duke u bërë lojtari i parë në La Liga dhe në të gjitha ligat e mëdhaja që arrin të shënoi 40 gola në dy sezone rresht. Ronaldo zyrtarisht e theu rekorin e 40 golave në një sezon në La Liga, duke shënuar kundër Sporting Gijón në fitoren 3–1 të Los Blancos më 14 prill 2012. Më 25 prill 2012, në ndeshjen e kthimit të gjysmë-finales së Ligës së Kampioneve kundër gjermanëve të Bayern München, Ronaldo shënoi një gol nga penalltia e cila u shkaktua nga David Alaba për prekje të topit me dorë dhe një tjetër gol pas assistit të Mesut Özil. Koha e rregullt dhe shtesa pëfunduan me rezultatin e përgjithshëm 3–3, ku në gjuajtjet e penalltive, penalltia e Ronaldos u prit nga portieri Manuel Neuer.^[123]

Më 13 maj 2012, në ndeshjen e fundit të Real Madridit në La Liga, Ronaldo shënoi kundër majorkës, duke u bërë lojtari i parë në historinë e La Ligës që i shënon gol të gjitha skuadrave të La Ligës. Ai e perfundoi sezonin me 46 gola në ligë dhe 60 gola në të gjitha kompedicionet, duke thyer rekordin me klubin që e kishte vendosur sezonin e shkuar. Ronaldo e përfundoi sezonin e tretë me Realin duke fituar La Ligën me 100 pikë, duke arritur në gjysmë-finale të Ligës së Kampioneve dhe në çerek-finale të Copa del Reyt. Ronaldo deklaroi se ai besonte se kishte luajtur më mirë se Lionel Messi në sezonin 2011–12.^[124] dhe më 13 qershor 2012, Ronaldo fitoi Trofeo Alfredo Di Stefano si lojtari më i mirë i La Ligës.

Sezoni 2012–13

Ronaldo e filloi sezonin 2012–13 me fitimin e 2012 Supercopa de España, duke shënuar dy gola dhe duke i dhënë trofeun e parë të sezonit 2012–13 Realit kundër Barcelonës me rezultatin e përgjithshëm 4–4 (rregulli i golit jashtë fushe). Goli i shënuar në ndeshjen e parë të Superkupës e bëri Ronaldon lojtarin e parë të Realit në historinë e El Clásicos që shënon katër gola rresht në Camp Nou,^[125] duke shënuar gjithashtu edhe golin e fitores në Santiago Bernabeu duke barazuar rekordin e kilianit Iván Zamorano me pesë gola në pesë El Clásico rradhazi.^[126] Gazeta sportive spanjole AS raportoi se presidenti i Manchester Cityt, Sheikh Mansour, kishte ofruar 200 milion € për Ronaldon në verën e vitit 2012, por Real Madridi e kishte refuzuar ofertën.^[127] Më 30 gusht 2012, Ronaldo u rendit i dyti (sëbashku me Messin) për çmimin Çmimi UEFA Lojtari më i mirë në Europë me 17 vota, mbrapa fituesit Andrés Iniesta.^[128]

Më 2 shtator 2012, Ronaldo shënoi golin e parë në La Liga në fitoren 3–0 kundër Granadës, që gjithashtu ishte edhe goli i tij 200të në ndeshjet e ligës në Spanjë, Angli dhe Portugali. Ai shënoi edhe një tjetër gol, që ishte i 150ti në të gjitha kompedicionet me Realin në vetëm 149 ndeshje. Ai gol e bëri Ronaldon golashënuesin e dhjetë më të mirë në historinë e Real Madridit. Ronaldo u zëvëndësua në minutën e 63tëë nga Gonzalo Higuain për shkak të një dëmtimi në kofshë.^[129] Më pas, Ronaldo deklaroi se ai ishte i pakënaqur nga një “çështie profesionale” dhe refuzoi që të festonte golin e tij të 150të në ndeshjen e tij të 149të me Realin.^[130] Agjenti i Ronaldos, Jorge Mendes, insistoi se ai e dinte përherë se Ronaldo ishte i pakënaqur me jetën që bënte në Madrid.^[131] Ronaldo hodhi poshtë mendimin se pas ndeshjes ai ishte i “trishtuar” dhe me pas ai ishte i lidhur me një dëshirë për të përmirsuar kontratën e tij me Real Madridin.^[132] Presidenti i Realit, Florentino Pérez, pohoi se Ronaldo nuk dëshiron të largohet nga klubi dhe gjithshtu pohoi se ishte i pakënaqur jo nga ana profesionale, por për arsye të tjera.^[133] Pasi Ronaldo u rikthye te Real Madridi, pasi ishte i grrumbulluar me Portugalinë, ai tha se ishte i përqëndruar te arritja e sukseseve me Real Madridin.^[134]. Trajneri i skuadrës, José Mourinho tha se një nga arsyet që Ronaldo ishte i pakënaur ishte sepse ai nuk e fitoi çmimin “Lojtari më i mirë në Europë” për sezonin 2011–12.^[135][136]

Më 18 shtator 2012, Ronaldo shënoi golin e tij të parë në Ligën e Kampioneve për sezonin 2012–13 në fitoren 3–2 kundër Manchester Cityt në Santiago Bernabeu.^[137] Më 30 shtator 2012, ai shënoi një tregolësh (dy gola me penallti) që ishte tregolshi i tij i parë në La Liga për sezonin 2012–13, në fitoren 5–1 kundër Deportivo La Coruñas.^[138] Më 4 tetor 2012, Ronaldo shënoi tregolshin e tij të parë në karrierë në Ligën e Kampioneve duke ndihmuar Realin në fitoren 4–1 kundër Ajaxit.^[139] Ronaldo vazhdoi me formën e tij të jashtëzakonshme, duke shënuar dy gola të tjerë kundër Barcelonës në Camp Nou në barazimin 2–2, duke u bërë kështu lojtari i parë në historinë e El Clásicos që shënon në gjashtë ndeshje rradhazi në El Clásico.^[140] Pas dy golave kundër Barcelonës, Ronaldo shënoi edhe një gol në humbjen 2–1 kundër Borussia Dortmund dhe dy gola të tjerë në fitoren 5–0 jashtë fushe kundër majorkës.^[141][142]

Më 11 nëntor 2012, Ronaldo e nisi ndeshjen si sulmues dhe shënoi një gol në fitoren 2–1 kundër Levantes, sepse Benzema dhe Gonzalo Higuain ishin të dëmtuar.^[143] Gjatë ndeshjes, Ronaldo pësoi një dëmtim të rëndë në sy, pasi u godit me brryl në minutën e dytë të ndeshjes, dhe u zëvëndësua në fund të pjesës së parë.^[144][145] Për shkak të këtij dëmtimi, Ronaldo humbi ndeshjen miqësore të Portugalisë kundër Gabonit.^[146] Më 21 nëntor 2012, Ronaldo luajti në barazimin 1–1 të Realit me Manchester Cityn në Stadiumin Etihad në ndeshjen e fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve ^[147] Më 1 dhjetor 2012, pasi nuk kishte shënuar në tre ndeshjet e shkuara, Ronaldo shënoi një gol me goditje dënimi dhe assistoi në golin e Mesut Özil në fitoren 2–0 kundër rivalëve të Atlético Madrid.^[148] Ronaldo vazhdoi të shënonte pa mbarim, pasi shënoi edhe golin e gjashtë në Ligën e Kampioneve në fitoren në shtëpi 4–1 kundër Ajaxit më 4 dhjetor, një gol tjetër në raundin e parë të Copa del Rey kundër Celta Vigos më 12 dhjetor, dhe një tjetër në barazimin 2–2 kundër Espanyolit më 16 dhjetor.

Në dhjetor 2012, gjigandët francez të Paris Saint-Germain shfaqën interers në transferimin e Ronaldos, kurse Real Madridi lajmëroi se Ronaldo nuk do të largoheshe nga klubi dhe se drejtuesit e klubit po punonin që t’i rinovonin kontratën edhe për tre vite të tjera, gjë që do ta mbante Ronaldon në Madrid deri në vitin 2018.^[150][151] Në të njëjtin muaj, u raportua se Ronaldo e refuzoi rinovimin e kontratës, në mënyrë që Reali t’ja ofronte në fund të sezonit.^[152] Ronaldo refuzoi që të komentonte të ardhmen e tij te Reali deri sa ai të ndihmonte skuadrën deri në fund të sezonit.^[153][154] Në prill 2013, Florentino Pérez tha se kontrata e Ronaldos do të rinovohet,^[155] dhe José Mourinho deklaroi se “kur ju keni në skuadër lojtar të nivelit të lartë, ju duhet të bëni gjithçka për ta mbajtur në skuadër”.^[156] Pas kësaj, Ronaldo vazhdoi që të refuzonte që të komentonte të ardhmen e tij tek Real Madridi.^[157] Në maj 2013, Pérez tha se ai nuk kishte ndërmend që të shiste Ronaldon, dhe kishte ndërmend që t’i ofronte një kontratë të re për tu siguruar që Ronaldo do të qëndronte në Madrid.^[158][159]

Më 6 janar 2013, në ndeshjen e parë të Realit në vitin 2013, Ronaldo shënoi dy gola, duke i dhënë Los Blancos që ishte me një lojtar më pak fitoren 4–3 kundër Real Sociedadit.^[160] Në këtë ndeshje, Ronaldo ishte kapiten për herë të parë më fanellën e Real Madridit,^[161][162] por mori gjithashtu edhe një karton të verdhë, i cili ishte kartioni i pestë për sezonin 2012–13, gjë e pezulloi Ronaldon në ndeshjen kundër Osasunës. Kjo ishte hera e parë që Ronaldo humbiste një ndeshje për shkak të kartonave të verdhë, kurse në të shkuarën ai kishte munguar vetëm në një rast ku kishte marrë karton të kuq.^[163] Më 7 janar 2013, Ronaldo u rendit i dyti në garën për Topin e artë për të tretën herë mbrapa Lionel Messit.^[164] Më 9 janar 2013, Ronaldo shënoi një tregolësh kundër Celta Vigos në raundin e dytë të Copa del Rey.^[165] Më 14 janar 2013, Ronaldo insistoi se ai dëshiron që ta përfundonte kontratën e tij me Real Madridin.^[166] Pas fitores së parë kundër Valencias në Copa del Rey më 15 janar 2013, ai mori një argument nga trajneri José Mourinho.^[167][168]

Ronaldo u përball kundër ish klubit të tij Manchester United për herë të parë më 13 shkurt 2013 në raundin e 16 të Ligës së Kampioneve, ku shënoi një gol fantastik me kokë në barazimin 1–1 në Santiago Bernabeu.^[170] Më 26 shkurt 2012, Ronaldo shënoi dy gola kundër Barcelonës në ndeshjen e kthimit të gjysmë-finales së Copa del Rey, duke shënuar për herë të gjashtë në Camp Nou.^[171] Ronaldo shënoi golin e fitores në ndeshjen e kthimit të Ligës së Kampioneve më 5 mars 2013, ku gjithashtu bëri rikthimin e tij në Old Trafford për herë të pasi pasi u transferua për 80 milion £ te Real Madridi në vitin 2009.^[172] Pas kësaj, Ronaldo tha se ai ishte i “trishtuar” dhe se kishte një “ndjenjë të çuditëshme” kur e eleminoi Manchester United nga Liga e Kampioneve.^[173][174]

Më 10 mars 2013, Ronaldo shënoi dy gola kundër Celta Vigos, për të dërguar Real Madridin në vendin e dytë në renditjen e La Ligës pëpara rivalëve të Atlético Madrid.^[175] Goli i dytë, ishte goli i 138të në La Liga për të, duke e vendosur veten në 25 golashënuesit më të mirë të historisë së La Ligas në vetëm 127 ndeshje, duke pasur një mesatare goli 1.08 për ndeshje, kjo ishte gjithashtu mestarja me e madhe nga 25 golashënuesit më të mirë të historisë.^[176] Më 16 mars 2013, Ronaldo shënoi golin e dytë në fitoren 5–2 kundër majorkës; ky gol ishte goli i 350ti në karrierën e tij.^[177] Më 3 prill 2013, Ronaldo shënoi golin e parë në fitoren 3–0 kundër Galatasarayt në ndeshjen e parë të çerek-finales së Ligës së Kampioneve.^[178] Më 9 prill 2013, Ronaldo shënoi dy gola në ndeshjen e kthimit të çerek-finals së Ligës së Kampioneve duke e derguar Realin në gjysmë-finale për herë të tretë rresht. Me këto gola, Ronaldo u bë golashënuesi i pestë më i mirë në historinë e Ligës së Kampioneve, duke parakaluar ukrainasin Andriy Shevchenko.^[179] Në prill 2013, Ronaldo u emërua nga gazeta spanjolle sportive Marca si pjestar i legjendave të historisë së Real Madridit.^[180]

Ronaldo pësoi një dëmtim në muskulin e kofshës së tij, por u riaftësua në kohë për të luajtur në ndeshjen e parë të gjysmë-finales së Ligës së Kampioneve, ku skuadra e tij humbi me rezultatin 4–1 kundër gjermanëve të Borussia Dortmund, ku Ronaldo shënoi golin e vetëm të Realit.^[181] Ai mungoi në në ndeshjen kundër rivalëve të Atlético Madrid,^[182] dhe u rikthye në aksion më 30 prill në ndeshjen e kthimit kundër Dortmundit në Santiago Bernabeu, ku Reali fitoi me rezultatin 2–0, por dështoi të kualifikohej për në finale.^[183] Më 4 maj 2013, Ronaldo shënoi dy gola me kokë në fitoren 4–3 në shtëpi kundër Real Valladolid.^[184]. Mediat angleze raportonin se shefi ekzekutiv David Gill kishte shkuar në Madrid për të diskutuar me agjentin e Ronaldos për një rikthim në Old Trafford,^[185] por mediat e tjera raportuan se Manchesteri kishte gati një kontratë të re.^[186][187]

Ronaldo shënoi golin e 200të për Real Madridin më 8 maj 2013 në fitoren 6–2 kundër Málagës. Kjo gjë e bëri Ronaldon golashënuesin e gjashtë më të mirë të klubit me 200 gola në 197 ndeshje.^[188] Më 17 maj 2013, Ronaldo shënoi golin e parë në humbjen në finalen e Copa del Rey kundër Atlético Madrid, ku ishte edhe goli i 111të (201 gjithsej) në ndeshjen e tij të 100 në Santiago Bernabeu.^[189] Ronaldo mori edhe një karton të kuq në minutën e 114të të ndeshjes për një ndërhyrje të gabur kundër Gabit.^[190] Ai u dënua nga federata spanjolle për të mos luajtur në dy ndeshjet e raundit të 16 të Copa del Rey për sezonin 2013–14.^[191]

Ronaldo e përfundoi sezonin me 55 gola gjithsej, ku shënoi 29 gola me këmbën e djathtë (përfshirë penalltitë dhe goditjet e dënimit), 18 me këmbën e majtë dhe 8 gola me kokë.^[192] Ronaldo e përfundoi sezonin e tij të katërt duke qënë finalist në Copa del Rey, gjysmë-finalst në Ligën e Kampioneve për herë të tretë rradhazi, dhe në vend të dytë në La Liga me 85 pikë.

Sezoni 2013–14

Pasi Real Madrid dështoi të fitonte trofe në sezonin 2012–13, mediat filluan të spekullonin për një largim të mundshëm të Ronaldos nga Madridi, edhe pse kontrata e tij skandonte në qershor 2015.^{[193][194][195][196]} Më 8 qershor 2013, Ronaldo veproi për të shuar shpekullimet mbi të ardhmen e tij duke insistuar se ai do të arrijë në një marrëveshje me Realin për të rinovuar kontratën e tij këtë verë.^[197] Më 13 qershor 2013, Ronaldo mohoi kategorikisht çdo marrëveshje duke dërguar një mesazh në Facebook dhe Twitter që kishin arritur respektivisht 59 milion pëlqime dhe 18,9 milion ndjekës.^[198][199] Më 3 korrik 2013, Ronaldo pranoi se atij i mungonte Premier Liga angleze, por përjashtoi një rikthim të tij në Old Trafford.^[200]

Më 18 gusht 2013, Ronaldo luajti ndeshjen e tij të 200të zyrtare me Real Madridin në fitoren 2–1 kundër Real Betis në Santiago Bernabeu.^[201] Ai nuk shënoi asnjë gol gjatë dy ndeshjeve të para në La Liga, por kundër Athletic Bilbao, ai shënoi golin e parë të sezonit në një fitore me 3–1 në shtëpi.^[202]

Më 15 shtator 2013, pas shumë spekullimeve, Ronaldo firmosi një kontratë të re me Real Madridin që do të thoshte se ai do të qëndronte në Madrid deri në vitin 2018,^[203], me pagën e tij që u bë 17 milion € (pas taksave), duke u bërë edhe futbollisti më i pagur në botë.^[204][205]

Në ndeshjen e tij të 100të në kompedicionet europiane kundër Copenhagen më 2 tetor, Ronaldo shënoi dy gola në fitoren e Realit me rezultatin 4–0 në Santiago Bernabeu.^[206] Më 5 tetor 2013, Ronaldo shënoi një gol të vonshëm kundër Levantes, duke u bërë lojtari i parë europian në 5 ligat më të mëdhaja që shënon i pari 50 gola për vitin 2013.^[207] Më 23 tetor 2013, Ronaldo shënoi dy gola në fitoren 2–1 kundër Juventusit, duke arritur shifrën e 57 golave në Ligën e Kampioneve, gjë që e bëri golashënuesin e tretë më i mirë i të gjitha kohërave në këtë kompedicion.^[208][209] Më 30 tetor 2013, Ronaldo shënoi tregolshin e tij të 18të në La Liga dhe të 23të në karrierë në fitoren 7–3 në shtëpi kundër Seviljes.^[210]

Në një debat në Oxford Union në tetor 2013, kur presidentin e FIFA-s Sepp Blatter e pyetën se kë preferon midis Messit dhe Ronaldos, ai lavdëroi punën e argjentinasit, përpara se të lëshonte një goditje të fortë për Ronaldon duke thënë se “njëri ka shpenzuar më shumë para te berberi se tjetri”. Real Madrid kërkoi — dhe më pas mori — një falje të plotë nga Blatter, dhe portugezi u kundërpërgjigj me një festim tallës pasi shënoi një gol me penallti kundër Seviljes, pasi Blatter e kishte përshkruar atë si “komandant” në fushën e lojës.^[211][212]

Në ndeshjen e tij të 106të jashtë fushe me Real Madridin më 2 nëntor 2013, Ronaldo shënoi golin të 100të jashtë fushe pas dy golave të shënuar në fitoren 3–2 kundër Rayo Vallecanos, pas kësaj ai kishte mesatare shënimi 0.94 për ndeshje.^[213] Më 5 nëntor 2013, Ronaldo theu me 14 gla rekordin e vendosur për numrin e golave të shënuar në një vit në Ligën e Kampioneve pas golit të shënuar në barazimin 2–2 kundër Juventusit në Torino.^[214] Më 9 nëntor 2013, Ronaldo shënoi tregolshin e tij të 19të në La Liga (një gol me aksion, një nga goditja e dënimit dhe një me penallti) në fitoren 5–1 në shtëpi kundër Real Sociedad, duke u bërë lojtari i dytë i të gjitha kohërave në ligë me më shumë tregolsha. Nga goditja e dënimit, Ronaldo shënoi golin e 20të me goditje dënimi në karrierë për Realin, një më shumë se specialisti i goditjeve të dënimit Ronaldinho që i ka shënuar me Barcelonën.^[215]

Pas formës së tij të fortë në sezonin 2013–14, ku Ronaldo shënoi 32 gola në 22 ndeshje për klubin dhe kombëtaren, duke përfshirë pesë tregolsha nga mesi i nëntorit, Ronaldo deklaroi se kjo mund të jetë në “forma më e mirë e jetës së tij”.^[216] Më 23 nëntor 2013, Ronaldo u zëvëndësua nga Jesé në minutën e 52të kundër Almerías pas një dëmtimi të pësuar në tendosjen e muskujve; ky dëmtim u konfirmua se do ta mbante atë jashtë fushave të lojës për dy javë.^[217][218] Ronaldo bëri rikthimin e tij me skuadrën në fitoren 2–0 jashtë fushe kundër Copenhagen në Ligën e Kampioneve më 10 dhjetor 2013, dhe vendosi rekordin me 9 gola për numrin më të madhë të golave të shënuar gjatë një faze grupesh të Ligës së Kampioneve.^[219] Ndeshja e fundit e tij për vitin 2013 ishte fitorja 2–3 kundër Valencias, ku ai shënoi një gol me kokë, duke e përfunduar vitin me 69 gola në 59 ndeshje, rezultati i tij më i mirë në karrierë.^[220][221] Më këtë gol, Ronaldo u bë golashënuesi i katërt me i mirë i të gjitha kohërave me 164 gola, duke barazuar meksikanin Hugo Sánchez. Ai gjithashtu u bë golashënuesi i dytë i të gjitha kohërave në ndeshjet jashtë fushe në ligë me 72 gola, 15 më pak se mbajtësi i rekordit Raúl.^[222]

Ndeshja e parë e vitit të ri e pa Ronaldon të shënonte dy gola në fitoren 3–0 në shtëpi kundër Celta Vigos, përfshirë golin e 400të në karrierë në 653 ndeshje me klubet dhe kombëtaren. Ai i dedikoi të dy golat legjendës portugeze Eusébio, i cili vdiq dy ditë më parë.^[224] Më këto dy gola, Ronaldo arriti shifrën e 230 golave me Realin në vetëm 221 ndeshje në të gjitha kompedicionet.^[225]

Më 13 janar 2014, Ronaldo fitoi Topin e Artë 2013, duke mposhtur Lionel Messin, i cili ishte fituesi i katër viteve të fundit, dhe francezin Franck Ribéry.^[226][227] Ky ishte Topi i Artë i dytë në karrierë dhe ishte çmimi i parë që pas vitit 2008 duke u bërë futbollisti i 10të që e fiton çmimin më shumë se një herë.^[228] Ai gjithashtu u bë lojtari i gjashtë me më shumë finale të arritura, duke u bashkuar Sir Stanley Matthews, Denis Law, Kevin Keegan, Gerd Müller, dhe Luís Figos.^[229] Ronaldo kishte qënë finalist në katër edicione më parë: 2007, 2009, 2011 dhe 2012.^[230] Një Ronaldo i mbytur në lot e përshkroi marrjen e Topit të Artë si një moment ku ai “nuk ka fjalë për ta përshkruar” dhe se “ishte e vështirë për ta fituar atë çmim”.^[231] Ky trofe i fituar bëri që mediat ta cilësonin Ronaldon si një lojtarët më të mirë të historisë,^{[232][233][234][235]} me legjendën braziliane Pelé i cili tha se Ronaldo duhet të vazhdojë të ruajë formën e jashtëzakonshme që ka.^[236]

Më 18 janar 2014, Ronaldo shënoi një supergol nga 26 metra në trekëndëshin e djathtë të portës në fitoren 5–0 jashtë fushe kundër Real Betis,^[237] me topin që kapi shpejtësinë 132 km/h.^[238] Në ndeshjen tjetër të skuadrës në ligë, Ronaldo shënoi golin e parë në fitoren 2–0 kundër Granadës.^[239] Më 11 shkurt 2014, në ndeshjen e kthimit të gjysmë-finales së Copa del Rey, Ronaldo shënoi dy gola duke i siguruar skuadrës së tij fitoren 2–0 jashtë fushe kundër Atlético Madrid për të kluar Luis Aragonés si golashënuesi më i mirë me pesë gola në ndeshjet e kupës midis dy skuadrave.^[240] Goli i tij në minutën e shtatë me penallti do të thoshte se Ronaldo kishte shënuar gol në çdo minutë të një ndeshje futbolli duke u bërë kështu lojtari i parë në histori që e arrin këtë gjë.^[241] Me dy golat e tij në fitoren 6–1 kundër Schalke 04 më 26 shkurt 2014, Ronaldo u bë lojtari i parë që shënon 10 ose më shumë gola në tre sezone rresht në Ligën e Kampioneve.^[242]

Më 15 mars 2014, pasi shënoi golin e vetëm në fitoren jashtë fushe kundër Málagas, Ronaldo u bë lojtari i parë që shënon 25 gola në 5 sezone rresht në ligë.^[243] Më 18 mars 2014, Ronaldo shënoi dy gola në ndeshjen e kthimit të raundit 16 kundër Schalke 04, duke i lejuar atij të thyej rekodin personal të 12 golave në një sezon të Ligës së Kampioneve, duke e vendosur atë vetëm një gol larg Lionel Messit i cili në sezonin 2011–12 kishte shënuar 14 gola duke vendosur rekord për numrin e golave të shënuar në një sezon në Ligën e Kampioneve.^[244] Më 29 mars 2014, me një realizim kundër Rayo Vallecanos, Ronaldo barazoi rekordin e Messit i cili kishte shënuar gol në 10 ndeshje rradhazi.^[245] Në ndeshjen e tij të 100të në Ligën e Kampioneve kundër Borussia Dortmundit më 2 prill 2014,^[246] Ronaldo shënoi golin e tretë të ndeshjes dhe të 14-tin sezonal në Ligën e Kampioneve duke barazuar sërisht Messin, gjithashtu edhe Alfredo Di Stéfanon si golashënuesi i dytë i Real Madridit në kompedicionet europiane me 49 gola, duke qënë vetëm mbrapa Raúlit me 66 gola.^[247] Me atë gol, Ronaldo u bë lojtari i parë që shënon gol të tetë ndeshje rradhazi në Ligën e Kampioneve.^[248] Ronaldo u zëvëndësua 10të minuta para mbylljes së ndeshjes për shkak të një dëmtimi, duke humbur plot katër ndeshje, përfshirë edhe fitoren në finalen e Copa del Rey kundër rivalëve të Barcelonës në Stadiumin Mestalla.^[249]

Ronaldo bëri rikthimin e tij me skuadrën më 23 prill 2014 në fitoren e gjysmë-finales së parë kundër Bayern Munich. Ai shënoi dy gola në ndeshjen tjetër Osasunës, përfshirë golin e tij të 101të në Santiago Bernabeu,^[250] duke u bërë lojtari i parë i klubit që shënon 30 ose më shumë gola në katër sezone rresht.^[251] Më 29 prill 2014, me dy golat e tij në fitoren 4–0 në Allianz Arena kundër Bayern Munich në ndeshjen e kthimit në Ligën e Kampioneve,^[252] Ronaldo vendosi rekord duke u bërë lojtari i parë në histori që shënon 16 gola në Ligën e Kampioneve/Kupën Europiane në një sezon. Më 4 maj 2014, Ronaldo shënoi një gol me thëmbër në barazimin 2–2 kundër Valencias, duke u bërë lojtari i parë që shënon 50 ose më shumë gola në katër sezone rresht.^[253] Për këtë gol, Ronaldo u bë lojtari i parë që u nderua me çmimin “LFP Goli më i mirë” për vitin 2014, duke u nderuar gjithashtu me çmimin për golin më të bukur të sezonit.^[254] Në finalen e Ligës së Kampioneve kundër rivalëve të qytetit Atlético Madrid, ai u bë lojtari i parë në histori që shënon gol në dy finale të ndryshme të Ligës së Kampioneve me dy skuadra të ndryshme fituese, me Los Blancos që fituan titullin e tyre të dhjetë.^[255] Ronaldo u shpall golashënuesi më i mirë i kompedicionit për të dytin sezon rresht dhe për të tretën herë gjithsej. Ai gjithahtu vendosi një rekord duke shënuar plot 17 gola në një sezon të vetëm dhe sigurisht 67 gola gjithsej.^[256] Në një sondazh nga UEFA në vitin 2014, ai u shpall golashënuesi më i madh që ka luajtur në Ligën e Kampioneve.^[257]

Ronaldo e mbylli sezonin me 31 gola në 30 ndeshje të ligës, duke fituar çmimin Pichichi si golashënuesi më i mirë në Spanjë, duke ndarë edhe Këpucën Europiane me sulmuesin uruguajian Luis Suárez.^[258]

Sezoni 2014–15

Pas problemeve të tij në këmbë, gjë që e turbulluan atë në ndeshjet e fundit të sezonit 2013–14 (përfshirë 2014 finalen e Ligës së Kampioneve) dhe Kupën e Botës 2014,^[259] Ronaldo shënoi një dygolësh në ndeshjen e parë zyrtare, me Los Blancos që mposhtën me rezultatin 2–0 Seviljen për të fituar Superkupën e Europës 2014.^[260] Duke shënuar ato gola, Ronaldo e vendosi veten i dyti në listën e golashënuesve më të mirë në kompedicionet europiane me 70 gola.^[261]

Kombëtarja

Ronaldo debutoi për Portugalinë kundër Kazakistianit më 20 gusht 2003, ku Portugalia fitoi me rezultatin 1–0.^[262]

Euro 2004

Ronaldo u thirr për të luajtur në Euro 2004,^[263] duke shënuar golin e parë me kombëtaren në kundër Greqisë në minutën e 93të të humbjes 1-2,^[264] dhe shënoi sërisht në gjysmë-finale kundër Hollandës.^[265] Ai u përzgjodh edhe në formacionin më të mirë të turnamentit, duke e mbyllur me dy gola.^[266]

Ronaldo gjithashtu ishte pjestar i Portugalisë në lojërat verore olimpike 2004, duke shënuar një gol në turnament, pavarësisht se kombëtarja portugeze olimpike u eleminua që në raundin e parë, duke me mbyllur grupin e saj në vendin e fundit me vetëm tre pikë pas humbjes 4–2 kundër gjysmë-finalistëve të mëvonshëm të turnamentit, Irakut dhe çerek-finalstëve të Kosta Rikës.^[267][268]

Kupa e Botës 2006

Ronaldo ishte golashënuesi i dytë më i mirë në kualifikueset e Kupës së Botës 2006 me shtatë gola, dhe shënoi golin e parë në Kupën e Botës kundër Iranit me penallti.^[269]

Gjatë ndeshjes çerek-finale kundër Anglisë më 1 korrik 2006, shoku i Ronaldos te Manchester United, Wayne Rooney u nxorr jashtë me karton të kuq për shkak të një ndërhyrje kundër mbrojtësit të portugalisë Ricardo Carvalho. Mediat angleze spekullonin duke thënë se Ronaldo ndikoi në vendin e gjygjtarit Horacio Elizondo për të ndëshkuar Rooneyn me karton të kuq, duke u ankuar në mënyrë agresive; pas ndëshkimit me karton të kuq të Rooneyt, Ronaldo ju drejtua pankinës së Portugalisë duke i shkelur syrin. Pas ndeshjes, Ronaldo insistoi duke thënë se Rooney është një mik i mirë dhe se ai nuk kishte ndikuar në vendimin e gjygjtarit për ta nxjerrë atë me karton të kuq.^[270] Më 4 korrik, Elizondo konfirmosi se ndëshkimi i Rooneyt erdhi për shkak të ndërhyjes së lojtarit kundër Carvalhos dhe jo për zënkën e tij me Ronaldon.^[271]

Reagimi i ashpër nga medat angleze detyruan Ronaldon të marrë në konsideratë largimin nga Manchester United, dhe dyshoheshe se ai i kishte thënë gazetës sportive “Marca” se kishte dëshirë të shkonte te Real Madridi.^[272][273] Në përgjigje të spekulimeve, Ferguson dërgoi ndihmësin portugez Carlos Queiroz të fliste me Ronaldon dhe ta bënte që të ndryshonte mëndje në lidhje me largimin e tij nga Manchester United.^[274][275] Ronaldo vendosi të qëndronte, dhe në prill 2007 firmosi një kontratë të re pesë vjeçare.^[276]

Ronaldo u vërshëllye gjatë gjithë gjysmë-finales kundër Francës, ku Portugalia u eleminua;^[277] ai humbi ceremoninë e çmimit për lojtarin e ri më të mirë për shkak të një fushate negative emaili nga tifozët në Angli.^[278] Grupi teknik i FIFA–s ja dha trofeun sulmuesit të Gjermanisë, Lukas Podolskit.^[279]

Pas Kupës së Botës

Një ditë pas ditëlindjes së 22, Ronaldo u bë kapiten i Portugalisë për herë të parë në një ndeshje miqësore kundër Brazilit më 6 shkurt 2007.^[280] Kjo lëvizje ishte në nderimit të presidentit të Federatës Portugeze, Carlos Silva, i cili vdiq dy ditë më vonë. Trajneri i portugalisë, Luiz Felipe Scolari shpjegoi: “Mr. Silva më pyeti mua për ta bërë [Ronaldon] kapiten si një gjest… [ai] është shumë i vogël për t’u bërë kapiten, por Mr.Silva ma kërkoi, dhe tani ai nuk është më me ne.^[281]

Euro 2008 dhe Kupa e Botës 2010

Ronaldo shënoi tetë gola gjatë fazës kualifikuese të Euro 2008,^[282] një më pak se polaku Euzebiusz Smolarek, por shënoi vetëm një gol gjatë turnamentit. Kur skuadra finale e Portugalisë që do të luante në Europian u zyrtarizua, Ronaldos ju dha fanella me numër 7 për herë të parë në një turnament madhor.^[283] Ai u shpall lojtari i ndeshjes në ndeshjen e grupit kundër Republikës Çeke, ku Portugalia fitoi 3–1.^[284] Portugalia u eleminua në çerek-finale nga finalisët e mëvonshëm të turnamentit Gjermania, që fitoi me rezultatin 3–2.^[285]

Pas performancës jo të suksesshme të Portugalisë në Kampionatin Europian, Luiz Felipe Scolari u zëvëndësua nga Carlos Queiroz, i cili u emërua si trajneri i ri i Portugalisë në korrik 2008.^[286]. Po në atë muaj, Queiroz e emëroi Ronaldon si kapiten të përkohshëm të skuadrës.^[287]

Më 15 qershor 2010, në ndeshjen hapëse të Portugalisë në Kupën e Botës 2010 kundër Bregut të Fildishtë, Ronaldo pësoi një ndërhyrje nga mbrojtësi i djathtë Guy Demel, gjë që çoi në një debat midis tyre duke bërë që të ndëshkoheshin me karton të verdhë të dy. Ditën tjetër, Portugalia kontaktoi FIFA-n për të sygjeruar heqjen e kartonit të verdhë për Ronaldon. Megjithatë, kjo kërkesë u refuzua.^[288]

Ronaldo u emërua si lojtari i ndeshjes në të tre përballjet e Portugalisë në fazën e grupeve kundër Bregut të Fildishtë (0–0), Koresë së Veriut (7–0) dhe Brazilit (0–0). Goli i tij i vetëm në turnament erdhi më 21 qershor në fitoren shkatërrimtare 7–0 të Portugalisë kundër Koresë së Veriut,^[289] duke thyer tabunë pasi ky ishte goli i parë me kombëtaren pas plot 16 muajve.^[290] Kupa e Botës përfundoi për Portugalinë pas humbjes 1–0 kundër kampionëve të mëvonshëm të Spanjës në raundin e 16.

Euro 2012

Ronaldo shënoi shtatë ola gjatë kualifikueseve të Euro 2012, duke përfshirë edhe dy finalizime kundër Bosnjes në fazën play-off të kualifikueseve, duke përfunduar mbrapa gjermanit Miroslav Klose dhe hollandezit Klaas-Jan Huntelaar (të cilët nuk luajtën në plat-off) në listën e golashënuesve. Portugalia u vendos në Grupin B sëbashku me Hollandën, Danimarkën dhe Gjermanisn, e cila u referua si grupi i vdekjes i turnamentit.^[291] Në një intervistë me Kicker Magazine, Ronaldo tha: “Unë do të jem plotësisht i kënaqur me karrierën time vetëm kur unë të kem ngritur një trofe me Portugalinë”.^{[292][293][294]}

Pas ndeshjes hapëse që përfundoi me humbjen 0–1 kundër Gjermanisë, Ronaldo u kritikua për performancën e tij, duke shfaqur zhgënjim në gabimet e tij dhe të shokëve të tij të skuadrës dhe për shkak të largimit në dhomat e zhveshjes në vend të që shkonte me skuadrën për të falenderuar tifozët. Shoku i tij i skuadrës, Nani, më vonë e mbrojti atë, duke thënë se ai u largua nga fusha për të marrë ndihmën e shpejtë nga një dëmtim i mundshëm. Ai gjithashtu tha se Ronaldo është vënë në një presion të tepruar, dhe se futbolli është një lojë skuadre.^[295]

Gjatë ndeshjes së dytë të fazës së grupeve kundër Danimarkës që përfundoi me fitoren 3–2 të Portugalisë, tifozët danezë brohorisnin emrin e Lionel Messit sa herë që Ronaldo prekte topin. Ai humbi dy raste të pastra kundër portierit.^[296] Kur u pyet për brohoritjet për Messin, Ronaldo u përgjigj i irrituar: “A e dinit se ku ishte ai vitin e shkuar në këtë kohë ? A e dinit ? Ai u eleminua nga Copa America, në atdheun e vet. Unë mendoj se kjo është gjë e keqe, apo jo ? Dhe njerëzit thonë se ai është lojtari më i mirë në botë. Këto gjëra janë normale për lojtarët e mëdhenj.^[297]

Në ndeshjen e tretë të grupit, Ronaldo prishi kritikat ndaj tij duke shënuar dy gola në fitoren 2–1 kundër Hollandës, duke i lejuar Portugalisë që të avanconte në çerek-finale.^[298][299]

Ronaldo u vlerësua më tej për performancën e tij kundër Republikës Çeke, pasi ai shënoi golin e vetëm të ndeshjes me kokë në minutën e 79të pas një krosi të João Moutinhos duke i dhënë Portugalisë një fitore 1–0 dhe mundësinë për të shkuar në gjysmë-finale. Pas golit, ai vrapoi drejt një kamere duke thënë “para ti” duke ja dedikuar golin djalit të tij.^[300][301]

Në gjysmë-finale kundër Spanjës, Ronaldo pati disa raste për gol, për në të treja rastet ai gjuajti lart portës.^[303] Rasi i tij më i mirë erdhi në minutën e 90të, por ai e gjuajti topin lart dhe jashtë.^[304] Ndeshja përfundoi me gjuajtjet e penalltive, por Ronaldo nuk gjuajti asnjë nga penalltitë e Portugalisë, pasi ai ishte përgatitur për të gjuajtur penalltinë e pestë, por nuk e morri dot.^[305] Trajneri i skuadrës Paulo Bento, rrëzoi kritikat për Ronaldon që nuk e gjuajti penalltinë më herët: “Ne e kishim planifikuar që penalltitë do të shkonin 4–4 dhe Ronaldo do të kishte gjuajtur penalltinë e fundit”.^[306][307]

Para dhe gjatë gjithë turneut, Ronaldo u përshëndet veçanërisht nga legjenda argjentinase Diego Maradona, i cili e përshkroi Ronaldon si “lojtarin më të mirë në botë” dhe vazhdoi duke thënë se [Ronaldo] i ka treguar bashkatdhetarëve të tij se ai e meriton një monument në Lisbonë.^[308][309] Ronaldo u përfshi në skuadrën e turnamentit, për herë të dytë pas vitit 2004, dhe e përfundoi kompedicioni si golashënuesi më i mirë me tre gola sëbashku me pesë lojtarë të tjerë, por spanjolli Fernando Torres mori Këpucën e Artë. Edhe pse nuk kishte finale për vendin e tretë, UEFA vendosi për herë të parë për të ndarë medaljen e artë për të dy gjysmë-finalistët.^[310]

Kupa e Botës 2014

Më 17 tetor 2012, Ronaldo luajti ndeshjen e tij të 100të me kombëtaren portugeze në një ndeshje kualifikuese të Kupës së Botës 2014 kundër Irlandës së Veriut (1–1) në stadiumin e Portos, Estádio do Dragão. Ai u bë lojtari i tretë më i ri europian që e arrin këtë shifër, pas gjermanit Lukas Podolski dhe estonianit Kristen Viikmäe.

Më 14 gusht 2013, Ronaldo shënoi golin e 40të me Portugalinë në një ndeshje miqësore kundër Hollandës që përfundoi në barazimin 1–1.^[311] Më 6 shtator 2013, Ronaldo shënoi tregolshin e tij të parë me kombëtaren për vetëm 15 minuta në fitoren 4–2 kundër Irlandës së Veriut në Windsor Park në një ndeshje kualifikuese të Kupës së Botës për t’u bërë golashënuesi i tretë më i mirë në historinë e Portugalisë mbapara Eusébios.^[312][313] Me golat e tij kundër Irlandës së Veriut, Ronaldo vendosi një rekord personal, pasi ishte hera e parë që ai shënote gol me Portugalinë në tre ndeshje rresht.^[314]

Ronaldo shënoi tetë gola gjatë fazës kualifikuese të Kupës së Botës me Portugalinë, përfshirë të katër golat e shënuar në dy ndeshjet e play-off kundër Suedisë duke i siguruar Portugalisë një vend për në Kupën e Botës.^[315] Me tregolshin e shënuar në ndeshjen e kthimit, Ronaldo u bë golashëuesi më i mirë i historisë së Portugalisë me 47 gola duke barazuar Pauletën.^[316]

Më 5 mars 2014, Ronaldo shënoi dy gola në fitoren 5–1 të Portugalisë në ndeshjen miqësore kundër Kamerunit për të arritur në kuotën e 49 golave me kombëtaren, duke u bërë kështu kryesuesi i golashënuesve më të mirë të kombëtares.^[317]

Duke shkuar në Kupën e Botës 2014, si ylli i vetëm i skuadrës, ndonjë sukses i mundshëm i Portugalisë do të mbështetej vetëm mbi supet e tij.^[318] Megjithatë, Ronaldo u pengua nga dëmtimet e shumta që e karakterizuan në fund të sezonit 2013–14 me Real Madridinm^[319] dhe Federata Portugeze e Futbollit konfirmoi më 4 qershor se Ronaldo kishte një dëmtim të muskujve në anën e pasme të kofshës së tij të majtë.^[320]

Ronaldo u stërvit rregullsht përveç seancës stërvitore të Portugalisë në mënyrë që të mos përkeqsonte dëmtimin e tij në kofshë. Edhe pse ai ishte në dyshim për ndeshjen e parë, ai luajti 90 minuta në humbjen 4–0 kundër Gjermanisë.^[321].Në lidhje me dëmtimin e tij, më 18 qershor mjeku i tij, Jose Carlos Noronha, paralajmëroi se nqs Ronaldo vazhdon të luajë me Portugalinë në Kupën e Botës mund të rrezikonte karrierën.^[322] Pavarësisht dyshimeve nqs do të luante apo jo, Ronaldo dhuroi assistin e golit të barazimit të Valeras në minutën e 95të të kohës shtesë duke ndihmuar që ndeshja kundër Shteteve të Bashkuara të mbyllej në barazimin 2–2.^[323] Duke luajtur me mundim për shkak të dëmtimit në gju, Ronaldo shënoi golin e fitores në ndeshjen e tretë të grupit që u mbyll me fitoren 2–1 kundër Ganës, por Portugalia u eleminua në fazën e grupeve të shkak të golavarazhit negativ.^[324] Ky ishte goli i tij i 50të me Portugalinë, duke u bërë lojtar i parë portugez që ka shënuar gol në tre Kupa Bote rresht.^[325]

Stili i lojës

Konsideruar rregullisht të jetë një nga dy lojtarët më të mirë të botës (sëbashku me Lionel Messin),^[326][327] Cristiano Ronaldo luan si sulmues, por më shpesh luan sulmues anësor,^[328][329] dhe është i njohur për finalizimin e tij, qëndrimin, driblimet, pozicionimin, pasimin, krosin dhe aftësinë e tij për gjuajtjet e lira.^[330][331] Ai është në gjëndje për të luajtur në të dyja krahët e fushës, si edhe në qëndër, duke e bërë atë një sulmues shumë të zhdërvjellët.^[332]

Taktikisht, Ronaldo luan një rol të fuqishëm në sulm, duke dribluar nga krahu i majtë i fushës e duke shkuar në qëndër.^[333] Ronaldo njihet të jetë mendërisht i mprehtë, me një vizion të mirë dhe parashikues i lojës. Ai gjithashtu zotëron ekujlibër dhe gatishmëri. Edhe pse luan me këmbën e djathtë, Ronaldo është në gjëndje për të luajtur dhe shënuar edhe me këmbën e majtë.

Ronaldo njihet gjithashtu për ritmin, aftësi, kontroll dhe për driblimet e tij, si edhe për dhuntinë e tij për të mposhtur lojtarët kundërshtarë në duelet një kundër një. Ai është në gjëndje për të shënuar nga të dyja anët e fushës dhe gjithashtu edhe nga distancat e largëta. Ai gjithashtu është një specialist në gjuajtjet e goditjeve të lira.^[334] Lartësia e tij, forca, aftësia e tij për të kërcyer dhe teknika me kokë i kanë dhënë mundësi atij për të qënë superior në duelet në ajër duke shënuar edhe shumë gola.^[335]

Që prej mbërritjes së tij te Manchester United, Ronaldo pësoi një transformim të madhë të trupit, duke u bërë nga i ri i dobët në një lojtar me një trup të formuar atletik. Fortësia e tij, trupi i tij muskuloz i lejon atij që të mbaj topin nën zotërim.^[336] Shumë figura të botës së futbollit, si ish trajneri i Manchester United Mike Clegg dhe legjenda franceze Zinedine Zidane kanë vlerësuan punën e palodhshme të Ronaldos dhe përkushtimin e tij në stërvitje dhe kanë deklaruar se ai ka qënë i njohur për këtë.^[337][338] Ronaldo ka deklaruar se ai dëshiron që emrin e tij ta gjejë mes legjendave si Pelé dhe Diego Maradona,^[339] dhe që ai të mbahet mend si një model dhe si një nga lojtarët më të mirë në botë.^[340]

Megjithatë, Ronaldo ka pasur raste që është kritikuar për simulimet e tij në fushën e lojës. Për këtë gjë, José Mourinho ka thënë: “Cristiano është një lojtar i cili nuk e ka në kulturë pishinën, ai nuk e ka në kulturë të simuloj, ai është një lojtar i stërvitur në Britani nga Ferguson. Në disa raste, simuluesit janë mbrojtur shumë, dhe ata që janë të ndershëm shpesh janë humbës. Unë nuk jam hipokrit nëse them se ata (mbrojtësit) i ndërhyjnë Cristianos me vështirsi, dhe se kartonat e verdhë nuk arrijnë shpejtë.^[341]

Në fillimet e karrierës së tij, Ronaldo ka qënë i përshkruar si i të paturit një “imazh arrogant” në fushë, por Ronaldo ka vetë ka thënë se ai është bërë “viktimë” në fushën e lojës për shkak se ai ishte portretizuar nga media.^[22] Ai është parë shpesh i nervozuar, i ashpër gjatë kohës që është përpjekur të frymozojë skuadrën e tij drejt fitores, me Ronaldon që ka insistuar se natyra e tij konkurruese nuk duhet të merret si arrogancë. Trajnerët e tij, shokët e skuadrës dhe gazetarë të ndryshëm kanë komentuar se ky reputacion që kishin për të i kishin krijuar Ronaldos një imazh të padrejtë.^{[342][343][344][345][346][347][348]} Në vitin 2014, Ronaldo i tregoi France Football se në vitin 2011 kishte bërë një “gabim” pasi kishte thënë, “Njërëzit janë xheloz për mua pasi unë jam më i bukur dhe i pasur se ta”, duke thënë gjithashtu që pas asaj deklarate ai u bë më i pjekur dhe tifozët e kuptojnë më mirë.^[349]

Stili i tij direkt i futbollit, aftësia si golashënues kanë qënë një nga tiparet më të dukshme gjatë gjithë karrierës së tij, dhe talenti i tij i përgjithshëm e ka udhëhequr atë që të konsiderohet si një lojtar i cili mund të ndryshoj fatin e ndeshjes në çdo moment.^[350] Ronaldo ka shfaqur aftësitë e tij të plota vetëm kur ai ka qënë nën presion të madhë, ose kur ka luajtur kundër ndonjë skuadre të fortë.^[351]

Aftësia në rritje i Ronaldos ka udhëhequr median për të nxjerrë krahasime midis tij dhe sulmuesit të Barcelonës, Lionel Messit,^{[352][353][354][355]} si dy nga lojtarët më të mirë në botë që janë më të rëndësishmit për klubet e tyre dhe statistikat marramëndëse të shënimit.^[356][357] Për këtë krahasim, Ronaldo ka komentuar duke thënë: “Disa njerëz thonë që unë jam më i miri, disa thonë që nuk jam, por në fund, ata do të vendosin se kush është lojtari më i mirë në botë. Ai i bën gjërat më të mira për Barcelonën, unë bëj gjërat më të mira për Real Madrid”.^[358] Megjithatë, disa legjenda të futbollit kanë kritikuar krahasimet midis tyre, si legjenda braziliane Pelé dhe ish lojtari i kombëtares portugeze Luis Figo, të cilët kritikuan mediat duke thënë se ata kanë stile të ndryshme loje.^[359][360] Edhe pse ky krahasim është kritikuar, shumë figura të futbollit kanë krahasuar Cristiano Ronaldon me Lionel Messin si lojtarët më të mirë në botë.^{[361][362][363][364][365]} Ish trajneri i Ronaldos, José Mourinho ka thënë: “Nqs Messi dhe Cristiano Ronaldo do të kishin lindur në periudha të ndryshme, ata do të kishin sunduar botën e futbollit dhe do të kishin 10 Topa të Artë sëbashku.^[366]

“Maturimi sjell shumë gjëra. Kur unë shkova për t’a parë atë kundër Cityt, disa nga aftësitë e tij të pasimeve dhe driblimeve ishin fantastike. Pasime me një prekje, krosa të mirë. Në gjashtë vite ne e patëm atë, ju e patë lojën dhe rritjen e tij gjatë gjithë kohës, dhe ai ishte një lojtar fantastik. Tani ju shikoni një lojtar të kompletuar. Vendim-marrjet e tij, maturia e tij, eksperienca e tij, plus të gjitha aftësitë e tjera që ka e bëjnë atë jë lojtar të kompletuar.”^[367]

— Alex Ferguson për 27 vjeçarin Ronaldo, janar 2013

Jashtë futbollit

Jeta Personale

Babai i Ronaldos, José Dinis Aveiro, vdiq për shkak të alkolit dhe sëmundjes në mëlçi në moshën 52 vjeçare në shtator 2005 kur Ronaldo ishte vetëm 20 vjeç.^[368] Ronaldo ka thënë se ai nuk pi alkol dhe se artikulli i nxjerrë nga Daily Mirror se Ronaldo kishte pirë në një klub nate gjatë kohës që ai ishte i dëmtuar në korrik 2008 ishte i rremë.^[369]

Në tetor 2005, një muaj pas vdekjes së babait të tij, Ronaldo u arrestua si i dyshuar për përdhunim ndaj një gruaje në një hotel të Londrës, por u mbajt si i liruar me kusht.^[370] Ronaldo mohoi akuzat dhe ato u hodhën poshtë nga Scotland Yard në nëntor 2005 për shkak se nuk kishte “prova të mjaftueshme”. Ronaldo lëshoi ​​një deklaratë duke thënë: “Unë gjithmonë me forcë kam ruajtur pafajsinë time dhe për të mos bërë gjëra të këqija dhe më vjen mirë që kjo çështje u mbyll në mënyrë që unë të përqëndrohem te Manchester United.^[371]

Ronaldo lajmëroi se ai u bë baba më 3 korrik 2010. Facebook dhe Twitter i tij zyrtar nuk e treguan ditën e lindjes së djalit si pjesë e jetës private. Fëmija, i quajtur Cristiano ka lindur në Shtetet e Bashkuara^[372] nën kujdesin e plotë të Ronaldos.^[373]

Ronaldo më parë ka qënë i lidhur me modelet angleze Alice Goodwin^[374] dhe Gemma Atkinson, dhe që nga fillimi i vitit 2010, ai është në një marrëdhënje me modelen ruse Irina Shayk.^[375] Ai është një praktikues i fesë katolike.^[376]

Bamirësia

Pamjet televizive të tërmetit në Oqeanin Indian në 2004 treguan një djalë tetë vjeçar të mbijetuar me emrin Martunis i cili kishte veshur një fanellë të kombëtares portugeze me numrin 7 i cili ishte i bllokuar për 19 ditë pasi familja e tij ishte vrarë. Pas kësaj, Ronaldo vizitoi Aceh në Indonezi për të mbledhur fonde për rehabilitimin dhe rindërtimin pas tragjedisë.^[377][378] Pasi pranoi dëmet e pazbuluar nga një rast shpifje e gazetës The Sun në vitin 2008, Ronaldo dhuroi fonde për të riparuar dëmet në një organizatë bamirësie në Madeira.^[379] Në vitin 2009, Ronaldo dhuroi 100,000 £ në një spital që i shpëtoi jetën nënës së tij në Madeira pas betejës së saj me kancerin, kështu që ata mund të ndërtonin një qëndër kundër kancerit në ishullin e tij të lindjes Madeira.^[380] Në mbështetje të viktimave të përmbytjeve të Madeiras në vitin 2010, Ronaldo pranoi që të luajë në një ndeshje bamirësie në Madeira ndërmjet klubit të Primeira Ligës, Porto, dhe lojërave të klubeve me seli në Madeira, Marítimo dhe Nacional.^[381]

Në nëntor 2011, Ronaldo dhuroi këpucët e tij të futbollit në një ankand të uebsajtit të Real Madridit. Ato u shitën 2050 £ dhe kjo shumë shkoi për të financuar disa shkolla në Gaza, Palestinë.^[382] Në maj 2012, Ronaldo dhe agjenti i tij, Jorge Mendes, vendosën të financojnë për shërimin e një djali nëntë vjeçar kur u duk se nuk kishte shpresë për të, pasi fëmija ishte në luftë me kancerin që nga ditëlindja e tij e dytë.^[383] Në nëntor 2012, Ronaldo shiti Këpucën e Artë që kishte fituar në vitin 2011 për 1,5 milion € dhe i dhuroi paratë për të financuar krijuar disa shkolla për fëmijë në Gaza.^[384] Në dhjetor 2012, Ronaldo u bashkua me FIFA 11 për dhurim gjaku, për programin e shëndetsisë për të rritur ndërgjegjsimin në mesin e fëmijëve se si të rrinë larg gjërave të rrezikshme, përfshirë varësinë nga droga, HIV, malaries dhe shëndetit.^[385][386]

Në janar 2013, Ronaldo u bë ambasadori i ri global i “Save the Children“, në të cilën ai shpreson që të ndihmojë fëmijët në luftën kundër urisë dhe shëndetit.^[387] Në mars 2013, Ronaldo pranoi të bëhej ambasadori i “The Mangrove Care Forum” në Indonezi. Forumi synon të rrisë ndërgjegjësimin për komunitetin indonezian dhe ndërkombëtar për rëndësinë e ruajtjen së biodiversitetit dhe ekosistemin në gjirin e Jugut e Benoa, Bali.^[388]

Pasuria

Në mars 2010, France Football i renditi Ronaldon si futbollistin e tretë më të paguar në botë, mbrapa anglezit David Beckham dhe argjentinasit Lionel Messi, me 27 milion £ (30 milion €), me të ardhurat që kombinoheshin nga pagat, shpërblimet dhe fitimet jashtë fushe.^[389] Pasuria e tij neto u vlerësua në 160 milion $.^[390]

Në janar 2014, ligjet e taksave të larta të Spanjës thonë se lojtari më i paguar në botë në aspektin e pagës bruto, Ronaldo (11.87 milion £ në vit) do të mund të renditet vetëm i dyti në drejtim të pagës neto në listën Botërore të World Soccer Magazine me futbollistët me paga më të lartë, duke u fokusuar në paga bazë neto dhe nuk përfshijnë bonuse dhe stimuj.^[391]

Në mars 2014, Goal e renditi Ronaldon të parin në listën e saj për futbollistët më të pasur, me një pasuri neto të vlerësuar prej 148 milion €, duke marrë parasysh të ardhurat e të gjithë lojtarëve në të gjithë karrierën e tyre.^[392] Në të njëjtin muaj, Ronaldo u rendit i dyti listën e France Football për lojtarët më të paguar në botë me 39.5 milion €, më të ardhurat e kombinuar nga pagat, shpërblimet dhe fitimet jashtë fushës.^[393]

Ronaldo ka nënshkruar me shumë sponsorizime që kur reputacioni e tij u rrit shpejt mbas mbërritjes së tij te Manchester United.^[394] Në tetor 2009, Ronaldo u emërua modeli i ri i veshjeve të brendëshme dhe xhinseve të Emporio Armani.^[395] Në shkurt 2010, ai ri-ngriti kontratën e tij me miratimin e kompanisë amerikane sportive Nike, Inc. deri në 2014.^[396] Ai gjithashtu ka firmosur me sponsorizime të tjera si Coca-Cola, Castrol, Konami, Banco Espirito Santo, Motorola, Jacob & Co., Herbalife, KFC dhe Fly Emirates.^{[397][398][399][400][401][402][403][404]} Me të gjitha sponsorizimet e tij, ai ka fituar në total një shumë prej 21 milion $ në vit që nga qershori 2013.^[405]

Fashion

Në 2006, Ronaldo hapi një butik me emrin “CR7” (inicialet dhe numri i fanellës së tij) në ishullin e Madeiras, Portugali. Ronaldo zgjeroi bisnesin e tij me një butik të dytë rrobash të hapur në Lisbonë në 2008. Butiku i rrobave përfshinë rripa, xhinse me xhepa lëkure dhe veshje e aksesorë për gra ^[406].

Në 2013, Ronaldo zgjeroi linjën e tij të modës. Në bashkpunim me kompaninë daneze JBS Textile Group, Ronaldo dizenjoi linjën e tij të brendshme ^[407]. Linja u quajt CR7 dhe u zbulua në Palacio de Cibeles të Madridit më 31 tetor 2013 ^[408].

Media

Biografia e Ronaldos, me titullin Moments, u publikua në dhjetor 2007.^[409]

Më 9 qershor 2010, Madame Tussauds në Londër zbuluan një statujë prej dylli të Ronaldos si pjesë e ndërtimit të Kupës së Botës. Ronaldo u bashkua me futbollistët e tjerë si Steven Gerrard, Pelé dhe David Beckham në vendin e ngjarjes.^[410] Ronaldo është sponsorizuar nga kompania amerikane sportive Nike në karakteristikat dhe reklamat e tyre televizive.^[411]

Ronaldo ka qënë i përfshirë në kopertinën e lojërave FIFA Street 2 dhe Pro Evolution Soccer 2008. Në maj 2011, Ronaldo u konfirmua si fytyra e re e lojës futbollistike PES duke qënë në kopertinën e Pro Evolution Soccer 2012 dhe ishte i përfshirë në fushatat promovuese të lojës.^[412] Në dhjetor 2011, Cristiano lançoi një lojë për iPhone e quajtur Heads Up with Cristiano. Loja është krijuar nga zhvilluesi RockLive.^[413] Ronaldo më pas u bë fytyra e Pro Evolution Soccer 2013, dhe gjithashtu u përfshi në trailerin e lojës.^[414]

Në gusht 2010, Ronaldo arriti 10 milion ndjekës në rrjetin social Facebook duke bërë historinë pasi u bë sportisti i parë jo-amerikan që arrin këtë sukses në një rrjet social.^[415] Në tetor 2012, Ronaldo u bë sportisti i parë që arrin 50 milion ndjekës në Facebook.^[416] Sipas Forbes, Ronaldo është i pesti për numrin e ndjekësve në botë, duke u mposhtur vetëm nga Lady Gaga, Rihanna, Justin Bieber, dhe Katy Perry.^[417]

Në shtator 2011, Castrol EDGE prezantoi “Cristiano Ronaldo: Tested to the Limit”, një dokumentar që tregon Ronaldon që kalon disa prova dhe sfida gjatë kohës që ai ishte në një shqyrtim shkencor.^[418] Më 17 maj 2012, Ronaldo dhe Castrol EDGE lançuan një sfidë live televizive kundër tifozëve në Facebook. #RonaldoLIVE ishte sfida e parë në botë interaktive e futbollit transmetuar drejtpërdrejt me anë të Facebook nga një objekt i testimit state-of-the-art në Madrid.^[419]

Në qershor 2012, SportsPro e vlerësoi Ronaldon si atleti i pestë më i shitshëm në botë,^[420] por ai zbriti në vendin e tetë në vitin 2013.^[421] Në janar 2014, një studim i lëshuar nga Gerardo Molina, një profesor nderi dhe specialist në fushën e marketingut sportive për kompaninë Euromericas Sport Marketing, pohoi se Ronaldo ishte pesë herë më pak i shitshëm se rivali i tij Lionel Messi.^[422]

Në korrik 2012, Ronaldo u zbulua nga kompania e sigurisë kompjuterike McAfee si futbollisti më i “rrezikshëm” online në cyberspace. Sipas McAfee, tifozët kërkonin në internet “Cristiano Ronaldo”, “Cristiano Ronaldo download”, “Cristiano Ronaldo and photos” ose “Cristiano Ronaldo and videos” dhe kjo gjë mund të shkaktojë vjedhjen e interformacioneve personale të tyre.^[423]

Më 15 dhjetor 2013, Ronaldo hapi një muze, “Museu CR7”, në qytetin e tij të lindjes Funchal, Madeira, i dedikuar vetes së tij. Ekspozita përmban një numër trofeshë, medaljesh dhe foto të lojtarit portugez.^[424] Herët në të njëjtin muaj, Ronaldo gjithashtu kishte zbuluar vetë faqen e tij social networking quajtur Viva Ronaldo, i cili lejon tifozët e tij nga e gjithë bota për të komunikuar me njëri-tjetrin dhe të mbajtur me të rejat e fundit në lidhje me lojtarin portugez.^[425]

Më 20 janar 2014, Ronaldo u emërua Grand Officer i Urdhëri i Princ Henry nga presidenti i Portugalisë Aníbal Cavaco Silva në një ceremoni në Belém National Palace në Lisbon. Ky çmim u dha në lidhje me zgjerimin e kulturës portugeze, të cilën Ronaldo ndihmoi për të promovuar gjatë dekadës së fundit.^[426] Në 2014, Revista Time e emëroi Ronaldon si një nga 100 njerëzit me ndikim më të madhë në botë.^[427]

Është e njohur gjerësisht se Ronaldo ka arritur një nivel të popullaritet në futboll si asnjë tjetër në të kaluarën. Në vitin 2013, Ronaldo i vetëm ishte përgjegjës për Real Madridin në shitjen e një milion fanellave me emrin e tij të stampuar në pjesën e prapme (1.4 milion fanella në total). Vetëm dy klube të tjera në botë shitur më shumë se një milion fanella në vitin 2013.^[428]

Statistikat

Klubet

Redaktuar më 9 prill 2016

¹Mos përfshi një gol të shënuar më 18 shtator kundër Real Sociedad. Marca, e cila dhuron Trofeun Pichichi, ja ka quajtur golin Ronaldos, kurse La Liga dhe UEFA i ka quajtur glin Pepes.^[115]

Kombëtarja

Redaktuar më 5 mars 2014 ^[438]

Golat me Kombëtaren

Golat dhe rezultatet me kombëtaren portugeze.^[439]

[shfaq]Nr.	Data	Vendi	Kundërshtari	Goli	Rezultati	Kompedicioni
1	12 qershor 2004	Estádio do Dragão, Porto, Portugali	Greqia	1–2	1–2	UEFA Euro 2004
2	30 qershor 2004	Estádio José Alvalade, Lisbonë, Portugali	Hollanda	1–0	2–1	UEFA Euro 2004
3	4 shtator 2004	Stadiumi Skonto, Riga, Letoni	Letonia	1–0	2–0	Kualifikueset e 2006 Kupës së Botës
4	8 shtator 2004	Estádio Dr. Magalhães Pessoa, Leiria, Portugali	Estonia	1–0	4–0	Kualifikueset e 2006 Kupës së Botës
5	13 tetor 2004	Estádio José Alvalade, Lisbonë, Portugali	Rusia	2–0	7–1	Kualifikueset e 2006 Kupës së Botës
6				4–0
7	17 nëntor 2004	Stade Josy Barthel, Luksemburg, Luksemburg	Luksemburgu	2–0	5–0	Kualifikueset e 2006 Kupës së Botës
8	4 qershor 2005	Estádio José Alvalade, Lisbonë, Portugali	Sllovakia	2–0	2–0	Kualifikueset e 2006 Kupës së Botës
9	8 qershor 2005	A. Le Coq Arena, Tallinn, Estoni	Estonia	1–0	1–0	Kualifikueset e 2006 Kupës së Botës
10	1 mars 2006	LTU Arena, Düsseldorf, Gjermani	Arabia Saudite	1–0	3–0	Ndeshje Miqësore
11				3–0
12	17 qershor 2006	Waldstadion, Frankfurt, Gjermani	Irani	2–0	2–0	2006 FIFA Kupa e Botës
13	7 tetor 2006	Estádio do Bessa, Porto, Portugali	Azerbajxhani	1–0	3–0	Kualifikueset e UEFA Euro 2008
14				3–0
15	15 nëntor 2006	Estádio Cidade de Coimbra, Coimbra, Portugali	Kazakistani	2–0	3–0	Kualifikueset e UEFA Euro 2008
16	24 mars 2007	Estádio José Alvalade, Lisbonë, Portugali	Belgjika	2–0	4–0	Kualifikueset e UEFA Euro 2008
17				4–0
18	22 gusht 2007	Stadiumi Hanrapetakan Stadium, Yerevan, Armeni	Armenia	1–1	1–1	Kualifikueset e UEFA Euro 2008
19	8 shtator 2007	Estádio José Alvalade, Lisbonë, Portugali	Polonia	2–1	2–2	Kualifikueset e UEFA Euro 2008
20	17 tetor 2007	Stadiumi Almaty Central, Almaty, Kazakistan	Kazakistani	2–0	2–1	Kualifikueset e UEFA Euro 2008
21	11 qershor 2008	Stade de Genève, Gjenevë, Zvicër	Republika Çeke	2–1	3–1	UEFA Euro 2008
22	11 shkurt 2009	Estádio Algarve, Faro, Portugali	Finlanda	1–0	1–0	Ndeshje Miqësore
23	21 qershor 2010	Stadiumi Cape Town, Cape Town, Afrika e Jugut	Koreja e Veriut	6–0	7–0	2010 FIFA Kupa e Botës
24	8 tetor 2010	Estádio do Dragão, Porto, Portugali	Danimarka	3–1	3–1	Kualifikueset e UEFA Euro 2012
25	12 tetor 2010	Laugardalsvöllur, Reykjavík, Islandë	Islanda	1–0	3–1	Kualifikueset e UEFA Euro 2012
26	9 shkurt 2011	Stade de Genève, Gjenevë, Zvicër	Argjentina	1–1	1–2	Ndeshje Miqësore
27	10 gusht 2011	Estádio Algarve, Faro, Portugali	Luksemburgu	2–0	5–0	Ndeshje Miqësore
28	2 shtator 2011	Stadiumi GSP, Nicosia, Qipro	Qipro	1–0	4–0	Kualifikueset e UEFA Euro 2012
29				2–0
30	11 tetor 2011	Stadiumi Parken, Kopenhaga, Danimarkë	Danimarka	1–2	1–2	Kualifikueset e UEFA Euro 2012
31	15 nëntor 2011	Estádio da Luz, Lisbonë, Portugali	Bosnja dhe Hercegovina	1–0	6–2	Kualifikueset e UEFA Euro 2012
32				3–1
33	17 qershor 2012	Stadiumi Metalist, Kharkiv, Ukrainë	Hollanda	1–1	2–1	UEFA Euro 2012
34				2–1
35	21 qershor 2012	Stadiumi National, Varshavë, Poloni	Republika Çeke	1–0	1–0	UEFA Euro 2012
36	15 gusht 2012	Estádio Algarve, Faro, Portugal	Panama	2–0	2–0	Ndeshje Miqësore
37	7 shtator 2012	Stade Josy Barthel, Luksemburg, Luksemburg	Luksemburgu	1–1	2–1	Kualifikueset e 2014 Kupës së Botës
38	6 shkurt 2013	Estádio D. Afonso Henriques, Guimarães, Portugali	Ekuadori	1–1	2–3	Ndeshje Miqësore
39	10 qershor 2013	Stade de Genève, Gjenevë, Zvicër	Kroacia	1–0	1–0	Ndeshje Miqësore
40	14 gusht 2013	Estádio Algarve, Faro, Portugali	Hollanda	1–1	1–1	Ndeshje Miqësore
41	6 shtator 2013	Windsor Park, Belfast, Irlandë e Veriut	Irlanda e Veriut	2–2	4–2	Kualifikueset e 2014 Kupës së Botës
42				3–2
43				4–2
44	15 nëntor 2013	Estádio da Luz, Lisbonë, Portugali	Suedia	1–0	1–0	Kualifikueset e 2014 Kupës së Botës
45	19 nëntor 2013	Friends Arena, Solna, Suedi	Suedia	1–0	3–2	Kualifikueset e 2014 Kupës së Botës
46				2–2
47				3–2
48	5 mars 2014	Estádio Dr. Magalhães Pessoa, Leiria, Portugali	Kameruni	1–0	5–1	Ndeshje Miqësore
49				5–1
50	26 qershor 2014	Estádio Nacional Mané Garrincha, Brasília, Brazil	Gana	2–1	2–1	2014 FIFA Kupa e Botës
51	14 tetor 2014	Parken Stadium, Kopenhagen, Danimark	Danimarka	1–0	1–0	Kualifikueset e UEFA Euro 2016
52	14 nëntor 2014	Estádio Algarve, Faro, Portugali	Armenia	1–0	1–0	Kualifikueset e UEFA Euro 2016
53	13 qershor 2015	Stadiumi Republikan Vazgen Sargsyan, Yerevan, Armeni	Armenia	1–1	3–2	Kualifikueset e UEFA Euro 2016
54				2–1
55				3–1

Trofe

Skuadra

Manchester United

• Premier League (3): 2006–07, 2007–08, 2008–09
• FA Cup (1): 2003–04; Finalistë (2): 2004–05, 2006–07
• Football League Cup (2): 2005–06, 2008–09
• FA Community Shield (1): 2007
• UEFA Champions League (1): 2007–08; Finalistë (1): 2008–09
• FIFA Kupa Botërore e Klubeve (1): 2008

Real Madrid

• UEFA Champions League (1): 2013–14
• Superkupa Europiane (1): 2014
• La Liga (1): 2011–12
• Copa del Rey (2): 2010–11, 2013–14; Finalist (1): 2012–13
• Supercopa de España (1): 2012; Finalist (1): 2011

Kombëtarja

Portugalia

• FIFA Kupa e Botës:

Vendi i katërt (1): 2006

• UEFA Kampionati Evropian i Futbollit:

Finalistë (1): 2004

Bronzi (1): 2012

Personale

• UEFA Euro Skuadra e Turnamentit (2): 2004, 2012
• Çmimi Bravo (1): 2004
• UEFA Skuadra e Vitit (8): 2004, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014
• Sir Matt Busby Lojtari i Vitit (3): 2003–04, 2006–07, 2007–08
• FIFPro Çmimi Lojtari i Ri i Tifozëve (2): 2005,
• PFA Premier League Skuadra e Vitit (4): 2005–06, 2006–07, 2007–08, 2008–09
• PFA Lojtari i Vitit (1): 2006–07
• PFA Lojtari i Vitit i Lojtarëve (2): 2006–07, 2007–08
• PFA Lojtari i Vitit i Tifozëve (2): 2006–07, 2007–08
• FWA Footballer of the Year (2): 2006–07, 2007–08
• Barclays Lojtari i Vitit (2): 2006–07, 2007–08
• Premier League Lojtari i Muajit (4): nëntor 2006, dhjetor 2006, janar 2008, mars 2008
• ESM Skuadra e Vitit (4): 2006–07, 2007–08, 2010–11, 2011–12
• Premier League Këpuca e Artë (1): 2007–08
• Këpuca e Artë Europiane (2): 2007–08, 2010–11
• FIFA FIFPro World XI (7): 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014
• Golashënuesi i UEFA Champions League (2): 2007–08, 2012–13
• UEFA Sulmuesi më i mirë (1): 2007–08
• UEFA Futbollisti i Vitit (1): 2007–08
• FIFA Kupa Botërore e Klubeve Topi i Argjendë (1): 2008
• Topi i Artë (3): 2008, 2013, 2014
• FIFA Lojtari Botëror i Vitit (1): 2008
• Onze d’Or (1): 2008
• Lojtari më i mirë në Botë (2): 2008, 2013
• FIFA Çmimi Puskás (1): 2009
• La Liga golashënuesi më i mirë (1): 2010–11
• Copa del Rey golashënuesi më i mirë (1): 2010–11 Copa del Rey
• Trofeo Alfredo Di Stéfano (2): 2011–12, 2012–13
• La Liga Lojtari i Muajit (1): nëntor 2013
• LFP Lojtari më i vlefshëm (1): 2012–13
• IFFHS Golashëuesi më i mirë në Botë: 2013^[440]
• FIFA Topi i Artë (1): 2013

Nderime

Rekorde

(Redaktuar më 28 prill 2014)

Botërorë

Lojtari më i shtrenjtë në histori^[442]

• Më shumë Gola ndërkombëtarë në 1 vit (klub dhe kombëtarja): 25 Gola (ndarë me Lionel Messi dhe Vivian Woodward)

Europianë

• I vetmi futbollist që ka fituar Këpucën e Artë Europiane në dy liga të ndryshme: Premier Ligën angleze dhe La Ligën spanjolle
• Më shumë gola të shënuar në një sezon të Ligës së Kampioneve/Kupës Europiane: 16 gola
• Lojtari që shënuar gol në më shumë ndeshje rradhazi në Ligën së Kampioneve: 6 ndeshje (ndarë me Marouane Chamakh dhe Burak Yılmaz)
• Më shumë gola të shënuar në një fazë grupesh të Ligës së Kampioneve: 9 gola ^[219]
• Më shumë gola të shënuar në një vit kalendarit në Ligën e Kampioneve: 15 gola në 2013.^[443]
• Lojari i vetëm në botë që ka fituar Këpucën e Artë Europiane në dy liga të ndryshme: Premier Liga angleze (2007–08) dhe La Liga spanjolle (2010–11, 2013–14, 2014–15).^[444]
• Më shumë gola të shënuar në ndeshjet jashtë fushe në Ligën e Kampioneve: 39 gola^[445]
• Më shumë gola të shënuar rresht në ndeshjet jashtë fushe në Ligën e Kampioneve: 12
• Më shumë fitore të arritura në fazën me eleminim direkt në Ligën e Kampioneve: 28 fitore
• Më shumë dygolësha të shënuar në Ligën e Kampioneve: 18

Anglia

• Numri më i madhë i golave të shënuar për të fituar Këpucën e Artë të Premier Ligës në 38 ndeshje gjatë sezonit: 31 gola (ndarë me Alan Shearer)

Spanja

• Futbollisti i parë që i shënon gol të gjitha skuadrave në një sezon në La Liga (ndarë me Lionel Messin, i cili e ka bërë këtë gjë në dy sezone rresht)
• Lojtari që ka arritur më shpejtë shifrën e 150 golave në La Liga^[446]
• Lojtari që ka shënuar gol në në ndeshje rradhazi në Clásicos: 6 ndeshje^[447]

Portugalia

• Golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Portugalisë: 55 gola
• Golashënuesi më i mirë i Portugalisë në Kampionatin Europian të Futbollit: 6 gola (ndarë me Nuno Gomes)
• Më shumë ndeshje të luajtua në Kampionatin Europian të Futbollit: 14 ndeshje (ndarë me (Luís Figo dhe Nuno Gomes)
• Më shumë ndeshje të luajtura në FIFA Kupën e Botës: 11 ndeshje (ndarë me Simão Sabrosa)
• Lojtari më i ri që arrin 100 ndeshje: 27 vjeç, 8 muajsh dhe 11 ditë

Real Madrid

• Më shumë gola të shënuar në të gjitha kompedicionet në një sezon: 61 gola
• Më shumë gola të shënuar në një sezon në La Liga: 46 gola
• Më shumë gola të shënuar në një sezon në Ligën e Kampioneve: 17 gola
• Më shumë tregolsha të shënuar në një sezon: 7 hat-trick
• Lojtari i parë që shënon 30 ose më shumë gola në 4 sezone rresht
• Lojtari më i shpejtë që shënon 50 gola në ligë^[448]
• Lojtari më i shpejtë që shënon 100 gola në ligë^[449]
• Lojtari më i shpejtë që shënon 150 gola në ligë
• Lojtari më i shpejtë që shënon 200 gola zyrtar me klubin^[450]

Referenca

Lidhje të jashtme

• Webfaqja zyrtare
• Profili zyrtar te Real Madrid
• Profili te 2010 FIFA World Cup
• Profili BDFutbol
• Profili te ESPN
• Cristiano Ronaldo Soccer Star Info – (Anglisht)
• Cristiano Ronaldo Portuguese – (Anglisht)
• CristianoR7 Excellent web about the best player of the Premier League – (Anglisht)
• Cristiano Ronaldo Fan Club – (Anglisht)
• Ronaldo Fan Site – (Anglisht)