VOAL – Poet ndër më të mëdhenjë e shekullit të njëzetë, rritur në një familje me përkushtim të fortë fetar, enigmatiku Ezra Weston Loomis Pound ka lindur në Hailey 30 tetor 1885 në shtetin e Idaho, pastaj u vendos qëkur ishte fëmijë në Filadelfia. Këtu ai jetoi deri në transferimin e tij në një moshë të pjekur në Rapallo, në vitin 1929.

Tashmë në vitin 1898 kishte bërë një udhëtim në Evropë me familjen e tij, duke u kthyer përsëri i hutuar dhe entuziast për mrekullitë e dhuruara nga Bel Paese.

Regjistruar në Universitetin e Pensilvanisë, ai studioi gjuhët romake dhe zbuloi poetë provincorë, të cilët më vonë i dedikoheshin studimeve dhe përkthimeve të shumta. Në vitin 1906 mori një bursë që do ta lejonte të udhëtonte përsëri në Evropë ku, përveç rikthimit në Italinë e tij të re, ai gjithashtu viziton Spanjën.

Kthehet në Amerikë ku e pret një surprizë e pakëndshme: bursa nuk rinovohet. Pas katër muajsh mësimdhënieje si profesor i letërsisë spanjolle dhe franceze në Universitetin e Indiana, ai është ftuar të japë dorëheqjen, sepse stili i tij i jetesës konsiderohet shumë jashtë rregullave.

Në vitin 1908 ai u nis përsëri për në Evropë me pak dollarë në xhepin e tij, një vendim diktuar jo vetëm nga nevoja, por edhe nga një zgjedhje e saktë e jetës. Ezra Pound ishte i mendimit se për të dhënë më të mirën disa kufizime ishin të nevojshme dhe se për të udhëtuar të gjithë ata do të ishin në jo më shumë se dy valixhe.

Sa arrin në Evropë, vizitoni të gjitha qendrat kryesore kulturore: Londër, Paris, Venedik. Së fundi ai gjithashtu boton librat e tij të parë me poezi. Por kjo nuk mjafton për Poundin vullkanik.

Ai njeh dhe ndihmon në të gjitha mënyrat artistë nga të gjitha sferat e jetës, duke përfshirë muzikantë.

Pound është gjithashtu një asimilator novator. Në vitin 1913 e veja e filologut të madh Ernest Fenellosa ia beson dorëshkrimet e burrit të saj, stimuli kryesor për qëndrimin e saj në Kinë që do të çojë në realizimin e shumë lirikave nga ai vend të largët.

Në vitin 1914 ai u bë sekretar i poetit irlandez Yeats, një tjetër gjigant i shekullit të njëzetë dhe një mbështetës i palodhshëm i James Joyce, dhe kërkon publikimin e poezive të para nga Eliot. Ndërkohë, vëmendja e tij poetike fokusohet në elaborimin e atyre që do të bëhen legjendat “Cantos” (ose “Canti pisani”).

Në vitin 1925 ai u zhvendos nga Parisi në Rapallo ku qëndroi përgjithmonë deri në vitin 1945, duke i kushtuar energjitë e tij shkrimit të “Cantos” dhe përkthimeve të Konfucit. Në vitet 1931- 1932 intensifikon studimet ekonomike dhe polemikat e tij kundër manovrave ekonomike ndërkombëtare.

Në vitin 1941 dëbimi i tij është penguar dhe për këtë arsye është i detyruar të qëndrojë në Itali, ku ndër të tjera zhvillon një seri e famshme e fjalimeve në radio, shpesh duke marrë temën e konferencave të mbajtura tashmë në Bocconi të Milanos, në të cilën thekson natyrën ekonomike të luftërave .

Siç ishte e parashikueshme në klimën e zjarrtë të atij predikimi të shekullit, ato diskurse u vlerësuan nga disa, ndërsa të tjerët i kundërshtuan. Më 3 maj 1945, dy partizanë e morën për t’u bashkuar me të në komandën e aleatit dhe prej aty, pas dy javësh të marrjes në pyetje, ai u transferua në Pisa në duart e policisë ushtarake.

Për tre javë ai është i mbyllur në një kafaz hekuri, i ekspozuar ndaj diellit në ditë dhe reflektorët verbues gjatë natës. I transferuar pastaj nën një tendë, ai lejohet të shkruajë. Ai përfundon kompozimin e “Canti Pisani”.

Ai është transferuar në Uashington dhe është deklaruar tradhtar; kërkohet dënimi me vdekje për të. Në gjyq u shpall i sëmurë mendor dhe u mbyll për dymbëdhjetë vjet në Azil Kriminal të Shën Elizabeth.

Protestat kundër ndalimit të tij kanë filluar, qarkullojnë peticione nga shkrimtarët dhe artistët nga e gjithë bota. Më 1958 ai u lirua, u strehua me vajzën e tij në Merano.

Botimet e “Cantos” së tij po shumëfishohen në të gjithë botën dhe është pjesëmarrës i ftuar në aktivitete të shumta artistike dhe letrare, ekspozita, konferenca në nivel ndërkombëtar, të mirëpritur me nderime.

Më 1 nëntor 1972, Ezra Pound vdiq në Venecien e dashur, ku ai është varrosur ende.