Sot, ndërsa shënojmë 22 vjet nga atentati që mund të kishte marrë jetën e shumë njerëzve të pafajshëm, nuk mund të mos reflektoj për atë ditë dhe gjithçka që ndodhi. Pakoja me granatë ruse ishte dërguar në adresën e gazetës “Bota Sot”. Pakoja, e cila përmbante edhe një shishe verë, u hap në një ndejë familjare, ku ndodheshin 12 anëtarë të familjes sime. Sipas hetuesve të Policisë Federale të Zvicrës, shpërthimi i granatës do të kishte shkaktuar vdekjen e të gjithëve në dhomë. Vetëm fati dhe Zoti na shpëtuan atë ditë. Ekspertët kompetentë të hetimeve vlerësuan se arsyeja pse granata nuk shpërtheu ishte sepse pakoja nuk ishte hapur siç duhet, por anash. Kjo bëri që të mos tërhiqej mekanizmi i këmbës së granatës. Nëse pakoja do të ishte hapur në mënyrë “korrekte”, siç bëjnë 99% e njerëzve, granata do të kishte shpërthyer menjëherë.

Në këtë seri fotosh, shihet ndërtesa ku ndodhej redaksia e gazetës “Bota Sot” në atë kohë. Pikërisht këtu, terroristët dërguan pakon me granatën ruse, një akt që rrezikoi jetën e shumë njerëzve dhe që për pak sa nuk mori jetët tona. Në një tjetër foto, shfaqet pakoja origjinale e adresuar në redaksi, një pjesë kyçe e këtij sulmi të rrezikshëm. Gjithashtu, në foto të tjera paraqiten ilustrime të granatës së përdorur, përgatitur nga ekspertët e hetimeve, dhe një imazh i Jeton Lleshit, atentatorit të dënuar për këtë akt. Këto elemente vizuale japin një pasqyrë më të thellë të rrezikut që u shmang për pak, dhe ngjarjes tragjike që për pak sa nuk ndodhi.

Megjithëse Policia Federale e Zvicrës zbardhi të vetmin atentat terrorist ndër shqiptarët e Kosovës pas luftës, dhe Jeton Lleshi, atentatori, u dënua për këtë akt, heshtja nga liderët politikë të Kosovës ka qenë e vazhdueshme dhe e qëllimshme. Lleshi ishte i afërt me figura politike të njohura, përfshirë Ramush Haradinajn, Rexhep Selimin dhe këshilltarë të ngushtë të Hashim Thaçit. Nuk është për t’u habitur që as ish-presidenti Thaçi, as ish-kryeministri Haradinaj nuk reaguan për këtë rast, por është e pakuptueshme që edhe presidentja aktuale Vjosa Osmani dhe kryeministri Albin Kurti nuk e kanë përmendur kurrë këtë atentat në përvjetore.

Mediat zvicerane e raportuan këtë rast gjerësisht, duke i dhënë vëmendjen e duhur një ngjarjeje që prekte një redaksi shqiptare. Por në Kosovë dhe Shqipëri, përveç gazetës “Bota Sot”, ky akt ka rënë në harresë, i heshtur nga mediat që kanë frikë apo janë të kapura. Kjo heshtje është një pasqyrë e hidhur e ndikimit politik dhe një shkelje e lirisë së fjalës, duke treguar se jo vetëm e kaluara, por edhe e ardhmja e Kosovës është në rrezik nga këto struktura të errëta.

Kjo heshtje nuk mund të vazhdojë. Sot, më shumë se kurrë, ne kemi nevojë për kujtesë, për drejtësi, dhe për të kërkuar përgjegjësi nga ata që duhej të mbronin fjalën e lirë dhe të vërtetën. Ky është një akt që nuk mund dhe nuk duhet të harrohet.